Waar ga je heen op het moment dat je sterft?

[mohamed]

Een baby kan niet zonder aanraking, dat is heel wat anders. Ik kan niet zoveel met jouw - in mijn ogen - wat zweverige kijk hierop. Je zoekt er direct ook veel te veel in, mijns inziens, maar dat is je goed recht hoor.

Dat jij niet zoveel met mijn vraag kan had ik al begrepen uit je vorige antwoord. Of mijn kijk zweverig is of jouw antwoord laten we maar in het midden.

De waarheid doorstaat elke test moeiteloos en alles wat niet de waarheid is zou ieder mens met liefde naar het rijk der fabelen dienen te verwijzen. Dat is namelijk wat ergens in geloven betekent. Ik geloof in de waarheid en als jij me daardoor bot vindt, dan is dat jouw probleem, want ik heb de waarheid niet geschapen. Als dat onderzoek aantoonbaar onjuist is: so be it. En als iemand denkt dat daarmee de juistheid van het atheïsme is aangetoond dan geef ik de joden uit wiens verderfelijke breinen deze leer ontsproten is een sigaar.

[Foppe1986]

De waarheid doorstaat elke test moeiteloos en alles wat niet de waarheid is zou ieder mens met liefde naar het rijk der fabelen dienen te verwijzen. Dat is namelijk wat ergens in geloven betekent. Ik geloof in de waarheid en als jij me daardoor bot vindt, dan is dat jouw probleem, want ik heb de waarheid niet geschapen. Als dat onderzoek aantoonbaar onjuist is: so be it. En als iemand denkt dat daarmee de juistheid van het atheïsme is aangetoond dan geef ik de joden uit wiens verderfelijke breinen deze leer ontsproten is een sigaar.

Ieder mens die gelooft, gelooft dat waarin hij gelooft de waarheid is. Anders is het het niet waard om in te geloven.
Dat mensen zo eigenwijs zijn om te claimen dat zij in DE waarheid geloven, is weer een heel ander verhaal.

[schaapje]

Ieder mens die gelooft, gelooft dat waarin hij gelooft de waarheid is. Anders is het het niet waard om in te geloven.

Dat mensen zo eigenwijs zijn om te claimen dat zij in DE waarheid geloven, is weer een heel ander verhaal.

De Waarheid is niet altijd te bewijzen en te beredeneren, waarom houdt een man van zijn vrouw, waarom houden ouders van hun kinderen, als dit soms NIET waar is, betekent dat het altijd niet waar is? Hoe kan je liefde bewijzen? Als je het niet kan bewijzen is het dan niet waar?

Ik weet niet meer wie over Saulus schreef, maar aan hem was het wonder overkomen van deze liefde,
eerst een fanatiek vervolger van de christenen, toen De Waarheid van buitenaf IN hem kwam, werd hij uitverkoren om die Liefde, het evangelie tot de heidenen te brengen.
Toen heette hij Paulus die claimde dat de Waarheid in hem was, dus niet iets "eigenwijs" wat hij bedacht heeft.

[mohamed]

De waarheid doorstaat elke test moeiteloos en alles wat niet de waarheid is zou ieder mens met liefde naar het rijk der fabelen dienen te verwijzen. Dat is namelijk wat ergens in geloven betekent. Ik geloof in de waarheid en als jij me daardoor bot vindt, dan is dat jouw probleem, want ik heb de waarheid niet geschapen. Als dat onderzoek aantoonbaar onjuist is: so be it. En als iemand denkt dat daarmee de juistheid van het atheïsme is aangetoond dan geef ik de joden uit wiens verderfelijke breinen deze leer ontsproten is een sigaar.

Ieder mens die gelooft, gelooft dat waarin hij gelooft de waarheid is. Anders is het het niet waard om in te geloven.
Dat mensen zo eigenwijs zijn om te claimen dat zij in DE waarheid geloven, is weer een heel ander verhaal.

Ik geloof inderdaad dat Jezus DE Weg, DE Waarheid en HET Leven is (Joh 14,6) en daar mag je me rustig om veroordelen, graag zelfs, want zo getuig jij van mijn geloof!

