De zondag.

Open voor alle onderwerpen en meningen

Moderators: henkie, elbert, Moderafo's

ereunao

Re: De zondag.

Berichtdoor ereunao » 31 aug 2018 18:12

Yoshi:
Niemand dwingt je. Hecht je echter wel waarde aan de opstanding van onze Heer Jezus Christus dan is de zondag de voor de hand liggende dag als rustdag.


Helemaal mee eens! De 1e dag der week past veel beter bij de Gemeente als de joodse sabbat. Want zij ontleent haar eigen identiteit en is met Chr. verbonden in zijn opstandingsleven. En dat leven behoort tot de transcendente boven-aardse sfeer van het Koninkrijk. Maar de sabbat wijst profetisch vooruit naar de zegen en de rust van het binnen-historische messiaanse rijk op aarde. Ik heb dus helemaal geen moeite met die zondag als rustdag, maar men moet zich daarvoor niet beroepen op de 4e gebod van de decaloog. Het is met de zondag precies als met de kinderdoop, daar valt best mee te leven, maar men moet zich hiervoor niet beroepen op het verbond van de besnijdenis. Het gaat allebei terug op een eeuwenoude traditie en niet rechtstreeks op de Schrift .h.gr: ereunao

Gebruikersavatar
Marnix
Maarschalk
Maarschalk
Berichten: 23543
Lid geworden op: 03 dec 2002 23:50

Re: De zondag.

Berichtdoor Marnix » 31 aug 2018 19:42

Chaya schreef:Lezen wat er staat, alvorens je met je corrector erover heen gaat.
Nu zijn de vrouwen net zo hoog -( of hoger , staat tussen streepjes! -) geschoold als hun man.

Dat zegt alles over de middagdienst, want dan luisteren ze ook.

Nee hoor, lees maar wat MT heeft geschreven, meerdere malen zelfs!
Het is een knuffelevangelie, waar je voor eeuwig mee verloren gaat.

Jij bent het nooit met me eens en het gaat ook niet gebeuren. En het is ook niet voor mij de reden om op jou te reageren.
Maar voor de andere meelezers, die er ook zijn en het moe zijn om dit steeds maar weer te moeten lezen.
Voor de zoveelste keer, dit is REFOweb en in de refogezindte zijn de 2 kerkdiensten al eeuwenlang de invulling van de zondag, de rustdag. Jij, en die al die anderen die de middagdienst verachten, zorgen ervoor dat op veel plaatsen de kerken moeten sluiten, tijdens de zomermaanden. Omdat men liever op het strand vertoeft blijkbaar. De stadions zijn immers ook dicht.
En je kunt me blijven beschuldigen van verdraaien om mijn gelijk te halen, je kunt me niet het zwijgen opleggen!
Ik hoef geen gelijk, dat toont zich vanzelf aan, als de godsdienstvrijheid wordt ingeperkt. We weten niet wat ons nog te wachten staat.


Jij doet iets al snel af als een knuffelevangelie als men niet meedoet met jouw tradities en wetten. Je argumenten zijn dan ook geen bijbelse argumenten maar dingen als “zo doen we het al eeuwen en het is hier refoweb” en dat soort argumenten. En als men het niet met je eens is sta je al snel met een oordeel over ze klaar, ook al onderbouw je niks vanuit de Bijbel en negeer je tegenargumenten. Hoe vaak je me hier al niet hebt veroordeeld. Want tradities zijn je heilig.... als de kerk zijn bestaansrecht zou ontlenen aan de bezoekcijfers van de middagdienst had je wereldwijd nauwelijks kerken gehad. Maar ja, buiten Nederland zijn ook nauwelijks oprechte christenen te vinden he, want die doen het anders dan hoe jij het gewend bent. Ik twijfel niet aan je geloof, laat dat helder zijn. Maar het moet allemaal wel op de manieren zoals jij het gewend bent want anders is het niet goed. Jammer dat je dat zo met hand en tand verdedigt.
“God cannot give us a happiness and peace apart from Himself, because it is not there. There is no such thing.”
― C.S. Lewis”

lekkerbek
Luitenant
Luitenant
Berichten: 520
Lid geworden op: 10 mei 2012 09:28

Re: De zondag.

