Weg bij de kerk

[Speedy]

Al die regels hebben niets met het geloof te maken, alleen voor heel veel mensen helaas toch wel.

Ik was een paar weken terug naar en doopdienst geweest bij vrienden. Ik had werkelijk waar geen idee, hoe zwaar die kerk was. Het was verschrikkelijk naar. Ik zat achter mijn vriendin en toen zij de kerk binnen was gekomen, tikte ik haar even op de schouder om te fluisteren dat haar kindje er zo mooi uit zag. Nou, mijn hemel, ze verstarde gewoon. Geen reactie. Iedereen in die kerk keek me aan met een blik van 'wat doe jij nou?'. Iedereen zag er ook hetzelfde uit. Allemaal donkergrijs, zwart, donkerblauw. Ik heb echt met verbazing gekeken. Ik zag er anders uit en werd echt weg gekeken. Ik heb geen psalmenboekje. Maar de mensen naast mij schoven nog even een paar cm van mij weg. Letterlijk. Geen idee wat er werd gezongen, niemand deelde even het gezangenboekje met mij, de indringer.

Het was naar. En zo vreselijk zwaar. Allemaal ongeschreven regels. Op een gegeven moment rolde er een knalroze Mentos in het gangpad. Ik moest een lach onderdrukken. Maar niemand die de humor inzag van de knalroze Mentos midden op die grote donkere stenen van het gebouw. Echt waar, als er een roze olifant had gestaan, dan had nog iedereen gedaan alsof deze niet bestond.

Het toppunt was wel, dat ik heel voorzichtig zwaaide naar een ontzettend lief meisje, dat me aan zat te staren. Haar moeder trok haar gezicht van me weg en haar vader keek me boos aan.

Het was echt zo naar, dat ik na afloop in de auto mijn man belde om er over te vertellen en er 's avonds in bed nog wakker van lag. Zo'n nare ervaring.

Wat heeft zo'n dienst, zo'n heel gebeuren vol van ongeschreven regels, nou toch te maken met het geloof? Wie dat weet, mag het mij zeggen.

Ik begreep toen nog meer, hoe belangrijk die hele uitschrijving voor mijn man was geweest.

En het zal ongetwijfeld niet overal zo zijn, dat geloof ik echt meteen. Maar als je daar wel middenin zit, dan moet dat verstikkend zijn.

Ik begrijp je heel goed en zoals je ziet in mijn andere post komt het niet overal voor. De regels/instellingen daar zit vaak wel een hele grote inhoud achter, alleen het is zo ingesleten dat we er niks meer mee doen en we getuigen helemaal niet. En het is jammer dat er dan ook zo naar je gekeken wordt. Als ik zulke dingen hoor, dan doet het me vaak nog zeer. Helemaal omdat ik zelf uit een deel van christelijk nl kom waar helemaal geen regels waren en waar het zogezegd een lege vrolijke boel was. Precies hetzelfde maar dan een uitgesleten vrolijkheid en gezelligheid. En als je daar vroeg wat zaken betekenden dan zaten ze je ook met open mond aan te kijken. En als er dan een gezin in de kerk kwam waarvan de dames een hoed droegen dan kon je de klok erop gelijk zetten dat ze de kerk uitgekeken werden. Want dat was zo appart. Het interesseerde mij ook niks meer.

Alleen door allerlei oorzaken kwam ik in refo nl terecht en tot op heden ben ik God zo dankbaar dat er mensen op mijn pad zijn gebracht die een levend geloof in Christus hadden en mij ook vertelden welke betekenis bepaalde regels en instellingen hadden. Daardoor ben ik ook de kern gaan zien. En tja, na zo veel jaren bevalt het me goed op de plek waar ik terecht gekomen ben, maar als ik dan weer het verhaal van jou lees, dan krommen mijn tenen weer en ik denk EZELS kunnen jullie je daar nou niet eens menselijk gedragen ipv je eigen soort zo in de kijkerd te zetten.

[Katlheen]

Schrijf een roman erover, verdient misschien lekker, veel mensen smullen nl van dit soort karikaturen.
Hoe dik is jouw duim ?

Ah, en dan zou het dus niet waargebeurd kunnen zijn? Dan is het ineens fantasie? Een beetje dat gevoel van: dat gebeurt niet in ons soort kringen? Want in ons soort kringen komen vreemden überhaupt niet het kerkgebouw in? Is dat de reden?
Als jij je afvraagt hoe dik de duim van Galateia is, wil ik graag antwoord op de volgende vraag: Hoe dik is die plaat voor je hoofd?

[Insane]

Schrijf een roman erover, verdient misschien lekker, veel mensen smullen nl van dit soort karikaturen.
Hoe dik is jouw duim ?

zo respectloos! je geeft het weer een goede uitstraling. hou je oogkleppen maar op, al afgevraagd waarom het zo rustig was dit jaar met oud en nieuw? juist ja! dat soort gemeenten!

