Vrijgemaakt

[Oproepje]

Hoi allemaal!
Ik ben benieuwd naar het mens- en wereldbeeld van leden van de Gereformeerde Kerk vrijgemaakt!
Kan iemand mij hier wat over vertellen?
Hartelijk dank en groetjes!

[Marnix]

Vroeger had de GKV het idee dat ze de enige ware kerk waren. Misschien is er nog een klein groepje dat dapper stand probeert te houden hoewel de meesten van dat clubje zich inmiddels al wel afgescheiden hebben. Tegenwoordig is de GKV gewoon een redelijk linkse gereformeerde kerk en is bovenstaand denkbeeld grotendeeld allang uitgebannen. Veel overeenkomsten met de midden / linkerflank van de CGK en met de NGK waarmee tegenwoordig dan ook veelvuldig wordt samengewerkt. Nog wel veel mensen die hun kinderen ook naar een vrijgemaakte school sturen, maar ook dat wordt langzamerhand wat minder.

Wat wil je nog meer weten?

[Boekenlezer]

Ik weet het eigenlijk niet precies. Vroeger wilden ze gereformeerd zijn. En een gereformeerd mensbeeld is: als mens lig je verloren voor God door de zondeschuld, maar er is redding in Jezus Christus te verkrijgen, zodat je verlost kan worden van de eeuwige verdoemenis.
Maar dit zullen ze tegenwoordig vaak wel te zwaar vinden klinken, vermoed ik. Ik denk dat ze nu iets humanistischer zijn. Meer van: je bent oké voor God, en zo. (Dan sla je dus wat over: dat verloren liggen in schuld, het eerste stuk, het stuk der ellende.)

[Marnix]

Hoezo? Je bent oké voor God vanwege het offer van Christus, niet vanwege je eigen gedrag. Als je je gered werd door Hem ga je niet focussen op je oude zondige aard maar op wat je in Hem hebt, je nieuwe mens in Christus. In de kerk klinkt iedere week de oproep tot geloof en bekering en het evangelie van redding. Als je dan in de ellende gaat rondwentelen klopt er iets niet.

[StillAwake]

Ik weet het eigenlijk niet precies. Vroeger wilden ze gereformeerd zijn. En een gereformeerd mensbeeld is: als mens lig je verloren voor God door de zondeschuld, maar er is redding in Jezus Christus te verkrijgen, zodat je verlost kan worden van de eeuwige verdoemenis.
Maar dit zullen ze tegenwoordig vaak wel te zwaar vinden klinken, vermoed ik. Ik denk dat ze nu iets humanistischer zijn. Meer van: je bent oké voor God, en zo. (Dan sla je dus wat over: dat verloren liggen in schuld, het eerste stuk, het stuk der ellende.)

Ik moet zeggen dat in onze gemeente er niet snel iets "te zwaar" klinkt, en het stuk Ellende wordt echt niet achterwege gelaten. Maar ik ben het met je eens dat de eenzijdige gereformeerde benadering (gelukkig) wat aan het afzwakken is te gunste van een wat genuanceerder en Bijbelser beeld...
In vroeger tijden (en ik zie dat in wat rechtsere genootschappen nog steeds) was de ellende juist oververtegenwoordigd ten opzichte van de dankbaarheid en de verlossing.