Nederig zijn

[dwaler]

In hoeverre is nederig zijn goed?

Betekend het, zoals mij geleerd is, dat je altijd de mindere moet zijn en altijd voor degene die boven je op de maatschappelijke ladder staan moet buigen.

Of mag je wel voor jezelf opkomen en zeggen wat jij wilt en voelt i.p.v. je altijd maar aan te passen aan de mening en het oordeel van een ander.

Voor mij voelt het schijnheilig, ja te zeggen, maar eigenlijk nee te denken en het toch maar te doen, omdat je de mindere moet zijn.

In principe is toch ieder mens gelijk? Ongeacht je status?

Ben benieuwd hoe jullie daar over denken.

[Marnix]

Nederig = bescheiden, bescheiden van jezelf denken... Jezelf niet het belangrijkst vinden.

Hier gaat het om:

1 Nu u door Christus zozeer bemoedigd wordt en liefdevol getroost, nu er onder u zo’n grote verbondenheid met de Geest is, zo veel ontferming en medelijden, 2 maak mij dan volmaakt gelukkig door eensgezind te zijn, één in liefde, één in streven, één van geest. 3 Handel niet uit geldingsdrang of eigenwaan, maar acht in alle bescheidenheid de ander belangrijker dan uzelf. 4 Heb niet alleen uw eigen belangen voor ogen, maar ook die van de ander. 5 Laat onder u de gezindheid heersen die Christus Jezus had. 6 Hij die de gestalte van God had, hield zijn gelijkheid aan God niet vast, 7 maar deed er afstand van. Hij nam de gestalte aan van een slaaf en werd gelijk aan een mens. 8 En als mens verschenen, heeft hij zich vernederd en werd gehoorzaam tot in de dood – de dood aan het kruis.

En dat is wat anders dan over je heen laten lopen, de ander altijd maar gelijk te geven om zijn zin te geven... Als iemand tegen je zegt: "Dat gras is oranje" hoef je niet te denken: Ik moet de minste zijn dus ik geef hem maar gelijk

[Gurkie]

Gisteren bijbelstudie gedaan over Romeinen 12 en zie daar wat verzen die hier wel mee te maken hebben:

3 Met een beroep op de genade die mij geschonken is, zeg ik u allen dat u zichzelf niet hoger moet aanslaan dan u kunt verantwoorden, maar verstandig over uzelf moet denken.

10 Heb elkaar lief met de innige liefde van broeders en zusters en acht de ander hoger dan uzelf.

16 Wees eensgezind; wees niet hoogmoedig, maar zet uzelf aan tot bescheidenheid.

18 Stel, voor zover het in uw macht ligt, alles in het werk om met alle mensen in vrede te leven.

Dit alles in het kader van 'gloeiende kolen op hoofden stapelen'.

[Chris7]

Gurkie,

Het zal nooit Gods bedoeling zijn, dat we over ons heen laten lopen door anderen, want dan heb je ook geen zelfrespect. Allen al het feit dat God van ons houdt zou de reden moeten zijn om niet over je heen te laten lopen, want God heeft ons tenslotte allemaal gemaakt.

Aan de andere kant zul je ook zeker niet ten koste van alles altijd het laatste woord behoeven te hebben. Ik denk dat het wel belangrijk is om altijd te proberen de wijste te zijn, dus zelfs al zóu je gelijk hebben, dan hoef je zeker niet altijd je gelijk te krijgen. Soms kan de goede relatie met iemand belangrijker zijn, dan deze relatie te verstoren, doordat je ten koste van alles gelijk wil hebben.

Ik heb in mijn reactie de stelling wat breder gemaakt dan wellicht de bedoeling is, maar ik hoop dat je begrijpt wat ik duidelijk wil maken.

[Gurkie]

Waar heb ik gezegd dat je als christen over je heen moet laten lopen?

[Chris7]

Gurkie,

Ik denk dat je me wel begrijpt!

[Gurkie]

Ik begrijp je eerste post, daar niet van. Maar waarom is die aan mij gericht? Ik heb namelijk nooit gezegd dat ik vind dat je als christen over je heen moet laten lopen. Ook probeer ik dat niet met mijn teksten aan te geven. Dus misschien kun jij wat duidelijker zijn in plaats dat je ervan uitgaat dat ik 'het' wel begrijp.

