EO - na de zomer

[Neliz]

Wie heeft de EO-docu 'Na de zomer' gezien?

Ik kwam erop via een nieuwsberichtjes op Refoweb. Mooi en eerlijk in beeld gebracht. Een groep refojongeren wordt gevolgd tijdens de examentijd en de voorbereiding op het HBO en de universiteit.

Een linkje naar de docu (ca. 30 minuten) vind je hier: http://www.eo.nl/tv/eo-documentaires/af ... 22t001000/

Deed de docu iets met je? Zo ja, wat?

Om het topic niet in een bepaalde richting te sturen, beantwoord ik mijn eigen vragen later...

[Neliz]

Goed dan, aangezien er toch geen reacties komen op dit bericht, hoewel er een aantal reacties zijn terug te vinden op het nieuwsitem over deze docu op RefoWeb.

Allereerst mijn bewondering voor de docu: intiem en echt, zonder te verbloemen en zonder te oordelen. Volgens mij is dit een heel eerlijke inkijk in de denkwereld van deze jongeren, en ik herken mezelf van vroeger sterk terug in hun gebeden. Ik vond het daarom ook heel confronterend. Ik ben heel benieuwd hoe het verder zal gaan met ze nu ze 'de wereld' ingetrokken zijn...

Ik heb de docu laten zien aan mijn vriend uit Bulgarije en samen hebben we hem besproken. En eerlijk gezegd was onze conclusie dat we het shocquerend vonden. Het geloof is zo beklemmend. Wat hun wordt aangepraat over 'de wereld' is zo angstig. Maar voorL hun persoonlijke gebeden: zoveel ellende, zoveel schuldgevoel, zoveel negativiteit over zichzelf. Ik werd er moedeloos van. De 'blijheid van het evangelie' komt me zo bedrukkend over. Ik kom zelf uit een orthodox protestants milieu en begrijp hun gezichtspunten maar al te goed. Voor mijn vriend was het erger: hij kent orthodoxie alleen vanaf de zijlijn en van orthodox protestantisme weet hij niets. Hij vond het deprimerend en voelde woede over de bubbel waarin de jongeren worden kleingehouden. Het kwam over alsof er kleine kinderen praatten, geen jongeren op de grens van volwassenheid.

Persoonlijk hoop ik van harte dat de jongeren het goed doen in hun nieuwe uitdagingen. Even uit de bubbel. Werken aan hun eigen opvattingen. Reflecteren op wat hun is aangeleerd.

Ik ben benieuwd wie van hen in dat geloof blijft en wie nieuw geloof vindt of het geloof vaarwel zal zeggen...

[Chaya]

Hij vond het deprimerend en voelde woede over de bubbel waarin de jongeren worden kleingehouden. Het kwam over alsof er kleine kinderen praatten, geen jongeren op de grens van volwassenheid.

Ik heb de docu bekeken en vond hem heel integer gemaakt. Dit herkende ik niet, maar dat komt misschien omdat ik in een dergelijk gezin ben opgegroeid.
Toch waren dit niet de meest rechtse jongeren hoor, deze jongeren kwamen uit een midden-orthodox gezien.
Ik zag bij één van de jongens een poster van U2 aan de muur hangen en hij bespeelde een gitaar.
Ik las dat sommige jongeren uit de klas verdwenen als er gefilmd ging worden.

Persoonlijk hoop ik van harte dat de jongeren het goed doen in hun nieuwe uitdagingen. Even uit de bubbel. Werken aan hun eigen opvattingen. Reflecteren op wat hun is aangeleerd.

De docu is twee jaar geleden opgenomen en 2 meiden die erna erover bevraagd zijn gaven al aan dat ze anders in het leven zijn gaan staan. Eén van de meiden zei ook, "tjonge, het zag er inderdaad tamelijk dramatisch uit".
Op die leeftijd ben je geestelijk nog aan het groeien, dus als ze 26 zijn (willekeurig gekozen) zullen ze er nog weer anders instaan.
Ze bleven zeker niet in een bubbel, want het ene meisje was rechten gaan studeren.

k ben benieuwd wie van hen in dat geloof blijft en wie nieuw geloof vindt of het geloof vaarwel zal zeggen...

