de Liefde (in Christus) verkilt (ook Reformatorische kring)

[rotterdam]

De liefde tot God verkild. Dit valt te zien in hoeveel men in de samenleving nog rekening houdt met Gods geboden. Weinig tot niet. Er is een duidelijke ontwikkeling te zien waarin er minder Christendom in het openbaar getoond mag worden terwijl dat 50 of 100 jaar geleden nog normaler was. Gepaard aan die groeiende goddeloosheid zien we dus meer wetteloosheid. Zo ook onder Christenen die de genade van God in losbandigheid veranderen. En van wetten niet meer willen horen maar alleen van 'liefde' en 'vrijheid' en 'genade'. Er is geen vrees meer. Geen liefde voor Zijn geboden. Dit is wetteloosheid. Een gebrek aan liefde. Want God liefhebben is Zijn geboden liefhebben.

Dit zeiden de Puriteinen ruim 400 jaar geleden ook al.
Het gaat dus al geruime tijd bergafwaarts ?

[naamloos]

Ik vermoed ; Niet beter - niet slechter - gewoon hetzelfde

Dit eerst wetende, dat in het laatste der dagen spotters komen zullen, die naar hun eigen begeerlijkheden zullen wandelen,
En zeggen: Waar is de belofte Zijner toekomst? want van dien dag, dat de vaders ontslapen zijn, blijven alle dingen alzo gelijk van het begin der schepping. 2 Petrus 3: 3,4

Petrus heeft het hier over mensen die niet in de wederkomst geloven.
Het zegt niets over het verkillen van de liefde, eigenlijk staat er juist dat de dingen gelijk gebleven zijn.

[mona]

Het zegt niets over het verkillen van de liefde, eigenlijk staat er juist dat de dingen gelijk gebleven zijn.

Ja precies. Omdat men aanziet wat voor ogen is, gelooft men niet dat de Heere Jezus zal weerkomen. Maar Jezus raad ons aan op de tekenen te letten, waarvan verkilling van liefde er maar één van is. Ik zeg niet dat Rotterdam zegt dat de Heere niet weer zal komen, maar hij zegt wel dat het met de verkilling wel meevalt, omdat die van alle tijden is.
Goed, misschien staat Gods klok al wel 1000 jaar op vijf voor twaalf, en neemt de verkilling al 1000 jaar toe. De tekenen, daar moeten we op letten. En voorbereid zijn op Zijn komst. Als ik om me heen kijk, kan in ieder geval niet met Hettys zeggen dat we er op vooruit gaan.

[MoesTuin]

Het gaat er in dit topic niet om dat de mensen in Nederland of waar dan ook niet voor elkaar klaar staan, of elkaar vaker of minder vaak overvallen.
Dat is er zeker en nog zeer veel ook, maar laten we (hoe van zeer belang en ontzettend goed dat dit er is) even scharen onder algemene liefde voor de medemens.

Nee, het gaat in dit topic over de Liefde in Christus die verkilt
Er zijn vele christenen, maar wat is een christen?
de ene zegt de Heere Jezus niet nodig te hebben,
de andere juist wel.
en weer iemand zegt, jij verdorven mensje, Christus ziet jou niet eens staan, je bent echt niet uitverkoren, het is niet voor jou.
enz....
(vroeger had je dat ook inderdaad al, denk maar aan de farizeers en de tollenaars..... de farizeers dachten goed te zijn en de tollenaars slecht => hoe hield men zich toen al en ook nu soms zich zelf voor de gek)

Christenen onderling hebben hier veel strijd ook over helaas en sluiten elkaar soms zelfs uit!

Neem als voorbeeld dit artikel.

http://www.cip.nl/artikel/46431/Maak-ki ... daars-zijn

er staat op zich wel een hoop goede dingen in dit artikel, maar zeker dit citaat kan echt niet, totaal Liefdeloos!

De situatie verandert wanneer jongeren binnen het gezin 'nee' zeggen tegen God en de kerk. Wat raadt u ouders aan wanneer dat het geval is?
"Een kind zal in een christelijk gezin moeten accepteren dat er huisregels zijn. Wanneer kinderen zich in het huisgezin actief tegen de Bijbelse waarden en normen verzetten, maak ik duidelijk dat dit consequenties heeft: zelfstandig gaan wonen. Als je als kind thuis woont en je weigert mee te bidden of aan tafel te blijven zitten tijdens het Bijbellezen, is dat grensoverschrijdend. Dat vraagt op korte termijn om oplossingen. Het kind past zich aan of gaat het huis uit. In zulke situaties pleit ik voor duidelijkheid en directheid."

Harinck vergelijkt deze situatie met het bedrijfsleven. "Wanneer een werknemer anders over de bedrijfsregels denkt dan zijn werkgever, zal een baas ook ingrijpen." Hij voegt toe dat deze situatie "zo oud is als de Bijbel".

