Johan100 schreef: De mens was geschapen om een eeuwigheid God te dienen op deze aarde. Dood wil zeggen dat men buiten God is, als straf op de zonde. Zoals in het Bijbelboek prediker staat keert bij de lichamelijke dood de geest van de mens naar boven naar God terug om eens weer verenigd te worden met het lichaam, en die van de dieren gaan naar beneden naar de aarde. Dieren houden helemaal op te bestaan.
In Gods Woord staat dat alle mensen zullen opstaan om geoordeeld te worden. Lichaam en geest zullen weer verenigd worden en iedereen zal geoordeeld worden. De mensen die wedergeboren zijn zullen ingaan ten eeuwigen leven en de mensen die niet gewild hebben dat Jezus Koning over hen zou zijn zullen eeuwig buiten God zijn, de eeuwige dood. God is leven en buiten God is geen leven. Buiten God noemen we dood. Dit is de tweede dood.
Maar zoals bijvoorbeeld het verhaal van Lazarus en de rijke man (en andere al aangehaalde gedeelten) aangeeft zijn de mensen buiten Jezus zich daar wel van bewust.
Ik vraag me nog steeds af hoe je wedergeboorte ziet, in dat andere topic. Hoe kan ik je woorden hier nu serieus nemen als je dat geeneens kan benoemen?
“verbergt Gij uw aangezicht, zij worden verdelgd, neemt Gij hun adem ( ruach = levensadem,levenskracht ) weg, zij sterven en keren weder tot hun stof”; zendt Gij uw Geest ( ruach = levensadem, levenskracht) uit, zij worden geschapen, en Gij vernieuwt het gelaat van de aardbodem.Psalm 104:29
“…..en het stof wederkeert tot de aarde, zoals het geweest is, en de geest (ruach = levensadem, levenskracht )wederkeert tot God, die hem geschonken heeft.” (Prediker 12:7)
“ Want het lot der mensenkinderen is gelijk het lot der dieren, ja, eenzelfde lot treft hen: gelijk dezen sterven, zo sterven genen, en allen hebben enerlei adem, waarbij de mens niets voor heeft boven de dieren; want alles is ijdelheid, alles gaat naar een plaats, alles is geworden uit stof, en alles keert weder tot stof. Wie bemerkt, dat de adem der mensenkinderen opstijgt naar boven en dat de adem der dieren neerdaalt naar beneden in de aarde? Prediker 3: 19-21)
Het zou goed zijn als je eens aandachtig zou herlezen wat er
werkelijk geschreven staat in bovenstaande verzen van Prediker.
Ten eerste staat er niet, zoals je beweert, dat bij de dood de geest van de mens naar God gaat, maar er staat wel dat
de geest van God of de levenskracht, die God gaf bij de samenstelling of schepping van de mens, naar Hem terugkeert.
Ten tweede staat er, in tegenstelling tot hetgeen jij beweert, dat er
totaal geen verschil is tussen de dood van de mens en de dood van het dier . Want als er geschreven staat “wie bemerkt dat de adem van de mens naar boven en deze van de dieren naar beneden gaat?” Is dit bedoeld als een ontkennende vraag en niet als een bevestiging zoals jij het blijkbaar leest, want dit fenomeen van een verschil tussen een naar boven stijgende en naar beneden gaande adem is onbestaande.
Nergens staat er in Gods Woord dat “dood “zijn, of “gestorven zijn “ de betekenis heeft dat het bewuste levende wezen (mens) zoals je het stelt ;
buiten God is. Dat is een uitvlucht die de mens heeft ontworpen om toch maar te kunnen aanduiden dat de mens die dood is in feite niet Dood is maar verder in leven (in een bewuste toestand) blijft, of met andere woorden een onsterfelijke ziel heeft;
En wat het verhaal of de gelijkenis van zowel de zaaier, of deze van de “arme Lazarus “ of nog andere betreft, het antwoord daarop heb ik uitgebreid in mijn artikel( die je blijkbaar niet gelezen hebt) behandeld . Een gelijkenis is geen beschrijving van een realiteit maar een drager van een geestelijke boodschap en kan dan ook, in een discussie als deze, niet in aanmerking genomen worden als een waarachtige toestand of gebeurtenis.
wat de wedergeboorte betreft daar wil ik wel een en ander over kwijt maar dit is niet relevant in deze topic daar de wedergeboorte een geestelijk (spiritueel) gebeuren is en in de eerste plaats niets met de letterlijke dood of het letterlijk sterven te maken heeft