Ben jij een vreemdeling?

[JeeWee]

Gekke vraag wel, "Ben jij een vreemdeling".
Ik kreeg die vraag vanmorgen via een dagboekje... Of ik wel eens het gevoel heb dat ik geen aansluiting heb bij de mensen op m'n werk of in de buurt? En of mijn normen en waarden en levensstijl anders lijkt te zijn dan die van andere mensen?

Uhhhh... vreemdeling?
De psalmdichter zegt: 'Ik ben een vreemdeling op aarde'. Alle grote mannen en vrouwen in het Oude Testament waren 'vreemdelingen op aarde' . Petrus schrijft: '... zolang jullie als vreemdelingen op aarde wonen' . Geroepen om anders te zijn dan de mensen om je heen.

En nee, ik heb het nu niet in de eerste kant over de buitenkant.
Maar gewoon van binnen. Voel ik me thuis hier op aarde, in m'n huis, op m'n werk.
Zou ik het erg vinden als ik vanmiddag van alles hier afscheid moest nemen.

Ik kan het niet laten om die vraag ook bij jullie neer te leggen: Bij jij een vreemdeling hier, iemand die zich hier eigenlijk niet thuis voelt?

[Teus]

Tja JeeWee, weinig reacties. Is ook geen discussiepunt en best wel persoonlijk. Wel een mooi onderwerp om elkaar onder de aandacht te brengen.

In principe is een kind van God hier een vreemdeling, maar je bedoelt of we ons ook zo voelen.
Op een manier voel ik me hier wel thuis, omdat ik weet dat God nog een doel met me heeft.
Als Hij mij vraagt een boek te schrijven is het geweldig dat te mogen doen en weet je zeker dat je hier niet voor niets bent.
Wanneer ik op mag merken dat ik in Zijn dienstbaarheid leef kan ik daar heel tevreden mee zijn en me er zeer zeker ook in verheugen.
Anderzijds voel ik me wel eens geheel niet thuis omdat het me vaak moeite kost om een oprecht christen te zijn, God dan te kort doe door aantijgingen van buitenaf. Bij Hem is alles vanuit een positie, Geheiligd in Jezus Christus en verlang daar naar.
Als ik op plaatsen ben waar het alleen maar over andere dingen gaat dan over het Geestelijk leven, verjaardagen bv, dan voel ik me niet thuis. Als ik me realiseer, door de Heilige Geest, wat God me beloofd heb, wat nog vele malen beter is dan hier, dan voel ik me hier niet op mijn gemak.

Ik merk nog veel ongeloof bij mezelf waardoor ik er steeds meer achter kom hoeveel ik God tekort doe. Dan is het wel weer mooi dat God je daar in onderwijst en dat ook niet wil missen.

Al met al ben ik niet bang om dit leven te verlaten, mijn Heiland is me dierbaarder dan alles hier om me heen. In Hem voel ik me regelmatig hier een vreemdeling.

Wat doet het me jou, JeeWee?

[vreemdeling]

Behoorlijk ja, ik voel me meer een reiziger die nergens thuis kan zijn.

[Chaya]

Behoorlijk ja, ik voel me meer een reiziger die nergens thuis kan zijn.

Jij hebt wel een toepasselijke nickname gekozen dus.
Maar ik onderschrijf wat jij zegt hoor.

[MoesTuin]

Tja JeeWee, weinig reacties. Is ook geen discussiepunt en best wel persoonlijk. Wel een mooi onderwerp om elkaar onder de aandacht te brengen.

In principe is een kind van God hier een vreemdeling, maar je bedoelt of we ons ook zo voelen.
Op een manier voel ik me hier wel thuis, omdat ik weet dat God nog een doel met me heeft.
Als Hij mij vraagt een boek te schrijven is het geweldig dat te mogen doen en weet je zeker dat je hier niet voor niets bent.
Wanneer ik op mag merken dat ik in Zijn dienstbaarheid leef kan ik daar heel tevreden mee zijn en me er zeer zeker ook in verheugen.
Anderzijds voel ik me wel eens geheel niet thuis omdat het me vaak moeite kost om een oprecht christen te zijn, God dan te kort doe door aantijgingen van buitenaf. Bij Hem is alles vanuit een positie, Geheiligd in Jezus Christus en verlang daar naar.
Als ik op plaatsen ben waar het alleen maar over andere dingen gaat dan over het Geestelijk leven, verjaardagen bv, dan voel ik me niet thuis. Als ik me realiseer, door de Heilige Geest, wat God me beloofd heb, wat nog vele malen beter is dan hier, dan voel ik me hier niet op mijn gemak.

