Wat is voor jou fundamenteel in je geloof?

[Boekenlezer]

"De rechte leer" wordt door ieder anders ingevuld, het is maar uit welk kerkgenootschap je komt en waar je in bent opgegroeid. En als je in een beperkte kring blijft dan hoor je ook niets anders. Dan is elke andere interpretatie misschien heel erg bedreigend.

Jij stelde een vraag over de rechte leer. Ik heb daar antwoord op gegeven.
Bewust heb ik niet gezegd: "Kijk, in dat kerkverband leren ze alles perfect." De praktijk is immers dat mensen altijd weer afwijkingen genereren.
Daarom heb ik een beginpunt aangegeven, van waaruit je beter kunt beginnen. Ik geef toe: dat is geen pasklaar antwoord, maar een begin om mee verder te gaan.
Ik vind het jammer dat jij dat niet positief oppakt, en maar blijft steken in die opvattingen en kerkgenootschappen.

Wat mij altijd weer opvalt is dat geloof zo wettisch wordt voorgesteld. Als we niet dit, als we niet dat, dan...

En wie doet dat dan? Ik?
Kortom: wie bekritiseer jij nu precies?

En als ik dit eens combineer met wat je eerder stelde, zou ik de vraag kunnen stellen: is het OT in jouw ogen wettisch?

En ik leef uit de vreugde dat Hij mij vrijgekocht heeft uit de slavernij en ik mij nooit meer een juk hoef te laten opleggen, door niemand. Niet door de kerk, niet door de dogma's van de kerk...

Wat is er mis met dogmatiek? Het formuleren van de leer? Is dat niet eerder juist iets om dankbaar voor te zijn, als dat vanuit een luisterhouding mag gebeuren bij het licht van de Schrift? Het betekent namelijk dat je niet zelf het wiel hoeft uit te vinden. Daarentegen klink je helaas zo reactionair.

[Boekenlezer]

Zo zijn er veel boeken en films die waarheden bevatten. De bijbel is gewoon één zo'n boekenverzameling.

Ik bekijk de Bijbel in geloof. En dan zie je de Bijbel toch echt heel anders. Maar het geloof is een bovennatuurlijke gave die ik je niet kan geven.

Er zijn passages waarin staat dat een mens door werken behouden wordt.

Het geloof en de daden (werken) staan niet los van elkaar, maar hebben alles met elkaar te maken. Zie bijvoorbeeld Jakobus 1:26-27.

Je kunt iemand die een mening verkondigt die de jouwe niet is een en andermaal daarop wijzen, maar zijn hellevaart is niet jouw verantwoordelijkheid, als je hem daarop gewezen hebt. Je gaat zélf over de streep, als je hem vervolgens uit jouw gemeenschap sodemietert, omdat hij jouw waarheid niet deelt.

Mensen als Arius of Pelagius kon je toch onmogelijk hun gang laten gaan in de gemeenschap, en de boel laten vergiftigen. Dan moet er ingegrepen worden.
Wat zal een vader doen met een zoon die zijn zusje wil misbruiken? Zijn gang laten gaan? Hoe die zoon dan denkt en voelt is niet het meest relevante. Het meest relevante is dan dat er krachtig ingegrepen wordt om grote schade te voorkomen. Pas nadat de veiligheid gegarandeerd is, kun je dan rustig reflecteren over wat er allemaal speelt.

Tja - dat geloofde men toen zo.

En wij, 'verlichte' mensen van deze tijd, weten het beter?

[Russell]

Of heeft de kerk zich in de controverses rond Arius en Pelagius zich soms met onbelangrijke dingen beziggehouden?

Jup.

[Carl]

Vind ik ook.
Tegenwoordig zijn de meeste kerken bezig met een proces waarin ze eindelijk zover komen dat ze inzien dat het niet gaat om het eigen theologische gelijk.
Waar het om gaat is dat we uit de opstanding van Christus de kracht putten om elkaar lief te hebben in plaats van te verketteren.

je broer
Carl

[goshen]

Op wiki staat: "Een christen is een aanhanger van het christendom, of (in meer strikte zin) een volgeling van Jezus Christus." Volgens mij klopt dit niet en moet het zijn Een Christen is iemand die er naar streeft te zijn als Jezus Christus. Met de woorden "aanhanger" en "volgeling" kan ik niet zo veel in die zin dat het de lading niet dekt.

[Vuurtje]

Met die definitie neem ik geen genoegen Het geloven en vertrouwen dat Jezus voor mij gestorven is om zo weer een relatie met God mogelijk te maken vind ik het fundament.

[Riska]

Met die definitie neem ik geen genoegen Het geloven en vertrouwen dat Jezus voor mij gestorven is om zo weer een relatie met God mogelijk te maken vind ik het fundament.

helemaal mee eens!

