Waarom geloven we wat wij geloven?

[mohamed]

Het is nochtans zeer on topic en biedt stof ter overpeinzing. Zoals de vraag: geloven wij wat we geloven vanwege de plaats van onze wiegen?

Welke gelovige kan deze vraag beantwoorden?

Daar ben ik het mee eens, en ik wil de vragen wel beantwoorden. Open jij een nieuw topic?

Bij deze Yoshi, bijt het spits maar af, ik hang aan je lippen.

[Yoshi]

Ik denk dat het antwoord voor een groot gedeelte ja is.
Als je met de plaats van de wieg ook het gezin en de cultuur waarin je opgroeit bedoeld.

Je stelde de vraag over 100km noordelijker. Mijn opa was een Fries en nadat hij terug kwam uit Nederlands-Indië is zijn familie verhuist naar Salland en Twente omdat het klimaat voor katholieken in Friesland nou niet echt geweldig was.
Ik ben zelf in een ontkerkend gezin en familie opgegroeid en mijn gezin was/is liberaal. Daar heb ik veel, ook goede dingen, van meegekregen en meegenomen. Ik ben een van de weinigen die daarnaast alsnog het geloof heeft opgepakt.

Was ik nou 2000 kilometer zuidelijker opgegroeid, dan zou ik veel minder kans gehad hebben om met het katholicisme in aanraking te komen en was ik waarschijnlijk 'gewoon' islamitisch geweest.

[Boekenlezer]

geloven wij wat we geloven vanwege de plaats van onze wiegen?

De plaats waar we geboren zijn en waar we opgegroeid zijn, bepaalt in ieder geval sterk hoe we gevormd zijn. Dat we ook geloven waarmee we opgevoed zijn, is natuurlijk wat complexer en wat minder automatisch. Het zal ook te maken hebben met je karakter, of je een denker bent of niet bijvoorbeeld. Een denker zal bewuster erover nadenken en zijn keuzes maken dan iemand die meer gewoon zijn leventje leeft.

[heintje]

De associatie tussen geografie en religie lijkt me wel duidelijk. Kijk naar de landen-kaartjes op internet. En dus is er wel een sterk vermoeden dat iemands religie gebaseerd is op de plaats waar het kind wordt geboren. In sommige delen van de wereld, in de Balkan en Noord-Ierland bijvoorbeeld, geldt dit zelfs tot op het niveau van de stad of het dorp waar men geboren werd, of zelfs van de bepaalde wijk daarin.

Dit laat wat mij betreft zien dat geloof niet door onafhankelijk nadenken gekomen is, of dat het door grondige bestudering van bewijs werd verkregen. Latere rechtvaardiging voor dat geloof: ‘persoonlijke ondervinding’, of op basis van ‘geloof’ alleen, is een post hoc rationalisatie van een reeds aanwezig geloof.
Als iemand bijvoorbeeld een ‘religieuze ervaring’ heeft, zal men die maar zelden toeschrijven aan iets anders dan een manifestatie van die vorm van religie waarin men werd opgevoed, of waarin de meeste mensen in zijn omgeving geloven.
Waarom worden kinderen zo gemakkelijk overreed dingen te geloven gewoon omdat die hen verteld worden, zonder om bewijs te vragen? Waarom geloven kinderen in de Kerstman?
Kinderen zijn uiteraard goedgelovig. Goedgelovigheid is bij kinderen haast een universele eigenschap. Een kind onder de 10 zal niet om solide bewijs vragen voordat het iets gelooft dat zijn of haar ouders zeggen. Kinderen lijken geprogrammeerd te zijn om te geloven wat ouders en andere opvoeders ze vertellen.
Evolutionair is dit te verklaren, maar off topic.

Kijk b.v. naar dit plaatje en stel je voor een ouderpaar krijgt een tweeling. 1 Kind wordt in Noord Afrika opgevoed, de ander in N-Amerika. Na 20 jaar komen de kinderen voor het eerst bij elkaar en krijgen een praatje "geloof". Ik zou uitermate benieuwd zijn naar dat gesprek.

[mohamed]

Ik ben opgegroeid in een protestante omgeving en door zelfstandig na te denken oud katholiek geworden. Het protestantisme heb ik dus vaarwel gezegd. Waar in het plaatje van/hokje Heintje hoor ik thuis?

[heintje]

Ik ben opgegroeid in een protestante omgeving en door zelfstandig na te denken oud katholiek geworden. Het protestantisme heb ik dus vaarwel gezegd. Waar in het plaatje van/hokje Heintje hoor ik thuis?

Heintje plaatst niemand in hokjes. Heintje kijkt naar de geografische verspreiding van religie en trekt dan een algemene conclusie met ruimte voor uitzonderingen. Toch zie ik in protestant en (oud)katholiek wel enige (Abrahamistische) overeenkomsten. Jij niet?
Er zijn overigens ook mensen die door zelfstandig nadenken tot de conclusie komen dat astrologie of BDE werkelijk bestaat. Liever zou ik dan ook zien dat je zelfstandig kritisch gaat nadenken.
Waarom is (oud) katholicisme "beter" dan het protestante geloof? Wat heb je precies ontdekt om die keuze te maken? Was het een rationele keuze? Een gevoelskeuze? Misschien wil je er meer over vertellen?

