Tussen mij en God

[hendrik124]

Ik loop al langere tijd met deze vraag rond; ik zou graag Jezus aannemen maar ik krijg maar geen reactie of bevestiging van God, op welke manier ik die dan ook zou moeten krijgen. Ik bid wel daarom, lees de Bijbel en ga wekelijks naar de kerk, soms bij een mooie preek schiet ik vol van emotie en dan denk ik, zie je wel er is wel iets. Het enige wat ik kan bedenken dat tussen mij en God zit is dat ik zo nu en dan masturbeer en hier niet af kan komen hoe ik het ook probeer. Het is mij inmiddels tot een last geworden, zelfs God beloven het niet meer te doen maar telkens weer val je voor de verleiding. Ik zit dan telkens met de gedachte dat je lichaam een tempel van de Heilige Geest is en dat je Hem dan bedroeft zodat er geen verlossing of bevrijding komt. En er staat ook nog ergens in de Bijbel dat een zonde tegen de Heilige Geest niet te vergeven is. Hier zit ik al een paar jaar in vast en ik wil zo graag hiervan af en verlost zijn en weten dat ik bij Jezus hoor. Wie kan mij een duw de goede richting op geven?

[Boerin]

Dan moet je juist Jezus aannemen en vergeving vragen voor je zonden. Hij is gekomen om ons te verlossen van zonde. Het is niet zo dat je eerst op eigen kracht moet stoppen met zondigen. Dat kan niemand, daarom hebben we een Verlosser nodig om ons daarvan te verlossen. Romeinen 7, ik ellendig mens, ik doe wat ik niet wens! En dan komt Romeinen 8, geleid worden door de Geest en door Zijn kracht de werkingen des lichaams doden. Zonder de doop in de Heilige Geest gaat je dat niet lukken.
Hij kan je vrij zetten van zonde en bij zoiets is het ook handig om daarna gebed te krijgen voor bevrijding van onreine machten en vervulling van de Heilige Geest. Als je nog een kerk zoekt waar ze dat doen geef het maar aan, dan post ik wel een link. Maakt geen klap uit bij ons, iedereen die er last van heeft wordt gewoon vrijgezet. Ik ken weinig kerken waar ze dat gewoon doen.

[ZENODotus]

dag Hendrik,

Ik kan je van harte het boekje "Wie je bent in Christus" aanbevelen van Wilkin Van de Kamp, als het dan iets doet, laat het dan je troosten zijn....

Eerst en vooral: er is niemand goed genoeg voor God, we zijn rechtvaardig gemaakt door Jezus, en door Jezus rekent hij onze zonden niet langer aan. Weet je nog wat Paulus zei: wat kwaad is kan ik niet laten en wat goed is vertik ik (oké, iets in dien aard, ben een beetje moe :$) en hij had tevens een doorn in zijn vlees, maar God zei dat zijn zwakte sterk gemaakt zou worden om God te tonen.

Weet je wat ook interessant is, om eens over de aartsvaders terug te lezen... Weet je dat er daarvan geen enkele was die uitzonderlijk goed was? Abraham liegt, Jakob bedriegt, Jozef is egoïstisch... Dan verder: David was een overspeler, Salomo was een afgodendienaar... Toch werden al die mensen gebruikt door God, stel je dus ook open voor God... Denk vooral aan de liefde van God, weet je nog wat Paulus zei: "Geloof, hoop en liefde, en de belangrijkste daarvan is de liefde"

Wat je schreef is trouwens heel herkenbaar, ik heb mij ook hèèl lang niet goed genoeg gevoeld voor God, maar god is liefde (1 Joh 4:8), vergeet dat nooit!

[naamloos]

Ik loop al langere tijd met deze vraag rond; ik zou graag Jezus aannemen maar ik krijg maar geen reactie of bevestiging van God, op welke manier ik die dan ook zou moeten krijgen. Ik bid wel daarom, lees de Bijbel en ga wekelijks naar de kerk, soms bij een mooie preek schiet ik vol van emotie en dan denk ik, zie je wel er is wel iets.