[darren]

Wat is voor jou fundamenteel in je geloof?

Fundamenteel voor mij is dat ik geen geloof heb, dat ik geen pakketje dogma's tot mijn beschikking heb of wil hebben vanwaaruit ik de wereld en mijn gedrag (doen en denken) kan bezien.

Fundamenteel voor mij is dat de mens een vrij denkend wezen is die zich niet geestelijk moet laten knechten door dingen die anderen hem/haar hebben voorgekauwd.

Fundamenteel voor mij is, dat alles wat ik in mijn levensbeschouwing inbouw, logisch te begrijpen moet zijn, dan wel gestoeld moet zijn op dingen die een logische onderbouwing hebben.

Fundamenteel voor mij is, dat de mens in staat is zich te bevrijden van alle geestelijke beperkingen en niet is geboren of voorbestemd is om in zonde te leven, maar om totaal gelukkig te worden, om volledig en "heel" te worden.

Fundamenteel voor mij is, dat ik niet op een religieuze manier in het leven kan of wil staan, omdat religieuze geschriften elkaar tegenspreken en vol met inconsistenties zitten die ik niet wens te aanvaarden.

Fundamenteel voor mij is, dat ik niet de menselijke zondigheid, noch het menselijke lijden als het uitgangspunt voor mijn leven wil nemen, maar juist de onderschrijving dat de mens van nature een gelukzalig wezen is, dat terug kan keren naar zijn oorspronkelijke wezenstoestand.

Fundamenteel voor mijn houding ten aanzien van het christendom en de christelijke geschriften is, dat ik het leven en de leringen van Jezus niet vereenzelvig met het latere christendom, maar meer zie als harmonierend met mijn eigen levensbeschouwing. Ik kan dit zo zien, omdat ik de christelijke geschriften niet zie als een uniform blok informatie met "de waarheid", maar als een dynamische ontwikkeling waarin de leringen van Jezus zijn geabsorbeerd, weggesnoeid en ondergesneeuwd door de theologien van het christendom.

[parsifal]

Wat is voor jou fundamenteel in je geloof?

Fundamenteel voor mij is dat ik geen geloof heb, dat ik geen pakketje dogma's tot mijn beschikking heb of wil hebben vanwaaruit ik de wereld en mijn gedrag (doen en denken) kan bezien.

goed

Fundamenteel voor mij is dat de mens een vrij denkend wezen is die zich niet geestelijk moet laten knechten door dingen die anderen hem/haar hebben voorgekauwd.

Is dit niet een soort dogma?

Fundamenteel voor mij is, dat alles wat ik in mijn levensbeschouwing inbouw, logisch te begrijpen moet zijn, dan wel gestoeld moet zijn op dingen die een logische onderbouwing hebben.

Is dit in strijd met een dogmatische houding?

Fundamenteel voor mij is, dat de mens in staat is zich te bevrijden van alle geestelijke beperkingen en niet is geboren of voorbestemd is om in zonde te leven, maar om totaal gelukkig te worden, om volledig en "heel" te worden.

Dit lijkt me niet consistent met je vorige punt en lijkt me in strijd met alles wat waarneembaar is in de wereld.

Fundamenteel voor mij is, dat ik niet op een religieuze manier in het leven kan of wil staan, omdat religieuze geschriften elkaar tegenspreken en vol met inconsistenties zitten die ik niet wens te aanvaarden.

Interessant, heb je veel voorbeelden? En heb je je ook verdiept in de mogelijke antwoorden op de inconsistenties. Dat je het niet wenst te aanvaarden geloof ik weer wel helemaal.

Fundamenteel voor mij is, dat ik niet de menselijke zondigheid, noch het menselijke lijden als het uitgangspunt voor mijn leven wil nemen, maar juist de onderschrijving dat de mens van nature een gelukzalig wezen is, dat terug kan keren naar zijn oorspronkelijke wezenstoestand.

Door de mongooltjes te aborteren? (Goed ik geloof wel in het geluk van veel van hen) of de mensen met chronische pijn?

Fundamenteel voor mijn houding ten aanzien van het christendom en de christelijke geschriften is, dat ik het leven en de leringen van Jezus niet vereenzelvig met het latere christendom, maar meer zie als harmonierend met mijn eigen levensbeschouwing. Ik kan dit zo zien, omdat ik de christelijke geschriften niet zie als een uniform blok informatie met "de waarheid", maar als een dynamische ontwikkeling waarin de leringen van Jezus zijn geabsorbeerd, weggesnoeid en ondergesneeuwd door de theologien van het christendom.