Berichtdoor lekkerbek » 31 aug 2018 22:00

Wat 2 diensten betreft op zondag, ik kan idd nergens in de Bijbel vinden dat we 2 x naar de kerk moeten.
Alleen begrijpen doe ik het niet als we 2 x naar de kerk kunnen en mógen en we dan weigeren te gaan! Ik kan er gewoon niet bij dat als we een levende relatie met de Heere hebben je bedankt voor een dienst. Aan het eind van de tweede dienst dan vind ik het vreselijk dat de zondag alweer voorbij is, we een week moeten wachten tot er weer een dienst is. Meestal luister ik door de week nog een dienst, hier kom ik de week weer mee door. Beetje ouderwets gezegd misschien maar het is voedsel voor onze ziel. En dat wordt afgeslagen. Hoe kunnen we hier ooit genoeg van hebben?

krid
Sergeant
Sergeant
Berichten: 329
Lid geworden op: 26 jun 2015 10:06

Re: De zondag.

Berichtdoor krid » 01 sep 2018 08:58

lekkerbek schreef:Wat 2 diensten betreft op zondag, ik kan idd nergens in de Bijbel vinden dat we 2 x naar de kerk moeten.
Alleen begrijpen doe ik het niet als we 2 x naar de kerk kunnen en mógen en we dan weigeren te gaan! Ik kan er gewoon niet bij dat als we een levende relatie met de Heere hebben je bedankt voor een dienst. Aan het eind van de tweede dienst dan vind ik het vreselijk dat de zondag alweer voorbij is, we een week moeten wachten tot er weer een dienst is. Meestal luister ik door de week nog een dienst, hier kom ik de week weer mee door. Beetje ouderwets gezegd misschien maar het is voedsel voor onze ziel. En dat wordt afgeslagen. Hoe kunnen we hier ooit genoeg van hebben?


De eerste gemeenten kwamen dagelijks bijeen. Je kunt maandag t/m zaterdag ook samenkomen, toch?! Je hoeft het dus niet tot de zondagen te beperken. Je vindt het zelfs "vreselijk" dat de zondag alweer voorbij is, en naar mijn mening klinkt dat naar gezonde geestelijke honger! Zijn er geen samenkomsten op doordeweekse dagen? Je kunt zelf ook iets organiseren. Hoe jij het formuleert, klinkt mij alleen maar gezond in de oren, los van mogelijk verschillen in inzichten die we hebben. Het gaat inderdaad om de levende relatie met Christus! Van Hem kan je inderdaad nooit genoeg ontvangen!
Wij verkondigen het evangelie, en Christus bevestigt het Woord door tekenen, genezingen en wonderen!

Yoshi

Re: De zondag.

Berichtdoor Yoshi » 01 sep 2018 10:39

ereunao schreef:Yoshi:


Helemaal mee eens! De 1e dag der week past veel beter bij de Gemeente als de joodse sabbat. Want zij ontleent haar eigen identiteit en is met Chr. verbonden in zijn opstandingsleven.

Eens.
Maar de sabbat wijst profetisch vooruit naar de zegen en de rust van het binnen-historische messiaanse rijk op aarde.

Jezus Christus is de vervulling van de sabbat.
Ik heb dus helemaal geen moeite met die zondag als rustdag, maar men moet zich daarvoor niet beroepen op de 4e gebod van de decaloog. Het is met de zondag precies als met de kinderdoop, daar valt best mee te leven, maar men moet zich hiervoor niet beroepen op het verbond van de besnijdenis. Het gaat allebei terug op een eeuwenoude traditie en niet rechtstreeks op de Schrift .h.gr: ereunao

De schrift zijn ook meerdere brokken traditie. Waarvan het laatste brok, het NT, is samengesteld door de christelijke kerk die al reeds de zondag als rustdag onderhield en verbannen/vertrokken was uit het jodendom.

Chaya
Generaal
Generaal
Berichten: 7095
Lid geworden op: 15 dec 2014 10:38
Locatie: Bij het water

Re: De zondag.

Berichtdoor Chaya » 01 sep 2018 14:02

krid schreef:De eerste gemeenten kwamen dagelijks bijeen. Je kunt maandag t/m zaterdag ook samenkomen, toch?! Je hoeft het dus niet tot de zondagen te beperken. Je vindt het zelfs "vreselijk" dat de zondag alweer voorbij is, en naar mijn mening klinkt dat naar gezonde geestelijke honger! Zijn er geen samenkomsten op doordeweekse dagen? Je kunt zelf ook iets organiseren. Hoe jij het formuleert, klinkt mij alleen maar gezond in de oren, los van mogelijk verschillen in inzichten die we hebben. Het gaat inderdaad om de levende relatie met Christus! Van Hem kan je inderdaad nooit genoeg ontvangen!

