Zondag rustdag of herdenkingsdag?

[schelpje3]

Stuitend... Dit woord is van toepassing op de altijd persoonlijk gerichte reacties van schelpje3. Nooit zijn ze inhoudelijk. Altijd ontwijkend en om de hete brei heen draaiend. Nergens getuigend van Bijbelse visie. Jammer.

Ik wist niet dat boer een hond had?

[schelpje3]

Dat is quatsch. Schelpje heeft meermalen uitgelegd hoe zij er over denkt, alleen dan moet je -tig bladzijden teruggaan.

Ik ben het eens dat het stuitend is dat er zulke minachtende postings komen over degenen die zondagsrust in ere willen houden. Meerdere malen heeft Cicero zaken gevraagd aan boer waar hij volkomen aan voorbij is gegaan, maar elke keer weer met zijn (door cicero) weerlegde postings.

Het zij zo dat mensen anders denken over de zondag, maar iemand die zo de zondagrust aan het afkraken is en zo pleit voor de zaterdag en dat alleen maar doet om zijn gelijk te halen, terwijl voor hem de zaterdag ook niets betekend, dan geef ik schelpje helemaal gelijk, dat het als vijandschap overkomt.

Onze heidense buren hebben meer begrip voor ons, dan bepaalde forummers hier.
Telkens neem ik me voor me niet meer in een dergelijke discussie te mengen, daar het nergens toe leidt, als hatelijkheden en vijandigheid. Maar ik kan en mag niet zwijgen. De ene kant krijgt teveel overhand op deze manier. Fijn dat er toch nog tegengeluid klinkt Speedy.

[boer]

Ik wist niet dat boer een hond had?

En al weer voeg je de daad bij het woord.
Nooit onderbouwingen, maar slechts ontwijkingen en oordelen.

[schelpje3]

En al weer voeg je de daad bij het woord.
Nooit onderbouwingen, maar slechts ontwijkingen en oordelen.

Jouw zgn. onderbouwingen heb ik stuk voor stuk ontkracht zien worden.
En liet je het merendeel hier (de zondagsrusthouders) maar eens met rust, maar nee, keer op keer wil je jouw zienswijze, jouw mening doordrukken.
Heb je nu niet in de gaten dat er nog maar een paar forummers (af en toe) op je reageren?
De rest is het kennelijk moe geworden. Ik eigenlijk ook.
Want het is een persoonlijke frustratie die jou drijft en niet om de zuiverheid boven tafel te krijgen.
Ik hoop dat je hiervan een keer verlost gaat worden.
Je geloofsleven wordt er door verziekt, letterlijk!

[boer]

Onze heidense buren hebben meer begrip voor ons, dan bepaalde forummers hier.
Telkens neem ik me voor me niet meer in een dergelijke discussie te mengen, daar het nergens toe leidt, als hatelijkheden en vijandigheid. Maar ik kan en mag niet zwijgen. De ene kant krijgt teveel overhand op deze manier. Fijn dat er toch nog tegengeluid klinkt Speedy.

Een heiden ben je zelf ook, hoor.
Meng je vooral in een discussie, maar voeg iets toe, dat eeuwige geoordeel en die psychologische spelletjes dragen niets bij.
Zeg waarom je iets denkt, met vermelding van de tekst, dan komen we tot een oplossing.
Dat ontbreekt gewoon bijna altijd.
Jouw reacties roepen vijandelijkheden en hatelijkheden op, helaas.
Dat de wereld je begrijpt, is niet zón geweldig teken, trouwens hoor.

[boer]

Jouw zgn. onderbouwingen heb ik stuk voor stuk ontkracht zien worden.
En liet je het merendeel hier (de zondagsrusthouders) maar eens met rust, maar nee, keer op keer wil je jouw zienswijze, jouw mening doordrukken.
Heb je nu niet in de gaten dat er nog maar een paar forummers (af en toe) op je reageren?
De rest is het kennelijk moe geworden. Ik eigenlijk ook.
Want het is een persoonlijke frustratie die jou drijft en niet om de zuiverheid boven tafel te krijgen.
Ik hoop dat je hiervan een keer verlost gaat worden.
Je geloofsleven wordt er door verziekt, letterlijk!

Hoe kom je erbij?
Lees de dsicussie nog maar eens goed na.
Ook je dreinerige gepush en geoordeel aan het begin van dit topic, daar klaagden sommigen over.
jij moet eens wat realistischer worden en verdraagzamer.
Hier nog een interessant stukje
http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2844/Arc ... tdag.dhtml

[schelpje3]

Ik heb een ander stuk voor je:
De eveneens oeroude brief van Barnabas (xv) bevestigt dat het gevoelen van Ignatius niet op zichzelf staat: "Daarom onderhouden wij ook de achtste dag (de eerste van de week) met blijdschap, de dag ook waarop Jezus herrees van de dood."

