Gezamenlijk standpunt over abortus

[Toetsenbord]

Maar als je weet dat de vrucht zwaar gehandicapt is, en je krijgt van alle artsen duidelijke info over het mogelijke leven van je kind, dan nog stel je dat je het maar moet laten komen?

alleen daarom al ja

[Chaya]

Maar als je weet dat de vrucht zwaar gehandicapt is, en je krijgt van alle artsen duidelijke info over het mogelijke leven van je kind, dan nog stel je dat je het maar moet laten komen?

Je kunt je gezonde kind ook niet bewaren van ziekten!

[Toetsenbord]

Katlheen schreef:

Maar als je weet dat de vrucht zwaar gehandicapt is, en je krijgt van alle artsen duidelijke info over het mogelijke leven van je kind, dan nog stel je dat je het maar moet laten komen?

Zie je trouwens dat je naar mijn mening weer in dezelfde 'fout'valt? Je denkt dat je het weet, maar dat weet je niet...

[Katlheen]

Nee, je weet het niet. Maar, je laat je door diverse specialisten/artsen voorlichten over de afwijkingen die men ziet bij de prenatale screening. Mensen die jaren ervaring hebben en je echt niet zomaar iets op de mouw spelden. Dan ben je nog steeds van mening dat je maar moet doorgaan, ongeacht de uitkomst.

[Mortlach]

@ Mortlach: ik kan het toch niet helemaal laten...

Ik wel.

[Toetsenbord]

Dat zie ik dan maar als zwaktebod...

[RogerS]

Tja, vandaar dat de geslachtsgemeenschap eigenlijk alleen binnen de bescherming van het huwelijk thuishoort.
Anno 2015 is dat een achterhaald en achterlijk standpunt, maar toch zou dit veel ellende en verdriet voorkomen.

Maar @RogerS

ik begrijp absoluut niet dat je als tegenstander van abortus, toch met een vrouw gemeenschap zou willen hebben die voorstander is.
En dan maakt dubbele bescherming helemaal niets uit. ( los van het feit dat ik het raar vind dat je als man wat te zeggen hebt over dat een vrouw de pil zou moeten gebruiken )

Je ziet hoe Gods wetten zijn, seks binnen een goede relatie en niet als recreatie met wie je tegenkomt, Gods wetten zijn altijd Liefde en Bescherming voor de zwakken.
In dit geval het ( ongeboren ) kind.

Inderdaad, het lijkt op afschuiven van de verantwoordelijkheid op deze manier.

Om te beginnen wil ik even communiceren dat ik geen christen ben. Ik snap volkomen dat jullie veel waarde hechten aan de wetten aan de Bijbel en er staan veel goede principes in, maar het argument dat het in de Bijbel staat overtuigt over het algemeen een niet-christen niet.

Verder snap ik ook dat jullie het enigszins raar vinden om, als tegenstander van abortus, het toch oké te vinden om seks te hebben met een vrouw die wel een voorstander is van abortus. Ik twijfel zelf ook over dit onderwerp. Ten eerste wil ik kwijt dat ik niet zomaar met de eerste de beste vrouw het bed in zou duiken. Omdat ik zelf geen voorstander ben van abortus betekent dit ook dat ik zelf het risico wil kunnen accepteren dat er, ondanks voorzorgsmaatregelen, een ongeplande zwangerschap optreedt bij deze vrouw. Ten tweede vraag ik me af in hoeverre je de wereld beter maakt als je een potentiële mooie relatie met een vrouw zou afbreken met dit als enige reden, terwijl zij vervolgens een andere man zal vinden waarmee ze alsnog een risico op abortus zou hebben. Aangezien ik zelf erg aandring op seksuele veiligheid denk ik dat de kans dat een ongewenste zwangerschap optreedt in een relatie met mij een stuk kleiner zou zijn dan wanneer ze daarna een andere man zou vinden. Ten derde, alles in de wereld heeft risico. Op het moment dat je met je kinderen in de auto of in het vliegtuig stapt, dan loop je ook een risico. Op het moment dat je besluit om kinderen te willen krijgen loop je ook een 10% kans op een spontane abortus (miskraam), bij zwangerschap. Dat is zeer triest en ik wil ook zeker niet beweren dat een situatie waarbij je geen kinderen wilt krijgen en daardoor risico loopt op abortus hetzelfde is, het is verschrikkelijk als vrouwen die kinderen willen krijgen zoiets zouden moeten meemaken. M'n punt is echter, dat je altijd het risico zal moeten afwegen tegen hetgeen dat je ervoor terug krijgt. Als je dan alle maatregelen neemt om zo'n zwangerschap te voorkomen (dubbele bescherming), je een mooie relatie hebt en je als man een toekomst ziet met die vrouw (incl. mogelijk kinderen), zou je dan echt de relatie met een vrouw moeten verbreken omdat dit haar standpunt is? Zijn alle mooie dingen die je uit zo'n relatie zou kunnen halen niet het risico waard?