Ook de genoemde vergelijking klopt totaal niet.

[naamloos]

Ja precies. Omdat men aanziet wat voor ogen is, gelooft men niet dat de Heere Jezus zal weerkomen. Maar Jezus raad ons aan op de tekenen te letten, waarvan verkilling van liefde er maar één van is. Ik zeg niet dat Rotterdam zegt dat de Heere niet weer zal komen, maar hij zegt wel dat het met de verkilling wel meevalt, omdat die van alle tijden is.
Goed, misschien staat Gods klok al wel 1000 jaar op vijf voor twaalf, en neemt de verkilling al 1000 jaar toe. De tekenen, daar moeten we op letten. En voorbereid zijn op Zijn komst. Als ik om me heen kijk, kan in ieder geval niet met Hettys zeggen dat we er op vooruit gaan.

Volgens mij is het er in bepaalde culturen, op bepaalde punten echt wel op vooruit gegaan.
Op andere punten is het misschien weer slechter geworden, en stabiel is het nergens.
Over het algemeen genomen geloof ik dat het gelijk gebleven is, en dat betekent dan niet dat het wel meevalt. Het is nog nooit meegevallen.

[naamloos]

Het gaat er in dit topic niet om dat de mensen in Nederland of waar dan ook niet voor elkaar klaar staan, of elkaar vaker of minder vaak overvallen.
Dat is er zeker en nog zeer veel ook, maar laten we (hoe van zeer belang en ontzettend goed dat dit er is) even scharen onder algemene liefde voor de medemens.

Nee, het gaat in dit topic over de Liefde in Christus die verkilt

Van die lauwe Laodicea christenen

[jaapo]

Ik denk, dat je bij al die reacties goed moet lezen: in hoeverre beschouwt iemand, die vindt dat de liefde tot God verkilt en Zijn geboden niet meer worden gehouden, de andersdenkende gelovige als oorzaak? Als je als rechtzinnige de vrijzinnige tot ongelovige verklaart en dus daarmee het bewijs, dat de liefde verkilt en de geboden niet meer worden onderhouden, ben je helemaal verkeerd bezig. Ik blijf van mening, dat het vanaf het begin van de jaartelling en eerder zonneklaar is, dat er veel slechts gebeurt in de wereld en dat er altijd ook veel gelovigen zijn geweest die het goede zochten en deden. En veel van die slechte zaken gebeurden ook nog in de naam van God. Goeden en slechten kwamen altijd voor, bij rechtzinnigen en vrijzinnigen, bij r-katholieken en protestanten. Nu, met de moderne media, lijkt het alsof het snel bergafwaarts gaat. Dat komt, omdat de media niets te winnen hebben bij het vermelden van al de goede dingen en de bewijzen van liefde tot de naaste (en daarmee de liefde tot Christus). Maar het is er volop, als je het maar wil zien.

[Marnix]

De liefde tot God verkild. Dit valt te zien in hoeveel men in de samenleving nog rekening houdt met Gods geboden. Weinig tot niet. Er is een duidelijke ontwikkeling te zien waarin er minder Christendom in het openbaar getoond mag worden terwijl dat 50 of 100 jaar geleden nog normaler was. Gepaard aan die groeiende goddeloosheid zien we dus meer wetteloosheid. Zo ook onder Christenen die de genade van God in losbandigheid veranderen. En van wetten niet meer willen horen maar alleen van 'liefde' en 'vrijheid' en 'genade'. Er is geen vrees meer. Geen liefde voor Zijn geboden. Dit is wetteloosheid. Een gebrek aan liefde. Want God liefhebben is Zijn geboden liefhebben.

Er is ook een tegenbeweging van wetticisme, daar waar men slaaf van de wet is, waar men allerlei regels heeft waar men zich aan moet houden, over wat je moet dragen, wat je wel en niet mag eten en dat soort dingen. Waar de wet vooral angst aanjaagt, waar mensen zich kleden in donkere kleding om te laten zien hoe zondig ze zijn. De boodschap is niet alleen die van liefde en vrijheid, maar ook niet slechts die van wetmatigheid. Alleen in Jezus Christus krijgt de wet een andere inhoud en een andere functie. Niet een die ons aanklaagt maar die ons aanspoort. Paulus noemt het de wet van de Geest tegenover de wet van de zonde. In Christus Jezus is de vloek van de wet opgeheven. Daarmee hebben Gods geboden niet afgedaan maar is er wel vrijheid door Gods liefde. Dat wordt nog wel eens afgedaan als "het gaat alleen maar om liefde en vrijheid en genade in plaats van over de wet" maar die zaken zijn niet los te koppelen. Zonder Gods liefde en de vrijheid in Hem veroordeelt de wet ons. Met zijn liefde en vrijheid niet.

[rotterdam]

ds H schrijft ; Het kind past zich aan of gaat het huis uit.

Is dit een goed voorbeeld van "de Liefde (in Christus) verkilt (ook Reformatorische kring)" ?

