De doop in de knoop (en waarom er belijdenis gedaan wordt)

[Janvanverweg]

Voor diegenen die dat niet kunnen, maar desondanks toch deel uitmaken van de gemeente (kinderen, geestelijk gehandicapten), geldt dat we ze als gelovigen beschouwen en behandelen en daarom worden ze gedoopt.

beste Elbert, waarom kom je steeds met voorbeelden die kant nog wal raken om daar vervolgens op te reageren????
De geloofsdoop is dopen op geloof. verstandelijk gehandicapten kunnen prima geloven. ik ken er meerdere, en ze stralen van blijdschap omdat ze van Christus zijn. ook kinderen kunnen geloven. maar babies kunnen dat niet, babies hebben nog nooit van Jezus gehord en kunnen nog niet begrijpen wat Jezus gedaan heeft. hoe kunnen ze dat dan geloven??? dus je hele verdere argumentatie op je eigen voorbeeld vervalt en is prietpraat. onbekeerden horen niet bij God; hun zonden staan tussen hen en God in (jesaja 49:2) dus ook als zitten ze braaf in de kerk, ze horen niet bij God. alleen als ze tot geloof komen gaan ze bij God horen en kunnen ze gedoopt worden.

Want: of je behoort God toe en dan is de doop voor jou, of helemaal niet en dan mag je ook niet gedoopt worden. Een tussenweg is er niet.

hoeveel slechterikken waren als babie gedoopt, hoeveel god-lasteraars, hoeveel god-loogenaars? horen deze bij God? of hadden ze niet gedoopt mogen worden?

Maar ik ben het met je oneens dat dit "weet je nog" slaat op het moment dat je bewust je doop meemaakte of op het bewust meemaken van het moment van je bekering. Wat heb je per slot van rekening daaraan als je bijv. oud geworden bent en de herinnering vervaagd is of zelfs (door dementie) helemaal verdwenen is? We worden inderdaad herinnerd aan onze doop, maar daarbij denken we niet aan de herinnering en de gevoelens die daarbij hoorden, maar wel aan een andere, die uit de Schrift na te gaan is.

je hebt helemaal gelijk als er niet naar gevoelens verwezen wordt. er wordt naar de bijbehorende LEER verwezen. er wordt niet naar Chrstus sterven etc verwezen maar naar onze doop. de doop is onze reactie op het geloof. bekering, geloof, doop en doop in de heilige Geest hoort allemaal bij wedergeboren worden. Paulus verwijst naar de persoonlijke doop van zijn lezers en herinnert hen eraan dat ze dat deden omdat ze in Christus begraven en opgestaan waren.

En zo is ook onze doop (elke doop, want elke doop is hetzelfde) een middel dat ons naar die heilsfeiten verwijst en tegen ons zegt: "het is echt waar: Jezus is gestorven, begraven, opgewekt en ten hemel gevaren en wij met Hem, geloof dat!".

hoe fout kan je zitten? de doop zegt niet tegen ons 'geloof dat' maar door de doop getuigen wij naar de wereld 'dit geloven wij!' daarom moeten als baby gedoopten later daar belijdenis van afleggen om dit ontbrekende onderdeel toetevoegen. je geeft dus een andere betekenis aan de doop en zegt om die reden dat elke doop gelijk is.
Paulus gaf in efeze al aan dat niet elke doop gelijk is en dat er daarom overgedoopt moest worden.
je dee dat elke doop gelijk is houdt geen stand omdat paulus dan ook tegen nog niet belijdende gedoopten spreekt als dat deze ook der zonde gestorven zijn. ongelovig, onbekeerd maar aan de zonde gestorven? kortom je ontloopt mijn argument en probeert met veel worden dat te verbloemen.
dus vraag: zijn ongelovigen die als baby gedoopt zijn van der zonden gestorven? het wij in vers 3 en 4 slaat op dezelfde groep mensen. wij gedoopte mensen zijn niet langer slaaf van de zonden. kan je dit ook zeggen van babie-gedoopte mensen die niet geloven en onbekeerd zijn?

k heb het niet over een probleem gehad, maar heb wel aan willen geven dat je met de spaarzame gegevens uit het NT niet zomaar eenduidig een verwerping van de doop van kinderen kunt afleiden. Om het juiste zicht op de positie van kinderen te krijgen, is de hele Bijbel nodig (daar is dat andere topic voor).

