reform schreef:Cicero schreef:1. ik heb het niet over object + subject.
2. In welke grammatica staat dat in een narratieve tekst We + subject + perfectum nog iets anders kan betekenen dan een toestandszin?
3. Hayta staat er inderdaad niet zomaar. Als het er niet had gestaan dan kreeg je een rare constructie met een nominale zin. Nu kun je goed bepalen hoe de tekst loopt. Zo simpel is dat.
Bij jou is het woord hayeta alleen een koppelwerkwoord. In een geïnspireerd schrift moet er een verschil zijn tussen zin met een werkwoord en een zin zonder werkwoord. Dat is de consequentie als je uitgaat van een geïnspireerd geschrift.
Punt 3 is geen argumentatie.
Hayta is volgens mij en volgens alle mensen met gezond verstand inderdaad een koppelwerkwoord. Maar wel een met een bepaalde semantische waarde, nl. om een toestand aan te geven.
Stel dat ik aanneem dat de Schrift geïnspireerd is, dan is het voor mij niet in te zien waarom er een verschil moet zijn tussen een nominale zin en een verbale zin. Tenzij je aanneemt dat er mechanische inspiratie heeft plaatsgevonden, is het onzin om te ontkennen dat een bepaalde auteur zo z'n voorkeur heeft.
Trouwens, ook ik beweer dat er hier verschil zou zijn tussen een nominale zin en een verbale zin. Gen. 1:2 is geen nominale zin omdat anders het verhaal niet goed zou lopen. Dus mijn standpunt is zelfs verenigbaar met de inspiratiegedachte.
Cicero schreef:'toen God begon met scheppen van hemel en aarde - de aarde was nog wild en woest etc. - toen zei God: er zij licht.' Als je het zo vertaalt, onderstreept dat te meer mijn punt.
Een opschrift begint echt niet met toen hoor.
Ik zeg ook: 'een
soort opschrift' en ik noemde het ook een openingszin die vooruitgrijpt op het verhaal. Het kan dus prima.
7 Het was slecht in Gods ogen dat dit was gebeurd, daarom strafte hij Israël. 8 Hierop zei David tegen God: ‘Ik heb ernstig gezondigd met mijn daad. Vergeef uw dienaar zijn zonde; ik ben een dwaas geweest.’ 9 De HEER sprak tot Gad, de ziener van David: 10 ‘Ga naar David en zeg hem: “Dit zegt de HEER: Hier heb je drie straffen. Kies er een uit; die zal ik je opleggen.”’ etc.
Als je vers 7 opvat als een geïsoleerde beschrijving van een handelen Gods, straft God tweemaal Israël. Daarom moet je vers 7 als een soort inleiding op het vervolg lezen. Zo lees ik ook Gen. 1:1
Dat is koeien met paarden vergelijken. Genesis is niet hetzelfde als Samuel.
Schrift met Schrift vergelijken heet dat. Zoals Airke al terecht opmerkte, is er sprake van een vormovereenkomst. In beide gevallen vormt de eerste zin van een verhaal/onderdeel van een verhaal een openingszin die vooruitgrijpt op het vervolg.
Ik beweer niet dat in vers 1 een toestand wordt beschreven. Gods 'scheppen' is een handeling die in dit vers qua object ('hemel en aarde') héél Gen. 1 omvat. Dus je kritiek gaat niet op.
Waar baseer je op dat de eerste 2 verzen bij elkaar horen en niet afzonderlijk?
Waarom ga je niet in op wat ik schrijf? Je gaat namelijk over op een heel ander onderwerp, namelijk op de vraag of de eerste 2 verzen bij elkaar horen. Ik zou eerst je mening wel eens willen horen of op taalkundige gronden het mogelijk is dat Gen. 1:1 een openingszin is die vooruitgrijpt op het vervolg.
Als je het als een geheel ziet, dan moet de tohu door God geschapen zijn (en dat kan niet volgens Jesaja).
Nee, want ook als je geen gap leest tussen vers 1 en 2, wat nogal voor de hand ligt, is het niet expliciet wie voor de chaos verantwoordelijk is.
Maar goed ik zie niet in waarom jou exegese het zou moeten zijn. Ik vind het allesbehalve overtuigenf klinkrn. De Gap-theorie heeft goede fundamenten. Daar hoeft je geen bijzondere bijbelopvatting voor te hebben. De conclusie die jij in het begin van het topic stelde 'alleen als je een héél erg bijzondere Bijbelopvatting hebt, is de gaptheorie interessant', is nogal misplaatst.
Ja joh, gewoon je eigen overtuiging blijven roepen. Dat is pas overtuigend.
leclerc schreef:Ik zit me al maanden te verbazen aan je totale gebrek aan werkelijke belangstelling in wat een ander schrijft, beste Reform.
Scherpe observatie...
reform schreef:Op sommige vragen wil de beste Cicero geen antwoord op geven (zoals waarom hij gelooft in de opwekking van Jezus Christus door God?).
Kom op zeg, daar heb ik wel degelijk antwoord op gegeven.
airke schreef:Jazeker, ik zie een vormovereenkomst: in beide gevallen fungeert de eerste zin als het opschrift boven het verhaal.
Dat weet je helemaal niet zeker. Waar baseer je op dat je het op die manier moet lezen?
Kun je 1 Kron. 21,7 anders lezen? Volgens mij gaat dat moeilijk. Als in dat vers een gevalletje 'openingszin die vooruitgrijpt op het vervolg' voorligt, dan is het theoretisch mogelijk dat dat in Gen. 1:1 ook het geval is. Wat mij betreft levert dat een consistente interpretatie op. (Zie verder bovenstaande post.)
...Dat is een interpretatie, die je helemaal niet uit de tekst kan uithalen.
De pot verwijt de ketel... en in dit geval onterecht, omdat Airke gewoon Gen. 1 op zichzelf uitlegt en Reform zo nodig Jesaja erbij moet halen. Aangezien de nabijere context beslissender is dan een heel ander Bijbelboek, heeft Airke gelijk. Daarbij komt, dat Jesaja helemaal niet de interpretatie hoeft toe te laten die reform eraan geeft.
want er staat in Jesaja dat God de aarde niet ALS een tohu heeft geschapen. Is dat nou zo moeilijk om dat te begrijpen?
Je staart je blind op je eigen vooringenomenheden.
Je begint warrig te worden reform. Misschien tijd om toe te geven dat je niet zo sterk staat als je dacht? Er is geen enkele reden om tussen Gen. 1:1 en 2 een gap aan te nemen. Dat mag je erbij verzinnen, prima. Maar doe dan niet alsof je exegese bedrijft.
. De conclusie dat de Gap-theorie op basis van jouw gegeven een fantasie is (die reform er graag wil inlezen), is derhalve niet gerechtvaardigd. Elk weldenkend mens moet dat toch met mij beamen...toch Leclerc?