Justinus Martyr (I Apol. lxvii) beschrijft het samenkomen van de kerk op zondag. Dit gebeurde in een tijd zonder auto's, fietsen of straatverlichting en veronderstelt alleen al uit een logisch oogpunt ten minste een mate van rusten op die dag. Laten we voorzichtig zijn om van de Vroege Kerk een stiekeme ondergrondse beweging te maken. Dat was zij bepaald niet. Lees er gerust Handelingen der Apostelen op na.

Zondagsheiliging in het Romeinse Rijk stond niet gelijk aan zelfmoord. Er was veel meer respect voor godsdienstige overtuigingen dan tegenwoordig, want men geloofde in echte goden, niet in theologiseren. Ook heidense godsdiensten hadden veel feestdagen. Wel vroeg zondagsrust om offers. De kerk van de martelaren was daartoe nog bereid. Wij ook?

Puriteinen

De genoemde bronnen staan niet op zichzelf. Het past bij wat Tertullianus nog maar honderd jaar na de apostolische tijd schrijft. Zijn overgrootvader leefde in de tijd van de apostelen en zijn opa stond er ook vlakbij. Voor hen die geïnteresseerd zijn in wat de Vroege Kerk echt vond van de zondag, is hij dus een interessante bron. Tertullianus spreekt specifiek over de zondagsrust en waarschuwt voor zaken doen op zondag "om geen houvast te bieden aan de duivel" (De orat. xxiii; vgl. Ad nation. I, xiii; Apolog. xvi).

In de vierde eeuw werd deze gevestigde christelijke praktijk slechts bevestigd en officieel gemaakt voor het Romeinse Rijk met burgerlijke zowel als kerkelijke wetgeving (bijvoorbeeld op het concilie van Elivira in 300). Bronnen uit de vierde eeuw geven op niet mis te verstane wijze aan dat alle partijen de zondagsrust zagen als een christelijke en apostolische instelling. Dat blijkt bijvoorbeeld uit de Apostolische Constituties later in de vierde eeuw.

Dat de zondag onderhouden werd, is "zonneklaar". Al deze vroegkerkelijke geschriften laten zien dat de Kerk reeds ver voor Constantijn de zondag apart zette voor aanbidding en daarbij betaald werk zo veel mogelijk vermeed.

De verplichting tot rust op zondag was echter geen wettisch uitgewerkte regel voor de vroege christenheid. Later, in de zesde eeuw, heeft Caesarius van Arles dat geprobeerd door te voeren. Alleen gebed en stichtelijke boeken waren voor hem geoorloofd op zondag. De puriteinen en de Nadere Reformatie zouden daar later bij aansluiten.

De Vroege Kerk dwong zondagsrust in die zin niet af. Het ging erom zich zo veel als dat praktisch mogelijk was te onthouden van werk. Zolang men regelmatig de kerkdiensten kon blijven bijwonen, vond er geen censuur plaats. Zondagsrust functioneerde als ideaal, niet als ceremoniële wet.

bron: de vroege kerk

[schaapje]

De Vroege Kerk dwong zondagsrust in die zin niet af. Het ging erom zich zo veel als dat praktisch mogelijk was te onthouden van werk. Zolang men regelmatig de kerkdiensten kon blijven bijwonen, vond er geen censuur plaats. Zondagsrust functioneerde als ideaal, niet als ceremoniële wet.

bron: de vroege kerk

Daar kan ik me helemaal in vinden.

Jammer dat er later toch regeltjes kwamen zoals niet fietsen niet met de auto, kinderen mochten niet spelen, geen handwerkjes maken enz. enz.

[schelpje3]

Daar kan ik me helemaal in vinden.

Jammer dat er later toch regeltjes kwamen zoals niet fietsen niet met de auto, kinderen mochten niet spelen, geen handwerkjes maken enz. enz.

Dat heb je van horen zeggen
In het ene gezin mocht er wel gehandwerkt worden, in het andere niet. Mijn vriendinnetje kwam op de fiets naar me toe, op zondag, ik mocht niet fietsen.
Maar zij mocht andere dingen weer niet, die ik wel mocht. We hebben er nooit onder geleden, schopten natuurlijk wel eens tegen een grens aan, maar kijken beiden in diepe dankbaarheid terug op onze jeugd.
En nu ze zelf volwassen kinderen heeft, beseft ze pas wat die regels betekenden. Zij kon ze nl niet handhaven in haar gezin, met alle gevolgen van dien.

