André schreef:Nou, ik vind het nogal frappant/interessant hoe een mens met een Christelijke opvoeding, die kennis blijkbaar makkelijk aan de kant kan schuiven als zijnde op hem niet (meer) van toepassing.
Je schrijft 'christelijk(e)' met een kleine letter als het niet aan begin van de zin staat.
Maar waarom is dat frappant? Ik ben kritisch gaan nadenken en kwam voor mezelf tot de conclusie dat het christelijk geloof niet naar de waarheid leidt. Ik schuif de kennis die ik heb opgedaan in mijn voorbije jaren helemaal niet terzijde, maar ik doe er iets anders mee dan jij.
André schreef:Misschien is het van mijn kant een machteloze poging om tegen beter weten in je te laten nadenken welke keuzes je gemaakt hebt.
Maak je maar niet druk, daar denk ik vrijwel dagelijks over na.
@ Zahra:
Ik begrijp je 'ja precies' niet zo goed. Het is immers net zo 'vreemd' dat mensen de islamitische versie van de waarheid aanhangen en ook hun (jullie) manier van 'beleiden' is apart en interessant voor buitenstaanders. De Koran kennen veel mensen ook, terwijl ze er niet in geloven.
Ik begrijp het kritiekloos overnemen van een geloof ook wat vreemd. Dat is overigens wat anders dan de weg van je ouders volgen: mensen die me bijzonder aan het hart gaan, hebben bewust gekozen - na een heel denkproces - om wel de weg van de 'vaderen' te bewandelen, en daarin schuilt mijns inziens niet per definitie iets kwaads.
Mensen die van het christelijk geloof overstappen op de islam snap ik overigens nog minder. En trouwens, jij neemt dan niet het geloof over van je ouders, maar in wezen is je geloof natuurlijk net zo 'naïef' als dat van christenen en andere gelovigen. Je neemt iets aan omdat het in een boek staat dat de waarheid zou bevatten. Het is overigens helemaal niet noodzakelijk om je enorm te verdiepen in alle religies - dat heb jij ook niet gedaan, want je geeft aan dat je je beperkt hebt tot drie grote religies - om een keuze te maken, zeker niet als er sprake is van een 'openbaringsgeloof'.
Maar dat is niet waar ik hier op doelde.