Foppe bedankt, Foppe bedank, Foppe, Foppe, Foppe bedankt!

[Mortlach]

Misschien kan je ook aangeven wat evolutionair gezien de functie van het geweten is?

Als sociaal dier is het niet handig als allerlei leden van je groep zich asociaal gedragen. In roedels of kuddes dieren zie je duidelijk dat dieren die zich niet aan de regels houden worden afgestraft. Het geweten is een verinnerlijking van die afstraffing.

Wij zorgen bijv. voor onze bejaarden en gehandicapten maar volgens de evolutietheorie is dat volstrekt onlogisch. Daarmee steek je kostbare energie in exemplaren die niet bijdragen aan het voortbestaan van de soort.

Niet alles is dan ook simpelweg te reduceren tot een evolutionaire drijfveer - gelukkig niet.

[Foppe1986]

De Waarheid is niet altijd te bewijzen en te beredeneren, waarom houdt een man van zijn vrouw, waarom houden ouders van hun kinderen, als dit soms NIET waar is, betekent dat het altijd niet waar is? Hoe kan je liefde bewijzen? Als je het niet kan bewijzen is het dan niet waar?

Liefde kun je aantonen in de hersenen. Maar of een geloof DE waarheid is kan je niet bewijzen. Daarom is het wel eigenwijs om te zeggen dat jouw geloof DE waarheid is en de andere geloven niet.
Daar zou je bewijs voor moeten kunnen leveren.

Ik weet niet meer wie over Saulus schreef, maar aan hem was het wonder overkomen van deze liefde,
eerst een fanatiek vervolger van de christenen, toen De Waarheid van buitenaf IN hem kwam, werd hij uitverkoren om die Liefde, het evangelie tot de heidenen te brengen.
Toen heette hij Paulus die claimde dat de Waarheid in hem was, dus niet iets "eigenwijs" wat hij bedacht heeft.

En omdat Paulus claimde dat de Waarheid in hem was gelooft iedere Christen nu precies wat hij zegt. Terwijl je de woorden van Jezus (volgens de evangeliën) en zijn woorden naast elkaar kan leggen en je ziet meteen dat er wat verschillen zijn.
En mensen die iets anders beweren die vervloekt hij. "die zij vervloekt" zijn zijn letterlijke woorden. Zo ie zo had Paulus nogal wat ruzie met de Joodse christenen. En dan deed hij het af met de woorden: " en mijn geweten, geleid door de heilige Geest, is mijn getuige dat ik niet lieg".
Erg simpel om iets wat niemand kan zien als getuige op te roepen.


En als ik heel eerlijk ben, en dat ben ik, vind ik het vreemd dat men beweert dat het evangelie Liefde is. Dit keer niet om de hoofdletter, maar wel om het gehele woord. Een evangelie die beweerd dat volgelingen in de hemel komen en mensen die geen volgelingen zijn in een hel, dat is geen liefde. Een eenkennige liefde zou dat zijn, op zijn hoogst.

Ik geloof inderdaad dat Jezus DE Weg, DE Waarheid en HET Leven is (Joh 14,6) en daar mag je me rustig om veroordelen, graag zelfs, want zo getuig jij van mijn geloof!

Foppe bedankt, Foppe bedank, Foppe, Foppe, Foppe bedankt!

En waarom getuigt mijn "veroordeling" van jouw geloof?

Ik veroordeel elk geloof dat zichzelf als DE weg, DE waarheid en HET leven ziet, dus ook het geloof der Moslims. Getuig ik ook van hun geloof? En wat is het voordeel daarvan?

[schaapje]

"Foppe1986"

Liefde kun je aantonen in de hersenen. Maar of een geloof DE waarheid is kan je niet bewijzen. Daarom is het wel eigenwijs om te zeggen dat jouw geloof DE waarheid is en de andere geloven niet.
Daar zou je bewijs voor moeten kunnen leveren.

