De dominee: beroepen, overplaatsen of laten solliciteren?

[JeeWee]

Dominees worden beroepen. Dat is al eeuwen zo en dat zal ook wel zo blijven. Maar is dat goed?

Waarom kunnen dominees niet gewoon solliciteren, als zij bijvoorbeeld een innerlijke drang ( of persoonlijke roeping) voelen om naar een bepaalde gemeente te gaan?

Of als zij zich niet meer op hun plek voelen in de gemeente waar ze eigenlijk al veel te lang staan?

Of waarom kunnen zij niet door een classis of synode worden gestuurd naar en gemeente die al veel te lang zonder zit, zoals dat in de RK kerk wel gebeurt?

Soms heb ik het idee dat we alles maar doen omdat we het altijd al zo hebben gedaan. Maar misschien heb jij daar een ander idee over...

[Atro]

Als een dominee werkelijk een 'drang'/'roeping' van Godswege heeft naar een gemeente, dan zal God zelf er wel voor zorgen dat Zijn dienstknecht in die gemeente komt!

Maar ik ben gewoon voor beroepen Want bij solliciteren heb je kans dat er 'nog' meer menselijke aspecten meekomen

[jaapo]

In de PKN en ook andere kerken kan er al jaren ook gesolliciteerd worden. Verder gaat het dan ook gewoon met beroepingscommissies, hoorcommissies en een beroep uitbrengen. Menselijke aspecten? Spelen altijd een rol. Dat betekent nog niet, dat er geen roeping meer is. Het voorkomt echter wel het een beetje schijnheilige gedoe van "nog niet daartoe geroepen zijn" , terwijl menselijke factoren ook dan een rol spelen. Vaak gebeurd: een predikant bedankt voor een beroep, omdat God heeft laten merken, dat hij nog in deze gemeente moet blijven, en een paar maanden later is hij toch ineens weg. De Heilige Geest verandert soms wel snel van gedachten......

[JeeWee]

En weg sturen?

En classis zou toch ook een predikant kunnen overplaatsen om verschillende redenenen, bijvoorbeeld omdat een bepaalde gemeentye al heel lang geen dominee meet heeft gehad, of omdat een dominee al veel te lang ergens staat?

[Riska]

Nee dat kan niet. Binnen de PKN kunnen dominees wel 'losgemaakt' worden.
Dat is een langdurige, ingewikkelde procedure en alleen van toepassing als er
een langdurig conflict is met de betreffende dominee, of als hij echt niet functioneert.

[Race406]

Overplaatsen is wat rigoreus lijkt mij.
Maar beroepen of solliciteren is niet heel erg verschillend.
Een beroep wordt in overweging genomen en allerlei (ook menselijke) aspecten komen daarbij kijken.
Bij solliciteren solliciteert een predikant naar een vacature. Dat zal dan in biddend opzien tot God gebeuren. En als het beroep er komt dan kan de predikant dat heel goed zien als verhoring van het gebed, en zien dat daar de roeping ligt.
Het nadeel hiervan is dat je als predikant solliciteert, en je zou worden afgewezen. Dan blijf je in je oude gemeente. Maar stel dat in de gemeente waar je hebt gesolliciteerd iemand zit die contacten heeft met jouw huidige gemeente, dan weet de huidige gemeente al snel dat de dominee eigenlijk weg wil....

[Riska]

Wij hebben dat gehad in onze gemeente, dat de predikant solliciteerde. Deze gaf gewoon aan binnen de kerkenraad dat het gebeurd was. Open en eerlijk, dat die predikant na 7 jaar het goed leek ergens anders heen te gaan. Oke, de sollicitatie werd aanvaard en wij zaten zonder.
Maar ik zie niet in waarom een predikant daar geheimzinnig over moet doen.
Binnen de PKN overigens kan een predikant aan het landelijk bureau vragen hem/haar op te nemen in de lijst van predikanten die wel een beroep zouden willen.
Want je kunt wel een heleboel predikanten beluisteren als beroepingscommissie, maar als eigenlijk bij voorbaat al vaststaat dat diegene (nog) helemaal niet weg wil is het zonde van de tijd.

[Evelien]

bij ons solliciteren ze gewoon....

[Optimatus]

Vaak gebeurd: een predikant bedankt voor een beroep, omdat God heeft laten merken, dat hij nog in deze gemeente moet blijven, en een paar maanden later is hij toch ineens weg. De Heilige Geest verandert soms wel snel van gedachten......

Dat zie je helemaal verkeerd. De H. Geest is niet van gedachten veranderd, maar de desbetreffende predikant heeft pas op het laatste moment begrepen wat er bedoeld was. (dat zal een theologische reden kunnen zijn).

Helaas overheersen toch vaak menselijke redenen: grotere gemeente, grotere pastorie, groter inkomen en dat soort dingen.

[*Annet*]

Weet van een ds, die het heel moeilijk wordt gemaakt in de gemeente waar hij nu staat. Hij is nog niet beroepbaar, vindt het echt sneu voor die man. Hij is zo begaan met de gemeenteleden, maar omdat hij dingen heeft gezegd/gewaarschuwd die in het verkeerde keelgat schoten bij de betreffende personen, hebben hij en zijn gezin het moeilijk.

Voor zo iemand zou het fijn zijn als hij kon solliciteren, alhoewel ik denk dat hij het niet zou doen.

[Riska]

Helaas overheersen toch vaak menselijke redenen: grotere gemeente, grotere pastorie, groter inkomen en dat soort dingen.

Dat niet alleen. Ook gewoon menselijke overwegingen als kinderen die op school zitten en soms halverwege de rit over moeten stappen naar een andere school. Of examens, zodat ze eventueel een kind bij iemand onder moeten brengen. Dan wordt dat nog wel eens afgewacht en terecht, want kinderen hebben niet gekozen voor het beroep van hun vader...