Lock&Stock schreef:Volgens de bijbel zijn we geschapen naar het beeld van god, wij hebben humor, heeft god dat dus ook? En zo ja; is dat ergens te zien in de bijvoorbeeld de bijbel?
Ik geloof niet in god, maar vraag me af of hier iets over te zeggen is vanuit de schrift of een andere bron.
Kwam op deze vraag tijdens het kijken van Eddie Murphy - Delirious
De verhouding tussen God en mens is vrij complex, maar wel wederkerig. Ik bedoel dit: met evenveel recht als wij (als gelovigen) zeggen dat God de mens geschapen heeft, omdat Hij mensen kennelijk nodig had, zo kunnen we ook zeggen (en dat zeggen ongelovigen vaak) dat de mens God geschapen heeft, omdat de mens God nodig heeft. Immers in de duizenden al of niet geschreven voorstellingen van God ontdekken we duidelijk de menselijke hand. Elke theoloog zegt iets over God, maar het blijft een mens die het zegt (God is namelijk geen theoloog).
Die wederkerigheid komt het diepst tot uitdrukking in Jezus, die beleden wordt als God én mens. Misschien net zo onbegrijpelijk als wat ik hierboven heb gesteld. Hij verenigt het samenspel dat ontstaat op het moment dat God de mens en de mens God schept.
Het mooie van die wederkerigheid is dat de grootheid van de mens in feite zijn goddelijke afkomst is en andersom dat de grootheid van god Zijn menselijkheid (Zijn menselijke afkomst) is. Alles wat mooi is, goed en waar vinden we zowel in God als in de mens. Dat wordt bedoeld met de Bijbelse opvatting dat de mens naar Gods beeld gemaakt is en andersom, dat Gods Zoon onder de mensen verschijnt als een geboren mens, naar het menselijk beeld, zeg maar.
Jezus, God en mens is het raakpunt, de vonk tussen God en mens, tussen god en Mens. Lachen, huilen, wensen, hopen, zoeken, vinden, leven, sterven, komen en gaan....herkenbaar voor God en mens (dus ook: humor). De Bijbel is niet onduidelijk over het belang van Zijn komst: in Hem woont de volheid van God lichamelijk. Hij kwam in de volheid des tijds. enz. Met andere woorden: in Jezus ontmoeten wij God als broer en vriend. Als we iets zouden willen weten over God, laten wij Hem ons dan voorstellen als deze medemens. Dat is de unieke kracht van het christelijk geloof, dat God onder ons Zijn woning gemaakt heeft, ons lichaam en bloed heeft aangenomen, onder ons Zijn tenten heeft opgeslagen en dat wij Hem mogen schilderen en scheppen naar het beeld van een mens. Jezus geeft ons het recht om ons God voor te stellen als een God naar het menselijk beeld.
Humaniteit is het sleutelbegrip voor een juist Godsbeeld. God kan door ons alleen geschapen worden vanuit ons mens-zijn. Cruciaal (!) is het kruis. Daar zien we hoe menselijk God is:
ecce homo. zie de mens!
Hoe ver het gaat: tot aan een stervend mens, begraven, aan de aarde teruggegeven, zodat Hij niet meer is. God gaat zover in Zijn menselijkheid dat hij de ongelovige een argument geeft.
God maakt Zich zelfs zo afhankelijk van de mens, dat Hij daarna zelfs door mensen opnieuw geschapen kan worden doordat mensen in hem blijven geloven, ook al is Hij gestorven. God leeft van het menselijke geloof in Hem. Dat doet Hem steeds weer uit Zijn graf opstaan. Het is Jezus die deze koninklijke weg van het God-zijn bewandelt en illustreert. Via deze weg worden God en mens steeds weer aan elkaar gegeven. Zo scheppen zij elkaar voortdurend. En zo gaat dat al eeuwen.
Ongelovigen, die leven met de dood van God kunnen Hem doen opstaan in hun leven door te geloven. God staat dit toe!
gravo
Humor is naar mijn mening een van de mooiste menselijke eigenschappen en zover ik weet is het letterlijk van alle tijden, vandaar de vraag.