Ik merk nog veel ongeloof bij mezelf waardoor ik er steeds meer achter kom hoeveel ik God tekort doe. Dan is het wel weer mooi dat God je daar in onderwijst en dat ook niet wil missen.

Al met al ben ik niet bang om dit leven te verlaten, mijn Heiland is me dierbaarder dan alles hier om me heen. In Hem voel ik me regelmatig hier een vreemdeling.

Mooi Teus, kwetsbaar en heel teer, maar zo puur!
Een mooi lied heb ik voor je, maar ook voor de andere schrijvers in dit topic en voor wie dit mee leest.....
Het is mijn bijdrage middels de woorden van dit lied, het schets mijn levensloop tot op heden best wel goed!

https://www.youtube.com/watch?v=TekaIwTyuNA

[Teus]

Dank je Moestuin,
Hoe dichter ik bij God leef, hoe meer je van Hem ervaar, des te meer besef je dat je niet zo dichtbij leeft.

[Teus]

Wat maakt jou hier een vreemdeling, Chaya?

[Chaya]

Wat maakt jou hier een vreemdeling, Chaya?

Je verweet me in het andere topic dat ik geen reactie had gegeven en dat dit wel vaker gebeurde.
Eerstens ben ik natuurlijk niet verplicht om te antwoorden, toch?
Ten tweede, vind ik het soms wijzer om niet (meer) te reageren.
Deze reactie was mij ontgaan, ik was niet meer in dit topic geweest.
Ik aarzel om al te persoonlijke antwoorden te geven, daar dit vaak toch niet begrepen wordt of er wordt later mee "op de loop gegaan".
Ik kan niet meer mee met de wereld Teus, moet daarvoor vaak bewuste keuzes maken.
En als dat niet verstaan of begrepen wordt, maakt je dat tot een vreemdeling.

[ben db bd]

oké, antwoord: onvoldoende, vind ik zelf.
ik heb het nog wel naar mijn zin binnen mijn familie, in ons zelfgebouwde bejaardenaanleunstulpje, (woon hier ook al weer >40 jaar) met alle wereldse zegeningen des Heeren, onze boeiende tuin, alle leuke en mooie dieren, de kerk waarin ik ben opgegroeid met een degelijk evangelie en duidelijke normen, de dagelijkse vrede in m'n hart (maar één keer even absoluut niet) een geborgen toekomst in de Heere Jezus Christus, ik voel me nog lekker.

Nou weet ik dat dit morgen over kan zijn, want echt geloof in mijzelf heb ik niks. Maar mijn ervaring met onze goede Schepper is zo super !!
Hoe kom ik dan aan dat 'onvoldoende' ? Nou dat heb ik verteld onder het topic 'het niveau van bruid'. Daarvoor moet je volgens mij bij een selectie horen waar Paulus zich m.i. nog voor uit moest sloven. Je weet wel, dat éérste prijs gebeuren, dat heeft niet iedereen.
Straks komt de opname, daar gaat niet iedereen mee mee, (zo al een schare die niemand tellen kan als nakomers zonder hoofd) weet ik. Velen onzer geloven dat niet eens, die 'vergeestelijken' dat kapot. Dat is naar mijn Bijbellezen wel de énige keer dat mensen naar de hemel blijvend Thuis worden gehaald voor de bruiloft van het Lam. (Joh.14, Luk.17, Op.19) Dat is vóór het vrederijk, waar ook al velen niet of 'anders' in geloven.

