‘Je mag zijn wie je bent’ of ‘op Jezus lijken’?

[JeeWee]

Misschien is het alleen mij opgevallen, maar steeds vaker om me heen en ook hier op het forum hoor kreten als ‘ik wil gewoon zijn wie ik ben’ en ‘je mag gewoon jezelf zijn’. Ik heb daar de laatste tijd best veel over nagedacht en stuit dan toch weer op Gods vraag naar Zijn beeld. Meer op Jezus lijken of gewoon zijn wie je bent?

Mag je als christen wie je bent of ben je een nieuwe schepping. Kun je uit de voeten met ‘Ik ben nu eenmaal zo’ of baal je er wel eens van dat je bent wie je bent. En op Jezus lijken, wat is dat dan?

[JHM]

‘ik wil gewoon zijn wie ik ben’ en ‘je mag gewoon jezelf zijn’.

Mij is dat niet opgevallen, maar dat is wel makkelijk. Doen waar je zin in hebt en je omgeving heeft dat maar te accepteren, nee ik denk niet dat dat de weg, de waarheid en het leven is.

Wel ben ik er van overtuigd dat we allen een verschillend karakter hebben, met onze goede en minder goede dingen. Maar als Christen moet je Jezus willen volgen, Hij is een goede herder. Je moet jezelf leren kennen, ook je minder goede dingen en daarin niet je eigen wil volgen maar je aan Zijn woord houden. Je moet op Hem willen lijken, steeds een beetje meer. Dat is een proces waar je aan werkt en mede omdat je identiteit niet statisch is een proces waar je constant aan werkt.

[JeeWee]

Wat ik vooral zo vaak hoor is dat mensen zeggen: je moet gewoo jezelf kunnen zijn. Alles draait om 'ik'.
Ik wil genieten, Ik bepaal. IK kies...
Terwijl ik denk dat je juist jezelf moet inleveren: niet meer ik leef, maar Hij leeft in mij.

[Petra777]

Als je 'ik ben nu eenmaal zo' als uitgangspunt hebt, doe je m.i. tekort aan God. Hij houdt van je zoals je bent, maar Hij houdt teveel van je om je zo te laten. De Heilige Geest zal in je gaan werken en dat zal ook verandering brengen in hoe je bent. Denk alleen al aan de vrucht van de Heilige Geest.

Ja, we gaan steeds meer op Jezus lijken. Dat is een proces, maar ik weet wel zeker, alleen naar mezelf kijken, dat mezelf zijn dan gaat veranderen.

Alles, alles in je leven moet om God gaan draaien.

[Mortlach]

Wat ik vooral zo vaak hoor is dat mensen zeggen: je moet gewoo jezelf kunnen zijn. Alles draait om 'ik'.
Ik wil genieten, Ik bepaal. IK kies...
Terwijl ik denk dat je juist jezelf moet inleveren: niet meer ik leef, maar Hij leeft in mij.

Godzijdank mogen we tegenwoordig onszelf zijn. Dan wordt op Jezus willen lijken weer een persoonlijke keuze i.p.v. van bovenaf opgelegde dwingelandij. Het is toch te gek voor woorden dat de leraar, de baas, de dominee zou gaan bepalen hoe ik moet zijn?

Je doet trouwens net of het een tegenstelling is, maar niet iedereen die is wie hij/zij is, is per definitie een hedonist. Ik wil gewoon mezelf zijn: mensen helpen, goed zijn voor het milieu, vrijgevig zijn, hard werken... Wat is nu precies het probleem?

