Loket Boeddhisme

[Mortlach]

Dat zijn ze binnen het Hindoeïsme en boeddhisme dan ook niet. Waak ervoor het christelijke godsbeeld op die andere culturen te plakken, dan wordt het namelijk nogal ingewikkeld.

Binnen het boeddhisme is er nog een goede reden om het niet te doen: zelfs de goden kunnen je niet helpen jezelf van je lijden te verlossen. Dus waarom zou je dat dan doen?

[Anoniem_89]

Binnen het boeddhisme is er nog een goede reden om het niet te doen: zelfs de goden kunnen je niet helpen jezelf van je lijden te verlossen. Dus waarom zou je dat dan doen?

Dat is nou het bijzondere van Jezus. (nee geen reclame)
Nog voordat Jezus ons kende heeft hij ons lijden op zich genomen*, omdat Hij een God is die van mensen houdt.
Natuurlijk lijden wij in dit leven nog, maar als we in de hemel komen dan weet ik dat daar het eeuwig vrij zou zijn, nooit meer lijden en nooit meer pijn.
*Jesaja 53
1 Wie van ons hechtte geloof
aan wat hij hoorde,
wie had oog voor de macht van de Heer?
2 Zijn dienaar schoot op als een jonge stek,
als een wortelstok uit dorre grond:
vormeloos en zonder schoonheid,
onooglijk en onaantrekkelijk,
3 door iedereen veracht en verlaten.
Een man, getekend door lijden,
een man, die weet wat pijn is,
een man, voor wie men de ogen sluit;
verguisd en niet in tel.
4 En toch:
hij heeft onze ziekten gedragen,
al ons leed op zich genomen.
Maar wij zagen hem als een uitgestotene,
door God geslagen en vernederd.
5 Om onze zonden werd hij doorboord,
onder onze schulden vermorzeld.
De straf die hij onderging,
bracht ons de vrede;
de wonden die hij opliep,
brachten ons genezing.
6 Wij liepen verloren als schapen,
ieder van ons ging zijn eigen weg.
Maar de Heer heeft hem gestraft,
op hem kwam de schuld neer,
de schuld van ons allen.
7 Gewillig liet hij zich mishandelen,
geen woord kwam over zijn lippen.
Hij hield zich stil,
als een lam op weg naar de slachtbank,
als een schaap onder de handen van scheerders.
8 Hij werd gevangengenomen, veroordeeld
en daarna weggeleid.
Geen van zijn tijdgenoten
die zich om hem bekommerde.
Hij werd uit het leven weggerukt,
met de dood gestraft
om de zonden van mijn volk.
9 Bij misdadigers werd hij begraven,
hij kreeg het graf van een booswicht.
Toch had hij geen geweld gepleegd,
en aan bedrog zich niet schuldig gemaakt.
10 Het was de wil van de Heer
zijn dienaar te vermorzelen,
hem met leed te overladen.
Als hij de schuld met zijn leven betaalt,
zal hij een nageslacht krijgen
en lang blijven leven.
Gods plan zal door hem slagen.
11 Na al het lijden dat hij doorstaan heeft,
zal hij het licht zien,
hij zal leven.

[Mortlach]

Ik waardeer je inbreng, maar daar is het topic helaas niet voor bedoeld.

[Anoniem_89]

Ik waardeer je inbreng, maar daar is het topic helaas niet voor bedoeld.

Je hebt gelijk.
Excuus daarvoor

[Majiem]

Ik heb een vraag over reïncarnatie. Als ik me niet ernstig vergis kun je ook als dier terugkomen, als je je wel erg slecht hebt gedragen..Nu zat ik laatst te denken; als ik echt geloofde dat mijn overleden dierbare als spin/mug teruggekomen was, had ik er eerlijk gezegd nog geen moeite mee om de spin/mug dood te slaan, misschien nog wel minder...Hopen dat hij een goed leven heeft geleid en als iets beters terugkomt zou ik denken..

