antoon schreef:Je maakt een fout, ik ga van de bijbel uit niet van een groepering, dat er religies zijn die deze chronologie ook ondersteunen doet nu even niet terzake, het gaat om het punt of de bijbel wel of niet betrouwbaar is, Je zal dus geheel to the point moeten komen en niet om de zaak heendraaien.
Sorry hoor, maar het heeft geen zin om te beweren dat ik om de zaak heen draai. Volgens mij heb je ooit in een ander topic toegegeven dat je Jehovah's getuige bent. Jou ideeën over bijbelse chronologie komen overeen met die van het wachttorengenootschap. Nu doe je voorkomen alsof jij onafhankelijk tot deze chronologie bent gekomen, en dat is volgens mij simpelweg niet waar.
Het uitgangspunt van deze hele chronologie en ook die van jou, is dat 539 als sleuteldatum genomen is, de joden in 537 in het land teruggekeerd zijn en de ballingschap in 607 begonnen is. Zoals door mij aangegeven heeft Car Ollov Johnsson in zijn boek dat weerlegd.
Dit is tevens het laatste wat ik in dit draadje over deze chronologie zeg, omdat het niet het doel van ditd raadje is om een bepaalde chronologie van een bepaald persoon op dit forum te weerleggen.
Er werden graankorrels gevonden, dat gebeurt helemaal nooit bij een inname van een stad, maar wel bij Jericho dus, in overeenstemming met de bijbel. lees goed met de bijbel.
Trouwens ook de datering van het laatste onderzoek buiten de graankorrels klopt met de bijbel
ook zijn er verbrandde muren gevonden in overeenstemming met de schrift dus.
Volgens mij klopt deze bewering niet. Volgens jouw chronologie trekt het volk pas in 1473 het beloofde land in. C14 datering door Bruins en van der Plicht dateren de verwoesting van Jericho tussen 1617 en 1530. Dat zou dan voor een vermeende verwoesting onder leiding van Jozua zijn.
Zelfs een verwoesting tijdens een periode waarin Jzoua geleefd zou hebben bewijst feitelijk niet dat Jozua en het IsraËlische volk er iets mee te maken hebben. Een gebeurtenis in de egscheidenis kan namelijk later door legendevorming aan een roemrijke voorouder worden toegeschreven om het zo onderdeel te laten zijn van de eigen 'geschiedenis'.