Het klopt inderdaad verder dat ik als man niet kan zeggen dat een vrouw de pil moet slikken. Maar dat zou, bij een vrouw die voorstander is van abortus, waarschijnlijk wel nodig zijn voor mij om het risico op een zwangerschap te kunnen accepteren.....

Neemt overigens niet weg dat ik het er absoluut mee eens ben dat je beter iemand kunt vinden waarmee je het eens bent over zulke standpunten. Maar je hebt niet altijd in de hand op welke vrouwen je valt...

[Mortlach]

http://www.thetimes.co.uk/tto/irishnews ... d460acf6b0

Hier een stukje praktijk uit de Ierse abortuswetgeving, waar abortus zo goed als verboden is zo lang het hartje nog klopt. In dit geval had het kind een fatale chromosoomafwijking waardoor het niet levensvatbaar was en de geboorte niet zou halen. De artsen zeiden dat ze het liefst diezelfde dag nog een abortus zouden uitvoeren, maar helaas is dat illegaal in die situatie.

De moeder werd dus naar huis gestuurd met de boodschap: kom maar terug als de foetus in de baarmoeder is overleden, dan mogen we haar weghalen. 5 weken. 5 weken wachten, terwijl je buik steeds groter wordt en mensen geïnteresseerd naar het verloop van de zwangerschap vragen. 5 weken voelen hoe de activiteit in je buik minder en minder wordt, maar nooit zeker wetend of het nu echt zo ver is. Een emotionele marteling.

Nu, begrijp me niet verkeerd, als je jezelf vrijwillig aan die marteling wilt blootstellen, dan zal ik je geen strobreed in de weg leggen, maar deze situatie wettelijk opleggen aan mensen, nee, dan ben je in mijn ogen volledig doorgeslagen in je pogingen het ongeboren leven te beschermen. En deze situaties blijken veel vaker voor te komen dan we denken.

[Chaya]

http://www.thetimes.co.uk/tto/irishnews/article4624048.ece?shareToken=a12cc4ea8d10e8c5dc6492d460acf6b0

Hier een stukje praktijk uit de Ierse abortuswetgeving, waar abortus zo goed als verboden is zo lang het hartje nog klopt. In dit geval had het kind een fatale chromosoomafwijking waardoor het niet levensvatbaar was en de geboorte niet zou halen. De artsen zeiden dat ze het liefst diezelfde dag nog een abortus zouden uitvoeren, maar helaas is dat illegaal in die situatie.

De moeder werd dus naar huis gestuurd met de boodschap: kom maar terug als de foetus in de baarmoeder is overleden, dan mogen we haar weghalen. 5 weken. 5 weken wachten, terwijl je buik steeds groter wordt en mensen geïnteresseerd naar het verloop van de zwangerschap vragen. 5 weken voelen hoe de activiteit in je buik minder en minder wordt, maar nooit zeker wetend of het nu echt zo ver is. Een emotionele marteling.

Nu, begrijp me niet verkeerd, als je jezelf vrijwillig aan die marteling wilt blootstellen, dan zal ik je geen strobreed in de weg leggen, maar deze situatie wettelijk opleggen aan mensen, nee, dan ben je in mijn ogen volledig doorgeslagen in je pogingen het ongeboren leven te beschermen. En deze situaties blijken veel vaker voor te komen dan we denken.

In jouw ogen ja. Maar jij begrijpt kennelijk niet veel van de gevoelens van vrouwen die deze ernstige boodschap krijgen.
En dan hoeft dat juist geen emotionele marteling te zijn, maar een natuurlijk proces van afscheid nemen. Wat zeer pijnlijk en zwaar is! Maar abrupt een uur later zo'n zwangerschap afbreken, geeft later emotionele problemen vaak.
Je moet nl. altijd rouwen, hoe dan ook.
En die buik zal waarschijnlijk niet veel meer groeien.
Misschien moeten mensen eens afleren op een bepaalde manier te reageren op een zwangerschap, aan een buik voelen en zo en er maar vanuit gaan dat het altijd gezond en goed gaat, want dat gaat het in veel gevallen niet.

[StillAwake]

In jouw ogen ja. Maar jij begrijpt kennelijk niet veel van de gevoelens van vrouwen die deze ernstige boodschap krijgen.
En dan hoeft dat juist geen emotionele marteling te zijn, maar een natuurlijk proces van afscheid nemen. Wat zeer pijnlijk en zwaar is! Maar abrupt een uur later zo'n zwangerschap afbreken, geeft later emotionele problemen vaak.
Je moet nl. altijd rouwen, hoe dan ook.
En die buik zal waarschijnlijk niet veel meer groeien.
Misschien moeten mensen eens afleren op een bepaalde manier te reageren op een zwangerschap, aan een buik voelen en zo en er maar vanuit gaan dat het altijd gezond en goed gaat, want dat gaat het in veel gevallen niet.

Jij begrijpt die gevoelens misschien ook niet.
Iedereen reageert daar namelijk anders op.
Er zijn vrouwen die juist afscheid kunnen nemen in die tijd, maar er zijn er ook die al die tijd hoop blijven houden dat het kind toch levensvatbaar is.

