alexander91 schreef:Het probleem met God dat je noemt, is uiteindelijk de beperking die een paradigma je oplegt in de referentiekader. a) Dat iets bij alles gezegd kan worden, is geen bewijs voor het niet bestaan ervan.
Inderdaad, maar het is wel een teken dat de uitspraak een informatieve waarde van 0 heeft. En het klinkt misschien vreemd, maar ik heb liever een informatief waardevolle uitspraak die misschien fout is, dan een informatief waardeloze uitspraak die goed is.
b) dat het niet controleerbaar is, kun je niet bewijzen volgens mij.
Dat is toch per definitie zo?
De conclusie dat je dan maar geen God aan kunt nemen, is dan ook op nogal wankelende redenen gebasseert. Het is waarschijnlijk eerder zo (bij jou en mij) dat we al een uitgangspunt hebben (wel en niet) en daar vervolgens argumenten bij zoeken. Maar dat is geen waarheidsvinding.
Daar ben ik het niet mee eens. Ik kan niet voor Cicero spreken, maar een Almacht die naar willekeur kan ingrijpen in de natuur betekent voor mij dat geen enkel experiment meer betrouwbaar is. Hoe sluit je immers dat bovennatuurlijke ingrijpen uit? Dat heeft niets te maken met een uitgangspunt hebben. ZELFS gelovige wetenschappers zullen God als verklaring uitsluiten, omdat het bovennatuurlijke toestaan in je wetenschap de doodssteek is voor al je kennis.
Daarnaast, neem dan eens het natuurkundige stokpaardje: de kwantumtheorie. Misschien lees je er alleen populaire artikelen over. Maar 1 conclusie is dat we ten diepste niet een onafhankelijke controle uit kunnen voeren op bepaalde zaken. De observator beinvloed het systeem. Onafhankelijk onderzoek kan dus ten diepste niet.
En dat is een argument omdat?
Je zegt: "'God' is per definitie geen wetenschappelijke verklaring". Welke definitie?
De defintie die stelt dat wetenschap zich beperkt tot natuurlijke waarnemingen en natuurlijke verklaringen van die waarnemingen.
Het is algemeen bekend in het vakgebied dat de evolutietheorie als zodanig niet geheel klopt (en ja ik zeg hier dus ook dat het voor een (wellicht groot) deel WEL klopt). Men geeft het niet toe, maar dat is vanwege de emotionele discussie met creationisten.
Uiteraard, want als je eerlijk toegeeft dat er kleine mankementen aan je theorie zitten - en die zitten aan ELKE theorie - dan citeren creationisten je opzettelijk verkeerd en doen ze net alsof de theorie als geheel niets waard is. Jokken voor de Heere is een kwalijke praktijk voor mensen die zich christen noemen, als je het mij vraagt.
Evolutie gaat daarnaast heel goed samen met het bestaan van een Godheid.
Alleen niet met bepaalde interpretaties van het Heilige Schrift.
Wij kijken naar de wereld als naar een bal in een rivier. Wij staan niet bij de bron, maar verderop. Wij zien de bal drijven. We kunnen rekenen, en zo afleiden waar die bal vandaan kwam. Nou die bal kwam uit de bron van de rivier. Wat we niet konden zien, is dat iemand de bal in de rivier heeft gegooid. Op eenzelfde manier is toch een mogelijke verklaring te geven voor de "schepping". Adam werd volwassen geschapen, maar was nog maar 0 toen hij volwassen leek. Dit is een hypothese, gebasseerd op het bestaan van een God. Zolang het niet gefalsificeerd is, is er geen reden om het als onzin af te doen.
Een ontestbare hypothese die daarom per definitie wordt afgewezen. Aan ontestbare ideeën kun je geen kennis ontlenen. Er is dus alle reden om het af te doen, al dan niet als onzin. Het is ook een gedachte die niet te onderscheiden is van allerlei varianten - want niet te testen.
Dit is een hypothese, gebasseerd op het bestaan van een God
Dit is een hypothese, gebasseerd op het bestaan van Kees
Dit is een hypothese, gebasseerd op het bestaan van het Vliegende SpaghettiMonster
Dit is een hypothese, gebasseerd op het bestaan van Piraten
Dit is een hypothese, gebasseerd op het bestaan van Kaas
Beteken wetenschappelijke gezien allemaal niets.
En niet dat ik nu beweer dat dit de verklaring voor ons bestaan is, want dat beweer ik niet. Maar ik zie het wel als een mogelijkheid.
Het zou zeker WAAR kunnen zijn, maar daarmee nog steeds niet wetenschappelijk.
En grote kans dat we deze hypothese niet kunnen falsificeren, maar in een andere parallelle wereld (daar hebben de wetenschappers van nu het toch over) zou het wel bewezen kunnen worden. Dat is frustrerend, want het zou betekenen dat we nooit (of in ons leven) precies alles zullen kennen. Het zou kunnen betekenen dat we beperkt worden door de wereld waar we in leven.
Uiteraard. Maar aangezien wetenschap gaat over deze wereld en niet over parallelle werelden, is dat simpelweg niet relevant.
.