Beetje vreemde opmerking...

[Autoliefhebber]

Ik heb de docu bekeken en vond hem heel integer gemaakt. Dit herkende ik niet, maar dat komt misschien omdat ik in een dergelijk gezin ben opgegroeid.
Toch waren dit niet de meest rechtse jongeren hoor, deze jongeren kwamen uit een midden-orthodox gezien.
Ik zag bij één van de jongens een poster van U2 aan de muur hangen en hij bespeelde een gitaar.
Ik las dat sommige jongeren uit de klas verdwenen als er gefilmd ging worden.
De docu is twee jaar geleden opgenomen en 2 meiden die erna erover bevraagd zijn gaven al aan dat ze anders in het leven zijn gaan staan. Eén van de meiden zei ook, "tjonge, het zag er inderdaad tamelijk dramatisch uit".
Op die leeftijd ben je geestelijk nog aan het groeien, dus als ze 26 zijn (willekeurig gekozen) zullen ze er nog weer anders instaan.
Ze bleven zeker niet in een bubbel, want het ene meisje was rechten gaan studeren.
Beetje vreemde opmerking...

Goed opgelet, de jongen waar het over gaat is mijn broer.

[MoesTuin]

k ben benieuwd wie van hen in dat geloof blijft en wie nieuw geloof vindt of het geloof vaarwel zal zeggen...

Beetje vreemde opmerking...

Waarom is dit een vreemde opmerking, Chaya, misschien wil je de moeite nemen om mij dit uit te leggen (deze keer ben ik er heel benieuwd naar en hoop ik dat je dit keer een antwoord voor me hebt en hier wel de moeite voor neemt, of je moet het niet kunnen uitleggen, dan is het ook goed en snap ik het ook wel in die zin dan.)

[Neliz]

@Chaya

Ik vind het geen vreemde opmerking. Ik bedoel te zeggen dat mensen veranderen. Ik ben ook opgegroeid in refoland en was tot enkele jaren terug erg religieus en gelovig. Ik kwam dagelijks in de kerk voor gebedsdiensten, erediensten, viering van het avondmaal (wekelijks). Dagelijks gebed, oprecht zoeken naar God, belijdenis, etc. Toch heb ik nu de kerk én het geloof vaarwel gezegd. Het kan, zeg maar, de beste overkomen. Deze jongeren groeiden, net als ik, op in een wereld waarin geloven deel was van het normale leven. Ik heb dat lang volgehouden, ook toen ik lang en breed in 'de wereld' leefde.
En toch...

Ik bedoel gewoon te zeggen: deze jongeren die zó geloven. Zal het blijvend zijn? Of zal het leven buiten de bubbel hen veranderen?

[mohamed]

Ik ben opgegroeid in een gereformeerd dorp en heb nooit wat gehad met het gereformeerde geloof. Lang was ik atheist maar toch knaagde altijd de vraag bij mij: wat als er toch een God is?

[MoesTuin]

Ik ben opgegroeid in een gereformeerd dorp en heb nooit wat gehad met het gereformeerde geloof. Lang was ik atheist maar toch knaagde altijd de vraag bij mij: wat als er toch een God is?

Het kan inderdaad een groot verschil zijn waar je in gelooft
Je kan geloven in het gereformeerde geloof, of daar niet in geloven
Of je kan geloven in God, of niet in God geloven
Sommige mensen kunnen het gereformeerde geloof vermengen met de waarheid van de bijbel en geleidt door de Heilige Geest en in die zin uitkomen bij God, in Jezus Christus, dat is heel mooi en goed.
Sommige mensen kunnen enkel de gereformeerde gedachten en regels (buiten de bijbel om) het hoogste gezag geven (alles voor gerefomeerd zijn) en zijn verder doof voor alles wat anders is.
Sommige mensen geloven in God (zonder gereformeerd te zijn) en geven Zijn Woord het hoogste gezag, geleidt door de Heilige Geest.
Ja zeker, dat kan ook!
Het zijn de mensen die het allemaal zo moeilijk kunnen maken terwijl het zo eenvoudig is.
Het gaat enkel om ongeloof of geloof, om daar de keuze in te maken.