[schaapje]

Dat heb je van horen zeggen
In het ene gezin mocht er wel gehandwerkt worden, in het andere niet. Mijn vriendinnetje kwam op de fiets naar me toe, op zondag, ik mocht niet fietsen.
Maar zij mocht andere dingen weer niet, die ik wel mocht. We hebben er nooit onder geleden, schopten natuurlijk wel eens tegen een grens aan, maar kijken beiden in diepe dankbaarheid terug op onze jeugd.
En nu ze zelf volwassen kinderen heeft, beseft ze pas wat die regels betekenden. Zij kon ze nl niet handhaven in haar gezin, met alle gevolgen van dien.

Ik heb het inderdaad van horen zeggen schelpje, en ik kan me daar helemaal niets bij voorstellen.
Maar als ik jou zo hoor en gelezen heb, dan heb jij schatten van ouders gehad, en alleen daarom al is er bij jou geen bitterheid ontstaan, dat zijn de verdiensten van jouw ouders.
Maar dat is niet bij een ieder zo, als je begrijpt wat ik bedoel.

[schelpje3]

Ik heb het inderdaad van horen zeggen schelpje, en ik kan me daar helemaal niets bij voorstellen.
Maar als ik jou zo hoor en gelezen heb, dan heb jij schatten van ouders gehad, en alleen daarom al is er bij jou geen bitterheid ontstaan, dat zijn de verdiensten van jouw ouders.
Maar dat is niet bij een ieder zo, als je begrijpt wat ik bedoel.

Mijn moeder was niet altijd de gemakkelijkste. Onze karakters botsten. Maar ik begreep later de intenties van hun opvoeding. Natuurlijk vind je als kind het niet altijd even leuk als je dingen niet mag. Maar awel, tegenwoordig zie je de resultaten van kinderen die wel veel mogen!
Als ouders hun kind ten doop houden, beloven zij voor Gods Aangezicht, dat zij hun kinderen in de voorzeide leer zullen opvoeden. Mijn vader had voor zichzelf een nauw leven. Niet uit angst, noch uit wettische overtuigingen, maar uit liefde en eerbied voor God. Geboden zijn heilzaam, niet beperkend.
En waarom zou je alles moeten mogen?

[mohamed]

Jij komt nooit in de kerk, waarom stoor je je dan zo aan gewoontes en tradities? Laat dat dan rusten! Je vijandschap jegens christenen die de zeer goede gewoonte hebben om naar Gods Huis te gaan, is iedere keer weer stuitend om te lezen. En dat op een christelijk forum!

Stuitend... Dit woord is van toepassing op de altijd persoonlijk gerichte reacties van schelpje3. Nooit zijn ze inhoudelijk. Altijd ontwijkend en om de hete brei heen draaiend. Nergens getuigend van Bijbelse visie. Jammer.

Helemaal mee eens, ik ben blij dat steeds meer mensen haar doorhebben!

[boer]

Mijn moeder was niet altijd de gemakkelijkste. Onze karakters botsten. Maar ik begreep later de intenties van hun opvoeding. Natuurlijk vind je als kind het niet altijd even leuk als je dingen niet mag. Maar awel, tegenwoordig zie je de resultaten van kinderen die wel veel mogen!
Als ouders hun kind ten doop houden, beloven zij voor Gods Aangezicht, dat zij hun kinderen in de voorzeide leer zullen opvoeden.

De leer, ja.
En als je dan als vervolg daarop 18 jaar later belijdenis doet , doe je dat ook weer van ''de leer'', nietwaar?


Enfin , 100 oudvaders' boekjes in hoekjes hebben inmiddels een stuk of 8 verschillende visies en betekenissen van de doop opgeleverd, dus de uiterst belangrijke eenheid, die de christen moest bewaren, is aan diggels.
Wie zei dat God centraal moest staan, ipv de mens?

[schelpje3]

De leer, ja.
En als je dan als vervolg daarop 18 jaar later belijdenis doet , doe je dat ook weer van ''de leer'', nietwaar?


Enfin , 100 oudvaders' boekjes in hoekjes hebben inmiddels een stuk of 8 verschillende visies en betekenissen van de doop opgeleverd, dus de uiterst belangrijke eenheid, die de christen moest bewaren, is aan diggels.
Wie zei dat God centraal moest staan, ipv de mens?

Ik heb op mijn 18e nog geen belijdenis gedaan.
Het geloof brengt jou tot nu toe helaas alleen frustraties

[schelpje3]

Helemaal mee eens, ik ben blij dat steeds meer mensen haar doorhebben!

Mijn vraag aan jou is: heb jij boer en pitboel al door?