Mortlach schreef:In wat pb-verkeer kwam er een vraag in me op:
Stel* dat je je plek in de hemel kon opgeven en dat dan 2 of 10 of 100 mensen, het aantal is niet zo belangrijk, die anders niet naar de hemel zouden gaan, dat wél zouden doen, zou je dat dan doen? En laat je dan met je ziel gebeuren wat je gelooft dat er dan gebeurt?
*Even geen mitsen en maaren en 'zo werkt het niet', dat weet ik wel.
Ik merk soms namelijk een nogal sterke focus op het naar de hemel willen, op zich niet zo heel vreemd als je daar in gelooft, maar soms lijkt het dat al het andere daaraan ondergeschikt wordt gemaakt.
In de boeddhistische overleveringen heb je de Bodhisatva's, mensen die het Boeddha-schap hebben bereikt, maar hun overgang naar nirvana uitstellen ten behoeve van alle wezens die nog niet zijn verlicht. Ik kan me eigenlijk niet bedenken of dat concept in het christendom ook voorkomt. Misschien omdat de ideeën over het leven na de dood dusdanig verschillen dat ze er daarom niet zijn.
Maar goed, wat zou jij kiezen, en waarom?
Wij hebben helemaal niets te kiezen, dus is het een verspilling van tijd om er zelfs maar op in te gaan.
Wij hebben totaal geen zeggenschap of keuze in deze dingen.
de pathetische vraagstelling classificeer ik dan ook als kolder.