naamloos schreef:Je geloof leven, inderdaad. vriendelijk, geduldig, eerlijk, omzien naar elkaar, opkomen voor de zwakken ect.
Echter, er zijn ook niet- christenen die dat doen. En andersom christenen in wie je die dingen nauwelijks waarneemt.
Ik zou niet durven beweren dat de levenswandel van christenen zoveel verschilt met niet-christenen.
En niet alleen omdat christenen evengoed fouten maken, maar zeker ook omdat niet-christenen niet per definitie een slecht leven leiden.
Natuurlijk maken christenen fouten. En ja, er zijn ook genoeg christenen die altruïstisch werk doen etc.
Toch denk ik dat een christen die dicht bij God leeft wel op kan vallen door zijn levenswandel. Ik heb bijvoorbeeld gelukkig van mijn ouders meegekregen dat vloeken niet in mijn vocabulaire zitten. Dat valt mensen meestal inderdaad niet zo op. Maar als je het dan bijvoorbeeld met een collega eens over het onderwerp vloeken hebt, kan je wel vertellen dat jij niet vloekt omdat je God geen pijn wilt doen met je woorden omdat je veel van God houdt. En dan zegt die collega: hé, inderdaad, ik hoor jou nooit vloeken. Vind je het dan ook vervelend als ik vloek?
Zo kan je in gesprek over waarom je dingen doet zoals je ze doet mensen vertellen over Gods liefde.
Nu is het mij gegeven dat ik op het punt van vloeken inderdaad een best goede levenswandel heb, op vele andere gebieden is dit helaas alles behalve waar. Het lijkt mij dan ook niet goed om vroom te praten over iets wat je in praktijk eigenlijk niet toegewijd doet. Ieder mens heeft zo zijn zwakke punten, doen alsof je niet zwak bent daarin is geen goed voorbeeld. Juist toegeven aan mensen dat je fouten maakt en er verantwoordelijkheid voor nemen is iets wat wij heel moeilijk vinden maar waar wij wel een voorbeeld in kunnen zijn als het ons lukt. Gemakkelijk is dat zeker niet, het linkt immers aan de oerzonde die eva al beging in het paradijs. 'Nee hoor, ik heb niet van de appel gegeten. Nee maar het kwam ook door de slang, die heeft mij verleid.' Ik denk dat wij dit enkel kunnen door 1. Zondebesef. En dan geen fatalistisch zondebesef waarin je enkel jezelf kleiner en kleiner maakt zodat je je eigen zonde uiteindelijk zo groot ziet dat je aan de verantwoordelijkheid onderdoor gaat. Nee, gewoon eerlijke zelfreflectie in wat je niet goed hebt gedaan, wat niet tot Gods eer was, direct gevolgd door een gebed om 2. Vergeving. Weten dat je fouten je vergeven worden is essentieel. Maar ook het vergeven van hen die jou iets schuldig zijn.
Als je weet wat je fouten zijn en dat ze vergeven zijn houdt het niet op. Je kunt 3. God vragen om jou te vormen zodat Hij jou kan gebruiken in Zijn plan, bidden om de Heilige Geest. En 4. Afscheid nemen van je zonde en eigen belang achter dat van God plaatsen is ook belangrijk. Natuurlijk kan een zonde je zwakke plek blijven en wordt een mens niet volkomen zondeloos in deze wereld. Je blijft een mens dat in emotie weleens dingen zegt en doet die je beter niet had kunnen doen. Toch is het wel degelijk mogelijk bij God om in een bepaalde gewoonte te matigen of een gewoonte volledig af te zweren. Niet omdat je door je eigen goedheid rein wilt worden, maar omdat je uit dankbaarheid God wilt behagen.
Veel christenen komen niet zover. Ze blijven hangen in zondebesef, kijken niet eerlijk naar zichzelf, denken dat de genade niet voor hen is, gaan niet naar God toe, passen het vergeven van anderen niet toe in hun leven, of weten/durven niet te vragen om Gods hulp: de Heilige Geest.
Dit is niet bedoeld als een sneer naar anderen en alsof ik het allemaal wel zo goed doe. Een deel is afhankelijk van of je de juiste prediking te horen krijgt, maar ook met welke 'bril' op je luistert. Een deel is afhankelijk van of je luistert naar wat God je probeert te vertellen. Het belangrijkste is dat je nederig naar God gaat met al je problemen en je daar niet in laat blokkeren. Het is een langdurig proces met vallen en opstaan, steeds maar weer. Je kunt het van anderen horen, als die zo open tegen je zijn, maar zult het zelf ook aan der lijve moeten ondervinden wil je werkelijk gevormd worden zodat je voor God inzetbaar bent voor het dienen van Hem, zijn Gemeente en je ongelovige medemens.
Sorry als dit wat off-topic was.