De Heere God vraagt je enkel het volgende



en als dit in je hart land, nesteld en gaat wonen, dan ga je vanzelf leven naar Gods wil en laat wat mensen vinden van dit of dat of sus en zo je volkomen koud omdat je geborgen bent in Hem
Niets kan je scheiden van de Liefde in en van Christus
Je bent voor eeuwig en altijd veilig in Hem!

[MoesTuin]

k ben benieuwd wie van hen in dat geloof blijft en wie nieuw geloof vindt of het geloof vaarwel zal zeggen...

Beetje vreemde opmerking...

Wat is hier vreemd aan Chaya? (nogmaals, wie weet heb je de vraag over het hoofd gezien, maar ben benieuwd naar je inzichten hierop als actieve poster op dit discussieforum, maar nu blijf je opeens opvallend stil terwijl je altijd wel je "woordje" klaar hebt staan )

[Chaya]

@Chaya

Ik vind het geen vreemde opmerking. Ik bedoel te zeggen dat mensen veranderen. Ik ben ook opgegroeid in refoland en was tot enkele jaren terug erg religieus en gelovig. Ik kwam dagelijks in de kerk voor gebedsdiensten, erediensten, viering van het avondmaal (wekelijks). Dagelijks gebed, oprecht zoeken naar God, belijdenis, etc. Toch heb ik nu de kerk én het geloof vaarwel gezegd. Het kan, zeg maar, de beste overkomen. Deze jongeren groeiden, net als ik, op in een wereld waarin geloven deel was van het normale leven. Ik heb dat lang volgehouden, ook toen ik lang en breed in 'de wereld' leefde.
En toch...

Ik bedoel gewoon te zeggen: deze jongeren die zó geloven. Zal het blijvend zijn? Of zal het leven buiten de bubbel hen veranderen?

Beste Neliz, ik vond de opmerking in die zin vreemd, zoals ik het las verwacht jij dat een vrij hoog percentage af zal haken. Daar zijn voorbeelden van ja, ook heel bekende.
De jongens en meiden uit de docu waren dat in de 2 jaar na de docu i.i.g. nog niet!
Daarna kan het ook nog gebeuren, er zijn zelfs mensen die in de 2e helft van hun leven het geloof voor gezien houden.
God de rug toekeren is een ingrijpende beslissing, die jij kennelijk hebt genomen.

Het kan, zeg maar, de beste overkomen, je vond jezelf dus een hele beste gelovige?
In de Bijbel vinden we ook verhalen van mensen die ongelovig waren of werden.
Zelfs bij de uitverkorenen kan de duivel voor een tijd twijfel zaaien: "zou het nu echt waar zijn? Bestaat God wel echt?"
Hij heeft zelfs getracht om de Heere Jezus te verleiden.

Er is een oude uitdrukking: genade is geen erfgoed.
Dat betekent zoiets als: het hebben van bekeerde ouders en grootouders is geen garantie dat het (klein)kind automatisch een wedergeboren christen zal worden.
Het is een Zegen als we gelovige ouders mogen hebben.

Dus op jouw opmerking:

Neliz schreef:
k ben benieuwd wie van hen in dat geloof blijft en wie nieuw geloof vindt of het geloof vaarwel zal zeggen...

is mijn antwoord: wees niet te sceptisch. Misschien komt er ooit nog eens een vervolg, na 10 jaar of zo?
Zou je dan kijken?

[Marnix]

Genade is in zekere zin wel erfgoed, de kinderen van gelovigen zijn heilig en God richt zijn verbond van genade ook met hen op. Maar wat Chaya bedoelt is dat het geen garantie is als ouders geloven, dat hun kinderen ook zullen (blijven) geloven.

[Arendsoog]

Genade is in zekere zin wel erfgoed, de kinderen van gelovigen zijn heilig en God richt zijn verbond van genade ook met hen op. Maar wat Chaya bedoelt is dat het geen garantie is als ouders geloven, dat hun kinderen ook zullen (blijven) geloven.

Aanvullend: Wat volgens mij ook wel genoemd is 'tweeërlei kinderen des verbonds". Vergelijk het met wat Paulus schrijft in 1 Korinthe 10. Maar er zijn al genoeg topics over de doop, dus dat kunnen we beter niet ook hier gaan bespreken