elbert schreef:1. Ik zie niet in wat hier oudtestamentisch aan is. Ook in het NT worden gelovigen opgeroepen om samen te komen en dat niet na te laten (o.a. Hebr. 10:25).
2. De gelovigen als gemeente samen zijn de tempel waar de Geest in woont. Dus niet een verzameling afzonderlijke tempeltjes die ieder voor zich maar moeten uitmaken wat ze doen. De Geest verbindt ons, als lichaam van Christus, aan elkaar en zorgt er niet voor dat we eilandjes zijn/worden.
3. Een preek van een predikant dient weldegelijk ook om ons toe te rusten en op te bouwen. Want God geeft in de gemeente gaven, waaronder de gave van het leren en profeteren (o.a. 1 Kor. 12:8, 28 en Ef. 4:11). Als je zegt dat je dat niet nodig hebt, gooi je het nieuwtestamentische getuigenis te grabbel en ruil je het in voor onbijbels individualisme.
1. Hebreeen 10 vers 25 gaat over het eigen samenkomen van de individuele gelovige met God. Je kunt heel veel bezig zij met kerkelijk werk, of zelfs preken en werken als dominee of voorganger, maar dat betekend niet dat je dan vrijgesteld bent van je eigen verantwoordelijkheid om je eigen relatie met God te onderhouden. Dit heeft niets te maken met individualisme. Dat we als Gemeente bij elkaar komen om elkaar te helpen en te ondersteunen, elkaar te leren en te vermanen en op te bouwen, daarvoor moet je kijken naar de Gemeente als Lichaam van Christus, waar iedereen zijn eigen plek in heeft en de 1 niet tot de ander kan en mag zeggen van ik heb jou niet nodig.
2. In veel kerken hoor je dat de mensen welkom geheten worden in het Huis van God.
HEERE wij zijn weer opgegaan naar Uw Huis.
In andere kerken hoor je meer het welkom Heilige Geest, welkom in ons midden.
Ook hoor je dat waar twee of meer vergaderd zijn in uw midden daar is Gods Geest ook aanwezig.
Naar mijn mening is dat allemaal voortgekomen uit een verkeerde visie over wie je zelf bent als je tot geloof gekomen bent.
Gods Huis was een huis van steen in het oude testament. Daar daalde de Heilige Geest in neer om daar te wonen, maar je ziet ook dat de Heilige Geest zich een bepaald moment daar weer uit beweegd richting de Olijfberg.
De tempel die in Jeruzalem stond in de tijd van Jezus daar was nooit Gods Geest in neergedaald, dat was in de tempel die er daar voor stond.
En dan zegt Jezus vlak voor Zijn Hemelvaart, dat Hij wel gaan moet omdat het beter is voor ons ?
Waarom ? Omdat de Heilige Geest dan IN ONS KOMT WONEN, en dat Hij er is, niet om weer weg te gaan na verloop van tijd, maar om daar in te blijven voor altijd ! De Heilige Geest woont dus in de individuele gelovige (1 korintiers 6:19).
Welkom in het huis van God is dus een verkeerde uitspraak. Welkom in het huisgezin van God valt meer voor te zeggen.
Heilige Geest wij heten u welkom is eigenlijk ook niet echt een correcte uitspraak. De Heilige Geest is er al, omdat die in de individuele gelovige woont. Aan de andere kant wil de Heilige Geest ook werken aan de mensen die nog niet gemaakt zijn tot Zijn Woonstede, maar daarvoor heeft de Heilige Geest echt niet een uitnodiging nodig van ons om ergens te mogen zijn of komen.
De Heilige Geest is net zoals God alomtegenwoordig dus Hij is overal, maar Hij woont niet overal. Hij woont alleen in het lichaam van de individuele gelovigen. Niet in de Gemeente als geheel.
Je ziet dat er in de Bijbel veel gesproken wordt over vol zijn, de volheid van de wasdom, de volheid van de heidenen die in zal gaan, de bruilofszaal moet vol worden, alles overvloeiende van, tot de volwassenheid komen van de gehele Gemeente.
De Heilige Geest woont ook dus in Zijn volheid in iedere individuele gelovige, en dan krijg je dus theologisch gezien een volheid van volheden waar de volheid van de Heilige Geest in woont. Maar ja de grote vraag is voor een ieder persoonlijk, wil je een vat zijn tot eervolle bestemming en vol zijn of wil je een vat zijn tot oneervolle bestemming ?
3. Profeteren is wel even wat anders dan een preek houden hoor. Dat profetie als doel heeft om onder andere op te bouwen wil niet zeggen dat alles wat opbouwend is dan ook gelijk profetie heet.