PARDON, je komt met een staatje van 3 punten waarvan het laatste punt specifiek over kinderen gaat. je hebt er dus wel een probleem van gemaakt.

Janvanverweg schreef:
in deze reactie laat ik zien dat onderscheid maken tussen ongelovigen 'het zendingsveld' en gelovigen wat doop praktijk niet opgaat. Rom 6 verwijst naar de doop van iedereen die gedoopt is in de gemeente van Rome. het is onderwijs met een verwijzing naar de bestaande praktijk.
Dat ben ik met je eens, al bedoel ik dat anders. Wanneer je gelooft dat kinderen van de gelovigen in principe ook tot de gemeente behoren, dan horen ze ook gedoopt te zijn.

hier ben je heel helder. je kiest voor een standpunt, dat is je uitgangspunt. en vandaaruit komt dus al je redeneren. De bijbel is duidelijk dat alleen gelovigen bij de gemeente horen. we hebben hier dat uitputtend onderbouwt en nu kom je met als laatste verweer, 'maar als je gelooft dat kinderen bi de gemeente horen'.
dan blijft er weinig over om de bijbel los te laten en de tradite boven de bijbel te hebben. en dan eindigt dit gesprek. als je echter de bijbel boven de tradite wilt blijven houden, dan moet je je standpunten ook aan de bijbel aanpassen. door jezelf bijbelgetrouw te noemen maar er onbijbelse standpunten opna te houden dat is wat ik shizofreen noem.

[schaapje]

Hallo, ik heb een vraag, en misschien is dit de verkeerde topic maar ik stel de vraag toch maar.

Ik vraag me af hoe de Joden omgingen met de zonden van hen kinderen.
We weten dat er verschillende offers aan God gebracht moesten worden,
waaronder (persoonlijke ) schuldoffers, maar hoe ging dat met de kleine kinderen,
konden de ouders dit doen?

Ik denk hier aan Job, die zijn zonen, na het feesten, heiligde en voor ieder van hen
een brandoffer bracht, want misschien hebben mijn kinderen gezondigd en in hun
hart God vaarwel gezegd.

Job 1: 4 - 5

Hoe zouden we dit nu moeten doen? Ik weet dat de kinderen in de gelovige ouders
geheiligd zijn. Maar in hun plaats vergeving vragen... ?

[mohamed]

Joodse jongetjes worden op de achtste dag besneden waardoor ze onder de wet van Mozes komen, dus delen ze in de vloek (Joz 8,34) want de wet is een vloek geworden (Gal 3,10-13).

[Spons]

beste Elbert, waarom kom je steeds met voorbeelden die kant nog wal raken om daar vervolgens op te reageren????
De geloofsdoop is dopen op geloof. verstandelijk gehandicapten kunnen prima geloven. ik ken er meerdere, en ze stralen van blijdschap omdat ze van Christus zijn. ook kinderen kunnen geloven. maar babies kunnen dat niet, babies hebben nog nooit van Jezus gehord en kunnen nog niet begrijpen wat Jezus gedaan heeft. hoe kunnen ze dat dan geloven??? dus je hele verdere argumentatie op je eigen voorbeeld vervalt en is prietpraat. onbekeerden horen niet bij God; hun zonden staan tussen hen en God in (jesaja 49:2) dus ook als zitten ze braaf in de kerk, ze horen niet bij God. alleen als ze tot geloof komen gaan ze bij God horen en kunnen ze gedoopt worden.

ah dus als een mens straalt gelooft hij . waaruit weet je dat verstandelijke gehandicapten van Christus zijn ?

Ik heb een zoon , met ADHd en Autisme.. heeft wat jaartjes gekost om hem enigzins warm te maken voor zondagschool en Cathechesatie ! Nu gaat hij er graag heen, maar het is moeilijk om te peilen wat hij gelooft / denkt ... als je er over praat, maar soms komt hij met een vraag dat ik denk van .... zo ga daar even aan staan !

Dat baby's nog niet kunnen praten en dingen begrijpen is logisch dat komt in de loop der jaren. nu beweer jij later dat als ze braaf in de kerk zitten ze nog niet bij God horen... dan zijn kinderen ouder.

