Chaya schreef:O nee? Stel je voor dat je tegen de vrouw (of man) van je dromen zult zeggen: ik vind het genoeg om jou 1 x per week te zien hoor. De rest van mijn tijd besteed ik ergens anders aan.
We gaan naar de kerk om geestelijk voedsel te verkrijgen. Ons lichaam heeft behoefte aan voedzame maaltijden. Als we het geestelijk voedsel afwijzen of veronachtzamen, moeten we niet vreemd opkijken als ons geloofsleven een slapend karakter krijgt.
Een opmerkelijk voorbeeld. En volgens mij is dit (na: God roept je tot iedere dienst die men belegt) een tweede denkfout. Want als je dit voorbeeld op jezelf gaat toepassen trek je dus blijkbaar de conclusie dat 1x per week je partner zien en verder je tijd aan andere dingen besteden niet voldoende is, maar 2x in de week wel voldoende is? Ik neem aan dat je begrijpt dat het niet zo werkt. En dus gaat het niet om of er 1 of 2 diensten zijn en of je ze wel beiden bezoekt. Je ontmoet God niet alleen in de kerk. Wat dat betreft klopt de vergelijking dus totaal niet. Verder is het geen slecht voorbeeld maar als het goed is spreek je niet 1x of 2x per week met je partner af om hem / haar ergens te ontmoeten, maar leef je met elkaar. Zo is het ook met de relatie met God. Het zou niet best zijn als je Hem alleen op de zondag, of het nu 1 of 2x zou "zien".
Nogmaals, de tweede dienst is niet door God ingesteld maar door mensen bedacht, een eeuw of 15 na het ontstaan van de kerk. Dan kan je niet opeens aankomen met "God vindt die tweede dienst heel belangrijk". Want waarom heeft Hij dat dan niet ingesteld? Als we dan nu gaan doen alsof je geestelijk verhongert zonder een tweede kerkdienst willen we wijzer zijn dan God.
Alles is een menselijke inzetting. Wat een goedkope smoes om jezelf te rechtvaardigen.
Als je je kind(eren) dit voorbeeld geeft, bestaat de kans dat ze later helemaal niet meer gaan. Daar ken ik helaas heel veel voorbeelden van.
Is je hart brandende in je, als je op zondagmiddag rechtsaf slaat richting het strand of voetbalveld, als links de kerkklok luidt?
Wat een goedkope smoes om menselijke tradities heilig te verklaren. Ik wil mijn kinderen niet het voorbeeld geven dat menselijke instellingen heilig zijn maar dat God heilig is. Ik leer ze liever van Gods liefde dan dat van angst en schuldgevoel als je breekt met een menselijke traditie. Als ik op zondagochtend naar de kerk ga en 's middags naar het strand of een potje ga voetballen kan ik Hem dankbaar zijn voor die dag. Als je dan angstig bent en je schuldig voelt omdat je je niet aan een menselijke traditie hebt gehouden raad ik je aan om de Bijbeltekst die ik citeerde nog eens goed op je te laten inwerken. Liefde leidt niet tot wetticisme of angst. Dat leer ik mijn kinderen liever dan dat ze zich aan allerlei menselijke bedenksels moeten houden. Daar is niets goedkoop aan.