[/quote]

Dat kan ik me heel goed voorstellen. Het geestelijk leven is niet zoiets als ganzenleverpastei waarbij ganzen misdadig worden volgepropt.

Mijn vrouw heeft op pagina 1 aangegeven hoe je je kunt uitschrijven.
Stel nou, dat je ooit, in de toekomst toch weer iets in een kerkgemeenschap wil vinden, zorg dan dat je wel je attestatie in een bureaulade hebt - of in elk geval iets dat lijkt op een doopbewijs of zo. Dat scheelt op dat moment weer gedoe.

Heel veel succes in elk geval en ik hoop dat je vindt wat je zoekt.[/quote]

dankjewel! @schelpje3 dit heet medeleven.

[Galateia]

Schrijf een roman erover, verdient misschien lekker, veel mensen smullen nl van dit soort karikaturen.
Hoe dik is jouw duim ?

Moet ik hier nu serieus op ingaan? Waarom zou ik dit verzinnen? Het was een hele nare ervaring en die deel ik. Ik zeg er ook bij, dat het echt niet overal zo zou zijn, maar hiervan was ik echt diep onder de indruk. Waarom zou ik daar nou over liegen?

[Noir]

Moet ik hier nu serieus op ingaan? Waarom zou ik dit verzinnen? Het was een hele nare ervaring en die deel ik. Ik zeg er ook bij, dat het echt niet overal zo zou zijn, maar hiervan was ik echt diep onder de indruk. Waarom zou ik daar nou over liegen?

Omdat ik dat zelfs nog niet herken. (en ja, ik woon in zo'n zwaar refodorp (leef trouwens niet onder een steen)) Maar karikaturen zullen er altijd blijven.

[Galateia]

Wat bijzonder. Omdat iemand anders het niet herkent, is het niet waar? Ik ben vaak zat in een traditionele dienst geweest, hoor. En dat waren vaak hele fijne diensten. Maar deze was naar. Ik ben heel blij voor jullie, dat jullie in een fijne kerk zitten, waar dit soort dingen niet aan de orde zijn. Maar om dan te zeggen, dat het niet bestaat?! Dan zou ik dus liegen? Dat vind ik zo raar, he.

Ik vind het eigenlijk best erg, dat ik voor leugenaar uitgemaakt word! Het was gewoon een hele nare ervaring. Maar de preek was wel goed, de dominee die sprak vond ik een goede spreker met een mooie preek. Maar hij was meteen ook de vrolijkste man uit de hele kerk...

[Noir]

Geloof me Gelateia, ik zit behoorlijk vaak in een rechtse kerk en overal waar ik ben geweest, heb ik dat nog nooit meegemaakt. Wat ik wel vaak meemaak, is dat mensen die vanuit een linkse kerk (een keer) naar een rechtse kerk komen, alles (of heel veel) als zeer negatief bestempelen. En dat alles door een zeer gekleurde (vooroordelen, ja die zijn er ook vanuit de linkse hoek) bril bekijken.

[Speedy]

Geloof me Gelateia, ik zit behoorlijk vaak in een rechtse kerk en overal waar ik ben geweest, heb ik dat nog nooit meegemaakt. Wat ik wel vaak meemaak, is dat mensen die vanuit een linkse kerk (een keer) naar een rechtse kerk komen, alles (of heel veel) als zeer negatief bestempelen. En dat alles door een zeer gekleurde (vooroordelen, ja die zijn er ook vanuit de linkse hoek) bril bekijken.

Misschien omdat jij nooit het 'slachtoffer' geweest bent? Ga maar eens met een rood colbertje in een GG of GGinNed in de kerk op de veluwe zitten. Een vriend van me werd vriendelijk verzocht om dat colbertje uit te doen. Hij snapte er geen hout van. Of 2 meisjes die eens nieuwsgierig een kerk binnen kwamen en die door de koster netjes op 2 stoelen gezet achterin de hoek zodat ze niemand tot last waren. Terwijl er overal nog plaatsen vrij waren.

Of zoals iemand tegen mijn toenmalige vriendin (nu mijn vrouw fluisterde) die er heel netjes uitzag waarom ze naast dat enge figuur (ikke, die toen nog niet helemaal traditioneel gekleed was) ging zitten, ze kon wel een paar plaatsen opschuiven, daar was nog ruimte. Je had de gezichten moeten zien toen ze hard op zei, dat ze liever naast haar vriend bleef zitten.

Noir, je kan hoog en laag springen en dan mag wat jij schrijft tav het maken karikaturen ook (helaas) veel voorkomen, maar Gelateia heeft gewoon gelijk dat dit haar beleving is en dat het voorkomt.

En als ik deze dingen lees, dan herken ik heel veel uit mijn tijd toen ik voor het eerst met de refo kant in aanraking kwam en het doet mij zeer dat tot op heden het nog steeds voorkomt.