Is het niet zo dat wij onze kinderen dopen opdat hun zonden vergeven worden omdat Jezus Christus voor ons gestoreven is , en is de doop niet een verzegeling van het verbond met God. Waarin de Ouders beloven het kind zo goed en kwaad als het kan op te voeden met het Geloof van de here Jezus Christus. En is het belijdenis doen niet een bevestiging van de dopeling zelf dat hij zelf verder wil met het Geloof ?

En nu zeg je dat kinderen dus niet geloven en niet tot God behoren... Zei Jezus niet ... Laat de kinderen tot mij komen en verhindert ze niet... of had hij moeten zeggen ... hou die kinderen van mij weg... want ze kunnen nog niet geloven en behoren niet tot God en mij ? Want dat zou dus volgens jou in die tijd gebeurd zijn volgens jou gedachtengang.

En zou een ouder iemand dus niet braaf in de kerk kunnen zitten maar in zijn hart eigenlijk niet geloven ...

[dalethvav]

Joodse jongetjes worden op de achtste dag besneden waardoor ze onder de wet van Mozes komen, dus delen ze in de vloek (Joz 8,34) want de wet is een vloek geworden (Gal 3,10-13).

Geldt deze uitspraak voor alle op bijbelse wijze besnedenen?

[Janvanverweg]

ah dus als een mens straalt gelooft hij . waaruit weet je dat verstandelijke gehandicapten van Christus zijn ?

omdat ze van hun geloof getuigen! ook met woorden, wel op hun nivo, naar hun kunnen.

Dat baby's nog niet kunnen praten en dingen begrijpen is logisch dat komt in de loop der jaren. nu beweer jij later dat als ze braaf in de kerk zitten ze nog niet bij God horen... dan zijn kinderen ouder

ik beweer dat deze kinderen pas bij God horen als ze zelf tot geloof gekomen zijn en Jezus tot hun Heer gemaakt hebben. braaf naar de kerk gaan is niet hetzelfde als geloven. ook volwassenen kunnen ongelovig in de kerkbanken zitten. het koninkrijk van God gaat open bij wedergeboorte, niet bij geboorte.

Is het niet zo dat wij onze kinderen dopen opdat hun zonden vergeven worden omdat Jezus Christus voor ons gestoreven is ,...

het onderstreepte moet je echt eens vanuit de bijbel proberen te onderbouwen. je zal zien dat dat niet lukt! de doop is niet zodat ze vergeven zouden worden maar een daad van belijdenis dat de zonden vergeven zijn! hoe worden zonden vergeven? door bekering en geloof in Christus. niet door een doop.
Als zonden vergeving de reden van de doop is (geweest) dan zeg ik met Paulus: "je moet opnieuw, maar nu goed, gedoopt worden!"

Waarin de Ouders beloven het kind zo goed en kwaad als het kan op te voeden met het Geloof van de here Jezus Christus. En is het belijdenis doen niet een bevestiging van de dopeling zelf dat hij zelf verder wil met het Geloof ?

persoonlijk geloof is de enige voorwaarde en reden op tot doop over te gaan. ouders kunnen en moeten het geloof voorleven en uitleggen, maar kunnen kinderen niet het geloof inprenten omdat het niet het houden van regeltjes is.
ik neem aan dat je je wat ongelukkig uitdrukte toen je schreef 'verder wil met het Geloof' Geloven in een 100% overgave en toevertrouwen aan Christus. niet een beetje met geloof doen.

En nu zeg je dat kinderen dus niet geloven en niet tot God behoren... Zei Jezus niet ... Laat de kinderen tot mij komen en verhindert ze niet... of had hij moeten zeggen ... hou die kinderen van mij weg... want ze kunnen nog niet geloven en behoren niet tot God en mij ? Want dat zou dus volgens jou in die tijd gebeurd zijn volgens jou gedachtengang.

PARDON omdat kinderen ongelovig zijn moeten ze juist naar Christus gebracht worden opdat ze Hem leren kennen en tot geloof kunnen komen! wat een onzin leg je mij in de mond kan je niet met betere argumenten aankomen?

En zou een ouder iemand dus niet braaf in de kerk kunnen zitten maar in zijn hart eigenlijk niet geloven ...

zonder te willen veroordelen, maar in bepaalde kerkgenootschappen zitten duizenden ouderen die naar hun eigen zeggen onbekeerd -niet wedergeboren- zijn.