Is dat een heel vreemde redenering?

[Mortlach]

Ik heb een vraag over reïncarnatie. Als ik me niet ernstig vergis kun je ook als dier terugkomen, als je je wel erg slecht hebt gedragen..Nu zat ik laatst te denken; als ik echt geloofde dat mijn overleden dierbare als spin/mug teruggekomen was, had ik er eerlijk gezegd nog geen moeite mee om de spin/mug dood te slaan, misschien nog wel minder...Hopen dat hij een goed leven heeft geleid en als iets beters terugkomt zou ik denken..

Is dat een heel vreemde redenering?

Bedankt voor je vraag.

Reïncarnatie roept veel vragen op; dat is niet vreemd, want het is een concept wat hier in het westen weinig historie heeft. Ik ben er zelf ook nog totaal niet over uit wat ik er nu mee aanmoet. Aan de andere kant is het eigenlijk ook niet echt relevant voor mijn beleving. Ik bedoel, als er geen reïncarnatie-concept was in het Boeddhisme, was ik nog steeds Boeddhist.

Nu de vraag: waarom zou je een vlieg niet doodslaan als je denkt dat die dan reïncarneert als iets 'beters'? Is dat vreemd? Als je het me zo op de man af vraagt zeg ik ja, want waarom sla je je broer of zus of ouders niet dood als je denkt dat ze een goed leven hebben gehad? De mens is immers niet de 'top' van de Boeddhistische bestaansketen - er zijn levens die 'aangenamer' zijn, maar evengoed nog steeds tijdelijk.

Verder ga je ervanuit dat je door leed aan te richten, iets goeds kunt bereiken. Terwijl het hele fundament onder het Boeddhisme juist is om jezelf en anderen van leed te bevrijden.

Het verhaal gaat dat de Boeddha in een van zijn incarnaties zichzelf ooit heeft opgeofferd aan een nest hongerige tijgerwelpjes door zich door hen te laten opeten. Dat lijkt het totaal tegenovergestelde van de gedachte waarop jouw vraag is gestoeld.

[Majiem]

Bedankt voor je antwoord.

Ik denk dat ik het leven van een mug toch van minder waarde acht dan dat van een mens en daarom geen mensen doodsla.
Goed beschouwt geloof ik dat een christen na zijn/haar dood op een betere plek komt dan dit aardse bestaan en voel ik me ook niet geroepen om hen uit moorden .
Het ging mij dus niet om het hebben van een goed leven an sich, maar wat er na de dood gebeurt.

Anderzijds;moet je soms niet door lijden heen juist om van leed verlost te worden?

[Mortlach]

Ik denk dat ik het leven van een mug toch van minder waarde acht dan dat van een mens en daarom geen mensen doodsla.

Binnen het Boeddhisme is het ene leven niet meer of minder waard dan het andere.

Goed beschouwt geloof ik dat een christen na zijn/haar dood op een betere plek komt dan dit aardse bestaan en voel ik me ook niet geroepen om hen uit moorden .

Nu prikkel ik eventjes bewust, maar dat is dan toch juist een reden om ze wél zo snel mogelijk uit te moorden? Hoe eerder je ze doodt, hoe eerder ze op die betere plek komen, of niet?

Het ging mij dus niet om het hebben van een goed leven an sich, maar wat er na de dood gebeurt.

Voor mij gaat het er juist om wat er tijdens dit leven gebeurt en wat je nu doet om het lijden te verminderen. Wat daarna gebeurt is van ondergeschikt belang.

Anderzijds;moet je soms niet door lijden heen juist om van leed verlost te worden?

Dat komt op mij over als taart eten om af te vallen. Hoe zou dat dan moeten werken? Het was een bestaande denkwijze in de tijd van de Boeddha, hij heeft het zelfs een tijd geprobeerd (extreme ascese en zelfkastijding), maar kwam er uiteindelijk achter dat dat simpelweg niet werkt.