Zo blijft voor christenmensen welke onvoldoende als vreemdeling naar de Bruidegom smachtend zijn, m.i. over: gewoon sterven, wederopstanding van het vlees, het Koninkrijk Gods mogen beërven op de nieuwe grote paradijselijke aarde en daar eeuwig gelukkig mogen zijn onder Gods goede zorg.
Nou, daar wordt je m.i. niet zwaarmoedig van, maar die heerlijke kroon hè, dat ook álles gegeven hebben, achter de Heere Jezus aan, ....... ??

[Teus]

Wat maakt jou hier een vreemdeling, Chaya?

Je verweet me in het andere topic dat ik geen reactie had gegeven en dat dit wel vaker gebeurde.
Eerstens ben ik natuurlijk niet verplicht om te antwoorden, toch?
Ten tweede, vind ik het soms wijzer om niet (meer) te reageren.
Deze reactie was mij ontgaan, ik was niet meer in dit topic geweest.
Ik aarzel om al te persoonlijke antwoorden te geven, daar dit vaak toch niet begrepen wordt of er wordt later mee "op de loop gegaan".
Ik kan niet meer mee met de wereld Teus, moet daarvoor vaak bewuste keuzes maken.
En als dat niet verstaan of begrepen wordt, maakt je dat tot een vreemdeling.

Nee je bent niet verplicht te antwoorden maar als mij een vraag gesteld wordt lijkt het me best voor de hand liggen om het wel te doen, maar goed.

Wat je zegt, dat je niet met wereld mee kan en dat je niet begrepen wordt is m.i. niet het vreemdeling zijn wat bedoeld wordt. Het kan zijn dat iedereen je begrijpt en dat jij iedereen begrijpt en toch hier een vreemdeling bent. Wat jij bedoeld is volgens mij meer eenzaamheid.

Ik zal je proberen uit te leggen wat er volgens mij wel mee bedoeld wordt.
Wanneer een mens zich bekeerd en wederom geboren wordt door de Liefde en Genade van God dan dan heeft Jezus Christus voor de zonden betaald. Voor alle mensen heeft Hij betaald maar alleen voor degene die zich bekeren is Hij gestorven en weer opgestaan en zij zijn met Hem opgestaan in een nieuw leven. Daar wijst de doop ook op, dus niet baby's sprenkelen. Met noemt dat wel het opstandings-leven.
Dan komt die eerste Liefde. Ieder kind van God heeft die eerste Liefde meegemaakt maar dat maakt nog geen relatie, want wat God wil is dat Zijn kinderen een levende relatie met de Heere Jezus hebben. In een goede relatie komt de liefde van 2 kanten en dat moet een jong-gelovige nog leren.
In dat opstandings-leven ga je leren wat God van je wil en hoe meer je ontdekt des te meer wil je weten maar ook steeds meer leven naar de wil van God. Dan probeer je Jezus te volgen, niet kijken wat Hij gedaan heeft en nog doet maar doen wat Hij gedaan heeft en en nog doet. Niet alleen tegenover mensen maar ook tegenover je Hemelse Vader doen wat Hij tegenover Zijn Vader gedaan heeft, het uitleven van het opstandings-leven, we zijn immers gelijk aan Hem.
En hier gaat het ook om.....
Een kind van God heeft de Heere Jezus maar heeft Jezus ook die persoon, is die relatie evenwichtig? Vertrouwen we Hem op Zijn Woord, staan we op Zijn beloftes, verwachten we hulp van Hem, is Hij je steun en toeverlaat, heb je door Hem geen vrees meer voor wat dan ook en zie je uit naar Zijn komst of heb je verlangen om Hem te ontmoeten? Dit zijn de lessen die we moeten leren in een oprecht verlangen te doen en te beleven.
En als dat steeds moeilijker wordt omdat hier zoveel belemmeringen zijn en alles steeds toleranter wordt, wordt je omgeving steeds vreemder voor je en voorzichtig aan wordt je een “Vreemdeling”
Dan wordt

[schaapje]

Jij moet wel erg veel hé als "geestelijke vreemdeling"
Ik vraag me af of dat je ook geleerd wordt om anderen altijd te wijzen op tekortkomingen en je de behoefte hebt om anderen altijd maar weer te verbeteren. Leer je dat vanuit je vlees of is dat echt geestelijk.
Ik ken wat mensen die dicht bij God leven, maar die zijn niet afkrakend maar bemoedigend.