[schaapje]

Even een vraag....naar mijn idee, vanuit de bijbel horen kinderen/baby,s bij God
en de gemeente omdat ze geheiligd zijn door/of in het geloof van hun ouders.
graag een reactie

[boer]

Even een vraag....naar mijn idee, vanuit de bijbel horen kinderen/baby,s bij God
en de gemeente omdat ze geheiligd zijn door/of in het geloof van hun ouders.
graag een reactie

Yep. en daar hoeven ze dus niet eens besprenkeld voor te worden (want de ceremonien en rituelen zijn voorbij)
Maar op de dag dat ze groot genoeg zijn geworden voor een persoonlijke belijdenis, is daar de doop voor gegeven.
Want de doop in de Bijbel IS de belijdenis.
Of waar anders kan ik in de Schrift het sacrament vd belijdenis vinden?

[Marnix]

Die eerste zin slaat natuurlijk nergens op, ook al ben ik een voorstander om kinderen ook door onderdompeling te dopen. De besprenkeling is een praktische vorm van dopen... en idd jammer dat daarmee een stuk van de symboliek verloren gaat. Overigens blijft iedereen op dit punt problemen houden... want medegelovigen die voor de volwassenendoop zijn laten hun kinderen opdragen... en waar vind ik dat in de Bijbel terug?

Het verschil in denken heeft ook sterk met focus te maken, waar meer focus op verbond is zal men de lijn van besnijdenis naar doop trekken en zeggen: Het is een verbondsteken dus is er ook voor kinderen waar de andere groep dat niet zo ziet. Die andere groep zegt dat het duidelijk bij geloof en belijdenis daarvan hoort. Een "kinderdoper" zal tegenwerpen dat al die verhalen gaan om ongelovigen die tot geloof komen, dan is belijdenis en dan doop een logisch iets, zo doen zij dat ook als mensen tot geloof komen... maar als een kind van gelovigen opgroeit is het al heilig en kind van God, dat wordt hij niet pas bij zijn geloofsbelijdenis / doop.

Kortom, het blijft lastig... en het feit dat er al 30 pagina's over gepraat wordt bewijst dat wel weer. En ongetwijfeld kunnen we nog maanden doorgaan. Is het niet goed om een keer te bedenken dat we er niet uitkomen... en het zo te laten? Misschien wel een keer goed, tenzij we geloven dat wie als kind gedoopt is of juist als volwassene, of zich heeft laten overdopen of wat dan ook, niet gered kan worden. Dan kan ik me goed voorstellen dat dit een discussie zonder eind wordt.

[schaapje]

quote="Marnix Overigens blijft iedereen op dit punt problemen houden... want medegelovigen die voor de volwassenendoop zijn laten hun kinderen opdragen... en waar vind ik dat in de Bijbel terug?

Dat vinden we ook niet in de bijbel terug, ik weet niet hoe andere evangelische gemeenten
hiermee omgaan, maar bij ons wordt het wel gezegd dat het niet bijbels is (i.v.m.gasten)
En dat we a.h.w. de baby aan de gemeente voorstellen, en we vragen ook een zegen
aan God voor het kind en wijsheid voor de ouders i.v.m. de opvoeding
Het is ook nog zo dat niet elke ouder dit opdragen doet.

Een goede gewoonte dacht ik zo.

[elbert]

De geloofsdoop is dopen op geloof. verstandelijk gehandicapten kunnen prima geloven. ik ken er meerdere, en ze stralen van blijdschap omdat ze van Christus zijn.

Dat is heel mooi en dat weet ik natuurlijk ook wel, maar je weet dat het niet voor alle geestelijk gehandicapten geldt dat ze "prima kunnen geloven", of althans, voor zover wij kunnen nagaan (en wij kunnen dat soms maar heel beperkt nagaan). En daar ging het mij dus om. De vraag is hoe je daar mee omgaat: buitensluiten of insluiten. Het oordeel van de onbarmhartigheid of het oordeel van de liefde.

ook kinderen kunnen geloven. maar babies kunnen dat niet

Waar ligt precies de grens? 1 jaar, 2 jaar, 3 jaar, 4 jaar? En dan wel graag een Bijbels antwoord, met inachtneming van David, Samuel, Johannes de Doper, Timotheus enz. Wanneer konden ze geloven en wanneer niet. Dat weten we helemaal niet en dat hoeft ook helemaal niet.

hoeveel slechterikken waren als babie gedoopt, hoeveel god-lasteraars, hoeveel god-loogenaars? horen deze bij God? of hadden ze niet gedoopt mogen worden?

