Berichtdoor Joortje » 24 jan 2008 11:15
Ik heb vanmorgen een sollicitatiegesprek gehad bij een psychiatrische instelling. Ik ben van harte welkom (ze achtten mij niet ongeschikt), maar voltijd en niet duaal.
Als ik het voltijd zou doen heb ik veel meer tijd en ruimte om mezelf te ontwikkelen. Ze waren bang, dat de druk voor mij te groot zal zijn wanneer ik het duaal zou doen. Ik heb dan een grote verantwoordelijkheid qua werken, ik moet nog veel met mezelf aan de slag en mezelf ontwikkelen en daarnaast ook nog schoolwerk doen.
Ik ben een echte refo, ook uiterlijk. Dat zagen ze daar gelijk. Het was een reguliere instelling, en die mannen waarmee ik het gesprek had, vroegen zich af wat ik ermee wilde. Ik wil bewust mijn geloof uitstralen, maar er zijn cliënten die er niks van moeten hebben. Ze vroegen zich af hoe ik dat op wou gaan lossen.. (Het was niet daarom dat ze mij niet aannamen, maar meer omdat ik nog teveel aan mezelf moet werken.)
Hoe doen jullie dat, mensen die in de psychiatrie werken?
Neem mijn leven, laat het HEER,
Toegewijd zijn aan UW eer...
Maak mijn uren en mijn tijd,
Tot UW lof en dienst bereid!