[Teus]

Helaas ben ik niet zo'n vreemdeling, het is ook een les voor mijzelf, maar fijn voor jou dat jij met minder kan doen.
Als de vraag “hoe beleef je je vreemdeling zijn” was, was het een ander verhaal geworden.
Misschien is het ook maar net wat je horen of lezen wil, Schaapje.
In het verleden schreef ik nog wel eens bemoedigends maar daar was buiten prive-berichten weinig of geen respons op, zelfs aan mensen persoonlijk niet. Hooguit was er commentaar.
Waarom reageerde je toen, wanneer wel iets bemoedigends geschreven werd, niet?
Ik probeer regelmatig een mooi gesprek aan te gaan maar dat lukt om een of andere reden niet.
Ik heb zeggen en schrijven één keer een goed gesprek gehad op dit forum. Als je in je onderbewustzijn weet dat het niet gaat is de intentie er niet meer zo.
Maar ik kijk er naar uit of jij iets bemoedigends te schrijven heb.

[schaapje]

Wat Gaya schijft is gewoon zo, als je niet met de wereld mee kan komen en de mensen je niet begrijpen voel je jezelf een vreemdeling, en daar maak jij ervan dat dit niet de betekenis van een vreemdeling is maar eenzaamheid.
Dan ga jij even uitleggen wat het dan 'WEL betekent, en wat er allemaal aan vooraf moet gaan.

Vreemdeling zijn wij in ieder geval want wij zijn apart gezet staat er te lezen in de Bijbel.
En als ik de TS lees dan heeft hij een hele andere bedoeling, hij schrijft over gehechtheid aan dingen, bezit en comfort.
Zouden wij dat alles kunnen missen is zijn vraag. Door alle bezittingen kunnen wij ons ook wel thuis voelen, maar als ik naar deze wereld kijk die hoe langer hoe gekker en goddelozer lijkt te worden, dan voel je je een vreemdeling en ik denk dat dit voor vele christenen zo is.

Kijk laat ik nu met deze post Gaya bemoedigen.

Over al jou bemoedigende postings wil ik me niet uitspreken, want dan zal ik kwetsend zijn en dát wil ik niet.
Maar één ding een ieder heeft zijn persoonlijke relatie met de Here God en dat kan erg verschillen, en doe ik het niet met minder zoals jij vals opmerkt.

[Teus]

Dit schrijft Petrus "Geroepen om anders te zijn dan de mensen om je heen."
Geroepen om een opstandingsleven te leven. Een relatie met God te hebben.
Jij zegt dat ik te moeilijk doe dus jij heb het makkelijker maar als jij dat vals vindt heb ik niet zoveel meer te zeggen.

[Chaya]

Dan wordt

Hier stopte het abrupt.
Dan wordt..... wat Teus?

Nee je bent niet verplicht te antwoorden maar als mij een vraag gesteld wordt lijkt het me best voor de hand liggen om het wel te doen, maar goed.

Omdat ik eigenlijk al weet waar het op uitdraait. Je gaat langs mij heenpraten, ofwel je begrijpt me niet, of je corrigeert me.
Dat mag hoor, maar het is een teken dat wij elkaar geestelijk niet verstaan.
Dat komt deels omdat het een forum is en dus geschreven woord is.

Dan probeer je Jezus te volgen, niet kijken wat Hij gedaan heeft en nog doet maar doen wat Hij gedaan heeft en en nog doet.

Om er vervolgens achter te komen dat we dagelijks hierin struikelen.
De wereld begrijpt je niet meer, en tot God's volk durf je je niet te scharen.
DAT maakt je tot een vreemdeling beste Teus, tenminste, zo denk ik erover.

Kijk laat ik nu met deze post Gaya bemoedigen

Dank je lieverd, Maar de naam is Chaya. (Gaya betekent o.m. aarde, zag ik, dus is het een beetje freudiaanse verspreking in dit geval )