Bruno schreef:Relatief kort toch?
Ja, dat is het zeker, maar ik wil even voorkomen dat mensen die geen goed beeld van de schaal denken dat het in enkele tientallen jaren zou zijn gebeurd.
Zwaartekracht is een natuurwet. De ET is dat niet. Dus hoe beide met elkaar steeds opnieuw vergeleken worden blijft mij de vraag.
Omdat evolutie ook een wet is. Het feit dat het woord evolutietheorie zo is ingeburgerd dat dat nooit meer verandert, doet daar niets aan af. Maar evolutie in de zin van verandering van de allelfrequentie in een genenpoel over tijd is hardstikke wetmatig. Zodra je voortplanting met overerving van eigenschappen en variatie (niet-perfecte replicatie) heb je automatisch evolutie, per definitie.
En ook allerlei effecten zijn wetmatig te voorspellen. Als je een populatie op een eiland isoleert, zullen de individuen lichamelijk kleiner worden. Zo joeg de Flores-mens (ter grootte van hobbits) op mini-olifanten.
Ik begrijp die basis heel goed. Hoe zulke mutaties nu effectief zorgen voor de evolutie van een soort heb je nog nergens concreet kunnen aantonen.
Behalve dan met die nylon-verterende bacteriën en die e-coli die op citraat kan leven.
Blij dat jij al zelf aangeeft dat vermenging van DNA geen mutaties zijn. Dus hoe iets evolueert zonder erfelijke eigenschappen door te geven is mij nog steeds de vraag. Er zijn constant mutaties gaande, het is niet omdat we mutaties observeren deze ook voor de genetische variatie binnen soorten gezorgd heeft.
Jawel, dat is precies wat dat betekent.
Wat ons terug brengt bij uw eerste uitspraak, waar je zei dat mutatie variatie is. Waarbij ik dus veronderstel dat jij zegt dat mutaties voor de genetische variatie gezorgd hebben. Kan je dit ook concreet onderbouwen of tonen via een link?
Nylon-verterende bacteriën. Dankzij een puntmutatie ontstond er een geheel nieuwe soort bacterie.
Nylon-verterende bacteriën
Ja, maar de reden dat er nog steeds variatie IS na al dat doorfokken, is omdat er zo nu en dan mutaties optreden.
Maar die variatie is eindeloos. Begrijp dat nou eens. Voorbeeldje: je hebt een hond met gemiddeld een bepaalde pootlengte, zeg 40 centimeter, en een spreiding van +/- 2 centimeter. Als je alleen honden kruist met de minimale pootafmeting, 38 centimeter, krijg je dus honden met een gemiddeld 38 cm en een spreiding van +/- 0 cm. (even gegeven dat er 1 gen is dat pootlengte bepaalt). En dan ben je klaar. Want hoe veel genen je ook kruist, korter dan 38 cm zullen die poten niet worden.
Maar zo werkt het niet. Nadat je een hondenpopulatie met een gemiddelde pootlengte van 38cm hebt gefokt, zal de spreiding NOG STEEDS +/- 2 centimeter zijn, dankzij mutaties. En dus fok je een hond met poten van 36 centimeter - en ook voor die stap zal de spreiding +/- 2 centimeter zijn. Totdat je tekkels fokt met poten van enkele centimeters.
Als dat zo was, zou alle variatie binnen enkele generaties verdwijnen. Zeker voor eigenschappen die door 1 gen worden bepaald, zouden allemaal volledig uniform worden omdat 1 gen superieur is en alle andere varianten verdwijnen.
Dankzij mutaties die nieuwe variatie genereren.
Niet? Dan heb je het niet goed begrepen. Als ik jouw standpunt goed begrijp, geloof jij dus dat er in de tijd van Jezus al bacteriën waren die nylon konden verteren (want immers in 1990 moet er met 'bestaande variatie' worden gewerkt). Dat is pertinent absurd.
Maar ook zat wat niet door bacteriën wordt afgebroken, voorlopig.
Bacteriën konden ook niet altijd plastiek verteren en toch is de wetenschap daar nu met bezig. Lo and behold, de mysteries van het leven zijn nu opgelost? “Aanschouw mensen, de bacterie die ruwe materialen verteert, voorwaar de mens heeft alles opgelost nu” ???? :p
Het zou wel helpen met het afvalprobleem.
Ja, je kan een “oneindig” aantal eiwtten aanmaken, maar de aminozuren waaruit ze bestaan zijn wel beperkt aan een x aantal. Ik kan oneindig codes uitschrijven met 20 getallen, maar je blijft wel beperkt door datgene je gegeven is. Je kan maar schrijven met datgene je gegeven is, al dan niet oneindig.
Ja, het alfabet heeft ook maar 26 letters. Toch is wat ik daarmee kan schrijven oneindig. En ik kan zelfs nieuwe woorden maken, ook al blijven alle letters hetzelfde. Het een heeft gewoon niets met het ander te maken. Jij blijft maar denken dat de beperking van de systeemelementen een beperking van de uitkomst betekent, en dat is in dit geval gewoon niet zo.