.Excuses voor het oprakelen van deze discussie, maar er stonden nog wat reacties te wachten
Dank voor het uitgebreide antwoord, Gravo!
gravo schreef:Paulus hanteert dit comparatieve denken (waarin er gouden regels zijn en hoofd- en bijzaken in de wetsbetrachting) ook door te zeggen: zo blijven dan geloof, hoop en liefde, doch de meest daarvan is...de liefde. Er is iets dat duidelijk vooraan of bovenaan staat. Daar staat of valt het geheel mee.
Daar moeten ook alle andere dingen aan getoetst worden (al sprak ik alle talen van de wereld...maar had de liefde niet...ik was niets!).
Kortom, Jezus en Paulus hebben mij op het spoor gebracht om alles te toetsen aan de hoofdzaak, aan de hoofdwet. Als die toets wordt doorstaan, is veel mogelijk.
Zo beschouwd zie ik de Bijbelgedeelten waar het gaat over de plaats van de vrouw niet als "geboden" zoals jij zegt of als "nadrukkelijke voorschriften".
Het zijn geboden van de Heere. Dat zeg ik niet alleen, dat is wat Paulus schrijft:
"Laten uw vrouwen in de gemeenten zwijgen. Het is hun immers niet toegestaan te spreken, maar bevolen onderdanig te zijn, zoals ook de wet zegt...
... Als iemand denkt dat hij een profeet is of een geestelijk mens, laat hij dan erkennen dat wat ik u schrijf geboden van de Heere zijn ."
(1 Korinthe 14:34-37)
"Als u Mij liefhebt, neem dan Mijn geboden in acht."
(Johannes 14:15)
Dus blijft mijn vraag staan: hoe je als christen of gemeente Gods geboden naast je neer kunt leggen?
gravo schreef:Niet langer geldt de door de zondeval bepaalde verhouding tussen man en vrouw, maar is er een nieuwe verhouding gekomen.
Dat is niet wat Paulus schrijft en ook niet wat Petrus schrijft:
"Evenzo, vrouwen, wees uw eigen mannen onderdanig; opdat ook, als sommigen aan het Woord ongehoorzaam zijn, zij door de levenswandel van de vrouwen zonder woorden gewonnen mogen worden, doordat zij uw reine levenswandel in de vreze des Heeren waarnemen.
Uw sieraad moet niet bestaan in iets uiterlijks: het vlechten van het haar, het dragen van gouden sieraden of het aantrekken van mooie kleren; maar uw sieraad moet zijn de verborgen mens van het hart, met het onvergankelijke sieraad van een zachtmoedige en stille geest, die kostbaar is voor God.
Want zo tooiden zich voorheen ook de heilige vrouwen, die op God hoopten, en hun eigen mannen onderdanig waren; zoals Sara Abraham gehoorzaamde en hem heer noemde. U bent kinderen van haar geworden, als u goeddoet en niet bevreesd bent voor enig ding dat u angst zou kunnen aanjagen.
Evenzo, mannen, woon met begrip met haar samen; geef de vrouw, als de zwakkere, haar eer; u bent immers ook mede-erfgenamen met haar van de genade van het leven; opdat uw gebeden niet verhinderd worden."
(1 Petrus 3:1-7)
gravo schreef:Lees wat de straf was voor Adam:
"zo zij het aardrijk om uwentwil vervloekt; en met smart zult gij daarvan eten al de dagen uws levens.
Ook zal het u doornen en distelen voortbrengen, en gij zult het kruid des velds eten. In het zweet uws aanschijns zult gij brood eten, totdat gij tot de aarde wederkeert, dewijl gij daaruit genomen zijt; want gij zijt stof, en gij zult tot stof wederkeren.
Sommigen zien het als straf, maar ik beschouw de inzettingen van God na de zondeval als een rem op de zonde en ongerechtigheid. Ook al maken de inzettingen ons leven niet gemakkelijker, toch staat er: 'om uwentwil', want dat is mijns inziens precies Gods bedoeling erachter.
gravo schreef:De straf voor de vrouw was als volgt:
"Ik zal zeer vermenigvuldigen uw smart, namelijk uwer dracht; met smart zult gij kinderen baren; en tot uw man zal uw begeerte zijn, en hij zal over u heerschappij hebben."