[vreemdeling]

Ik ben opgegroeid in een liberaal-atheistisch gezin met christelijke roots.
Omdat ik op school (VWO) in aanraking kwam met filosofie en mystiek en omdat ik een wens ontwikkelde om de waarheid achter het universum te leren kennen, ook door de vrijheid die deze samenleving me bood, ben ik het pad ingeslagen van de tantra-yoga mystiek (die ook Jezus onderwees).
Mijn grote belangstelling voor de historische Jezus en het ontstaan van het Nieuwe Testament is begonnen op 5-jarige leeftijd toen ik met mijn oppas samen voor enkele minuten een christelijke bijbelstudie-bijeenkomst bezocht en het verlangen ontstond hier meer duidelijkheid in te krijgen.
Maar de diepere oorzaak van mijn keuze is natuurlijk gehuld in nevelen en alleen aan God bekend.

[mohamed]

Ik ben opgegroeid in een protestante omgeving en door zelfstandig na te denken oud katholiek geworden. Het protestantisme heb ik dus vaarwel gezegd. Waar in het plaatje van/hokje Heintje hoor ik thuis?

Heintje plaatst niemand in hokjes. Heintje kijkt naar de geografische verspreiding van religie en trekt dan een algemene conclusie met ruimte voor uitzonderingen. Toch zie ik in protestant en (oud)katholiek wel enige (Abrahamistische) overeenkomsten. Jij niet?

Doe nou maar niet net alsof het een pot nat is, want de praktijk wijst duidelijk anders uit, maar ik vind wel dat de verschillen groter gemaakt worden dan ze zijn.

Er zijn overigens ook mensen die door zelfstandig nadenken tot de conclusie komen dat astrologie of BDE werkelijk bestaat. Liever zou ik dan ook zien dat je zelfstandig kritisch gaat nadenken.

Kritisch denken kan nooit inhouden dat ik toevallig tot dezelfde inzichten kom als jij.

Waarom is (oud) katholicisme "beter" dan het protestante geloof? Wat heb je precies ontdekt om die keuze te maken? Was het een rationele keuze? Een gevoelskeuze? Misschien wil je er meer over vertellen?

Het grootste probleem wat ik heb met protestanten is dat ze de teksten uit de Bijbel op zichzelf betrekken, dat beschouw ik als een dwaling ernstig genoeg om me uit te schrijven, wat ik gedaan heb. En ook de zondag als verplichte rustdag beschouw ik als afgoderij. Dus vandaar dat ik maar oud katholiek ben geworden, uit pure noodzaak dus.

[heintje]

O.K. Mohamed. Mag ik je dan nog even vragen naar je onderschrift: "Arabische christenen" en je vragen waar je vandaan komt? Waar je roots (of die van je ouders) liggen?

[ben db bd]

Heeft mijn wieg invloed gehad op mijn geloof (bewijs der zaken ...)? Natuurlijk veel !! Uitverkiezing misschien? Reeds vóór de grondlegging van de wereld bij de Allerhoogste bekend, omdat voor Hem helemaal geen tijd bestaat? Ik had een vrome moeder, welke wellicht ook de engeltjes op de rand van mijn bedje biddend ontboden had? Het was zalig licht in mijn kamertje, herinner ik mij, ... heel vredig.

[vreemdeling]

Ik ben opgegroeid in een liberaal-atheistisch gezin met christelijke roots.
Omdat ik op school (VWO) in aanraking kwam met filosofie en mystiek en omdat ik een wens ontwikkelde om de waarheid achter het universum te leren kennen, ook door de vrijheid die deze samenleving me bood, ben ik het pad ingeslagen van de tantra-yoga mystiek (die ook Jezus onderwees).
Mijn grote belangstelling voor de historische Jezus en het ontstaan van het Nieuwe Testament is begonnen op 5-jarige leeftijd toen ik met mijn oppas samen voor enkele minuten een christelijke bijbelstudie-bijeenkomst bezocht en het verlangen ontstond hier meer duidelijkheid in te krijgen.
Maar de diepere oorzaak van mijn keuze is natuurlijk gehuld in nevelen en alleen aan God bekend.

Om op dat laatste terug te komen, volgens mij is het niet zozeer de wieg als wel het specifieke individuele karma dat die specifieke wieg uitkoos, die de oorzaak is van de manier waarop ik me in dit leven tot God of mijn Hogere Zelf verhoud.
Je ziet bovendien steeds vaker dat de wieg niet meer bepalend is, omdat de samenleving als geheel niet meer verenigd is rond vaste, sterk gewortelde levensbeschouwingen. Van mijn vele neven en nichten (stuk of 25) is er maar een die de levensbeschouwing van mijn grootouders is blijven volgen.