Volgens mij is je probleem dat je je geloof of zekerheid wilt halen uit iets wat God nog moet doen (reactie-bevestiging) maar Hij heeft alles al gedaan. Als je Gods evangelie gelooft, daarop vertrouwt dan heb je zekerheid.
En van daaruit mag je een relatie met Hem opbouwen door de H.G.
Het geloof nu is een vaste grond van de dingen die men hoopt, en een bewijs van de zaken die men niet ziet.

Ik bid wel daarom, lees de Bijbel en ga wekelijks naar de kerk, soms bij een mooie preek schiet ik vol van emotie en dan denk ik, zie je wel er is wel iets. Het enige wat ik kan bedenken dat tussen mij en God zit is dat ik zo nu en dan masturbeer en hier niet af kan komen hoe ik het ook probeer. Het is mij inmiddels tot een last geworden, zelfs God beloven het niet meer te doen maar telkens weer val je voor de verleiding. Ik zit dan telkens met de gedachte dat je lichaam een tempel van de Heilige Geest is en dat je Hem dan bedroeft zodat er geen verlossing of bevrijding komt. En er staat ook nog ergens in de Bijbel dat een zonde tegen de Heilige Geest niet te vergeven is. Hier zit ik al een paar jaar in vast en ik wil zo graag hiervan af en verlost zijn en weten dat ik bij Jezus hoor. Wie kan mij een duw de goede richting op geven?

Alleen door geloof en wedergeboorte wordt je Gods kind, en niet door iets wat jij doet of laat.
Ben je eenmaal Gods kind dan woont Gods Geest in je, laat je door Hem leiden en ga niet zelf aan de slag.
Dat boekje van Wilkin wat ZENODotus aanbeveelt is een goeie tip!

[Chaya]

Wie kan mij een duw de goede richting op geven?

Hoi Hendrik, zo simpel als jou een duw in de goede richting op geven, is het helaas niet.
Je hebt dit topic - terecht - Tussen mij en God genoemd en zo is het ook.
Het is een zaak tussen jouw hart en God's Vaderhart.

En er staat ook nog ergens in de Bijbel dat een zonde tegen de Heilige Geest niet te vergeven is.

Denk jij dat je je hieraan schuldig gemaakt hebt?

Allereerst moeten we dan vaststellen wat deze zonde eigenlijk inhoudt en vond nog een antwoord in de rubriek hier, van ds. Buijs:
- een zonde die alleen door kerkmensen bedreven kan worden;

- zonde tegen het Evangelie en niet tegen de Wet; - kan niet bedreven worden door ware gelovigen;

- bestaat in een definitieve afval van God en van de kerk;

- wordt gekenmerkt door bewuste haat tegen God, Zijn Woord en Zijn volk;

- wordt zichtbaar in een onomkeerbare verharding. Iemand die vreest de zonde tegen de Heilige Geest bedreven te hebben, draagt daarmee het bewijs bij zich dat hij deze zonde niet bedreven heeft. Iemand ie deze zonde begaan heeft, zal er nooit last van krijgen, maar er in ten onder gaan.

En is dit bij jou het geval (geweest)?
Als ik jouw oprechte vraag zo lees, denk ik het niet nl.

[Teus]

Ik loop al langere tijd met deze vraag rond; ik zou graag Jezus aannemen maar ik krijg maar geen reactie of bevestiging van God, op welke manier ik die dan ook zou moeten krijgen. Ik bid wel daarom, lees de Bijbel en ga wekelijks naar de kerk, soms bij een mooie preek schiet ik vol van emotie en dan denk ik, zie je wel er is wel iets. Het enige wat ik kan bedenken dat tussen mij en God zit is dat ik zo nu en dan masturbeer en hier niet af kan komen hoe ik het ook probeer. Het is mij inmiddels tot een last geworden, zelfs God beloven het niet meer te doen maar telkens weer val je voor de verleiding. Ik zit dan telkens met de gedachte dat je lichaam een tempel van de Heilige Geest is en dat je Hem dan bedroeft zodat er geen verlossing of bevrijding komt. En er staat ook nog ergens in de Bijbel dat een zonde tegen de Heilige Geest niet te vergeven is. Hier zit ik al een paar jaar in vast en ik wil zo graag hiervan af en verlost zijn en weten dat ik bij Jezus hoor. Wie kan mij een duw de goede richting op geven?

