MrSokkie schreef:En ik noem het indoctrinatie en emotionele chantage. Wat ik me nog zeer goed herinner is dat de enige reden dat ik meewerkte aan mijn vormsel was dat ik mijn oma niet teleur wilde stellen. Ikzelf wilde niet en geloofde toen allang niet meer. En over alles wat daarvoor gebeurde had ik nog niks te zeggen. Ik zou het zeer zeker niet nog een keer doen.
Dat is triest, heel triest. En dat is hoe het heel vaak gaat. Laat ik je een geheimpje verklappen: bij mij is het ook zo gegaan. Ik heb eerste Communie gedaan omdat dat zo hoorde, en omdat je er leuke cadeautjes bij kreeg. En ik heb Vormsel gedaan, omdat dat ook zo hoorde, en .. verder niks. Ik vond er onlangs een foto van, was stomverbaasd dat ik daar tussen mijn ouders op mijn knieën voor die bisschop zat, want ik herinnerde me er niks meer van. En toch .. het is een sacrament dat objectief werkzaam is (onafhankelijk van het geloof van de vormeling). En ik ben ervan overtuigd, dat de werking van dat sacrament later een grote rol in mijn geloofsontwikkeling heeft gespeeld. Ik wens je van harte toe, dat het bij jou ook nog eens zo zal zijn. Wees trouwens niet bang: opnieuw gevormd worden hoeft niet ... het kán niet eens, het is once in a lifetime.
Die weegschaal en die twee engelen op de schouders van de mensen zijn in de islam centrale onderdelen van de geloofsleer. En dus belangrijk om te weten, lijkt mij.
Blijkbaar wordt het dan weer eens tijd mijn kennis wat op te frissen.
Vandaag kwam ik in m'n koranlezing iets tegen wat past bij dit onderwerp:
En de werken van ieder mens hebben Wij om zijn hals gehangen; en op de Dag der Verrijzenis zullen Wij voor hem een boek brengen en hij zal het opengeslagen zien.
"Lees het boek. Uw eigen ziel is op deze dag als rekenaar tegen uzelf voldoende."
Soera 17:13-14
Ik ben heel blij dat God bij mij dat boek zal dichtslaan en bij het oud papier gooien, als Zijn Zoon bij mij gaat staan en laat zien dat Hij voor mij geleden heeft, is gestorven en opgestaan.