Berichtdoor hazelaar » 26 jan 2011 14:27
Wat stel ik me bij God voor:
Aan de ene kant Zijn geweldige macht, grootheid, heerlijkheid en bovenal Zijn heiligheid. Heel het volk Israel was doodsbang toen God zich vertoonde op de berg Horeb. En toen Mozes aan God vroeg: "Laat mij uw heerlijkheid zien" zei God tegen hem geen mens Hem kan zien en in leven blijven. Ergens anders wordt Hij genoemd een verterend vuur. Een rabbi had eens te maken met een leerling die maar bleef aanhouden dat hij God wilde zien. De rabbi nam hem om 12 uur 's middags in de zomer mee de woestijn in en vroeg hem tegen de zon in te kijken. Verontwaardigde protesteerde de leerling dat hij dat niet kon, waarop de rabbi hem antwoordde: Als je al niet iets wat geschapen is kunt aankijken, hoe zou je de Schepper zelf dan ooit kunnen zien?
Aan de andere kant is deze grote, machtige God zo goed en barmhartig dat God de Zoon zelf naar de aarde is gekomen, mens is geworden en alles, maar dan ook alles van Zijn heerlijkheid heeft opgegeven om ons te redden. En daarom mogen we, als we mogen weten dat onze zonden vergeven zijn door het bloed van Jezus Christus, Hem aanspreken met Abba, papa. In het gebed leert Hij ons zeggen: Onze Vader. In Johannes noemt Jezus Christus ons vrienden als we doen wat Hij gebiedt. En Jezus zegt ons ook dat wie Hem gezien heeft, de Vader gezien heeft. Nu kun je zeggen, we hebben toch nooit Jezus gezien? In het NT staat echter uitvoerig beschreven wie en hoe Hij is, en laat dat dan ook onze beeldvorming zijn.
Jezus zei tot hem: Ik ben de weg, de Waarheid en het Leven. Niemand komt tot de Vader dan door Mij.