Beste Hendrik,
Tussen jou en God staat echt helemaal niets, ons hele leven zit vol fouten niet alleen je masturberen, het is er slechts een onderdeel van of 1 van de vele. Ga niet proberen zo goed mogelijk je best te doen om je bij God gunstig te doen vallen, God wil het niet, Hij zegt: kom zoals je bent. Ik weet niet wat je bidt, wat je God vraagt maar het gaat er God om dat je je zondige leven en zonden erkent en deze bij Hem belijdt, dat je je leven aan Hem toevertrouwd, in Zijn handen legt en vraagt om hulp om te leven tot Zijn eer. Dan Gaat God aan het werk, dan pas wordt je lichaam de tempel van de Heilige Geest, jij kunt dan niet meer doen dan alleen zo dicht mogelijk bij Hem proberen te blijven, bidden en Bijbel lezen, de Heilige Geest te leren verstaan en ontdekken wat God van je wil.

Als je de Genade nog niet deelachtig bent bedroef je God alleen maar, je kunt bijna niet anders, de heilige Geest als zodanig kun je niet bedroeven, je hebt geen deel aan Hem, je kunt niet weten Wie Hij Is.

Zondigen tegen de Heilige Geest is Het Werk van de Heilige Geest toeschrijven aan satan.
Met bewust zondigen doen we God erg veel verdriet maar het is niet zondigen tegen de Heilige Geest. Ik ben er vast van overtuigd, als iemand bang is tegen de Heilige Geest gezondigd te hebben, dat die het niet heeft gedaan.

Hendrik, jij hoort bij Jezus, Hij heeft jou gekocht en nu staat Hij te wachten totdat jij komt, echt hoor Hij staat als het ware te trappelen met open armen, jij moet het doen, jij hebt God verlaten en Hij wilt dat jij naar Hem toekomt, omdat Hij zoveel van je houdt. Hij wil dat Hij ook voor jou opgestaan is maar dan moet jij tot Hem gaan en erkennen dat je fout geweest bent en deze fouten bij Hem brengt en gelooft dat Hij ze wil vergeven. Dat je Hem vertrouwd en je leven in Zijn Handen wil leggen. God wil dat je Hem vertrouwd en bij Hem komt.
Doe het Hendrik, het is hoog tijd man! Nu kan het nog God laat geen bidders staan, je zult er nooit spijt van krijgen.

Je wil van ons een duw in je rug, weet je Hendrik, God trekt al heel lang aan je.

[gravo]

@ hendrik124

Wanneer je wat voor God voelt (voor Zijn bestaan, of om Zijn stem te horen), dan ga je natuurlijk op de meest voor de hand liggende manier te werk. je luistert goed naar wat anderen er over hebben gezegd, hoe er in de kerk over wordt gesproken. En vervolgens ga je al die dingen op dezelfde manier proberen. Zo heb je gehoord dat je Jezus moet aannemen, dus zou je graag Jezus aannemen.

Nu is daar niet zoveel mis mee, maar ik denk toch dat je dan in een valkuil stapt.
Immers al die kerktaal of die taal van kenners lijkt wel eenvoudig te begrijpen en eenvoudig na te volgen, maar dat is helemaal niet zo.

Denk nu eens na over dat zinnetje: "ik zou graag Jezus aannemen". Je denkt dat je weet wat dat is, maar wat is dat eigenlijk?
Jezus aannemen. Wordt Jezus op een presenteerblaadje aangereikt en mag je Hem vervolgens na een goedkeurend knikje van iemand in je hand nemen? Een heel raar beeld toch?
Of betekent het dat je Jezus van iemand moet aannemen, zoals je ook iets anders van iemand kunt aannemen. "Je moet maar aannemen dat het waar is wat ik vertel". Is dat het?
Of is het dat je iets moet geloven wat Jezus heeft gezegd. je moet Jezus aannemen betekent dan: je moet Zijn mening overnemen.
Of is het dat je Jezus (Die je niet kunt zien, horen, aanwijzen of aanraken) helemaal moet vertrouwen. Maar als dat het is, hoe doe je dat dan? Hoe kom je Hem te spreken? Waar woont Hij, waar is Hij, kan ik ergens aankloppen, iemands hulp inroepen, via een ander met hem in contact komen?

