sjaqi schreef:Na wat zoekwerk naar aanleiding van de term uniformitarisme zoals hieronder genoemd door Mortlach kwam ik een stukje op wikipedia tegen wat mijn punt misschien wat beter omschrijft:
[citaat van Wikipedia over inductie]
Als ik dit op de evolutietheorie als verklaring voor de evolutie van alle leven en verscheidenheid van soorten op de aarde toe pas dan is het bewijs hiervoor een via inductie verkregen conclusie.Dit hoeft geen verkeerde conclusie te zijn maar is wel een conclusie die niet onontkoombaar is.
Dit is een belangrijke gedachte in de geschiedenis der filosofie: zijn er dingen die we met zekerheid kunnen weten en zijn er zaken die op een bepaalde manier zijn en onmogelijk anders kunnen zijn? Als je hier het fijne van wilt weten zul je eens een filosofiegeschiedeniscursus aan een universiteit ofzo moeten overwegen. Je zult dan kennismaken met Descartes, Hume, Kant, Popper en vele anderen die hier veelvuldig over nagedacht hebben.
Je hebt uiteraard gelijk dat de evolutietheorie werkt met conclusies verkregen van inductieve redeneermethoden. Echter, alle wetenschappelijke disciplines werken met inductie, behalve de wiskunde. Heel cru gezegd is dat met zwaartekracht ook zo: we zien voorwerpen altijd op een bepaalde manier vallen, dus concluderen we (inductief!) dat dat altijd wel zo zou zijn. Dat lijkt mij helemaal geen onredelijke conclusie: we hebben nou eenmaal een beperkt waarnemingsvermogen en de inductieve conclusie dat voorwerpen altijd op een bepaalde manier vallen kan ons prima helpen de wereld om ons heen beter te begrijpen en zelfs te voorspellen.
Een inductieve conclusie kun je valideren door bijvoorbeeld een experiment uit te voeren. Als ik het glas hier naast mij loslaat zal het op de grond stukvallen. (Dat ga ik dus toch maar niet doen.
) Stel dat ik het wel zou doen en het valt inderdaad, dan heb ik dus een stukje bewijs toegevoegd aan mijn conclusie dat zwaartekracht bestaat.
Zo kun je dat ook doen bij de evolutietheorie. Het probleem daarbij is dat bij veel wetenschappelijke theorieën de experimenten steeds nauwkeuriger moeten worden uitgevoerd omdat de theorie steeds verder uitgewerkt wordt. Een eenvoudig experiment met een vallend voorwerp kan iedereen thuis uitvoeren; een experiment om een voorspelling van een scheikundige theorie te verifiëren wordt al moeilijker. Om zwaartekrachtgolven te meten heeft men een enorme ondergrondse constructie nodig en zo'n experiment zul je moeten laten uitvoeren door experts. Een dergelijke situatie bestaat ook voor de evolutietheorie: het gaat om voorspellingen, experimenten en observaties die de leek niet gemakkelijk kan uitvoeren en interpreteren. Dat maakt het dan ook lastiger voor leken om een dergelijke theorie te accepteren. Wat weet ik nou van zwaartekrachtgolven? Ik ben geen natuurkundige. Toch denk ik dat ze, gebaseerd op de huidige stand van zaken binnen de natuurkunde, bestaan.
Over evolutie, genen en voortplanting weet ik meer dan over zwaartekrachtgolven, maar ik ben geen evolutiebioloog. Voor zover ik dat kan beoordelen is de evolutietheorie een prima theorie binnen de biologie.
sjaqi schreef:Voor zover ik kan overzien (en dat is beperkt) geld dit ook voor de ondersteunende bewijzen zoals je noemt (fossielen, DNA-vergelijking, andere dieren) Op het moment dat we kans met kans gaan vermenigvuldigen wordt de kans niet groter maar juist kleiner.
Het klopt: het is allemaal inductief redeneren. Maar het ontwikkelen van medicijnen is dat ook, evenals de inductief verkregen conclusie dat de zon niet schijnt wanneer het bewolkt is en dat voorwerpen op de grond vallen wanneer je ze loslaat. Ik zie dan ook geen probleem met inductie.
Ik weet niet wat jouw opleidingsachtergrond is? Als je een studie doet in de richting van de betawetenschappen zul je zien dat wetenschappers hun gegevens proberen te beoordelen met statische modellen. Hoe groot is de kans dat ik deze specifieke gegevens krijg onder bepaalde omstandigheden? Hoe waarschijnlijk is het dat ik deze observatie doe wanneer mijn hypothese onjuist is? Op die manier probeert men de kans dat de inductief verkregen conclusie onjuist is zo klein mogelijk te maken. Maar strikt genomen heb je gelijk: een absolute, onbetwijfelbare zekerheid over een conclusie is er niet binnen de wetenschap. (Behalve in de wiskunde.)
sjaqi schreef:Zoals hierboven aangegeven zul je begrijpen Mortlach waarom ik ook moeite heb met het uitsluiten van bovennatuurlijke verklaringen.
Het is niet zozeer het
uitsluiten van bovennatuurlijke verklaringen. De wetenschap kan het bovennatuurlijke niet meten, dus kan ze nooit beweren dat het wel of niet bovennatuurlijk is. Zo eenvoudig is het. De wetenschap sluit het bovennatuurlijke niet uit, de wetenschap geeft eerlijk toe dat ze het bovennatuurlijke niet kan meenemen als mogelijke verklaring omdat ze geen gereedschap noch methoden bezit om dat te meten en te beoordelen.
sjaqi schreef:Het schrijven/discuseren op dit forum is voor mij een zoektocht naar en het vormen van mijn visie op de verhouding tussen schepping en evolutie.
