Quasi2 schreef:Vrij eenvoudig: jij ziet de bewijzen die er nu zijn voor macro-evolutie als voldoende, en wetenschappelijk gezien is dat zo, omdat dat de basis is waarop wetenschap werkt. Voor mij betekent dat echter dat er dus nog voldoende redenen kunnen zijn waardoor (later) kan blijken dat het niet zo werkt. Een bewijs binnen de wetenschap werkt volgens het dan best beargumenteerde model. Dat is het, niet meer en niet minder. De verklaring kan juist zijn, maar dat hoeft helemaal niet.
Tja, maar hoe veel onafhankelijk bewijs is er nodig voordat je van redelijke zekerheid kan spreken? Ik bedoel, zou het kunnen dat het heliocentrische model van ons zonnestelsel niet klopt omdat het 'slechts' het best beargumenteerde model is?
Alsof de verklaring van de wetenschap niet voor grote problemen kan zorgen.
Nou ja, problemen; het grootste 'probleem' is dat de wetenschap van een of ander mechanisme moet zeggen dat ze nog niet weten hoe iets werkt, en dat is echt geen bezwaar. De hele reden dat wetenschap wordt beoefend is omdat we nog niet weten hoe bepaalde zaken werken. Ik denk meer aan problemen als "Hoewel alle feiten dit tegenspreken, is deze bovennatuurlijke verklaring toch waar."
En volgens mij stelt een bovennatuurlijke verklaring vooral vaak de wetenschap voor een probleem.
Nee hoor, helemaal niet. Want een bovennatuurlijke verklaring is in de wetenschap helemaal geen verklaring.
Bovendien blijf ik het vreemd vinden dat je op grond van de wetenschap kunt zeggen dat het bovennatuurlijke niet bestaat.
Ik zeg alleen dat het nergens meer voor nodig is. Persoonlijk geloof ik dan wel weet dat het inderdaad niet bestaat, maar ik maak er altijd een punt van duidelijk te stellen dat de wetenschap zich enkel bezig houdt met het natuurlijke. In de spelregels voor voetbal zul je bijvoorbeeld geen korfbal terugvinden.
Onlangs las ik een prachtig boek over onwaarschijnlijkheid. De hoogleraar die dat boek schreef, schreef zeer verhelderend, alleen maakte hij, mijns inziens, de simpele fout dat het bovennatuurlijke door de wetenschap nog nooit is waargenomen en dat het dus niet bestaat. Tja....
Klinkt interessant. Heb je de titel nog?
Ik stel soms de vraag naar een universum waarin het bovennatuurlijke wél en niet waarneembaar zijn. De enige manier om het bovennatuurlijke waar te nemen is namelijk door natuurlijke gevolgen zonder natuurlijke oorzaken. Naar mijn idee zijn die twee universa identiek en daarmee is het al dan niet bestaan van het bovennatuurlijke volslagen irrelevant voor de verklaring van de natuurlijke werkelijkheid.
Dat is flauw. Dan doet namelijk een klein kind ook aan wetenschap. Als je wetenschap zo definieert dan maakt wetenschap ook nooit fouten. Bovendien kon ik die vragen ook gewoon stellen ZONDER dat die verklaring al was opgesteld. Nee, juist de werkelijkheid laat zien dat sommige verklaringen onvolledig of verkeerd zijn.
Je begrijpt me niet helemaal goed, geloof ik. Ik moet altijd denken aan de leraar van Max Planck die hem afraadde Natuurkunde te gaan studeren omdat "alles al was ontdekt". En vervolgens legt Planck de basis die de klassieke natuurkunde overstijgt. Of pak Einstein en Newton. Voor Einstein was het simpelweg niet mogelijk vragen te stellen over de relativistische aard van ruimte en tijd, bijvoorbeeld.
Haha, ja dat is inderdaad vermakelijk. Ik waardeer je inzet en je ijver. En laat ik het dan ook zeggen: mensen overtuigen doe je bijna nooit op basis van argumenten en discussie. Wel kun je ze inderdaad nieuwe kennis bieden.
Precies. En wat ze daar verder mee doen, mogen ze zelf weten.
Heel eenvoudig: ik moet het kunnen zien. Een wezen dat totaal andere en nieuwe eigenschappen heeft.
Maar fossielen gelden niet?
