Mijn vingers jeuken om een enorme reactie te typen en op allerlei punten uitgebreid te reageren – ik moet het niet doen, om mezelf niet in de vingers te snijden.
Terzake:
Mortlach schreef: Perfectie bestaat dan ook alleen in de wiskunde.
Interessant punt, heb ik al wel vaker op gereageerd. Wijst perfectie niet heen naar de Perfecte?
Mortlach schreef: Als je de Bijbel pakt, kom je toch echt niet veel verder dan wat vage uitspraken over het kruipende gedierte en God zag dat het goed was.
Nu doe je op z’n minst tekort aan het magistrale idee en de hoogstaande manier waarop Mozes de schepping heeft beschreven.
Het onderscheid tussen de hoe-vraag en de waarom-vraag, die door Mortlach als volgt samengevat wordt: Religie heeft dan vaak weer totaal geen antwoord op de hoe-vraag, behalve "God sprak en het was zo"
In de dogmatiek wordt duidelijk onderscheid gemaakt tussen causae secundae en de Eerste Oorzaak. Ook de tweede oorzaken zijn echte oorzaken, en juist daarom(!) kon het christendom het wetenschappelijk onderzoek stimuleren.
IRHuman schreef: God wil toch de mens "redden" en overtuigen van zijn goedheid? Waarom misleidt hij "ons" dan en wil hij dat we niet kiezen voor het pad waar alle wegwijzers naar toewijzen? Waarom moeten we het "vage" pad kiezen waar niks heen wijst? Leg dat dan eens uit?
Snap de logica niet, tenzij je per se het hele christendom op wil hangen aan een letterlijke opvatting van de hexaëmeron. Wat ik daar van vind, doet niet ter zake, maar het is op z’n minst te kort door de bocht.
IRHuman schreef: Maar de "waarom" vraag is ook vaak gewoon te beantwoorden vanuit de wetenschap. Die vraag wordt ook en kan ook beantwoordt worden. Probleem is alleen, het antwoord staat de creationist niet aan omdat er geen "creator" in voor komt.
Zie het onderscheid tussen eerste en tweede oorzaken. Het idee van een Schepper is prima onderbouwd vanuit het christendom, mede door de Triniteit.
IRHuman schreef:Want op de vraag "Waarom bestaat de mens", kan je gewoon onderbouwen dat dat is omdat dat de uitkomst is van oorzaak en gevolg. In een immens groot heelal, gegeven immens veel tijd. Wijst alles er op dat het onder deze omstandigheden blijkbaar "ons" bestaan een onoverkomelijke uitkomst is! (…)En dat is onoverkomelijk in een immens groot universum dat zo verschrikkelijk veel kansen daartoe biedt.
Slechts een kwestie van tijd.
Welja, geef maar even een antwoord op een vraag hoe leven is ontstaan. Immens veel tijd, ik heb boven uitgelegd dat dat waarschijnlijk wel meevalt. Wat is je vakgebied?
Waar die wil vandaan komt is ook gewoon te beantwoorden. Die komt voort uit een chemische reactie tussen materie en omstandigheden als warmte, vochtigheid, etc. Niks bijzonders, enkel een "nieuwere' vorm van materie dat een extra eigenschap heeft. Maar zoveel materie heeft specifieke eigenschappen onder bepaalde omstandigheden. Water onder de juiste omstandigheden wordt ijs. Ijs onder de juiste omstandigheden wordt water. Onder weer andere omstandigheden en invloeden wordt ijs zo hard en ondoordringbaar dat het een nieuwe eigenschap heeft en ijs7 wordt.
Welja, einde vrije wil. Lekker off-topic, even dingen erbij halen. Denken is zeker ook resultaat van de overlap van golffuncties, als er een aantal electronen van een ground-state naar een excited-state gaan, kan ik opeens abstracte dingen denken. Logisch natuurlijk. Overigens, dat ik dit denk is natuurlijk ook allemaal al bepaald door de vorige toestand van m’n hersencellen, kan er ook niks aan doen. Hoef ik me excuses ook niet meer aan te bieden…
IRHuman schreef: God mag dan een doel zijn voor de mens, maar dan blijf je nog steeds zitten met een "doelloze" God. God kan geen doel hebben, want er gaat niks boven hem. Dus ook de Godtheorie erkent dat er dus wel degelijk "doelloosheid" is. Zeggen dat dat bij God ophoudt is zeggen dat de doelgever geen doel nodig heeft, of zelf het doel is. Maar met die logica had je ook gewoon bij "mens" kunnen stoppen.
Het doel is dat Gods eer openbaar komt door de schepping. Niet dat Gods eer daardoor groter wordt (dat kan immers niet, zoals je zelf al aangeeft). Spinoza schrijft ergens in zijn Ethica dat God geen reden kan hebben om te scheppen. Het christendom kan hierover wel wat meer zeggen door de triniteitsleer.
IRHuman schreef: Want wie is god's doelgever? Hijzelf? Dan kan de mens ook zijn eigen doelgever zijn.
Die vraag is natuurlijk volstrekte onzin, dat is als vragen naar wie de baas is van de hoogste baas. Ik denk overigens wel dat je kunt zeggen dat God doel in zichzelf is. Alleen is dit doel niet iets anders dan God. Je conclusie dat de mens dan zijn eigen doelgever is, volgt gewoon niet uit de premisses, uitgaande van bijvoorbeeld de Anselmiaanse definitie dat God datgene is, groter dan wat niets gedacht kan worden. De mens heeft dat immers iets dat groter is dan hemzelf.
Feitelijk schrijf je een betoog tegen teleologie, niet direct tegen de existentie van God. (Ik zie overigens dat Quasi ook al een korte reactie heeft gegeven op je betoog, in lijn met mijn betoog)
Mortlach schreef: Mijn punt is dat we tegenwoordig ZO zeker weten dat de zon in het midden van het zonnestelsel staat, dat er dus in de toekomst GEEN theorie meer kan bestaan die dat wijzigt
Ach, slechts de makkelijkste manier van beschrijven xD concentrische cirkels enzo zijn een beetje ingewikkeld
Als je een bijgewerkte beschrijving van materie voor me hebt waar materie ineens niet meer uit atomen bestaat, dan hoor ik dat graag.
Ach, misschien kun je ze snaartheoretisch beschrijven ofzo?
De hemelen vertellen Gods eer, en het uitspansel verkondigt Zijner handen werk. Psalm 19:2