[Janvanverweg]

ik denk dat de verwarring komt omdat we een 'te versimpelt' evangelie brengen.
Iedereen mag bij God komen zoals hij/zij is. geen voorwaarden vooraf; geen geestelijke mijlpalen die behaalt moeten worden of bonuspunen die verdient moeten worden.
dit is waar, maar niet het complete verhaal. elke zondaar, slechterik etc is welkom, maar er wordt wel navolging verwacht.
je wordt in het konnkrijk van God geboren als een geestelijke baby. maar de bedoeling is wel dat je daar ook volwassen in wordt en dan in dat koninkrijk je steentje bijdraagt.
als baby weet je de basiszaken als waterdoop, geestesdoop, leven na de dood en het laatste oordeel (hebr 6:1-6)
maar hebr 5 roept op om als geestelijk volwassenen te leven: in staat het goede van het slechte te onderscheiden en bereid om voor het goede te kiezen.

daartoe moet als ons onderwijs leiden. hoeveel we van de bijbel weten en begrijpen is ondergeschikt aan geestelijk volwassen zijn. het gaat niet om meer en meer studie en diepgang maar om levens verandering.
Wij volgen een meester na en zullen daarom op Hem moeten gaan lijken.

@mortlach,
ik ben het met je eens dat de leraar, dominee etc (ik schaar mezelf even onder hen ) niet mag bepalen hoe iemand anders moet zijn. De bijbel leert dat ook niet; een ieder is voor zichzelf verantwoordelijk. de oudsten in de bijbel waren gerespecteerde mensen die zeggingskracht hadden vanwege hun levenswijze. mensen van wie je iets wilt aannemen, of in ieder geval het advies serieus wilt overwegen.
in de afgelopen eeuwen hebben we er een aardig potje van gemaakt, waar nu terecht vies naar gekeken wordt.
God is de Vader die zijn jongste zoon niet tegenhoud als die de hort op wilt! maar ook de Vader die hem tegoet holt bij zijn terug komst.

ook ik begeleid 'discipelen'. mijn eerste en belangrijkste taak is om 'het unieke' in hen te zien. iedereen heeft een unieke mix van talenten, pijn, verlangens, verleden etc. Al die zaken maken wie iemand is. en ook hoe iemand kan worden. Dmv. van vragen en verhaaltjes ed. probeer ik hen te helpen om goede keuzes te maken zodat hun karakter mooier wordt. hoe je jezelf beschrijft zijn mooie zaken "hulde "
ik probeer ook een mooi mens te zijn. toch zijn er zaken die ik liever niet openbaar maak. Juist voor die zaken zijn er in een goedfunctionerende kerk oudsten die de wijsheid, integriteit en respectabilteit hebben om dat uit de 'jan' te krijgen

[maaarten]

Wat ik vooral zo vaak hoor is dat mensen zeggen: je moet gewoo jezelf kunnen zijn. Alles draait om 'ik'.
Ik wil genieten, Ik bepaal. IK kies...
Terwijl ik denk dat je juist jezelf moet inleveren: niet meer ik leef, maar Hij leeft in mij.

Amen. Dit valt mij ook op. In de wereld hoor je het de hele tijd, maar ook veel te vaak in de Kerk.

Godzijdank mogen we tegenwoordig onszelf zijn. Dan wordt op Jezus willen lijken weer een persoonlijke keuze i.p.v. van bovenaf opgelegde dwingelandij. Het is toch te gek voor woorden dat de leraar, de baas, de dominee zou gaan bepalen hoe ik moet zijn?

Misschien is het te gek dat de leraar, de baas of de dominee zou bepalen hoe ik moet zijn. Het echter volstrekt logisch dat de Schepper bepaalt hoe iedereen moet zijn.

Je doet trouwens net of het een tegenstelling is, maar niet iedereen die is wie hij/zij is, is per definitie een hedonist. Ik wil gewoon mezelf zijn: mensen helpen, goed zijn voor het milieu, vrijgevig zijn, hard werken... Wat is nu precies het probleem?