[mealybug]

Is dit een goed voorbeeld van "de Liefde (in Christus) verkilt (ook Reformatorische kring)" ?

Het is een goed voorbeeld van een kind disciplineren.
Wie zijn kind liefheeft, kastijdt het.
Je bent de ouder, niet de vriend(in) en nee, een kind hoeft niet altijd gelukkig te zijn.

anders krijg je dit:

http://www.refdag.nl/nieuws/binnenland/ ... n_1_879016

[jaapo]

Tientallen jaren terug in de tijd. Toen ouders nog kinderen de deur wezen, omdat ze naar een andere kerk wilden, of juist in de kerk wilden blijven, waar de ouders uit gingen (de Vrijmaking bijv.) Wat een rechts-reactionair-liefdeloze reactie van @mealybug. Natuurlijk moet je als ouder WEL nastreven, dat je kinderen gelukkig zijn. Die tekst: Wie zijn kind liefheeft, kastijdt het", is niet meer van toepassing op deze tijd, zoals vele regels en wetjes en spreuken uit het O.T. Misschien werd het trouwens wel iets genuanceerder bedoeld. Ik benadruk nog eens de kloof, die duidelijk zichtbaar is: tussen zwartgallige, negatieve gelovigen, vol zondebesef en satansvrees en positieve, opgewekte (ondanks alles) gelovigen, die zich met Jezus als voorbeeld, bevrijd hebben van het bekrompen, wettische en min of meer passieve geloofsleven. Kinderen wijzen op de liefde en wat die bewerkstelligt is beter en vruchtbaarder dan ze wijzen op regels en dogma's. Het is niet gemakkelijk, het opvoeden en het is niet zo zwart-wit als het hier staat, maar tussen zwart en wit zitten veel kleuren, behalve al die grijstinten.

[rotterdam]

Het is een goed voorbeeld van een kind disciplineren.
Wie zijn kind liefheeft, kastijdt het.
Je bent de ouder, niet de vriend(in) en nee, een kind hoeft niet altijd gelukkig te zijn.

anders krijg je dit:

http://www.refdag.nl/nieuws/binnenland/ ... n_1_879016

Wat een theoretische opmerking.
Uiteraard is een kind niet altijd gelukkig.

Trouwens "anders krijg je dit" ?
Misschien zitten al die jongens in Veen elke zondag wel keurig in de kerk en luisteren ze netjes naar de Bijbellezing van vader aan de tafel en is er dus geen enkele reden om ze uit huis te sturen.

MB, je gaat weer ongenuanceerd en kort door de bocht.

[moderngelovige]

Helaas heb ik weinig Liefde van wat voor soort dan ook uit reformatorische kring ervaren.
Kil is hier inderdaad het goede woord.
Grote bezwaar is dat 90-95% van de refos zich ver boven een ander verheven voelt.

Nu wil ik mezelf niet in een slachtofferrol plaatsen, ik ben een grote zondaar in alle opzichten.
Maar de afkeurende blikken, de onverzoenlijkheid en zelfvoldaanheid staan mij tegen.
Ja, gelukkig(!) zijn er uitzonderingen, mensen met wie je wel een goed gesprek kan voeren, die je in je waarde laten, die hartelijk zijn. (Hartelijk uit het hart!)

Put troost uit Jezus die er was en is voor jou, mij, IEDEREEN, de hoer, de verschopte, de moordenaar, de melaatse.
Moge God de harten van verkilde mensen verwarmen.

[mealybug]

MB, je gaat weer ongenuanceerd en kort door de bocht.

Dan moet je bij Paulus zijn,
Die schrijft letterlijk dat wie zijn kinderen niet kastijdt, ze niet liefheeft.

[Boerin]

Het is een goed voorbeeld van een kind disciplineren.
Wie zijn kind liefheeft, kastijdt het.
Je bent de ouder, niet de vriend(in) en nee, een kind hoeft niet altijd gelukkig te zijn.

anders krijg je dit:

http://www.refdag.nl/nieuws/binnenland/ ... n_1_879016

Grappig, ouderen mogen vrijwillig kiezen om God te dienen en kinderen motten, anders motten ze het huis uit. Dan heb je toch wat verkeerd gedaan als ze niet uit vrije wil Hem willen dienen. Ze moeten juist gelukkig zijn door de relatie met Hem.
Vond ik ook altijd zo raar, had er iemand vet gezondigd en ging naar voren voor gebed, genade, genade, God houdt van je, maar als een kind iets onzinnigs verkeerd doet, hup de gang op.
Ik ben het wel met Paulus eens, je kind niet opvoeden, dan haat je 'm, maar dwingen om naar de kerk te gaan en te bidden aan tafel werkt nogal averechts volgens mij, te zien aan de verveelde gezichten vroeger van kinderen die persé mee moesten en met 18 zag je ze niet meer.