Wat zijn je bronnen? Ik geloof niet dat het Christendom heel onredelijk was in de redactie van de Bijbel, en de geschriften zijn ontstaan toen het nog vrij recent was.

[darren]

Fundamenteel voor mij is dat de mens een vrij denkend wezen is die zich niet geestelijk moet laten knechten door dingen die anderen hem/haar hebben voorgekauwd.

Is dit niet een soort dogma?

Nee, een dogma is iets wat je niet ter discussie kan en wil stellen. Ik kan dit fundament verdedigen en beargumenteren.

Fundamenteel voor mij is, dat alles wat ik in mijn levensbeschouwing inbouw, logisch te begrijpen moet zijn, dan wel gestoeld moet zijn op dingen die een logische onderbouwing hebben.

Is dit in strijd met een dogmatische houding?

Ja, dat is het. In een dogmatische houding is altijd ergens geen ruimte voor logica. Daar is de logica dus niet fundamenteel.

Fundamenteel voor mij is, dat de mens in staat is zich te bevrijden van alle geestelijke beperkingen en niet is geboren of voorbestemd is om in zonde te leven, maar om totaal gelukkig te worden, om volledig en "heel" te worden.

Dit lijkt me niet consistent met je vorige punt en lijkt me in strijd met alles wat waarneembaar is in de wereld.

Integendeel, de hele evolutie van het leven en die van het individu zijn er een illustratie van. Pessimisme en negatief denken laat ik graag aan anderen over (aan de zwarte kleding kun je ze zelfs al herkennen).

Fundamenteel voor mij is, dat ik niet op een religieuze manier in het leven kan of wil staan, omdat religieuze geschriften elkaar tegenspreken en vol met inconsistenties zitten die ik niet wens te aanvaarden.

Interessant, heb je veel voorbeelden? En heb je je ook verdiept in de mogelijke antwoorden op de inconsistenties. Dat je het niet wenst te aanvaarden geloof ik weer wel helemaal.

Zekers heb ik me daar in verdiept. Dat geschriften van verschillende religies elkaar tegenspreken lijkt me geen illustratie te behoeven. In de synoptische evangelien alleen al zitten tal van tegenstrijdigheden in de manier waarop Jezus "geciteerd" wordt. Uit de aanpassingen en toevoegingen blijkt bovendien dat de redacteuren er geen hout van begrepen hebben en er ieder op zich weer iets anders van gemaakt hebben.

Fundamenteel voor mij is, dat ik niet de menselijke zondigheid, noch het menselijke lijden als het uitgangspunt voor mijn leven wil nemen, maar juist de onderschrijving dat de mens van nature een gelukzalig wezen is, dat terug kan keren naar zijn oorspronkelijke wezenstoestand.

Door de mongooltjes te aborteren? (Goed ik geloof wel in het geluk van veel van hen) of de mensen met chronische pijn?

Het gaat er niet om dat er geen lijden zou zijn, maar dat het niet het negatieve uitgangspunt vormt van mijn levensbeschouwing. Wat negativiteit als uitgangspunt neemt ("ik ben zwak, ik ben zondig"), kan nooit meer echt positief worden.

Fundamenteel voor mijn houding ten aanzien van het christendom en de christelijke geschriften is, dat ik het leven en de leringen van Jezus niet vereenzelvig met het latere christendom, maar meer zie als harmonierend met mijn eigen levensbeschouwing. Ik kan dit zo zien, omdat ik de christelijke geschriften niet zie als een uniform blok informatie met "de waarheid", maar als een dynamische ontwikkeling waarin de leringen van Jezus zijn geabsorbeerd, weggesnoeid en ondergesneeuwd door de theologien van het christendom.

Wat zijn je bronnen? Ik geloof niet dat het Christendom heel onredelijk was in de redactie van de Bijbel, en de geschriften zijn ontstaan toen het nog vrij recent was.

Als christen moet je die redelijkheid wel onderschrijven ja. Ik zoek liever naar de historische Jezus, dat is mijn fundament wat dit betreft. Als bronnen gebruik ik delen uit het Nieuwe Testament om de resten van de oorpronkelijke leringen van Jezus te achterhalen. Kritisch-historisch en selectief lezen dus in plaats van de theologien van talloze christenen en bisschoppen. Verders gebruik ik mijn logische verstand om mystieke kennis en geschiedenis te scheiden van religieuze verzinsels en religieuze mythe-vorming. Helemaal scheiden lukt nooit, maar je komt een aardig eind op weg omdat de mystiek vrij universeel is en in verschillende culturen op dezelfde manier terugkomt.

[phox]

Waarom word je nergens echt concreet darren?

[darren]

Waarom word je nergens echt concreet darren?

De vraag in deze draad gaat niet over welke appels of peren je lekker vind phox.