[Chaya]

Jij begrijpt die gevoelens misschien ook niet.
Iedereen reageert daar namelijk anders op.
Er zijn vrouwen die juist afscheid kunnen nemen in die tijd, maar er zijn er ook die al die tijd hoop blijven houden dat het kind toch levensvatbaar is.

Dat zeg ik toch!

En dan hoeft dat juist geen emotionele marteling te zijn, maar een natuurlijk proces van afscheid nemen. Wat zeer pijnlijk en zwaar is! Maar abrupt een uur later zo'n zwangerschap afbreken, geeft later emotionele problemen vaak.
Je moet nl. altijd rouwen, hoe dan ook.

Het gaat om het rouwen, afscheid nemen. Er is nooit één goede manier.
Maar Mortlach vindt het 5 weken wachten een marteling, terwijl het voor het verwerkings- en rouwproces misschien wel beter is, daar gaat het om!

[Mortlach]

In jouw ogen ja. Maar jij begrijpt kennelijk niet veel van de gevoelens van vrouwen die deze ernstige boodschap krijgen.

Die staan toch echter vrij duidelijk in het artikel. Waarom weet jij blijkbaar beter hoe die vrouw in het artikel zich voelde dan zij zelf?

En dan hoeft dat juist geen emotionele marteling te zijn, maar een natuurlijk proces van afscheid nemen. Wat zeer pijnlijk en zwaar is! Maar abrupt een uur later zo'n zwangerschap afbreken, geeft later emotionele problemen vaak.
Je moet nl. altijd rouwen, hoe dan ook.

Het hoeft inderdaad niet, maar was het in dit geval wel. Daarom is abortus niet verplicht, maar moet het een optie zijn.

En die buik zal waarschijnlijk niet veel meer groeien.
Misschien moeten mensen eens afleren op een bepaalde manier te reageren op een zwangerschap, aan een buik voelen en zo en er maar vanuit gaan dat het altijd gezond en goed gaat, want dat gaat het in veel gevallen niet.

Ja, dat moeten mensen inderdaad afleren, maar dat gaat natuurlijk niet gebeuren. En tot die tijd moeten vrouwen maar kansloze zwangerschappen uitzitten?

[Mortlach]

Het gaat om het rouwen, afscheid nemen. Er is nooit één goede manier.

Maar er zijn slechte manieren en slechtere manieren. Ik kan er slecht tegen dat mensen anderen zouden gaan opleggen dat het per sé op hun slechtere manier moet.

Maar Mortlach vindt het 5 weken wachten een marteling, terwijl het voor het verwerkings- en rouwproces misschien wel beter is, daar gaat het om!

Tja, als iemand die het heeft doorgemaakt het me zo vertelt (via een krantenartikel), dan ben ik geneigd die persoon te geloven. En verder mag je die bewering van je wel eens onderbouwen, want ik heb het idee dat je die nu uit je dikke duim zuigt omdat je niet kunt omgaan met deze situatie en abortus per se de slechtste optie MOET zijn in jouw hoofd.

[Chaya]

Die staan toch echter vrij duidelijk in het artikel. Waarom weet jij blijkbaar beter hoe die vrouw in het artikel zich voelde dan zij zelf?

Het is altijd een marteling, hoe dan ook. Het gaat om de gevoelens, als je zo'n verdrietige boodschap krijgt.
En op het moment is dat vaak heel moeilijk in te schatten, wat nu beter is. Een direkte genadeloze klap of een toeleven daarnaar?

want ik heb het idee dat je die nu uit je dikke duim zuigt omdat je niet kunt omgaan met deze situatie en abortus per se de slechtste optie MOET zijn in jouw hoofd

Ga meteen maar op de agressieve en kwetsende toer over, heel kies bij zo'n teer onderwerp.
Bah!

[Mortlach]

Het is altijd een marteling, hoe dan ook. Het gaat om de gevoelens, als je zo'n verdrietige boodschap krijgt.
En op het moment is dat vaak heel moeilijk in te schatten, wat nu beter is. Een direkte genadeloze klap of een toeleven daarnaar?

En vertel me nu eens waarom de keuze dan niet bij de persoon zelf ligt? Waarom moet de wet dat bepalen? Nogmaals, niemand dwingt je tot een abortus, als iemand die 5 weken wil uitzitten, is dat geheel aan henzelf. Maar de mensen die dat NIET willen, daartoe wettelijk verplichten, ik begrijp in zijn geheel niet wie daarmee gediend zou zijn. Leg me dat nu eens uit.

Ga meteen maar op de agressieve en kwetsende toer over, heel kies bij zo'n teer onderwerp.
Bah!

Ja, omdat ik het niet kan uitstaan dat jij meent te mogen bepalen hoe mensen deze ernstige gebeurtenis moeten doormaken. En dat twijfel zaaien, "o, maar abortus geeft ook problemen hoor, dus doe het nou maar niet!" Alsof die mensen het nog niet zwaar genoeg hebben, denk je dat je die last nog eventjes kunt verzwaren voor ze.