Bambi schreef:Ik word er alleen maar verdrietig van, als ik alleen al aan mijn vader denk die daar 75 jaar van zijn leven niet eens die vreugde heeft mogen ervaren, omdat zijn hoofd vol zat met uit verstandsgeloof aangepraatte regels en leugens.
Wellicht is mijn jeugd buiten de kerk daarin inderdaad een zegen. Toch minder ingesleten dogma's (en als ze er zijn zijn het andere dogma's)
Bambi schreef:Als ik God wil voelen in mijn hart, moet ik verstand en emoties uitschakelen, dan voel ik de liefde van God in mijn hart. En de rust van Zijn nabijheid. En dan merk je pas, hoe dingen die je in je verstand geprent zijn, je daarin belemmeren, en welke onzin zijn.
Ik ervaar dat als ik in de auto een goede (christelijke) plaat beluister en de tekst op me in laat werken. Met klassieke muziek, maar ook met opwekkingsmuziek heb ik dat dan weer veel minder. Daar hoor ik geen emotie in, en het raakt mijn eigen emoties dus ook niet.
Bambi schreef:en om zich er dan uit te praten, komen ze met uitwassen in de popmuziek die niet goed zijn. Dat weet ik ook wel, ik selecteer zelf op teksten die niet kunnen en bij mij hoef je ook niet met die sexuele onzin aan te komen, ook niet in dansen
Maar het dansen zoals een kind al automatisch doet, als het muziek hoort, is gewoon keihard door God toegestaan en zelfs ingestudeerde dansen zoals de reidans, die inderdaad wel op linedans lijkt.
Grappig dat je, even hiervoor ook in dit topic aangetoond, deze mensen wijst op het feit dat veel muziek die zijzelf WEL door de beugel vinden kunnen, te horen krijgt dat bepaalde componisten niet goed waren, terwijl aan de andere kant alles wat opgenomen is binnen 732 meter van een drumstel als duivels wordt neergezet.