Hoe kan lekkerbek nu in haar eentje kerkdiensten organiseren? Dat is haar taak helemaal niet.
In de rechterflank zijn er nog weekdiensten en die worden redelijk tot zeer goed bezocht.
Yoshi schreef:Jezus Christus is de vervulling van de sabbat.

Begrijp je nu zelf wat je hier zegt? En zo ja, wat betekent dit dan?
lekkerbek schreef:Alleen begrijpen doe ik het niet als we 2 x naar de kerk kunnen en mógen en we dan weigeren te gaan! Ik kan er gewoon niet bij dat als we een levende relatie met de Heere hebben je bedankt voor een dienst. Aan het eind van de tweede dienst dan vind ik het vreselijk dat de zondag alweer voorbij is, we een week moeten wachten tot er weer een dienst is. Meestal luister ik door de week nog een dienst, hier kom ik de week weer mee door. Beetje ouderwets gezegd misschien maar het is voedsel voor onze ziel. En dat wordt afgeslagen. Hoe kunnen we hier ooit genoeg van hebben?

Het gaat erom of er honger naar het Woord is he, gaat ons hart ernaar uit? Nee dat is niet ouderwets. Integendeel.
Het is meer dan ooit noodzakelijk om toegerust te worden en een Licht te laten schijnen in de wereld.
Onze kerk is sinds kort doordeweeks open.
Het draait op vrijwilligers, dus het is nog op beperkte tijden.
Het is laagdrempelig, er wordt koffie geschonken en ik kreeg de vraag: waarom is er doordeweeks geen kerkdienst?
Die is er wel, op speciale dagen, antwoordde ik. Als het elke week zou zijn, zouden er niet veel mensen naar toe komen.
Iemand zag mij op biddag uit de kerk komen, was er een rouwdienst, vroeg ze?
Nee het was landelijke biddag. Dan bidden we voor het komende seizoen.
O wat mooi, zei ze.
Waarom doen niet alle kerken dit? Tja, dat weet ik niet.
Wijs een spotter niet terecht, anders zal hij u haten. Wijs een wijze terecht, en hij zal u liefhebben. -- Spreuken 9:8

Yoshi

Re: De zondag.

Berichtdoor Yoshi » 01 sep 2018 16:28

Chaya schreef:Begrijp je nu zelf wat je hier zegt? En zo ja, wat betekent dit dan?

Als jij het niet begrijpt dan heb je de meeste kans op een antwoord door het gewoon normaal te vragen. Mocht je het prima begrijpen maar het er niet mee eens zijn dan is het ook prima hoor maar ook dan zijn er betere manieren om dat te zeggen.

krid
Sergeant
Sergeant
Berichten: 329
Lid geworden op: 26 jun 2015 10:06

Re: De zondag.

Berichtdoor krid » 01 sep 2018 16:41

Chaya schreef:Hoe kan lekkerbek nu in haar eentje kerkdiensten organiseren?


Weet je dat echt niet?

Dat is haar taak helemaal niet.


Ben jij God?

In de rechterflank zijn er nog weekdiensten en die worden redelijk tot zeer goed bezocht.


Rechterflank?
Wij verkondigen het evangelie, en Christus bevestigt het Woord door tekenen, genezingen en wonderen!

Gebruikersavatar
MoesTuin
Generaal
Generaal
Berichten: 4598
Lid geworden op: 02 feb 2014 16:00

Re: De zondag.

Berichtdoor MoesTuin » 01 sep 2018 17:57

HEBREEËN 10: 24-25: WAAROM ZOU IK NAAR DE KERK GAAN?


Waarom zou ik naar de kerk gaan?
Dat vragen veel mensen zich af, misschien wel elke keer weer: zou ik gaan vandaag, of niet?

Veel meer mensen vragen zich dat niet meer af: ze gaan al lang niet meer,of alleen af en toe.
Ze hebben niet zoveel meer met de kerk als instituut en ervaren kerkdiensten als saai, met woorden en rituelen uit een tijd die voorbij is, en bovendien moet er veel en mag er weinig.

Maar ook mensen die nog wel wat hebben met God en met Jezus, de bijbel en het geloof, zijn op de kerk afgeknapt en ze zeggen: voor geloven heb ik de kerk niet nodig, staat de kerk zelfs in de weg, en daar komen soms vervelende ervaringen met de kerk en kerkmensen bij.