Ik merk dat er hiaten in mijn samenvatting zitten. Dit betekend dat ik hier nog beter over na moet denken. Je reactie helpt mij dan ook om te leren.
Fijn.
Ik heb me hier jaren geleden ook gemeld in mijn zoektocht. Eerst als meelezer, later ook als discussiedeelnemer.
sjaqi schreef:Mijn probleem is niet zozeer dat de wetenschap concurerend zou zijn met God. Mijn probleem is dat de bijbel uitspraken doet welke strijden met de huidige wetenschappelijke inzichten.
Dat is al een eeuwenoud probleem. In de middeleeuwen was de gangbare theorie in de sterrenkunde
het geocentrische model. Waarom? Onder andere omdat dat in de Bijbel staat. (Er waren ook andere argumenten, overigens. Zo werkten de modellen best aardig om de stand der hemellichamen te beschrijven.) Toch moest de theorie op een gegeven moment plaatsmaken voor
het heliocentrische model. Er was zóveel overtuigend (inductief!!) bewijs voor en het werd steeds lastiger om het geocentrisme houdbaar te houden.
De grootste tegenstand kwam, zoals gewoonlijk, uit de religieuze hoek. Luther noemde Copernicus, een van de grote sterrenkundigen die voorstander was van het heliocentrisme, een idioot want "in de Schriften staat duidelijk dat..." Toch heeft het geocentrisme het moeten ontgelden.
Dit is een eenvoudig voorbeeld. Er zijn er vele meer te geven. Maar zeg nou zelf, heeft de Bijbel nou een probleem nu het heliocentrisme de gangbare theorie is geworden en niet het geocentrisme? Nee toch?
Ik zou zeggen: de Bijbelschrijvers schreven op wat gangbaar was voor hun specifieke omgeving en tijd. Dat zij spreken over een aarde met hoeken die steunt op pilaren in onderaarde wateren en een grote koepel over de aarde heen waar zich water achter bevindt... Ik vind het prachtig om te lezen, maar ik lees dat niet met een wetenschappelijke bril. Als ik dat lees dan probeer ik dat te zien met de bril van de mensen van die tijd: blijkbaar dachten zij vroeger dat...
sjaqi schreef:Daarbij denk ik aan de passages over de schepping van de mens.
Op dit moment interpreteer ik deze passages als geschiedschrijving. Dus dat de mens adam letterlijk op de 6e dag van de schepping door God geschapen is.
Waarom zou je dat moeten inpassen in een letterlijk, naar postmoderne geschiedkundige standaarden correct model? Ik denk dat er onnoemlijk veel problemen zijn wanneer je dat doet. Werden eerst de dieren of eerst de mensen geschapen? Hoe kan het dat er al licht was voordat de zon bestond? Hoe konden dieren zich voortplanten voordat er dood was - gezien het feit dat apoptose nodig is voor groei? Enzovoorts, enzovoorts. Daarbij denk ik dat we voorbijgaan aan de bedoeling van de schrijvers van die tijd wanneer we het allemaal letterlijk interpreteren. Genesis 1 leest zich overduidelijk als een gedicht: het is hoogstaande Hebreeuwse poëzie. Genesis 2 en 3 proberen een verklaring te geven van de staat van de mens in de wereld en tegenover God. Waarom bestaat er lijden? Waarom moet de mens "in het zweet zijns aanschijns" zwoegen? Waarom is de geboorte voor een kind voor de vrouw zo zwaar en pijnlijk? (Is het je ooit opgevallen dat dat bij dieren veel minder of zelfs niet zo is?)
Er zijn uiteraard ook creationisten die wel degelijk proberen vast te houden aan een letterlijke lezing met precies zes dagen van 24 uur. Zij proberen de ogenschijnlijke tegenstrijdigheden en de andere problemen die rijzen te verklaren met hypothesen die ik niet zo overtuigend vind en daarbij hoogst speculatief. Ik denk dat je je behoorlijk in bochten moet wringen om een dergelijke, letterlijke visie te kunnen houden.
sjaqi schreef:Laat ik deze interpretatie los en geef ik de ruimte aan de wetenschappelijke interpretatie van de afkomst van de mens (lees evolutietheorie) dan levert dit voor mij grote problemen op met de interpretatie van de rest van de bijbel. Vandaar mijn vraag aan Pcrtje hoe hij de verhouding tussen God en mens ziet?
Daar is gelukkig al veel over geschreven, ook in Nederland. Je zou kunnen denken aan de drie boeken van Cees Dekker
et al. en
God en Darwin van Taede Smedes. Ik heb er een aantal jaren geleden ook iets uitgebreids over geschreven op dit forum, zie
hier. Misschien is het een opzetje om verder te denken, Sjaqi.
sjaqi schreef:Maar voor mij persoonlijk is dit wel degelijk heel relevant omdat ik meer ben dan een verzameling cellen.
Dat lijkt mij een voorbarige conclusie. Ook weer zo zwartwitgedacht. Als God bestaat ben ik meer dan alleen mijn cellen, als God niet bestaat ben ik slechts een verzameling cellen. Dat is een
vals dilemma. Bovendien zie ik ook niet in hoe dat met elkaar verband houdt.