Dit is het probleem en dat probleem wordt door niemand goed gemaakt door lekker zichzelf te zijn:

Het eerste fundament van de gerechtigheid is voorzeker de dienst van God, want wanneer die omver geworpen is, zijn alle overige leden van de gerechtigheid, als de delen van een afgebroken en ingestort gebouw, verscheurd en verspreid. Want voor wat voor gerechtigheid zult ge het houden, dat ge de mensen niet kwelt met diefstal en roverij, als ge inmiddels door schandelijke heiligschennis Gods majesteit van haar eer berooft? Dat ge uw lichaam niet bezoedelt met hoererij, als ge met uw lasteringen de heilige naam Gods ontwijdt? Dat ge geen mens vermoordt, als ge uw best doet de herinnering aan God te doden en uit te blussen? Tevergeefs dus wordt de rechtvaardigheid aangeprezen zonder godsdienst en met geen grotere schijn dan wanneer een lichaam, waarvan het hoofd afgehouwen is, te pronk wordt gesteld. En de godsdienst is niet alleen het voornaamste deel van de gerechtigheid, maar ook de ziel, waardoor zij zelf geheel ademt en leeft; want zonder de vreze Gods houden de mensen ook onder elkander de gerechtigheid en de liefde niet. Wij noemen dus de dienst van God het beginsel en fundament van de gerechtigheid; omdat, wanneer de dienst weggenomen is, al wat de mensen onder elkander oefenen aan rechtvaardigheid, kuisheid en matigheid, ijdel en onbeduidend is voor God. Wij noemen de dienst van God de bronwel en de geest; want daaruit leren de mensen matig en zonder kwaaddoen onder elkander leven, wanneer ze God vrezen als de Rechter van recht en onrecht

[schaapje]

Ik heb altijd geleerd wat janvanverweg heeft geschreven: je mag komen zoals je bent.......maar je blijft niet wie je bent.
En zo lees ik het ook in de Bijbel.

[TheKeimpe]

Dat waren nu precies mijn gedachten bij de openingspost.

Jezus zegt:
Mat 16,24 Toen zeide Jezus tot Zijn discipelen: Zo iemand achter Mij wil komen, die verloochene zichzelven, en neme zijn kruis op, en volge Mij.

[schelpje3]

Uit een meditatie, geschreven door dhr. J.L. de Jong:

Je mag komen bij de Heere God zoals je bent.’ Persoonlijk gaat er bij mij altijd iets kriebelen wanneer ik dat zo hoor zeggen. Het doet mij onmiddellijk denken aan die gelijkenis, die Jezus vertelt. De gelijkenis over de Koninklijke bruiloft. Daar kwam ook iemand zoals hij was, namelijk zonder bruiloftskleed. De koning wierp hem buiten in de buitenste duisternis. (Matth. 22) Deze denkbeeldige man uit een gelijkenis had zich blijkbaar een te grote vrijpostigheid aangemeten en was er te gemakkelijk vanuit gegaan wel in het Koninkrijk binnen te mogen gaan. Dat kan ook! We zullen vrijmoedigheid moeten onderscheiden van vrijpostigheid. Het verschil is dat iemand, die de in Hebr. 10 bedoelde vrijmoedigheid heeft en er op de juiste wijze gebruik van maakt, heel goed weet dat die vrijmoedigheid er alleen is door het bloed van Jezus. En wanneer je dan binnengaat, doe je dat met schroom. In het besef dat je die vrijmoedigheid niet van jezelf hebt, maar alleen van Jezus. Maar ziende op Jezus, de overste Leidsman en Voleinder van het geloof, mag er dan toch vrijmoedigheid zijn. Wat een prachtig woord is dit. In de verkondiging van de Naam van Jezus, de gekruisigde en opgestane wordt het ons aangereikt. En dat is van zo’n grote waarde, dat aan mensen die deze verkondiging horen en gehoord hebben, geschreven kan worden dat wij deze vrijmoedigheid om in te gaan in het hemelse Heiligdom hebben.

Ik kan hier van harte mee instemmen!

