Moderators: henkie, elbert, Moderafo's
Mortlach schreef:Ik vind dat een bijzonder moeilijke vraag, omdat ik me nauwelijks kan voorstellen in die situatie terecht te komen. Voor mensen waarvan ik zelfs maar vermoed dat ze gewelddadig zouden kunnen zijn, heb ik in mijn leven geen ruimte.
Mortlach schreef:Ik kan dus niet echt zeggen wat ik zou doen. Er eerst maar voor zorgen dat de hond die persoon niet opvreet en dan de polite bellen en aangifte doen, hoop ik.
JohannesHermanus schreef:De rest regel ik.
mohamed schreef:Wie mij slaat sla ik twee keer zo hard terug
mohamed schreef:maar gelukkig straal ik dat ook uit dus bedenken de meesten zich wel voordat ze me slaan.
mohamed schreef:Wie mij slaat sla ik twee keer zo hard terug
JohannesHermanus schreef:Is ook credo mijn bestaan geweest, maar dan 3x zo hard. Het probleem met deze houding, is dat het gaat werken als een vloek.
mohamed schreef:maar gelukkig straal ik dat ook uit dus bedenken de meesten zich wel voordat ze me slaan.
JohannesHermanus schreef:Ik zie er wat minder eng uit waarschijnlijk, maar schijn kan bedriegen.
JohannesHermanus schreef:In de Bijbel staat:
Indien het mogelijk is, zoveel in u is, houdt vrede met alle mensen. (Rom.12:18)
Soms lukt mij dit niet. Het kan namelijk zo zijn, dat de ander per se ruzie wil of kwaad wil doen. Met name als iemand fysiek wordt ben ik zeer snel geneigd om de ander direct uit te schakelen. Dan beroep ik mij op noodweer, indien nodig in exces. Afhankelijk van wie je te pakken neemt en de ernst van de gemaakte schade, kan een dergelijk vergrijp verantwoord moeten worden voor de rechter. De laatste maal dat er sprake was van een dergelijke escalatie is inmiddels een aantal jaren geleden. De man sloeg mij zonder (mij bekende) reden in mijn eigen huis in het aangezicht. Dat heeft hij moeten bekopen met een ziekenhuisopname van drie maanden doordat ik hem een vijfvoudige kaakbreuk heb geslagen. Het gevecht duurde niet langer dan 10 seconden. Van dit mogelijk strafbare feit ben ik vrijgesproken, maar ik voelde me geen winnaar.
Ik lees ook in de Bijbel:
Maar Ik zeg u, dat gij den boze niet wederstaat; maar, zo wie u op de rechterwang slaat, keert hem ook de andere toe; (Mat.5:39)
Wat zou u doen als iemand u, zonder reden, met zijn vuist in het aangezicht slaat?
mohamed schreef:[
Voor mij werkt het want ik heb zelden ruzie en de keren dat iemand me uitdaagt reageer ik zo heftig dat ze het een volgende keer wel laten. De laatste die het probeerde was mijn bovenbuurman die midden in de nacht op mijn plafond begon te rammen als een idioot en me uit mijn slaap haalde en uitschold voor van alles en nog wat. Die nacht heb ik even mijn tanden laten zien en sindsdien nooit weer last gehad. Als ik de politie had gebeld moet je maar rekenen dat ik er elke dag stront mee zou hebben. Sommige mensen spreken maar een dialect en dat is het dialect van de stok. Graag zou ik willen dat het anders was, maar die illusie ben ik al jaren kwijt.
meribel schreef:als iemand fysiek wordt....wanneer kom je dat tegen?
meribel schreef:Is het dan niet iets wat je oproept?
meribel schreef:Maar goed, even een 'stel dat'...Ik loop op straat en zou worden aangerand ....deze tekst is dan niet om te misbruiken en te zeggen dat ik dat moet laten gebeuren natuurlijk.
Ik hoef geen vrede te houden met een iemand die van plan is mij te verkrachten.
meribel schreef:waar zou deze tekst dan wel voor kunnen zijn?
misschien de mensen in je omgeving, in je kerk of in je straat, waar je het niet altijd mee eens ben, en die ruzie lijken te zoeken ? Die klagen en zeuren, en dat je dan toch probeert de vrede te bewaren?
JohannesHermanus schreef:[
Agressie kent vele vormen. Probeer het aub bij het aangehaalde voorbeeld te houden. Ik stel hier niet mijn gedrag ter discussie, dat heeft de rechter immers al gedaan. Graag bij het onderwerp blijven en dus nadenken over uw gedrag in dit geval. Daar heb ik meer aan.
JohannesHermanus schreef:Wat zou u doen als iemand u, zonder reden, met zijn vuist in het aangezicht slaat?
DeDwaler schreef:Geen idee, ik sta in elk geval nergens voor in. Ik denk ook niet dat je het van tevoren kunt inschatten. Ieder mens heeft een grens en verliest dan simpelweg de controle (noodweer). Het ligt er maar aan voor welke situatie men komt te staan.
JohannesHermanus schreef:In mijn geval betrof het een opeenstapeling van gebeurtenissen, zoals achteraf het geval bleek te zijn. De man was de eega van een vrouw die een andere vrouw kende en die kende ook weer iemand die praatjes aan het maken waren... De vrouw in kwestie had een rottweiler die ze regelmatig in mijn tuin liet lopen. Ik heb haar daar op aangesproken en die hond in zijn nekvel gepakt en teruggebracht naar zijn eigenaar. Met de mededeling dat er de volgende keer consequenties volgen. Net een pitbull die man, hij kwam dwars door het keukenraampje naar binnen.... Hij dacht dat ik zijn vrouw had bedreigd. Alles gaat op zo een moment in sneltreinvaart, helaas heb ik dynamiet in de knuisten en dat ontploft maar op een manier. De situatie ontwijken zat er ook niet in, want ik bevond me in me eigen huisje. En toen zat ik niet zo in elkaar dat ik me eigen huis ga uitvluchten, dus werd het vechten. Gelukkig was de man direct knock out, dus hij heeft er niet veel van gevoeld denk ik. In het ziekenhuis hebben ze hem vast morfine gegeven toen hij bijkwam. Desalniettemin heb ik me grote zorgen gemaakt, want voor hetzelfde geld sla je iemand morsdood. En dan? Ik heb gebeden op dat moment (dwz nadat de adrenaline weggeëbd was) of God Zich aub over deze man wilde ontfermen, dat hij weer genas van zijn kwetsuur. Gelukkig is dat gebeurd.
DeDwaler schreef:De rechtspraak heeft terecht oog voor noodweer. Bij overlijden is het wellicht wat ingewikkelder, maar daarom heet het ook noodweerexces. Helder nadenken is er elk geval niet meer bij en je handelt uit puur lijfsbehoud om de dreiging af te wenden. Mensen grijpen in hun paniek en onmacht ook vaak naar messen en scharen wanneer ze worden belaagd. Heel begrijpelijk allemaal.
Terug naar “[Religie] - Open forum”
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 6 gasten