Marnix schreef:Mijn mening daarover:
- Muziek is op zich neutraal. Mensen kunnen het mooi vinden of niet mooi maar muziek zelf is niet verkeerd. het is door God in de mensheid gelegd. Wat muziek goed of slecht maakt is de inhoud. Volgens mij is muziek dan in te delen in 3 groepen:
1. Christelijke inhoud
2. Neutrale inhoud
3. Onchristelijke inhoud
Het eerste is prima, het tweede volgens mij ook niet verkeerd. Neutrale muziek is net als wandelen of breien of wat dan ook niet per definitie christelijk maar daarmee niet verkeerd. Als de inhoud onchristelijk is dus in strijd met wat God wil is het niet goed en moet je daar niet naar luisteren.
Hmm, ik zou niet zonder omhaal zeggen dat 'christelijke muziek' automatisch goed is*. Hoe het op mij overkomt tenminste, is dat het zeer middelmatige kwaliteit is waar een dikke 'Jezus-saus' overheen is gegoten zodat het tenminste nog een beetje verkoopt in de christelijke niche-markt. Soms vermoed ik zelfs dat het weinig meer is dan een ordinaire graaipoging.
* tenzij je het zo definieert en dus 'schijnbaar christelijke inhoud' onderscheid van 'echte christelijke inhoud', maar dat is een No True Scotsman drogreden.
- Soms wel. Soms ook niet. Als je merkt dat een nummer slecht is kan je besluiten alle muziek van die band niet te gaan beluisteren. Daarnaast kan je vaak met een beetje research al een hoop vinden en kan je het ook aan elkaar overdragen. Je hoeft dus niet altijd te luisteren om te weten dat iets niet goed is. Soms moet dat wel. Onderzoekt alles en behoudt het goede lijkt me dan een goed bijbels credo.
Research lijkt me altijd goed. Muziek is kunst en dat blijft niet altijd aan de oppervlakte. Een artiest kan een lied schrijven waarin hij/zij ontzettend boos is op God, vol woede en frustratie. Dat kan in mijn ogen een zeer christelijk lied zijn, als je tenminste erkent dat je inderdaad boos op God kan/mag zijn. Maar wat je vaak ziet, is dat alleen verheerlijking is toegestaan. Daarmee doe je wat mij betreft het medium ontzettend tekort.