Dat de ander jou lief heeft kan je niet aantonen in de hersenen, dat ervaar je.
Voor een geloof en Waarheid is geen bewijs te leveren, dat bewijs is in het mensenhart, uitgestort door de Heilige Geest.

En omdat Paulus claimde dat de Waarheid in hem was gelooft iedere Christen nu precies wat hij zegt.

Nee een gelovige gelooft Paulus omdat ze dergelijke ervaring ook hebben gehad, wel op een andere manier natuurlijk.

Terwijl je de woorden van Jezus (volgens de evangeliën) en zijn woorden naast elkaar kan leggen en je ziet meteen dat er wat verschillen zijn.

Er zijn zo veel verschillen en tegenstelling in de Bijbel te vinden, maar voor mij doet dat niets af van de Waarheid die Jezus zei.

En mensen die iets anders beweren die vervloekt hij. "die zij vervloekt" zijn zijn letterlijke woorden. Zo ie zo had Paulus nogal wat ruzie met de Joodse christenen. En dan deed hij het af met de woorden: " en mijn geweten, geleid door de heilige Geest, is mijn getuige dat ik niet lieg".
Erg simpel om iets wat niemand kan zien als getuige op te roepen.

Ik vind dat niet zo vreemd, ik zou ik niet kunnen liegen als ik roep dat de HG mijn getuige is.

En als ik heel eerlijk ben, en dat ben ik, vind ik het vreemd dat men beweert dat het evangelie Liefde is. Dit keer niet om de hoofdletter, maar wel om het gehele woord. Een evangelie die beweerd dat volgelingen in de hemel komen en mensen die geen volgelingen zijn in een hel, dat is geen liefde. Een eenkennige liefde zou dat zijn, op zijn hoogst.

Ik denk eerder dat de mens eenkennig is, zo eenkennig dat alles om het eigen ikje draait.
Het is nu eenmaal zo dat bij God de plaats is voor mensen die Hem geloven en Hem liefhebben,
waarom zou iemand die niet gelooft in een God bij Hem willen zijn? Die mens wil hier op aarde niets met Hem te maken hebben, en straks na de dood ook niet.

[Foppe1986]

Dat de ander jou lief heeft kan je niet aantonen in de hersenen, dat ervaar je.
Voor een geloof en Waarheid is geen bewijs te leveren, dat bewijs is in het mensenhart, uitgestort door de Heilige Geest.

En dit denken de Moslims ook, de Boeddhisten ook, en de Hindoes ook. Al zullen zij niet geloven in de Heilige Geest. Maar zij denken ook dat ze terecht geloven en hoeven daar ook geen bewijs voor te hebben.

Nee een gelovige gelooft Paulus omdat ze dergelijke ervaring ook hebben gehad, wel op een andere manier natuurlijk.

Wat voor ervaring dan? Als ik zes weken weer naar de kerk zou gaan, dan zou ik ook zo gehersenspoeld zijn dat ik weer oprecht ga geloven. Vooral als ik alle wetenschappelijke boeken wegdoe en er niet meer naar omkijk. Dan ben je ook vatbaarder voor een "ervaring". Een ervaring die in alle religie voor komt omdat de mensen vatbaar zijn voor in groepen bijeen komen.

Er zijn zo veel verschillen en tegenstelling in de Bijbel te vinden, maar voor mij doet dat niets af van de Waarheid die Jezus zei.

Hoofd in het zand steken?

Ik vind dat niet zo vreemd, ik zou ik niet kunnen liegen als ik roep dat de HG mijn getuige is.

En toch is het niet te bewijzen, en kunnen mensen dingen zeggen die lijnrecht tegenover de rest van de Bijbel staat. Zo zei Paulus dat de wet er gegeven was om aan te tonen dat mensen die wet niet kunnen houden, en dat het dus afhangt van de genade. Terwijl de God der Joden bij het geven van de tien geboden zelf zei dat de Joden dit wel konden uitvoeren, en dat ze geen hulp vanuit de Hemel nodig hebben. Dus of de God der Joden is wat verward geweest toen hij dat zei, OF Paulus zit niet de waarheid te vertellen.