Hadden Ananias en Safira dan wel gedoopt mogen worden? (Hand. 5). Hebben de apostelen ergens een foutje gemaakt? Want Petrus wist wel dat ze gelogen hadden. Had hij dat niet wat eerder kunnen bedenken en hen de doop moeten weigeren? Maar zo werkt het dus niet: latere blijken van ongeloof zijn geen redenen tot weigering van de doop, tenzij je een profeet bent die met 100% zekerheid al weet wat de einde van iemands levens- en geloofsloop zal zijn. Maar dat is ons niet gegeven. Daarom wordt iedereen gedoopt die bij de gemeente hoort: volwassenen na geloofsbelijdenis en kinderen worden meegedoopt met hun ouders. Want ze horen er wel degelijk bij.

je hebt helemaal gelijk als er niet naar gevoelens verwezen wordt. er wordt naar de bijbehorende LEER verwezen. er wordt niet naar Chrstus sterven etc verwezen maar naar onze doop.

Dat is onjuist, zie het topic dat ik citeerde. Er wordt wel degelijk naar Christus sterven en opstanding gewezen: "wij zijn met Hem gestorven" zegt de apostel. Hij zegt niet: "Hij is met ons gestorven", wat op onze doop zou duiden. Nee, de doop duidt naar Zijn sterven, waarin wij delen. Niet andersom. Als de doop niet naar Zijn sterven en opstanding zou wijzen, zou het niet meer zijn dan een menselijk ritueel zonder grond.

hoe fout kan je zitten? de doop zegt niet tegen ons 'geloof dat' maar door de doop getuigen wij naar de wereld 'dit geloven wij!'

Als wat je schrijft waar is, dan moeten er bij elke doop verplicht getuigen uit de wereld bij zijn, anders wordt er niet getuigd naar de wereld. Maar er zijn in de regel geen wereldse getuigen bij. Het getuigen naar de wereld toe is natuurlijk niet het enige getuigenis van de doop. De doop getuigt ons van de afwassing van onze zonden (Hand. 22:16). Dat moeten/mogen we geloven, ook als je eenmaal gedoopt bent. Geloof is nl. geen verzameling van gepasseerde stations, maar vertrouwen. En vertrouwen is iets dat blijvend beoefend moet worden.

daarom moeten als baby gedoopten later daar belijdenis van afleggen om dit ontbrekende onderdeel toetevoegen. je geeft dus een andere betekenis aan de doop en zegt om die reden dat elke doop gelijk is.

Ik citeer gewoon de apostel Paulus die in zijn brief aan de Efeziers zegt dat er maar 1 doop is (Ef. 4:5). Daarom is elke christelijke doop hetzelfde, want er is maar 1 doop.

Paulus gaf in efeze al aan dat niet elke doop gelijk is en dat er daarom overgedoopt moest worden.

Dat was niet de christelijke doop (in de Naam van de Drie-enige God), maar de doop van Johannes: de doop der bekering tot vergeving van zonden.

dus vraag: zijn ongelovigen die als baby gedoopt zijn van der zonden gestorven? het wij in vers 3 en 4 slaat op dezelfde groep mensen. wij gedoopte mensen zijn niet langer slaaf van de zonden. kan je dit ook zeggen van babie-gedoopte mensen die niet geloven en onbekeerd zijn?

Vervang "die als baby gedoopt zijn en onbekeerd zijn" met "die als volwassene gedoopt zijn en onbekeerd zijn" en je hebt hetzelfde probleem. Dus de doop van kinderen is hier niet onderscheidend. Geloof of ongeloof van de gedoopte maakt het verschil in de vraag of iemand der zonden gestorven is. Dat betekent dat de doop 1 is, maar dat er 2 levenshoudingen bij zijn: geloof of ongeloof. Voor de bediening van de doop is echter de vraag van belang of iemand dat teken toekomt.

hier ben je heel helder. je kiest voor een standpunt, dat is je uitgangspunt. en vandaaruit komt dus al je redeneren. De bijbel is duidelijk dat alleen gelovigen bij de gemeente horen. we hebben hier dat uitputtend onderbouwt en nu kom je met als laatste verweer, 'maar als je gelooft dat kinderen bi de gemeente horen'.
dan blijft er weinig over om de bijbel los te laten en de tradite boven de bijbel te hebben. en dan eindigt dit gesprek. als je echter de bijbel boven de tradite wilt blijven houden, dan moet je je standpunten ook aan de bijbel aanpassen. door jezelf bijbelgetrouw te noemen maar er onbijbelse standpunten opna te houden dat is wat ik shizofreen noem.

