Ik was eigenlijk van plan er een nieuw topic over te openen, maar ik zie dat het ook wel redelijk hier past.
Het gaat mij over zaken, waarin christendom en islam verschillen. En wel zo, dat het christendom tegendraads is t.o.v. de menselijke geaardheid, terwijl de islam dat nou juist níet is.
Ik denk aan de volgende zaken:
God
Christendom: God is in het vlees verschenen, in Jezus Christus, om te betalen voor de menselijke schuld, om verzoening teweeg te brengen tussen God en mens. Hij is vernederd tot de schande aan het kruis. Naar de maatstaven van de menselijke beoordeling is dit een absurde boodschap! (
1 Kor. 1:
23)
God is één. Maar Hij bestaat in drie personen (Vader, Zoon en Heilige Geest)! Dat wil ook niet erg passen in onze logische categorieën, nietwaar?
Islam: Allah is de onschendbare, die er niet aan dènkt om zich te vernederen tot dit aardse slijk. Bovendien is hij één, en niet drie. Geen logische discrepantie dus. Alles klopt naar de maatstaven van de menselijke beoordeling.
Het geschrift waardoor God zich openbaart
De Bijbel: Gods boodschap is altijd verwoord in menselijke taal, en is tijdbetrokken. Er is sprake van een heilsgeschiedenis, waarin het heilswerk van God zich in de geschiedenis ontvouwt. Dat geeft een dynamiek aan Gods openbaring.
De Koran: een tijdloos boek, dat al eeuwig bij Allah was. Het bevat de onveranderlijke en tijdloze waarheid. De menselijke factor telt niet bij de openbaring van de Koran. Heel aantrekkelijk voor de mens, zo'n boven alle menselijkheid verheven heilig boek!
De mens
Christendom: door de zonde staat het er volstrekt hopeloos voor met de mens, als het gaat om het ijveren voor zijn zaligheid. Er valt niets voor te doen. Want de zonde betekent het volstrekte failliet van de mens voor God. In zichzelf ligt de mens eeuwig en reddeloos verloren voor God. Want God accepteert het minste of geringste kwaad niet! Maar door een wonder van God is er tòch redding mogelijk! En wel door het offer van Jezus Christus aan het kruis.
Niet dat je dan na je bekering in de zonde verder leeft. Nee, dan richt je je leven op Gods geboden. Maar dat is niet om er iets mee te verdienen, hoe essentieel dat verder ook is in het christenleven.
Deze dramatische toestand is lastig te begrijpen en in te zien voor de mens!
Islam: het valt wel mee met de mens. Hij heeft zo zijn fouten (zonden zo je wilt). En misschien zijn die zelfs best wel behoorlijk ernstig. Maar als hij nou goed leeft, dan mag hij naar de hemel. Het gaat erom dat de weegschaal positief doorslaat: de goede daden moeten meer gewicht hebben dan de slechte daden. Voor Allah is een bepaalde mate van kwaad dus wel acceptabel. Ofwel: een beeld wat wel erg goed aansluit bij hoe een mens tegen zichzelf aankijkt.
Cultuur en taal
Christendom: niet zo'n fixatie op cultuurvormen. Er is niet een bepaalde cultuur die boven de andere staat. De menselijke cultuur is zondig, en verder eigenlijk ook niet zo relevant als het om godsdienst gaat. De boodschap is voor ieder volk. Daarbij mag dat volk gewoon zichzelf blijven als het gaat om de nationale en culturele identiteit. Hetzelfde geldt voor de menselijke taal. Die mag gewoon gebruikt worden, en alle talen zijn prima. Dat maakt Pinksteren ook wel heel duidelijk. Er bestaat niet zoiets als een heilige taal. Ook de bijbeltalen zijn geen speciale heilige talen, maar gewone mensentalen zoals elke andere taal.
Islam: er bestaat zoiets als de islamitische cultuur. Die is beter dan de andere culturen, en moet die andere onheilige culturen eigenlijk verdringen. Arabisch is ook de heilige taal, die beter is dan de andere talen. Bidden gaat daarom in het Arabisch. Dat sluit aan bij de menselijke behoefte aan religieuze sfeer.
Tja, soms vraag ik mij best wel eens af: waarom is JHWH eigenlijk zo tegendraads tegenover de mens. Ik ga niet zeggen dat Hij dat niet mag. Maar ik vind het soms wel een beetje apart, ook al geloof ik heilig in het christelijke geloof. (Het
credo quia absurdum van Tertullianus is mij niet vreemd.)
Ik bedoel deze opmerking ook niet zo, als ware ik jaloers op de islam. Nee, ik voel mij niet aangetrokken tot de islam. Integendeel.
Het mooie is trouwens, dat ik juist door hierbij stil te staan, meer doordrongen raak van de waarheid van het christelijke geloof. Het sterkt mijn overtuiging juist, in plaats van dat het dat zou aanvechten.
) Maar ik ga even uit van de bronnen.