Tenslotte: ook onder nog kerkelijk betrokkenen is niet vanzelfsprekend elke zondag te gaan, laat staan twee keer op een zondag; de tweede kerkdienst is in veel kerken slecht bezocht.

Vaak maakt een beroep op dat het toch goed is en zo hoort, of dat we nog mogen en dat het ondankbaar is van die mogelijkheid geen gebruik te maken,of dat God via de kerkenraad je roept en je dan dus moet komen, meestal geen indruk meer, en werkt eerder averechts.

Waarom zou ik naar de kerk gaan?
Dat is voor anderen geen vraag: natuurlijk ga ik, als ik even kan, elke zondag naar de kerk, en wat jammer, wat erg, dat anderen niet elke zondag er zijn of maar één keer op een zondag komen, of wel gaan, maar niet daar waar ze lid zijn en dus aanwezig horen te zijn; ook wat we ‘shoppen’ noemen is voor veel mensen gewoon.
Wat bij trouwe kerkgangers vervreemding oproept en ergernis: je moet gaan waar je hoort.

Toch is ook voor wie gewend is elke zondag naar de kerk te gaan, en dat de gewoonste zaak van de wereld vindt, het ook fijn vindt, de vraag belangrijk naar het waarom van kerklid zijn en naar de kerk gaan: wat is het belang van de kerk en de kerkdienst, wat zoek je er en wat ervaar je er van God maar ook: wat hebben we elkaar te bieden, en: hoe kunnen we elkaar en vooral wie dreigen af te haken maar ook wie buitenstanders zijn, stimuleren om ook (weer) mee te gaan doen?

Eigenlijk dus de vraag waarom u er bent op zondag en dat belangrijk vindt, waarom jij komt.
En dan met een sterker motivatie dan dat het zo hoort, en dat God je roept.

Onze tekst wordt vaak aangehaald als het gaat over trouwe kerkgang, en als vermaan voor wie in onze ogen nalatig zijn in het komen naar de kerk: “wij moeten onze eigen bijeenkomst niet verzuimen, zoals sommigen dat gewoon zijn” – zo stond het er in de vertaling NBG-1951. En dan zou de boodschap zijn dat dat moet veranderen en dat we elkaar daarop moeten aanspreken, met vooral een taak daarin van de ouderlingen: om wegblijvers te vermanen.

We komen daar straks nog wel op terug maar eerst nog weer die vraag: waarom we eigenlijk naar de kerk gaan, en wat we daar doen, en waarom dat belangrijk zou zijn.

Bekend is het antwoord dat je naar de kerk gaat om Gods Woord te horen en te bidden en samen te zingen, en dat is natuurlijk zo, lees wat zondag 38 over de zondag zegt: “dat ik trouw tot Gods gemeente zal komen om Gods Woord te horen, de sacramenten te gebruiken, God de Here publiek aan te roepen, en de armen christelijke barmhartigheid te bewijzen”.
In lijn ook met heel wat Bijbelse aanwijzingen over eredienst: je doet het tot eer van God.
Vroeger hoorde ik thuis wel zeggen: je gaat naar de kerk voor God en niet voor de mensen.
Waar achter zat dat als de dominee tegenvalt of mensen in de kerk het laten afweten, je toch moet blijven gaan, want God roept je en Hij wil dat we allemaal in zijn huis komen.

Hoe waar dat allemaal is, het is toch eenzijdig, er is meer van te zeggen en over te doen.
Want als het alleen om God en niet om mensen gaat, waarom is het dan niet voldoende thuis in de bijbel te lezen en te bidden, en af en toe geld over te maken voor goede doelen?
En het is toch waar dat ook mensen die geen lid van een kerk zijn en niet op zondag naar de kerk gaan, kunnen geloven, en kunnen bijbellezen en bidden, en goede doelen steunen?
Denk alleen maar aan mensen die te oud of te ziek zijn, of die om andere redenen niet gaan.

Toch is het door heel de bijbel heen duidelijk dat geloven en God dienen iets is voor samen.
Vandaar al die beelden voor de kerk als een volk, een huisgezin, een kudde, een lichaam.
Denk ook aan het avondmaal waar we vieren dat we samen aan Christus verbonden ook verbonden zijn met elkaar – en dat we die verbondenheid ook handen en voeten zullen geven op zondag en in de week: “we zullen ons best doen om elkaar in liefde te dienen”.

