heintje schreef:En dan is God het antwoord?
Dus ook hier geldt: Wees voorzichtig om op (nog) onbekende terreinen God te plaatsen waar nog geen verklaring voor is. Want als die verklaring er dan wel is, is het wederom 'exit' God!
Uit je reacties blijkt dat je weliswaar lippendienst bewijst aan de "vrije spiritualiteit", maar de spirituele filosofie die voortkomt uit duizenden jaren experimenteren nauwelijks kent of in ieder geval wantrouwt en niet er mee aan de slag wilt.
Niemand dwingt je, je kunt prima in je atheisme blijven hangen, miljarden dieren hebben ook geen benul van God (maar Hij wel van hun).
Of je God wel of niet benoemt of liefhebt is niet essentieel, kijk maar naar de boeddhisten die het ook zonder doen, maar toch in Zijn richting groeien.
Ik heb het al vele malen gemeld, God is niet iets objectiefs, maar een mysterie die jouw kleine werkelijkheid verre te boven gaat.
Niet God is een fantasiefiguur, maar feitelijk ben jij dat zelf.
Met je atheistische manier van redeneren zul je Hem in elk geval nooit leren kennen, maar in hetzelfde kringetje van frustratie ronddraaien.
Zolang er mystici bijkomen die God zelf hebben "ervaren" (zonder hersenen idd geen ervaring, dat is een open deur), zal God niet verdwijnen uit het discours en zal je ermee moeten leren leven beste heintje. Bij ervaren van God is geen sprake van een normale ervaring, maar van het ervaren van de relativiteit van de "normale" werkelijkheid. Boeddhisten noemen dit liever Nirvana omdat zij God (het Grote Subject) vaak als "leegte" beschrijven, het wegvallen van het kleine subject dus.
Waar jij feitelijk moeite mee hebt, is het objectiveren van het godsbegrip. Bewijzen voor God gaan er nooit komen, want bewijsvoering kan alleen werken binnen de objectiveerbare wereld, niet daaraan voorbij.