[Janvanverweg]

En wanneer je dan binnengaat, doe je dat met schroom.

en dat vanuit een gelijkns over een bruiloft
ooit met schroom naar een bruiloftsfeest gegaan waarvoor je uitgenodigt bent?
de man die eruit gegooit werd is in mijn optiek veelmeer een kerkganger die wel het evangelie hoort en de bijbel leest, maar weigert zich te bekeren. ze willen blijven wie ze zijn. en ja dit soort lui zit daar beschroomt omdat ze de feestvreugde ondermijnen

[schelpje3]

en dat vanuit een gelijkns over een bruiloft
ooit met schroom naar een bruiloftsfeest gegaan waarvoor je uitgenodigt bent?
de man die eruit gegooit werd is in mijn optiek veelmeer een kerkganger die wel het evangelie hoort en de bijbel leest, maar weigert zich te bekeren. ze willen blijven wie ze zijn. en ja dit soort lui zit daar beschroomt omdat ze de feestvreugde ondermijnen

Niet 1 zinnetje eruit pikken, er staat met VRIJMOEDIGHEID, maar die is geschonken! En dan betekent schroom in dit geval, met verwondering denk ik.
Als je een uitnodiging van de Koningin op je deurmat vind, ga je ook met een bepaalde schroom. Wat spannend en indrukwekkend allemaal.

[mohamed]

Beste Schelpje, wat een rare jongen nietwaar die Janvanverweg!
Toch heeft hij een punt, want heeft Paulus niet ergens geschreven dat NIET de hoorders van de wet rechtvaardig worden maar de DADERS? En elke zondag de preek aanhoren maakt je nog geen dader van de wet, want je had in dat uur nuttiger daden kunnen verrichten. Ik citeer hieromtrent uit het eerste hoofdstuk van wat Luther gekscherend 'de brief van stro' noemde, oftewel, de brief van de in gereformeerde kring zo veelgeprezen apostel Jakobus.

22 En weest daders des Woords, en niet alleen hoorders, uzelf met valse overlegging bedriegende.
23 Want zo iemand een hoorder des Woords is, en niet een dader, die is een man gelijk, welke zijn aangeboren aangezicht bemerkt in een spiegel;
24 Want hij heeft zichzelf bemerkt, en is weggegaan, en heeft terstond vergeten, hoedanig hij was.
25 Maar die inziet in de volmaakte wet, die der vrijheid is, en daarbij blijft, deze, geen vergeetachtig hoorder geworden zijnde, maar een dader van het werk, deze, zeg ik, zal gelukzalig zijn in dit zijn doen.
26 Indien iemand onder u dunkt, dat hij godsdienstig is, en hij zijn tong niet in toom houdt, maar zijn hart verleidt, diens godsdienst is ijdel.
27 De zuivere en onbevlekte godsdienst voor God en de Vader is deze: wezen en weduwen bezoeken in hun verdrukking, en zichzelf onbesmet bewaren van de wereld.

[Janvanverweg]

En wanneer je dan binnengaat, doe je dat met schroom. In het besef dat je die vrijmoedigheid niet van jezelf hebt, maar alleen van Jezus. Maar ziende op Jezus, de overste Leidsman en Voleinder van het geloof, mag er dan toch vrijmoedigheid zijn. Wat een prachtig woord is dit

vrijmoedigheid die niet van ons uitgaat maar van Jezus.
waar geloof is er dus vrijmoedigheid en geen somberheid, want we lopen samen met Jezus het feest in. omdat we Hem zien zijn we niet alleen vrijmoedig maar ook vol vreugde. zoals een bruid haar man ziet. Gekke bruid die vrijmoedig maar somber naar het altaar schreit.

maar als je Jezus niet kent, dan kan je krampachtig die uitnodiging omklemmen. dan ga je indenken hoe je bent -inplaats van op Jezus zien- en dan wordt je somber. Kijk je naar jezelf dan denk je, ik ben niet waardig om binnen te gaan. Kijk je in de ogen van Jezus, dan zie je Zijn liefde voor jou en weet je dat het goed zit. in Zijn ogen ben je waardig, en daar komt vrijmoedigheid en blijdschap en dankbaarheis en vreugde vandaan. alle muizenissen zijn spoorslags verdwenen.

Geloven is vertrouwen dat God jou liefheeft en je daar naar gaan leven en gedragen.