Dat laatste, dat de man heerschappij over haar zal hebben, dat is in de gemeente van Christus ook niet langer waar. Dat is opgeheven.
De Bijbel heft het niet op. De geboden die Paulus en Petrus namens de Heere voorschrijven zijn in lijn met Genesis, dus als het al wordt opgeheven, wie heft het dan op?
gravo schreef:In Christus is noch man, noch vrouw. Als de zondeval teniet wordt gedaan door de rechtvaardigheid uit het geloof, kunnen de straffen niet langer vat hebben op ons. Niet op ons als man, niet op ons als vrouw.
Dat is inderdaad het sentiment van de hedendaagse cultuur. Dat de wereld ons dit toeroept is geen verrassing, maar dat er christenen/gemeenten zijn die de oproep ter harte nemen vind ik een zorgelijke ontwikkeling.
gravo schreef:Daarom vind ik dat de gemeente van Christus in haar handelen en belijden een toonbeeld moet zijn van Gods herschepping. Van het herstel dat is gekomen door (het geloof in) Jezus Christus. Dat we weer terug mogen denken aan het verloren paradijs. Er is iets hersteld! En daarvan mogen we tekenen en zegelen oprichten.
En dan wordt de vrouw verlost van de heerschappij van de man. Merk op hoe subtiel de rol van de vrouwen in het NT ook al zichtbaar is rond de Opstanding van Christus. Merk op hoe subtiel de rol van de vrouwen in het NT ook al zichtbaar is rond de Opstanding van Christus.
Het probleem is dat al die voortvarende oprichters van tekenen en zegelen de rol van de vrouwen in het NT en OT verafschuwen en achter de rol van de man aanzitten. Dat is niet heel vreemd overigens, want de 'voortvarende' man verzaakt zijn eigen rol net zo goed.
gravo schreef:Want weet dit: in de wereld gaat het er nog steeds keihard aan toe jegens de vrouwen: onderdrukking, verkrachting, achterstelling, uitbuiting, mishandeling, ongelijke behandeling. Daarvan zou in de gemeente van Christus toch geen spoor te vinden mogen zijn?
Je kunt het hier niet mee eens zijn, maar ik heb hopelijk aangetoond dat er, ook ten aanzien van de rol van de vrouw in de christelijke gemeente, andere denklijnen mogelijk zijn die wel degelijk gestoeld zijn op belangrijke Bijbelse lijnen.
Als je heerschappij en onderdanigheid als onderdrukking, achterstelling, uitbuiting en ongelijke behandeling beschouwt, dan ben ik het daar inderdaad niet mee eens. Dan kun je er verkrachting, mishandeling etc. tussen zetten om een valse tweedeling te creëren, maar die raakt kant noch wal.
gravo schreef:De letter doodt, maar de Geest maakt levend.
Dat wordt mij hier wat te vaak gebruikt om mensen mee weg te zetten die proberen trouw te zijn aan wat het Woord zegt. Dat trouw proberen te zijn heeft niets te maken met je laten besnijden, wettisch zijn of het najagen van allerlei menselijke regeltjes en bepalingen.
gravo schreef:Wie een Schriftgeleerde wil zijn die wél weet waar het in het Koninkrijk van God om gaat leze het volgende uit Matheus 13:
"Daarom, een iegelijk schriftgeleerde, in het Koninkrijk der hemelen onderwezen, is gelijk een heer des huizes, die uit zijn schat nieuwe en oude dingen voortbrengt."
Je snapt, het gaat mij om de nieuwe dingen!
Dat snap ik. Hopelijk snap jij dat ik (met in achtneming van wat het Woord zegt) de cultuur-gezinde ommezwaai die men in sommige delen van het lichaam van de Heere Jezus maakt, niet als vooruitgang, maar als verval bestempel.