Ik denk eerder dat de mens eenkennig is, zo eenkennig dat alles om het eigen ikje draait.
Het is nu eenmaal zo dat bij God de plaats is voor mensen die Hem geloven en Hem liefhebben,
waarom zou iemand die niet gelooft in een God bij Hem willen zijn? Die mens wil hier op aarde niets met Hem te maken hebben, en straks na de dood ook niet.

Ongelooflijk, ik weet niet eens of ik hier wel op moet reageren. Er zijn mensen die geloven in de hel. Mensen die niet geloven komen in de hel. Is dat liefde? Ik meen dat Jezus heeft gesteld dat de mensen hun vijanden moeten liefhebben. Geldt dit alleen voor mensen, of zou dit ook voor God (volgens sommigen Jezus zelf in mensengedaante) gelden? Je stelt dat mensen die op Aarde niks van God moeten hebben ook na hun leven dat niet willen. Maar ongeloof heeft vaak te maken met de tegenstrijdigheden in de Bijbel, en niet met een hekel aan God. Zouden mensen die nu niet geloven God ook afwijzen als ze Hem zouden zien? Lijkt mij niet.

Maar ja, sommige mensen menen dat zelfs in de hel komen liefde is van God, want die luistert dan naar de wil van de mens.
Het goede nieuws is eenzijdig, namelijk alleen voor hen die het aannemen. De rest kan de pot op, en als je pech hebt is de hel al klaargezet bij het overlijden.

[marin]

Foppe1986 zegt:
En toch is het niet te bewijzen, en kunnen mensen dingen zeggen die lijnrecht tegenover de rest van de Bijbel staat. Zo zei Paulus dat de wet er gegeven was om aan te tonen dat mensen die wet niet kunnen houden, en dat het dus afhangt van de genade. Terwijl de God der Joden bij het geven van de tien geboden zelf zei dat de Joden dit wel konden uitvoeren, en dat ze geen hulp vanuit de Hemel nodig hebben. Dus of de God der Joden is wat verward geweest toen hij dat zei, OF Paulus zit niet de waarheid te vertellen.


@Foppe1986, wil je dat eens omlijnd met een tekst uit de Bijbel aanhalen, je verwardheid en twijfel kan je niet verbergen door grote woorden te spreken of zou God of Paulus verward zijn geweest.

Je zal toch moeten weten dat God de mens door middel van Zijn Zoon genade en recht in de vergiffenis en de rechtvaardiging ontvangt.

De wet van God kan samengevat worden in tien woorden.
Woorden die in positieve zin aangeven wat de geboden inhouden:
1. Geloof
2. Aanbidding
3. Eerbied
4. Heiligheid
5. Gehoorzaamheid
6. Liefde
7. Reinheid
8. Eerlijkheid
9. Waarheid
10.Tevredenheid

Sommigen menen dat, omdat Christus voor alle mensen gestorven is, nu ook alle mensen gerechtvaardigd zijn. Er is een stroming die leert, op grond van Romeinen 5:18, dat er twee soorten rechtvaardiging zijn.
Rechtvaardiging is een woord dat verband houdt met de rechtspraak, evenals vergiffenis.

Kent de Bijbel twee soorten rechtvaardiging?
1.Een rechtvaardiging zonder geloof die geldt voor alle mensen.
2.Een rechtvaardiging door het geloof die afhankelijk is van berouw.

Het is alleen door het geloof in Christus dat zondaren de gerechtigheid van Christus toegerekend wordt en dat zij de gerechtigheid Gods worden in Hem.

Onze zonden werden op Christus gelegd, gestraft in Christus, weggedaan door Christus, opdat zijn gerechtigheid toegerekend zou worden aan ons, die niet naar het vlees wandelen, maar naar de Geest.

