Dat staat er in elk geval niet. Exegeten zijn niet zeker welk beeld Johannes nou eigenlijk gebruikt. Of beter, wat Johannes precies wil zeggen met dit beeld.naamloos schreef:Zie het Lam Gods dat de zonde der wereld wegneemt.En die een of andere manier kan geen voldoening-vergelding zijn?
Gods genade, vergeving en liefdevolle bedoeling staat niet ter discussie, maar of God vergeeft zonder de zonden te straffen.
De mensen behandelden Jezus onrechtvaardig, Hij deed niets terug maar gaf het over aan Hem die rechtvaardig oordeelt.
Er is een duidelijk verband tussen onze vergeving (en zoals Jezus het deed), en de vergeving van de Vader: vergeef ons onze zonden, zoals wij hebben vergeven wie ons iets schuldig is. Vergeven moeten we zeven maal zeventig maal. Als wij dat doen, waarom God dan niet?
Bovendien, in de hele Bijbel wordt talloze keren gerept van Gods vergeving en het bedaren van zijn toorn, zonder dat er straf of betaling aan te pas komt. Meestal staat dat in verband met bekering van de kant van de mensen.
Zo laat Hij ons een voorbeeld na, opdat wij Zijn voetsporen zouden navolgen.
Je zult maar in de handen van de I.S. of mensenhandelaars vallen. Ze slachten je kinderen voor je ogen af, je wordt gemarteld en mag de rest van je leven als (seks)slaaf-slavin dienst doen onder de meest gruwelijke omstandigheden.
Het lijkt me al verhipte moeilijk om alles zonder haat en wrok in de handen van God over te geven, maar de gedachte dat God rechtvaardig zal oordelen zou het mogelijk moeten maken. (en dan nog speel je dat in je eentje niet klaar lijkt mij)
Maar is het een rechtvaardig oordeel als God zonder vergelding genadig vergeeft?
Volgens mij is het alleen rechtvaardig als, of de zondaar zelf, of Jezus de vergelding van de zonde draagt.
Als God de zonden in Jezus vergolden heeft, is dat rechtvaardig ten opzichte van de zonde, en genadig ten opzichte van de zondaar.
Het voorbeeld gaat mank. Als die terrorrist zich namelijk verhardt in zijn misdaden, zal Gods toorn hem zeker treffen als hij denkt naar zijn muzelmannenparadijs te gaan.
Maar stel nu, dat de terrorrist getroffen wordt door de houding van de slaaf of slavin (of door iets anders), inziet dat hij volkomen fout bezig is, en zich tot Christus bekeerd? Dan nog zal in een rechtvaardige samenleving het recht zijn loop moeten hebben. Maar in de persoonlijke verhoudingen komt het vergeven dan toch anders te liggen, lijkt mij. En lijkt het mij niet per se noodzakelijk dat een ander gestraft wordt voor de misdaden van de bekeerde terrorist.
Prima.Maar goed, desondanks zal ik bij het Bijbellezen jouw visie in mijn achterhoofd houden. Maar dan niet alleen bij het N.T. maar ook bij het O.T.
Trouwens, ik denk dat ik toch een klein beetje van gedachten veranderd ben. Bij het nadenken hierover viel mij op de parallel met de martelaars uit de Makkabeeënperiode, die voor het begrip van de betekenis Jezus' dood belangrijker zijn dan andere beelden uit het OT. Deze martelaars lijden mee met het volk, dat God gestraft heeft door een tiran te sturen. Door hun trouw aan God hopen ze God echter te bewegen weer barmhartig te zijn.
Bij Jezus ligt het iets anders, maar je kunt zeggen dat de wereld beheerst wordt door de tirannen van zonde, dood en vloek. Gods toorn openbaart zich door de uitlevering aan de zonden, en dus uiteindelijk aan de dood. Christus begeeft zich echter in het bereik van de machten van zonde en dood, zodat zijn lijden en dood gezien kan worden als het delen in de vloek en de straf van al de mensen. Op deze indirecte manier wordt Jezus getroffen door Gods toorn -- maar dat is indirect en je kunt beter spreken van Gods toelating. En Jezus wordt dan niet op een andere manier getroffen door Gods toorn dan ieder ander mens.
