Quasi2 schreef:Waarbij natuurlijk wel in het oog moet worden gehouden dat er ook op het gebied van de genetica nog meer dan genoeg wordt ontdekt. En dat het dus de vraag is in hoeverre we met de buitenkant de binnenkant ook kennen. Maar los gezien daarvan zie ik gewoon niet in waarom dit persé uit een gemeenschappelijke voorouder moet komen. Ze bestaan nu naast elkaar, dus waarom in het verleden ook niet? Verder wordt daarmee natuurlijk ook nog niks verklaard. Ik kan me niet voorstellen dat door die samensmelting wij bijvoorbeeld al die extra eigenschappen hebben gekregen.
Over welke extra eigenschappen heb je het nu precies? Die samensmelting van chimpanseechromosoom 11 en 12 tot menselijk chromosoom 2 is natuurlijk niet het enige wat er in die ~13 miljoen jaar sind is veranderd sinds de laatste gemeenschappelijke voorouder.
En ja, natuurlijk valt er nog genoeg te ontdekken aan DNA. Dat wil alleen niet zeggen dat de dingen die we er wél van weten onbetrouwbaar zijn. Maar als jij met een betere
natuurlijke verklaring kunt komen waarom een van onze chromosomen 2 middens heeft en in het daadwerkelijke midden twee samengesmolten uiteinden, dan hoor ik het graag. En hoezo verklaart dat niks? Samensmelting IS toch juist de verklaring voor dat rare chromosoom van ons?
Welnee. Dat slaat echt nergens op. Dan kan ik alle atheïsten exact hetzelfde verwijt gaan maken op het moment dat ze met redelijke argumenten komen tegen het geloof. Dit is echt te kort door de bocht.
Je bedoelt "op het moment dat ik met redelijke argumenten kom voor geloof en de ander die weigert te accepteren"? Want dat is mijn bezwaar namelijk. Inhoudelijk wordt nergens op in gegaan. Als ik een argument aandraag dat niet klopt of dat op bepaalde plekken zwak is, dan hoor ik dat graag. Dat geeft me namelijk de kans om a) eventueel van gedachten te veranderen of b) het argument aan te scherpen.
Dat is het probleem. Het voorbeeld dat ik zou willen hebben kan ik niet beleven. En dat zorgt er ook voor dat de evolutietheorie overeind blijft. De macro-evolutie valt niet waar te nemen doordat we het niet kunnen beleven. Dus daar ben ik eerlijk in: dat wordt heel erg lastig.
Nou ja, fossielen geven wel duidelijke aanwijzingen, maar dat gaat er dan vanuit dat je die aanwijzingen accepteert en niet alle fossiele gegevens ongezien van de hand wijst.
Maar ik ben wel benieuwd naar dat voorbeeld, ook al kunnen we het niet beleven. Wat zou er voor nodig zijn?
Er zijn natuurlijk wel voorbeelden van soortvorming, maar ik ben bang dat die voor sommigen weinig overtuigend zullen zijn. Als een soort veldklaver zich afsplitst, heb je nog steeds veldklaver, alleen dat de ene soort niet kan kruisen met de andere, oorspronkelijke soort.
Maar niet op ieder vlak op een even reële manier. Maar goed, dat geldt voor iedereen denk ik.
Nee, we zijn elk natuurlijk behoorlijk overtuigd van ons wereldbeeld dat er iets bijzonders voor nodig is om dat radicaal uit te dagen.