Dat is wat Johannes de Doper zegt:
“Wie in de Zoon gelooft, heeft eeuwige leven; doch wie aan de Zoon ongehoorzaam is, zal het leven niet zien, maar de toorn Gods blijft op hem.” Johannes 3:36

Uit bovenstaande woorden concluderen wij dat het recht, de gerechtigheid van de wet, voorzien heeft in een rechtvaardige plaatsvervanger.
De rechtvaardigheid eert de wet van God doordat voorzien wordt in een plaatsvervanger door de overtreder.

Maar de genade kan de gerechtigheid van Christus alleen toerekenen aan diegenen die berouw hebben over hun overtredingen van de wet en geloof oefenen in de verdiensten van Christus.

De heerlijkheid van het evangelie der genade is de toegerekende gerechtigheid van Christus die voorziet in een weg ter verlossing door gehoorzaamheid aan de wet van God, door de inwoning van de heilige Geest.

De inwoning van de heilige Geest schenkt de gelovige nieuwe motieven, nieuwe gedachten, nieuwe gevoelens en een nieuwe wil. Het geweten is gereinigd van schuld.

[schaapje]

[quote="Foppe1986"



Is dat liefde? Ik meen dat Jezus heeft gesteld dat de mensen hun vijanden moeten liefhebben. Geldt dit alleen voor mensen, of zou dit ook voor God (volgens sommigen Jezus zelf in mensengedaante) gelden?

Het bewijs van de liefde van God is dat Hij Zijn Eniggeboren Zoon heeft gegeven, en dat de Here Jezus aan het kruis is gestorven voor zondaren voor Zijn vijanden ook voor jou.

Je stelt dat mensen die op Aarde niks van God moeten hebben ook na hun leven dat niet willen.

Is dat niet zo dan?

Maar ongeloof heeft vaak te maken met de tegenstrijdigheden in de Bijbel, en niet met een hekel aan God. Zouden mensen die nu niet geloven God ook afwijzen als ze Hem zouden zien? Lijkt mij niet.

Er zijn welzeker mensen die God haten.
Welzalig zei de Here Jezus de mens die niet ziet en toch God geloven, Foppe!

Het goede nieuws is eenzijdig, namelijk alleen voor hen die het aannemen.

Dat is het evangelie, toch een wonder dat God naar de mens omziet.

Het heeft m.i. niet zoveel zin om verder te discussieren, je hebt er goed over nagedacht, en wijst gewoon alles af, en dat recht heb je.

m.v.g.

[Mens]

Wij zorgen bijv. voor onze bejaarden en gehandicapten maar volgens de evolutietheorie is dat volstrekt onlogisch. Daarmee steek je kostbare energie in exemplaren die niet bijdragen aan het voortbestaan van de soort.

Het is niet zo dat wij (of welk organisme dan ook) alleen maar die handelingen verrichten die evolutionair gezien gunstig zijn. Dat komt doordat evolutie geen te voorspellen richting heeft. Wat evolutionair gunstig is, wordt bepaald door alle externe omstandigheden opgeteld.

Dit betekent ook dat wat gisteren evolutionair gunstig was, morgen ongunstig kan uitpakken (doordat omstandigheden veranderen). Daardoor sterven er soms diersoorten uit die daarvoor lange tijd bestaan hebben. Denk bijv aan de Dodo die het lange tijd prima deed, totdat de omstandigheden veranderden en ze opeens geconfronteerd werden met de moderne mens.

Op hetzelfde moment kan een handeling of eigenschap ook zowel gunstig als ongunstig uitpakken, bijvoorbeeld wanneer een organisme op twee verschillende plekken woont en er daar verschillende omstandigheden heersen. Bijv: vogels met een brede, zachte snavel hebben een voordeel op een zanderige ondergrond omdat ze met hun snavel eenvoudig in de ondergrond eten kunnen vinden. Diezelfde vogels hebben een nadeel wanneer ze op een rotsachtige ondergrond eten moeten zoeken.

Verder is het zo dat een eigenschap of handeling voor het individu ongunstig is, maar voor de soort gunstig. Bijv: veel katachtigen zijn nieuwsgierig. Nieuwsgierigheid is een ongunstige eigenschap voor een individu omdat je daardoor veel vaker in gevaarlijke situaties beland. Maar voor het instandhouden van de soort is nieuwsgierigheid gunstig, omdat de nieuwsgierigen die wel overleven iets geleerd hebben dat ze door kunnen geven.