Het lijkt raar wat ik zeg, maar ik denk dat dit nu precies de zaken zijn waarom het christelijk geloof vaak zo onbegrijpelijk is. De taal waarin het je verteld wordt lijkt heel duidelijk, maar het levert allerlei hele praktische problemen op.

De enige mogelijkheid om een gelovig persoon te worden is niet het klakkeloos kopieren van wat je gehoord hebt. Dan ga je forceren.
Nee, de enige mogelijkheid is een persoonlijke, eigen, zelf doordachte vorm voor je geloof vinden. Je eigen praktijk vinden.
De beste aanwijzing dat je in de buurt bent van God is je hart. Ubi caritas, deus ibi est. Waar liefde is, daar is God. Dan kun je dat later heel goed weer verwoorden in de klassieke kerktaal, maar dan snap je het ook. Je hebt het immers zelf meegemaakt, omdat je er zelf op een praktische manier mee bent begonnen.
Geloven is eerst en vooral een praktische zaak. Doe iets. Verzin een ritme. Ga regelmatig genieten. Beluister prachtige muziek, bid op je eigen manier, lees en bewaar wat je aanspreekt, zoek vrienden, gezelligheid, vertrouwde mensen. Voel hoe heerlijk en gelukkig het leven kan zijn. Kies een partner, heb lief, doe het goede. Dan zul je alles waarderen en begrijp je beter waar en wanneer God aanwezig was.
Uiteindelijk moet je het van de tijd hebben. Geduld, een leven lang zoeken en vinden.

gravo

[Teus]

Geloven is eerst en vooral een praktische zaak. Doe iets. Verzin een ritme. Ga regelmatig genieten. Beluister prachtige muziek, bid op je eigen manier, lees en bewaar wat je aanspreekt, zoek vrienden, gezelligheid, vertrouwde mensen. Voel hoe heerlijk en gelukkig het leven kan zijn. Kies een partner, heb lief, doe het goede. Dan zul je alles waarderen en begrijp je beter waar en wanneer God aanwezig was.
Uiteindelijk moet je het van de tijd hebben. Geduld, een leven lang zoeken en vinden.

Verontrustend advies Gravo, alles op eigen houtje zogezegd en van de tijd moet je het hebben. God zegt het anders en..... als je nu nog maar even tijd hebt?

We leven volgens de Geest van God … wie zich laten leiden door de Geest, zetten hun zinnen op wat de Geest wil … allen die zich laten leiden door de Geest van God, zijn kinderen van God.’ (Romeinen 8:4-14)

‘Laat u in uw levenswandel leiden door de Geest … Als we leven door de Geest, moeten we ook in het spoor van de Geest verdergaan.’
(Galaten 5:16-26)
opdat de God van onze Heer Jezus Christus … u geve de Geest van wijsheid en openbaring om Hem recht te kennen.’
(Efeziërs 1:17)
‘in deze tijd heeft hij het door de Geest aan zijn heilige apostelen en profeten openbaar gemaakt.’
(Efeziërs 3:5)
‘wanneer de Geest van de waarheid komt, zal hij jullie de weg wijzen naar de volle waarheid.’
(Johannes 16:13)
‘Want zijn Geest onderricht u op elk gebied.’
(1 Johannes 2:27)
‘Maar ons heeft God het onthuld door de Geest. Want de Geest doorgrondt alles, ook de diepste geheimen van God.’
(1 Korintiërs 2: 10-16)
‘door machtige tekenen en wonderen en door de kracht van Gods Geest.’
(Romeinen 15:19)
‘De boodschap die ik u verkondigde, overtuigde niet door mijn geleerdheid, maar bewees haar kracht door de Geest.’
(1 Korintiërs 2:4)