[Riska]

Te vaak zeggen we - op grond van welke tekst dan ook - dat we niet waardig zijn om...
Er wordt vergeten dat de wet is samengevat in de woorden, dat we God moeten liefhebben en de naasten als onszelf. Kortom: dat we van onszelf mogen houden. En dat we mogen uitstralen dat God ons liefheeft.

[WvW]

Betekend het, zoals mij geleerd is, dat je altijd de mindere moet zijn en altijd voor degene die boven je op de maatschappelijke ladder staan moet buigen.

Volgens mij bedoel je hier niet nederigheid, maar onderwerping. Nederigheid ligt dichter bij bescheidenheid dan onderwerping. Nederigheid betekent voor mij dat ik me het tegenovergesteld van arrogant probeer te gedragen. Nederigheid betekent ook het niet streven naar macht, of je macht misbruiken voor eigen gewin.

(Overigens is onderwerping ook een bijbelse deugd. In mijn ogen betekent onderwerping het respecteren van je meerdere. Maar je hoeft je aan hen niet absoluut te onderwerpen (in alles gehoorzaam zijn), zoals aan God. Overigens betekent het absoluut onderwerpen aan God in mijn ogen, Hem in alles volgen.)

[Chris7]

Gurkie,

Mijn oprechte verontschuldigingen, mijn reactie was bedoeld voor dwaler!
Het zal wel iets te maken hebben met het feit dat ik ADD heb. Daar zijn ze gisteren pas achtergekomen en ik ben al 46 jaar...........

[dwaler]

Oké, wat mij nu wel duidelijk is, is dat het dus niet nodig is om nederig te zien als je moeten onderwerpen aan en niet over je heen hoeft te laten lopen.

Toch, vind ik het moeilijk om de scheidingslijn te zien, maar dat ligt meer bij mijn persoontje, denk ik.

[Tijn]

Nederigheid, mooi begrip, moeilijk in de uitvoering. Tenminste dat vind ik. Want er zijn inderdaad momenten dat het goed is om je te buigen voor degene boven je op de maatschappelijke ladder, maar ook momenten om tegen dat gezag in te gaan. En dan is natuurlijk de vraag waar de scheidingslijn ligt. Ik denk niet dat die scheidingslijn zo aan te wijzen is, omdat het in iedere situatie weer anders ligt.
Persoonlijk probeer ik vaak nederig te zijn in de kleine dingen, door bijvoorbeeld na een feestje te helpen met opruimen en dergelijke, door af en toe voor de hele afdeling op mn werk koffie te halen. Maar ook om het een keer op te nemen voor een collega die enorm gepest word. En nederigheid richting God is een soort aanbidding, dat je je afhankelijk opstelt ten opzichte van Hem en je laat leiden door de plaatsvervanger van Jezus: de heilige Geest. En daarom moest ik ook denken bij dit topic aan de vrucht van de Geest. Als je naar de verschillende aspecten kijkt, dan zie je dat je eigenlijk bij elk aspect ook nederigheid kan neerzetten.

[lailahaillallah]

Esselamoen aleykoem,

In hoeverre is nederig zijn goed?

Betekend het, zoals mij geleerd is, dat je altijd de mindere moet zijn en altijd voor degene die boven je op de maatschappelijke ladder staan moet buigen.

Of mag je wel voor jezelf opkomen en zeggen wat jij wilt en voelt i.p.v. je altijd maar aan te passen aan de mening en het oordeel van een ander.

Voor mij voelt het schijnheilig, ja te zeggen, maar eigenlijk nee te denken en het toch maar te doen, omdat je de mindere moet zijn.

In principe is toch ieder mens gelijk? Ongeacht je status?

Ben benieuwd hoe jullie daar over denken.

Hoi Dwaler,


Kinderen hebben geen hoge gedachten van zichzelf (niet aanmatigend), zijn vrij van zonden en worden beschermt door God via Zijn engelen, zoals we het ook kennen in de Islam.


We lezen in Mattheus 18, waar Jezus (*censuur*) zegt:

1 Te dierzelfder ure kwamen de discipelen tot Jezus, zeggende: Wie is toch de meeste in het Koninkrijk der hemelen?

2 En Jezus een kindeken tot Zich geroepen hebbende, stelde dat in het midden van hen;

3 En zeide: Voorwaar zeg Ik u: Indien gij u niet verandert, en wordt gelijk de kinderkens, zo zult gij in het Koninkrijk der hemelen geenszins ingaan.