Zo zijn er nog een aantal factoren die maken dat het vrijwel niet te doen is om vooraf uitspraken te doen of iets gunstig of ongunstig zal gaan uitpakken.

[marin]

Toch maar terug naar het onderwerp, 'Waar ga je heen op het moment dat je sterft'?

Is er een bewust voortleven na de dood?
In de algemene gedachtegang van de christelijke kerken heerst de mening, dat met het sterven niet alles afgelopen is.
Volgens deze mening zijn de doden in het hiernamaals in de hemel - het paradijs
- of in het vagevuur of in de hel, waar zij kunnen horen, zien, spreken, zingen, gelukkig zijn of lijden.

Satan spiegelde het eerste mensenpaar voor, dat sterven niet dood was; hij wilde Gods leer over de sterfelijkheid ondermijnen en misleidde Eva met de woorden: “Gij zult geenszins sterven... gij zult als God zijn.” Met grote sluwheid is hij te werk gegaan en zijn eerste leugen vond weerklank. Omdat men echter niet kan ontkennen
dat het lichaam aan de dood moet worden prijsgegeven, moest er toch iets anders zijn dat niet sterft... en als God is.
Zo ontstond de leerstelling dat de mens uit twee delen bestaat, namelijk: een stoffelijk lichaam en een onstoffelijke ziel - het lichaam zou vergaan, maar de ziel niet.
Wij kunnen in de Bijbel ongeveer 1700 maal het woordje “ziel” vinden, maar nergens staat het woord “onsterfelijk” ervoor. Als de mens dus een onsterfelijke ziel zou bezitten, dan was hij onsterfelijk.
In Gods Woord lezen wij echter iets heel anders: Alleen God en Christus bezitten de onsterfelijkheid.
Het woordje “alleen” getuigt al dat geen van geschapen wezens in het grote heelal onsterfelijk is; onsterfelijkheid is van nature iets wat de mens later moet ontvangen.

Ds. J. J. Knap in “Aan de overzijde” op blz. 18: “Onder bijna alle heidense volken was men er van overoude tijden af diep van overtuigd, dat het bij de dood niet met de ziel gedaan was. Er moest ergens een oord zijn, waar zij na het sterven heenging om er een tweede leven te leiden na het aardse leven voleindigd te hebben.”
Is het niet eigenaardig dat juist heidense volken geloofden in de onsterfelijkheid van de ziel?
De leer van het heidendom stemt niet overeen met de leer van de Bijbel.

En hoe zou de Bijbel het dan met de leer der onsterfelijkheid eens kunnen zijn?
Daarom schrijft Prof. Korff dan ook in “Onsterfelijkheid” op blz. 12: “Het is dus wel duidelijk, dat de leer van de onsterfelijkheid der ziel allerminst geacht kan worden een zuivere uitdrukking te geven aan de inhoud van het christelijk geloof. Wij moeten veeleer constateren: in de wereld van het christelijk geloof is ze een indringster, die
van vreemde herkomst is.”

Prof. Veenhof sprak voor de kring van vrijgemaakte onderwijzers en leraars nadrukkelijk uit: “Het begrip “onsterfelijkheid der ziel” hoort in de christelijke geloofstaal niet thuis.” (uit het “Gereformeerd Gezinsblad van 14 en 17 april 1956).

Met recht kon de Psalmist daarom uitroepen: “Welk mens leeft er, die de dood niet zien zal, die zijn ziel redden zal uit de macht van het dodenrijk?” Psalm 89:49.