En dus kom ik niet alleen maar in de kerk om God te ontmoeten en te krijgen wat ik nodig hebt, maar ook om elkaar te ontmoeten, om samen te delen wat God geeft en op elkaar betrokken te zijn, om elkaar te steunen in wat moeilijk is, en om wie tekort komt te helpen.
Ieder naar eigen mogelijkheden en naar wat iedereen nodig heeft.

Als dat stagneert of niet functioneert, en ieder er vooral zit voor zichzelf, omdat het moet of zo hoort, of omdat ‘ze’ er anders wat van zeggen, beantwoordt die samenkomst – het woord zegt het al -niet aan het doel: het heet een samen-komst maar echt samen ben je niet.

Paulus schrijft zelfs aan de kerkleden in Korinte dat hun ‘samenkomsten’ meer kwaad dan goed deden, dat ze ‘niet tot zegen maar tot schade’ waren, staat in onze vorige vertaling.
Dat was niet omdat er niet goed gepreekt werd,maar omdat ze in de gemeente niet goed met elkaar omgingen en zelfs scherp tegenover elkaar stonden.

Paulus wijst twee misstanden aan: er was verdeeldheid, groepsvorming, gedoe; én: rond de gemeenschappelijke maaltijden waarbij ze ook het avondmaal vierden werd niet met elkaar gedeeld wat was meegebracht aan eten en drinken, maar de rijken aten zich dik en goten zich vol, en de armen kwamen te kort en gingen met een lege maag weer naar huis.
En dan zegt Paulus: ga dan liever thuis eten en drinken, dit is niet de maaltijd van de Heer.

Met dat in het achterhoofd gaan we terug naar de tekstverzen over de samenkomsten.
Laten we op elkaar acht geven, op elkaar letten; dat lijkt op sociale controle, elkaar in de gaten houden als het gaat om kerkgang, avondmaal vieren, besteding van de zondag…
Dat kan heel negatief zijn en irritant overkomen: ze zien me als ik doe wat ik hoor te doen niet staan, maar als ik niet geweest ben spreken ze me erop aan of zie ik afkeurende blikken.

Zeker in onze tijd waarin privacy hoog in het vaandel staat, werkt het vaak averechts: ieder is in voor zijn eigen keuzes verantwoordelijk en daar moet een ander zich niet mee bemoeien.
Sociale controle scoort negatief, komt over als bemoeizucht, regeldwang, en veroordeling.
En zomaar wordt het waar Paulus van zegt: wie ben jij dat jij een broer of zus beoordeelt?
In lijn met de Heer zelf die zei dat wie anderen de maat neemt, zelf ook de maat genomen zal worden.

Wat wel goed scoort is teamwork en teambuilding – in het Engels, dus van deze tijd en OK.
Hier ligt de focus niet op sociale controle maar juist op teamwork, op gemeenschap.
Ik las: “Je vindt in de bijbel echt geen bekrompen dametjes of heertjes die over horretjes turen en dan zeggen: ooooh, die gaat weer niet naar de kerk, of: ‘t is toch niet netjes dat-ie nou weer niet naar vereniging gaat”.
De focus ligt op gemeente-opbouw, op samen-komen en er zijn voor elkaar en er samen iets van maken en elkaar stimuleren en bemoedigen en aansporen.
Je bent toch reisgenoten?
En dan is op elkaar letten niet bemoeizuchtig en kriticasterig maar liefdevol: doe je ook mee, wij hebben jou ook nodig, en misschien kunnen wij wat voor jou betekenen: samen kun je meer, iedereen is nodig en niemand is overbodig

Let vooral op het geheel van de tekst, en op het bredere verband waarin die tekst staat.
Er staat niet: laten we op elkaar letten en elkaar aansporen om trouw naar de kerk te gaan en mee te doen op vereniging en catechisatie, en dat niemand wegblijft, want dat hoort zo.
Zodat het goed is als je er maar bent, elke zondag, twee keer graag, en aan het avondmaal, en elke verenigingsavond en als het even kan ook naar een gemeentevergadering……
Nee, er staat dat we elkaar zullen aansporen “om lief te hebben en goed te doen“….en even verder: “om elkaar te bemoedigen” - óf het dus om mensen gaat, om die ander en ook om mijzelf.

