Michael schreef:Hitchens ken ik niet. Maar Dawkins is bezig om vrijheid van religie te bevechten vanuit zijn atheisme. Als iemand atheist wil zijn moet je ze als christen met rust laten. Dat is belangerijk. En hoewel dat in nederland redelijk gebeurt. Zijn onze christenbroeders in engeland en de VS niet altijd even tolerant naar atheisten toe. Ondanks dat is hij altijd redelijk, altijd vriendelijk en hoewel hij religie totaal niet kan begrijpen, geeft hij mensen in principe wel het recht om te zijn wat ze willen zijn. Hij geeft ook heel volwassen toe dat hij niet kan bewijzen dat hij gelijk heeft. Maar tegelijk dat een gelovige dat ook niet kan.
Hij is gevaarlijk voor religie omdat vanuit religie men vaak onredelijk op hem reageert. De polariteit, zijn redelijkheid versus de onredelijkheid van de gelovige die tegenover hem staat is wat mensen overtuigt. Laat ik het zo formuleren, zijn e-mail inbox zit stampens vol met mail geschreven door christenen vol met dingen die christenen eigenlijk niet zouden moeten zeggen. En toch blijft hij redelijk kalm en bij de rede. Hij doet niet aan scheld partijen en laat zijn tegenstanders redelijk in hun waarde behalve waar ze onzin vertellen. En dat maakt vooral indruk op rationele opgeleide jonge professionals.
Soms denk ik dat we onze eigen grootste vijand zijn. Zonder onze hulp zou hij zo'n indruk niet achterlaten.
Dat komt er dan dus op neer, dat Dawkins een goede 'verkooptechniek' hanteert. En dat hij daarin kan profiteren van lagere mores in dat opzicht bij (een aantal/veel van) zijn tegenstanders.
Nou zegt verkooptechniek nog weinig over de inhoud van het verkochte, en het is jammer dat mensen zich daar vaak zo door laten leiden.
Michael schreef:Toen ik lessen persoonlijkheidsleer kreeg, kwam onze docent binnen en ging voor het bord staan naar ons kijken. We kenden hem niet want hij had ons nooit eerder les gegeven. Dat deed hij 10 minuten zonder iets te zeggen. En vervolgens zegt de man "Je kunt aan het uiterlijk niet zien hoe iemand van binnen in elkaar zit?" En vervolgens ging hij mensen aanwijzen en vertelde het een en ander over ze. Hij wees de dominanten aan de niet dominanten, hij gaf bepaalde waarden van mensen aan. En hij zat er helemaal niet vaak naast. De belangerijkste les was volg je instincten maar vertrouw er niet blind op je vergist je namelijk regelmatig. Maar je slaat nog vaker de spijker op de kop.
Dat komt mooi overeen met mijn ervaring.
haring schreef:Dat mensen rust vinden in het geloof in god maakt het nog niet waar natuurlijk. En wie zegt dat het leven van een atheist leeg en zinloos is? Want dat slaat nergens op natuurlijk, of dat zingeving alleen via god kan komen.
Rust vinden is geen keihard bewijs voor iets, aangezien er ook valse rust bestaat. Bijvoorbeeld wanneer iemand in een oorlogssituatie denkt dat de vijand voorlopig niet zal aanvallen, terwijl die vijand zich daarvoor ondertussen wèl aan het opmaken is.
Toch is rust wel iets positiefs. Daarmee wil ik duidelijk maken: het heeft iets te zeggen. Het is, om zo te zeggen, een niet-rationeel argument. Niet rationeel, maar daarom nog niet van weinig waarde. Misschien zou je het kunnen zien als een esthetische/morele aanbeveling. Of: een teken van gezonde leer, zoiets.
Ook in de Bijbel kom ik een bewijsvoering tegen, naar wat een bepaalde prediking uitwerkt:
Mattheüs 7:
15-20.
Kitty schreef:Ik ken behoorlijk wat mensen die vanuit zeer gelovig atheïst zijn geworden en die nu juist rust ervaren en vrede. Dus je kan niet zomaar stellen dat geloven rust geeft, het ligt er maar aan hoe je geloof in elkaar zit, wat er van je wordt verwacht of je het wel allemaal waar kan maken. Geloven kan ook ontzettend veel angst geven en onrust. Je kan hier dus totaal niet over generaliseren.
Voor het christelijke geloof bestaat er natuurlijk wel een norm: de Bijbel. Daaraan valt alles te toetsen.
Op zichzelf zegt jouw tekst dan ook eigenlijk niets, want ik lees niks over de overeenkomst of het gemis daaraan tussen wat men gelooft en wat de Bijbel leert.