Eeuwig leven: alleen in christus Jezus

Sommigen beweren dat “dood” het einde van alles is, maar de Bijbel ontkent dit; bij het graf van Lazarus zei Jezus: “Ik ben de opstanding en het leven; Wie in Mij gelooft, zal leven, ook al is hij gestorven.” Johannes 11:25.
De mens is het eigendom van God; ook alle onderdelen van het menselijk lichaam, zoals het verstand en de geest. Voordat de mens geboren wordt, ziet God hem en ook na de geboorte ontgaat niets aan Zijn alziend oog. (Lees met aandacht Psalm 139:13-16). God vergeet Zijn schepselen niet in het graf; voor Hem zijn zij niet voor
altijd dood.
Job vertrouwde rotsvast op Gods liefde voor de mensen en hij rekende erop eenmaal weer in het leven teruggeroepen te zullen worden. “Als een mens sterft, zou hij herleven? Dan zou ik hoop hebben al de dagen van mijn zware dienst, totdat mijn aflossing zou komen. Gij zoudt roepen en ik zou U antwoorden, naar het maaksel uwer handen zoudt Gij verlangen.” Job 14:14,15.
God verliest hen niet uit het oog voor wie in Christus gestorven is; al rust het lichaam in de aarde om te vergaan - de namen van de overledenen staan in de hemelse boeken opgetekend, en God zal hen uit de doodslaap opwekken, zoals het eens met Lazarus is gebeurd. “...want de Here Zelf zal op een teken, bij het roepen van een aartsengel en bij het geklank ener bazuin Gods, nederdalen van de hemel, en zij, die in Christus gestorven zijn, zullen het eerst opstaan.” 1 Thessalonicenzen 4:16.

Krachtig klinkt dan de stem van Jezus en de doden die in de graven liggen, horen Zijn stem.
Let op: de doden zijn nu niet in hemel, ook niet in de hel, maar in de graven, die bij de komst van Jezus zullen opengaan. Wat een machtig schouwspel zal dat zijn! Een wonder van God!
Daarom zegt de Schrift: “Verwondert u hierover niet...! Wij moeten op die geweldige gebeurtenis voorbereid zijn. Jezus wil Zijn belofte waarmaken en Hij alleen heeft de macht dit te doen. “...en Ik ben dood geweest, en zie, Ik ben levend tot in alle eeuwigheden, en Ik heb de sleutels van de dood en het dodenrijk.” Openbaring 1:18.

Prof. Dr F. W. A. Korff boek Onsterfelijkheid” - twee voordrachten uit de nalatenschap - op blz. 16: “...dat Christus ons uit de dood zal opwekken (misschien ook in Fil.1:23 ondersteld). Christus is de Eersteling van de nieuwe wereld Gods, en deze Eersteling trekt ons achter zich aan.
Wij sterven naar lichaam en ziel en worden prijsgegeven aan de ontbinding van de dood. Maar naar lichaam en ziel zal Christus ons opwekken en ons een nieuw waarachtig leven schenken.”

[Mens]

Ik geloof inderdaad dat Jezus DE Weg, DE Waarheid en HET Leven is (Joh 14,6) en daar mag je me rustig om veroordelen, graag zelfs, want zo getuig jij van mijn geloof!

Er is hier sprake van een spraakverwarring. Woorden hebben vaak meerdere betekenissen.
Zo wordt het woord 'waarheid' soms gebruikt in de zin van een rotsvaste overtuiging. (1)
Het woord 'waarheid' wordt ook gebruikt indien het gaat om bewezen feiten. (2)

Deze twee betekenissen kun je niet gelijk aan elkaar stellen.
Stel je het volgende eens voor: twee jongens praten over een meisje.
De ene jongen zegt hij dat meisje mooi vind.
De andere jongen zegt dat hij dat meisje lelijk vind.
Beiden zijn overtuigd van hun mening en liegen niet; zij spreken beide de waarheid (betekenis 1).
Toch is het meisje niet mooi en lelijk tegelijk, dus gaat het niet om de waarheid in de 2e betekenis.

Nu terugkomend op jouw uitspraak, en op die van meerdere forummers: indien je zegt dat Jezus, of de Bijbel, of God, of je eigen geloof de waarheid is, dan wordt hier de 1e betekenis bedoeld.
Het is dan onterecht om over te schakelen naar de 2e betekenis en net te doen alsof het om een bewezen feit gaat.