Voorop staat niet dat je aan bepaalde regels voldoet of een bepaald gedragspatroon volgt en elkaar in de gaten houdt om ervoor te zorgen dat ieder zich aan de afspraken houdt, maar dat we elkaar stimuleren tot betrokkenheid op elkaar en zorgzaamheid en hulpvaardigheid.
Respectvol naar elkaar, veilig bij elkaar, verantwoordelijk voor elkaar.

Er staat trouwens niet dat je de kerkdiensten niet moet verzuimen maar de samenkomsten.
Letterlijk wordt een woord gebruikt dat zoiets is als: het bij elkaar brengen van mensen.
Dat gebeurt op zondag als er diensten zijn maar ook op andere momenten waar je elkaar kunt ontmoeten en helpen en bemoedigen: als je samen Bijbelstudie doet of elkaar opzoekt, als je omkijkt naar wie ziek is of problemen heeft, en ook als je feest viert, of iets leuks doet.

In die eerste christelijke kerk was een samenkomst ook veel meer en veel uitgebreider dan onze kerkdienst van ongeveer een uur met vooral luisteren en zingen en bidden, en een paar keer per jaar avondmaal.
Er werd meestal ook samen gegeten en veel gepraat, er was een soort catechese, en vooral veel onderlinge ontmoeting.
Iemand schrijft: “Wat bij ons is uitgesplitst in kerkdiensten, verenigingen, onderlinge bezoeken om elkaar te helpen en zo voort,dat zat toen helemaal in elkaar”. Veel meer dus dan elke zondag een uurtje in de kerk.

Het staat in Hebreeën allemaal in het brede kader van dat samen onderweg zijn, achter de Heer aan, naar de stad die God aan het bouwen is.
Gelovigen vormen als het ware een reisgezelschap dat heeft geboekt voor een avontuurlijke en ook zware survivaltocht.
En dan ben je sterk op elkaar aangewezen en heb je elkaars steun en bemoediging nodig.

We moeten “met volharding de wedstrijd lopen”, staat in 12: 2; naar het voorbeeld van de grote Reisleider en Vooroploper Jezus zelf die door vol te houden de prijs – voor ons – heeft binnengesleept, en zich niet liet afschrikken door tegenstand en vervolging maar volhield. Als dat tot ons doordringt en we zien wat het Hem heeft opgeleverd, kunnen we daar moed uit putten en elkaar mee bemoedigen, “opdat u niet de moed verliest en het opgeeft“.

Daar hebben ook kerkdiensten en andere ontmoetingsmomenten een functie in: om elkaar te steunen en moed in te spreken, om mee te leven met wie het zwaar heeft, om wie de moed dreigt te verliezen op te beuren, en wie dreigen af te haken er weer bij te trekken.
En dat niet door een vermanend vingertje of een afkeurende blik, maar door uit te stralen dat het goed is en opbouwend om bij elkaar te zijn, en dat je wat gemist hebt als je er niet was; door vooral open te staan voor elkaar en elkaar serieus te nemen en te accepteren.
Niet dus dat je door weg te blijven, je afzijdig te houden, je niet aan de regels houdt of iets doet wat niet hoort, maar dat je jezelf tekort doet en ook de anderen er tekort mee doet.

Ja, en het gaat niet om niks, maar om die reis richting de grote finale -vandaar die extra nadruk: hoe dichter we bij dat einddoel komen, des te meer heb je elkaar nodig onderweg.
Het gaat er niet om dat je er zit elke zondag, trouw op je vaste plekje, maar ook waarom je daar zit en hoe je houding dan is, of je die anderen ook ziet staan of vooral op jezelf blijft.

Elkaar bemoedigen, dat is meer dan een bemoedigende preek en mooie liederen, dat is de taak die we allemaal hebben naar elkaar toe, dat is ook hoe je elkaar begroet – of niet – hoe je rond de dienst met elkaar in gesprek gaat – of niet – of je elkaar serieus neemt en, en oprecht geïnteresseerd bent in hoe het gaat met die ander, hoe de sfeer is.
En als mensen wegblijven of afhaken omdat ze zich niet bemoedigd voelen, wat doen we er dan aan, meer en anders dan hem of haar nalatigheid of slapheid verwijten en zeggen of uitstralen dat het fout is; durven we ook in de spiegel kijken en ons afvragen: zou het ook aan ons kunnen liggen?