4 Zo wie dan zichzelven zal vernederen, gelijk dit kindeken, deze is de meeste in het Koninkrijk der hemelen.

5 En zo wie zodanig een kindeken ontvangt in Mijn Naam, die ontvangt Mij.

6 Maar zo wie een van deze kleinen, die in Mij geloven, ergert, het ware hem nutter, dat een molensteen aan zijn hals gehangen, en dat hij verzonken ware in de diepte der zee.

7 Wee der wereld van de ergernissen, want het is noodzakelijk, dat de ergernissen komen; doch wee dien mens, door welken de ergernis komt!

8 Indien dan uw hand of uw voet u ergert, houwt ze af en werpt ze van u. Het is u beter, tot het leven in te gaan, kreupel of verminkt zijnde, dan twee handen of twee voeten hebbende, in het eeuwige vuur geworpen te worden.

9 En indien uw oog u ergert, trekt het uit, en werpt het van u. Het is u beter, maar een oog hebbende, tot het leven in te gaan, dan twee ogen hebbende, in het helse vuur geworpen te worden.

10 Ziet toe, dat gij niet een van deze kleinen veracht. Want Ik zeg ulieden, dat hun engelen, in de hemelen, altijd zien het aangezicht Mijns Vaders, Die in de hemelen is.


We lezen in Mattheus 19:

13 Toen werden kinderkens tot Hem gebracht, opdat Hij de handen hun zou opleggen en bidden; en de discipelen bestraften dezelve.

14 Maar Jezus zeide: Laat af van de kinderkens, en verhindert hen niet tot Mij te komen; want derzulken is het Koninkrijk der hemelen.

15 En als Hij hun de handen opgelegd had, vertrok Hij van daar.

16 En ziet, er kwam een tot Hem, en zeide tot Hem: Goede Meester! wat zal ik goeds doen, opdat ik het eeuwige leven hebbe?

17 En Hij zeide tot hem: Wat noemt gij Mij goed? Niemand is goed dan Een, namelijk God. Doch wilt gij in het leven ingaan, onderhoud de geboden.


Jezus (*censuur*) weigert hier (uit nederigheid gelijk een kind) dat men hem "goed" noemt en beantwoord bescheiden dat hij geen te hoge gedachten van zichzelf heeft en dat er maar Eén goed is, namelijk Allah (swt).





Salaam.

[Riska]

Misschien kun je het "Esselamoen aleykoem" achterwege laten in je bijdragen? Wij zijn niet gewend elkaar op die manier te groeten en we wonen gewoon in Nederland. Sorry als ik dit opmerk, maar het geeft me een akelig gevoel. Mijn buren, voornamelijk Turken en Marokkanen doen dat ook niet, zeggen gewoon "goedemorgen", of "goedemiddag".

Daarnaast gebruiken wij niet de Koran, maar de Bijbel en wij hebben geleerd dat niemand, maar dan ook niemand na de zondeval nog zondeloos wordt geboren.

[WvW]

Bedankt voor je bijdrage lailahaillallah. je haalt twee mooie teksten aan. Maar Mattheüs 18 is volgens mij geestelijk bedoelt, wat blijkt uit de volgende tekst:

Indien gij u niet verandert, en wordt gelijk de kinderkens (vers 3)

Hoe kan een oud mens weer een kind worden? Lichamelijk gaat dit niet, maar geestelijk kan een oud persoon een kinderlijke houding aannemen ten opzichte van God. In het stukje zijn nog wel meer aanwijzingen te vinden het op alle gelovigen toe te passen is (,want die zijn klein van gemoed, mits ze goed geloven).

Jezus (*censuur*) weigert hier (uit nederigheid gelijk een kind) dat men hem "goed" noemt en beantwoord bescheiden dat hij geen te hoge gedachten van zichzelf heeft en dat er maar Eén goed is, namelijk Allah (swt).

De tweede tekst is helaas een beetje uit de context gehaald. De meeste bijbelvertalingen (en ik met hen) plaatsen een scheiding tussen vers 15 en 16. Dat is eigenlijk best logisch, omdat Jezus net uit de plaats vertrekt. Vervolgens komt de rijke jongeling tot hem. Het volledige hoofdstuk is hieronder te lezen.

Link naar Mattheüs 19