Het onbijbelse standpunt waar ik de vinger bij leg is dat de kinderen van de gelovigen niet tot de gemeente zouden behoren en hen dus het teken dat daarbij hoort niet toe zou komen. De gemeente (ekklesia in het grieks, qahal in het hebreeuws) is een verzameling mensen die door God bijeen is geroepen, bijeen is gevoegd. Dat is ook de letterlijke betekenis van het woord gemeente (ek = uit, klesia = geroepen). Concluderen dat baby's niet tot de gemeente behoren, is hetzelfde als zeggen dat God ze niet uit de wereld tot Hem roept. Maar dat doet Hij dus wel. En aangezien de ouders hun kinderen meenemen, zijn deze kinderen met hun ouders geroepen heiligen (1 Kor. 1:2). Daarom worden ze gedoopt. Dat je dat een onbijbelse traditie noemt, is voor je eigen rekening, maar ik kom nu eenmaal met dezelfde Bijbel tot een andere conclusie.

Even een vraag....naar mijn idee, vanuit de bijbel horen kinderen/baby,s bij God
en de gemeente omdat ze geheiligd zijn door/of in het geloof van hun ouders.

Volgens 1 Kor. 7:14 zijn de kinderen van de gelovigen heilig.

En ongetwijfeld kunnen we nog maanden doorgaan. Is het niet goed om een keer te bedenken dat we er niet uitkomen... en het zo te laten?

We kunnen inderdaad maanden doorgaan en er niet uitkomen. Ik zou graag zien dat er wat meer verdraagzaamheid op dit punt was, maar zie die hier in dit topic helaas niet.

[schaapje]

@Elbert

Ik denk dat die verdraagzaamheid er wel is, maar die laten zzich niet horen.
Ik ben zelf een volwassendoper, en ik heb door het lezen op deze topic (er waren er al velen)
veel respect en begrip gekregen voor "baby-dopers "
Als een ieder het maar doet met het geloof zoals jij uitdraagt, maar jammer genoeg
is dat niet altijd zo.

Hoe vaak kom ik niet tegen dat iemand zichzelf "hervormd" noemt of iets anders omdat hij ooit
eens als kind gedoopt is, en eigenlijk nooit meer in de kerk komt, helemaal niets
meer doet aan geloven, dat vind ik zo jammer die christenen in naam die het
voorbrengt.

[Marnix]

Daar ben ik het helemaal mee eens. (alleen kan je dat natuurlijk niet aan de kinderdoop toewijzen, het probleem zit dan in de naamchristenen zelf)

Mooi dat deze discussie leidt tot onderling begrip, respect... laten we ons niet vooral richten op verschillen maar in de eerste plaats op wat ons bindt!

[schaapje]

Daar ben ik het helemaal mee eens. (alleen kan je dat natuurlijk niet aan de kinderdoop toewijzen, het probleem zit dan in de naamchristenen zelf)

Helemaal mee eens, maar als die kinderdoop niet was gedaan dan konden ze niets in die
richting zeggen natuurlijk.

Mooi dat deze discussie leidt tot onderling begrip, respect... laten we ons niet vooral richten op verschillen maar in de eerste plaats op wat ons bindt!

groot gelijk Marnix

[elbert]

@schaapje: mijn buren zijn evangelisch en toen hun kind opgedragen werd, zijn we (ons gezin) ernaartoe gegaan. Ik vind de praktijk van opdragen i.p.v. doop theologisch gezien maar zo zo, maar dat wil niet zeggen dat ik hun keuze niet respecteer. Ik hoop dat ze ook naar de doop van ons kind dat we dit najaar verwachten zullen komen. Ze zullen het er wel niet mee eens zijn, maar hen kennende denk ik dat ze onze keuze wel zullen respecteren en ernaartoe zullen gaan. Dat lijkt me een goede zaak: ook al verstaan we de Bijbel op dit punt anders, toch kunnen we wel met elkaar (en elkaars kinderen) meeleven.