Het uit elkaar blijven houden van deze twee verschillende soorten waarheden zou veel spraakverwarring doen wegnemen.

[Mens]

Foppe1986 zegt:
En toch is het niet te bewijzen, en kunnen mensen dingen zeggen die lijnrecht tegenover de rest van de Bijbel staat. Zo zei Paulus dat de wet er gegeven was om aan te tonen dat mensen die wet niet kunnen houden, en dat het dus afhangt van de genade. Terwijl de God der Joden bij het geven van de tien geboden zelf zei dat de Joden dit wel konden uitvoeren, en dat ze geen hulp vanuit de Hemel nodig hebben. Dus of de God der Joden is wat verward geweest toen hij dat zei, OF Paulus zit niet de waarheid te vertellen.

@Foppe1986, wil je dat eens omlijnd met een tekst uit de Bijbel aanhalen, je verwardheid en twijfel kan je niet verbergen door grote woorden te spreken of zou God of Paulus verward zijn geweest.

Ik denk dat Foppe zich wat ongelukkig uitdrukt wanneer hij schrijft dat God of Paulus verward was.
Waar het om gaat is dit:

Indien persoon 1 zegt dat X mogelijk is, terwijl persoon 2 zegt dat X onmogelijk is, dan kunnen ze niet alletwee gelijk hebben. Deze redenatie is eenvoudige logica en wordt overal en door iedereen toegepast. Er zijn talrijke variaties op: licht kan niet tegelijkertijd aan en uit zijn.

Ik denk dat Foppe hier op doelt wanneer hij een tegenstelling uit de Bijbel noemt: God zegt dat de wet uitvoerbaar is, Paulus zegt de wet niet uitvoerbaar is. Het is onmogelijk dat beide uitspraken waar zijn, dus klopt één van de twee niet.

Overigens zijn er zo nog wel meer uitspraken van Paulus (waarvan sommige heden ten dage nog steeds door miljarden mensen beleden worden) die tegen wetten van God ingaan. De vraag is dan steeds: wil je dit soort tegenstellingen erkennen, of ze tegen beter weten in proberen glad te praten?

[Mens]

Het bewijs van de liefde van God is dat Hij Zijn Eniggeboren Zoon heeft gegeven, en dat de Here Jezus aan het kruis is gestorven voor zondaren voor Zijn vijanden ook voor jou.

Ik denk dat ik een gevoelige snaar ga aanraken wanneer ik in ga op deze zin. Jij beschrijft de handeling dat God zijn eniggeboren zoon aan het kruis liet sterven voor de zonden van anderen als een bewijs van liefde.

Stel nu eens voor dat er morgen een man is in jouw woonplaats die zijn zoon laat sterven. Wellicht heeft hij er een verklaring bij dat hij het deed voor het welzijn van anderen. Is dat dan ook een daad van liefde?

Ik vermoed dat de meeste mensen zoiets gewoon een moord noemen, of een barbaars mensenoffer. Ik vermoed dat dit komt doordat de meeste mensen de verklaring van die man (wat dat dan ook moge zijn) niet zullen accepteren. Wat maakt de daad van God anders?

Ik kan de verklaring van Paulus niet accepteren omdat die verklaring niet klopt. Een onschuldig slachtoffer (laten) vermoorden is geen daad van liefde, maar een afschuwelijke misdaad. Ik vind het dan ook nog eens zeer vals van Paulus dat hij doet voorkomen alsof hij namens God spreekt. Hiermee degradeert hij God tot een brute kindermoordenaar. En dat is natuurlijk niet zo. God heeft immers in de wet zelf gezegd dat niemand gedood mag worden omwille van de zonden van anderen, maar alleen omwille van de eigen zonde (Deut24:16).

Kortom: de door vrijwel alle christenen omarmde geloofsovertuiging dat Jezus is gekruisigd ter vergeving van de zonden van alle mensen gaat tegen God in! En dat is dus zeker geen bewijs van liefde.