Meeleven is ook elkaar durven aanspreken, bij bemoedigen hoort als het nodig is ook waarschuwen en waar duidelijke zonden zijn, vermanen, liefdevol en tactvol, niet om de ander neer te zetten als minder of niet goed bezig, maar om samen te groeien, en dan twee kanten op: ook open staan voor feedback en correctie van wie misschien bezorgd is over mij.
Om te voorkomen dat ook maar een van ons achterop zou raken en zijn bestemming mist.

Ik sluit af met een paar stukjes uit een klein boekje van de bekende publicist Reinier Sonneveld met als titel ‘De Kerk. Waarom zou je meedoen?’

Reinier was afgehaakt en heeft acht jaar geprobeerd in z’n eentje te geloven, zonder kerk.
Dat beviel hem eerst prima; toch is hij weer een groep gaan zoeken, en weer bij een kerk.
Vooral omdat hij merkte hoe mensen op elkaar betrokken zijn en elkaar nodig hebben.
Hij schrijft o.m. dat je in de kerk heel verschillende mensen tegenkomt die God heel verschillend ervaren en dat je zo afgeholpen wordt van je eigen stokpaardjes: “Mijn eigen hoofd is te klein voor God. Ik heb die andere ervaringen met God nodig.
Steeds wordt me dan weer iets anders over Hem duidelijk- iets wat ik zelf niet had kunnen verzinnen, maar wat voor die ander vanzelfsprekend is.
En zo ontmoeten we elkaar, elk met onze vanzelfsprekend-heden en cliché’s, die dan elkaar plotseling gaan aanvullen en versoepelen.
Aan een kerk meedoen is uitdrukken hoe groot God is. God is groter, duizelingwekkend veel groter dan mijn gedachtenpatroontjes.
Dat kan ik op mijn zolderkamer wel bedenken, maar in een concrete groep mensen, elk met zijn eigen verhaal met God, daar ervaar ik het pas”.

En dan nog dit, ook uit dat boekje van Reinier Sonneveld: “Als je een kerk binnenstapt, zul je mensen ontmoeten.
Soms vastgeroest, soms revolutionair, soms gestrest, soms liefdevol.
Het zijn mensen die proberen God tot hun leven te laten doordringen.
En zo, via de mensen en via hun rituelen, zul je God ontmoeten”.

In de kerk gaat het om God, dat is helemaal waar.

Maar het gaat God om mensen, om u en jou en mij, en ook om al die anderen.

Waarom zou ik naar de kerk gaan?

Om God, en juist daarom ook voor die mensen – en voor mezelf.


(Uit: http://www.hvanveen.nl)
want wij hebben hier geen blijvende stad
maar zoeken de toekomende

De Heere Jezus zegt;
"Wie in Mij gelooft zal Hét Eeuwige Leven ontvangen"

Yoshi

Re: De zondag.

Berichtdoor Yoshi » 01 sep 2018 18:00

Volgens mij vraagt de afgelopen paar dagen in dit topic helemaal niemand zich af waarom hij/zij naar de kerk zou gaan. Het ging om de traditie van de 2e kerkgang op zondag.

coby6
Majoor
Majoor
Berichten: 1536
Lid geworden op: 01 apr 2018 19:00

Re: De zondag.

Berichtdoor coby6 » 01 sep 2018 18:09

Chaya schreef:Hoe kan lekkerbek nu in haar eentje kerkdiensten organiseren? Dat is haar taak helemaal niet.

Je kunt toch gewoon bidden met je kinderen of een kinderdienst doen. In de kerk is het toch alleen maar voor volwassenen.

Chaya
Generaal
Generaal
Berichten: 7095
Lid geworden op: 15 dec 2014 10:38
Locatie: Bij het water

Re: De zondag.

Berichtdoor Chaya » 01 sep 2018 19:23

coby6 schreef:Je kunt toch gewoon bidden met je kinderen of een kinderdienst doen. In de kerk is het toch alleen maar voor volwassenen.

Niet iedereen heeft kinderen Coby.
En verder is iemand bezig vanuit het buitenland om de reformatorische kerkdiensten belachelijk te maken.
Ik heb geen lust om daar nog op te reageren, net zoals op de andere opmerkingen die vragen naar de bekende weg zijn.
Wijs een spotter niet terecht, anders zal hij u haten. Wijs een wijze terecht, en hij zal u liefhebben. -- Spreuken 9:8

ereunao

Re: De zondag.