Mag ik deze nog even tegenover je onderschrift stellen?
‘Maar ons heeft God het onthuld door de Geest. Want de Geest doorgrondt alles, ook de diepste geheimen van God.’
(1 Korintiërs 2: 10-16)

[Marnix]

De kern van het geloof is dat je het niet zelf kan verdienen maar dat ook niet hoeft. Je hoeft Gods liefde niet te krijgen of af te dwingen door niet te zondigen. Hij houdt al lang van je en gaf daarom Jezus al lang geleden om je te redden. Er is al lang verlossing en bevrijding, het moet niet komen omdat jij het verdient door dingen wel te doen, dingen niet te doen. Dat is het eerste. Begin daar mee, met dat te beseffen. Dan hoef je ook niet onzeker je af te vragen of God je ooit komt redden maar mag je ook zegen en kracht van Hem verwachten in de strijd tegen de zonde. En voor deze specifieke zonde, er is maar 1 tip die helpt: Voer de strijd niet alleen. Er zijn allerlei intiatieven waar je je bij kan aanmelden, of vertel het iemand die je kan vertrouwen.

[gravo]

Verontrustend advies Gravo, alles op eigen houtje zogezegd en van de tijd moet je het hebben...

Waarom verontrustend? Het enige dat ik heb gezegd is dat geloof geen gekopieerde praktijk kan zijn. Dat gebeurt vrij rap, wanneer mensen met gezag de inhoud en vorm van hun geloof gaan uitleggen. Al gauw krijg je als buitenstaander of zoeker naar God dan de indruk dat dit de enige manier is waarop het kan en moet en dat het kennelijk op geen andere wijze kan.
Ik heb ook gezegd dat er vaak niets mis is met de uitleg die een gelovige, ook een gezaghebbend gelovige geeft, maar de praktijk wijst toch uit, dat het beter is om niet af te gaan op één leraar, één verhaal, één kerkverband of één wijze van geloven. Daar is tijs voor nodig om daar achter te komen.

Daarom zal ik een zoeker naar God altijd die tijd en die ruimte voor nader onderzoek aanbevelen. Zoek nog even door. Neem alle indrukken in je op, maar verbind je zelf niet te snel aan de eerste de beste gelovige.
En je verwijt dat ik iedereen aanbeveel om alles maar op eigen houtje te doen, snijdt ook geen hout. Allereerst omdat dit geen verwijt kan zijn: het is een nogal protestants uitgangspunt dat ieder mens alleen, persoonlijk voor God staat en een eigen individuele verantwoordelijkheid heeft. Dat aspect hoort dus net zo goed bij jou als bij mij.
Bovendien beveel ik tegenover een al te monotone solo-godsdienst juist de kennismaking met een bredere en meer geschakeerde groep christenen aan. Als je bij een evangelisch kamp binnenwandelt en als een blok valt voor de verkondiging en de christelijke levenspraktijk aldaar, zij dat iedereen gegund, maar toch is het misschien goed om ook eens andere christenen te spreken en hun samenkomsten te bezoeken.
Dat geldt ook andersom. De kennismaking met een puur kerkelijke vorm van christendom kan beter ook worden verrijkt met een bezoek aan andere christenen.
Juist omdat je nog niet vast zit aan een denominatie, door familie, afkomst of geboorte, is dit het grote pluspunt voor mensen die christen worden: ze krijgen de gelegenheid om meer broeders en zusters te leren kennen.
Hopelijk heb ik hiermee de ongerustheid wat weggenomen en misverstanden uit de weg geruimd.

gravo

[Teus]

Nee, duidelijk gravo, aanvankelijk dacht ik dat je bedoelde, maar eens een beetje rond kijken en wat op je af laten komen en rustig de tijd nemen en bedenken hoe je dat gaat aanpakken. Een beetje cynisch omschreven maar....... ik heb het niet goed begrepen, gelezen dan wel geïnterpreteerd.