[boer]

Noir, (toepasserlijke naam trouwens
Als je geen vergelijkingsmateriaal hebt, waan je je al snel wijs

Ik kan je echter zo 10 zaken opnoemen die nergens in de bijbel te vinden zijn, maar waar deze rechtse gemeentes bij zweren alsof het een zaak van leven en dood is.
Het oordelen van Anderman's knecht is er slechts 1 van.Het zo nauw mogelijk preken , en de poorten op die manier dichthouden voor anderen, en zeggen dat Jezus slechts voor een paar uitverkorenen is gekomen, is ook een zeer ernstige..
Maar het anderen de maat nemen omdat je jezelf maar als verbondsvolkje rekent ademt toch een zekere hoogmoed uit, die velen stoort, denk ik.
Over het op zondag niet de deur uitmogen etc zal ik het maar niet hebben.

[Galateia]

Geloof me Gelateia, ik zit behoorlijk vaak in een rechtse kerk en overal waar ik ben geweest, heb ik dat nog nooit meegemaakt. Wat ik wel vaak meemaak, is dat mensen die vanuit een linkse kerk (een keer) naar een rechtse kerk komen, alles (of heel veel) als zeer negatief bestempelen. En dat alles door een zeer gekleurde (vooroordelen, ja die zijn er ook vanuit de linkse hoek) bril bekijken.

Waarom zou ik jou geloven, als jij mij niet eens gelooft?

[Chienn]

-

[Noir]

Misschien omdat jij nooit het 'slachtoffer' geweest bent? Ga maar eens met een rood colbertje in een GG of GGinNed in de kerk op de veluwe zitten.

Ik draag elke zondag een vuurrode jurk. En ja.. ik zit in bovengenoemd kerkverband. Niemand die er ooit wat van gezegt heeft.

[Noir]

Waarom zou ik jou geloven, als jij mij niet eens gelooft?

Mij ook best. Dan doe je het niet.

[Speedy]

Ik draag elke zondag een vuurrode jurk. En ja.. ik zit in bovengenoemd kerkverband. Niemand die er ooit wat van gezegt heeft.

Maarrrr zit jij ook in zo'n kerk maar dan op de Veluwe?


(Ik stop met deze discussie, ik kan hier nog een voorbeeld noemen wat een familielid van mij vorig jaar heeft meegemaakt in een gemeente wat voor mij echt mijn mond deed openvallen. En dat zal een aantal karikaturen helaas moeten onderstrepen als werkelijkheid.)

[Riska]

Ik zit zo het een en ander te lezen en denk bij mijzelf: hoe liefdeloos kunnen wij - christenen! - met elkaar omgaan? Ik behoor zelf tot de PKN en nee, niet de Gereformeerde Bond binnen de PKN. Hoe vaak is er niet kritiek van uit de reformatorische wereld op die kerk waarin alles kan en het niet zo nauw wordt genomen met Gods woord?
Iedere zondag, als ik naar de kerk ga, lopen er mensen voorbij die naar een Gergem gaan, in een straatje tegenover onze - Gereformeerde dat wel - kerk, diep in het zwart. Ik betrap mij erop dat ik dan kritische gedachten heb, me realiserend dat zij dat van onze kerkgangers hebben.

Van binnenuit kritiek hebben is goed, mits het liefdevol is.
Maar ik lees ook hoe verbitterd mensen zijn geworden. En soms niet alleen de kerk, maar ook het geloof de rug toekeren. Niet, omdat ze God niet kunnen rijmen met het dagelijks leven, of geen bewijzen van Zijn bestaan kunnen vinden, maar om de liefdeloze wijze waarop met geloof is omgegaan. Met regels die door mensen zijn opgelegd.

In mijn woonplaats heb ik in een overkoepelend orgaan van kerken gezeten. Er werd gesproken over borden bij binnenkomst van de gemeente, dat mensen welkom waren in de diverse kerken. Dat heeft consequenties. Want stel dat iemand gekleed in iets wat 'not done' is binnenkomt? Dat is de vraag die mensen zich wel moeten stellen. Er is dan zomaar kans dat er een 'vreemde vogel' binnenkomt.

In de Kerstnachtdienst was een oude predikant zich diep bewust van zijn verantwoordelijkheid.
Hij zei: hier komen mensen alleen met de Kerst, of voor het eerst en hier komen mensen die voor het laatst komen (omdat het leven eindig is).
Voor al die mensen moet ik het Evangelie verkondigen: de blijde boodschap.

Zó en niet anders moeten wij kerk zijn: voor de mens die er alle keren komt, voor de mens die de eerste keer een dienst bezoekt en voor de mens die vlak voor het einde van zijn leven staat.

En wij, als christenen, zouden moeten leren dat wij niet Gods oordeel moeten invullen op grond van wat wij menen dat in de Bijbel staat of dat we er menen uit te mogen halen.
Wij, als christenen moeten allereerst eens elkaar en elkaars wijze van kerk-zijn respecteren.
Waarbij we alle dagen weer ons bewust moeten zijn dat we samen de gemeente van Christus vormen, met alle lek en gebrek.