Berichtdoor ereunao » 01 sep 2018 20:15

Yoshi:
Als jij het niet begrijpt dan heb je de meeste kans op een antwoord door het gewoon normaal te vragen. Mocht je het prima begrijpen maar het er niet mee eens zijn dan is het ook prima hoor maar ook dan zijn er betere manieren om dat te zeggen.


Omdat het hier primair om jouw reactie op mijn bericht gaat:
Ik vraag mij ook af wat je bedoelt als je zegt dat Christus de vervulling van de sabbat is? Want juist omdat Hij dat is moet die vervulling nog historisch gerealiseerd worden op deze aarde. Christus heeft het fundament voor een nieuwe schepping gelegd in zijn opstanding. Maar het gebouw is nog lang niet af. Daarvoor is nodig dat Hij bij zijn wederkomst de kroon op zijn werk zet en zijn volk Israël onder het N.V. met een besneden hart de sabbat weer viert in het beloofde land. Want op Golgotha klonk het: ‘Het is volbracht, maar pas in Openb.21 ‘Het is geschied! h.gr: ereunao

Yoshi

Re: De zondag.

Berichtdoor Yoshi » 01 sep 2018 20:19

ereunao schreef:Yoshi:


Omdat het hier primair om jouw reactie op mijn bericht gaat:
Ik vraag mij ook af wat je bedoelt als je zegt dat Christus de vervulling van de sabbat is? Want juist omdat Hij dat is moet die vervulling nog historisch gerealiseerd worden op deze aarde. Christus heeft het fundament voor een nieuwe schepping gelegd in zijn opstanding. Maar het gebouw is nog lang niet af. Daarvoor is nodig dat Hij bij zijn wederkomst de kroon op zijn werk zet en zijn volk Israël onder het N.V. met een besneden hart de sabbat weer viert in het beloofde land. Want op Golgotha klonk het: ‘Het is volbracht, maar pas in Openb.21 ‘Het is geschied! h.gr: ereunao

Ik werp jouw letterlijke lezing van openbaring verre van mij.

Gebruikersavatar
Marnix
Maarschalk
Maarschalk
Berichten: 23543
Lid geworden op: 03 dec 2002 23:50

Re: De zondag.

Berichtdoor Marnix » 01 sep 2018 21:27

Chaya schreef:
Het gaat erom of er honger naar het Woord is he, gaat ons hart ernaar uit? Nee dat is niet ouderwets. Integendeel.
Het is meer dan ooit noodzakelijk om toegerust te worden en een Licht te laten schijnen in de wereld.
Onze kerk is sinds kort doordeweeks open.
Het draait op vrijwilligers, dus het is nog op beperkte tijden.
Het is laagdrempelig, er wordt koffie geschonken en ik kreeg de vraag: waarom is er doordeweeks geen kerkdienst?
Die is er wel, op speciale dagen, antwoordde ik. Als het elke week zou zijn, zouden er niet veel mensen naar toe komen.
Iemand zag mij op biddag uit de kerk komen, was er een rouwdienst, vroeg ze?
Nee het was landelijke biddag. Dan bidden we voor het komende seizoen.
O wat mooi, zei ze.
Waarom doen niet alle kerken dit? Tja, dat weet ik niet.


Mooi initiatief! Wat de honger betreft, die is er wel degelijk. Maar aan een goede ochtenddienst (plus wat ik lees en luister) heb ik doorgaans genoeg voedsel voor een week. En daarin ben ik absoluut niet de enige christen ter wereld. Daarom kan ik er niet zo goed tegen als alle christenen die niet minstens 2x op een zondag naar de kerk gaan worden veroordeeld. Daarnaast denk ik dat er meer aandacht zou moeten zijn voor samen gemeente zijn en ook samen missionair zijn, getuigen, uitdragen, helpen. De honger beperkt zich als het goed is niet tot het vergaren van kennis. Daar ligt in mijn optiek wel een pijnpunt. Gereformeerde kerken hebben de preek vaak centraal staan, men consumeert en gaat vervolgens allemaal weer naar huis. In denk dat we beter kunnen investeren in gemeenteleven en samen met God leven dan in nog een preek, nog meer kennis, theorie. Daar zit mijn honger. (En ik vind het dan vervelend als dat dan word afgedaan als lauwheid, egoisme, gebrek aan liefde en al dat soort dingen. Alsof honger naar kennis de enige juiste honger is...)
“God cannot give us a happiness and peace apart from Himself, because it is not there. There is no such thing.”
― C.S. Lewis”


Terug naar “[Religie] - Open forum”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 30 gasten