'Bijbelse' gedichten

De Archiefkast van het Forum. Oude discussies zijn hier nog eens na te lezen.

Moderator: Moderafo's

marle
Verkenner
Verkenner
Berichten: 41
Lid geworden op: 30 jun 2003 20:49
Contacteer:

Berichtdoor marle » 29 nov 2003 20:45

Niet echt een gedicht uit de Bijbel, wel van toepassing op de eenheid die er in het christelijk geloof moet zijn, maar er helaas niet is.

Van welke kerk ben je?

(n.a.v. 1 Kor 3:4 en 21-23)
Die vragen krijg ik nog wel eens te horen
Dan antwoord ik: 'ik ben hervormd geboren'.
Maar ja, wat geef je daarmee eigenlijk aan?
En dus vul'k maar aan: rechtzinnig daarenboven
dat is een vrijzinnige manier van geloven.
maar toen ik nog jong was, is mij al geleerd
een goed voor hervormd is gereformeerd.
dus behoor 'k ook tot de gereformeerde kerk
en doe gereformeerd gemeentewerk.
En de kerk is al oud! Dat is zonder meer,
dus ben ik eigenlijk ook oud-gereformeerd.
Ik ben christelijk, zo is me geleerd
dus ben ik ook christelijk gereformeerd.
Ik kan ook zeggen, dat kan er ook mee door,
dat ik tot een christengemeente behoor.
Christus bevrijdde mij, tot liefde en hoop,
dus vast en zeker, vrijgemaakt ben ik ook.
Omdat men in mijn kerk ook aan dopen doet,
past baptistengemeente me ook wel goed.
In mijn kerk komt jaarlijks 't pinksterfeest voor
dus is het dat ik ook tot de pinkstergemeente behoor.
En dat het steeds om het Evangelie gaat
kan evangelische gemeente ook geen kwaad.
Ik vaar op 't bijbels apostolisch gezag
dat is de reden dat ik me ook apostolisch noemen mag.
Tenslotte is het gewoon klein publiek:
de kerk is algemeen, dus 'k ben ook katholiek.
Je weet nu tot welke kerk/gemeente ik hoor.
Of komt mijn antwoord wat verwarrend voor?
Je hebt gelijk! Die namen! Wat een gedoe
Daarom wens ik je van ganser harte toe, dat op de vraag
Waar hoor je bij? Van wie ben jij?
Je antwoord zij:
VAN CHRISTUS BEN IK! STRAKS EN... NU!
Die tot mij komt die zal Ik geenzins uitwerpen. (Joh. 6:37b)

Gebruikersavatar
Gershwin
Majoor
Majoor
Berichten: 2279
Lid geworden op: 23 sep 2002 20:25
Locatie: Leiden
Contacteer:

Berichtdoor Gershwin » 01 dec 2003 15:44

surfer schreef:Dit is ook een hele mooie, met een wat bizarre wending in het midden...


van wie is dat?
Together, we can. But we won't.

Goodbye.

surfer
Majoor
Majoor
Berichten: 2005
Lid geworden op: 12 sep 2002 13:58

Berichtdoor surfer » 01 dec 2003 17:57

Gershwin schreef:
surfer schreef:Dit is ook een hele mooie, met een wat bizarre wending in het midden...


van wie is dat?
Achterberg.

Gebruikersavatar
windekind
Sergeant
Sergeant
Berichten: 492
Lid geworden op: 21 nov 2003 14:27
Locatie: Utrecht

Berichtdoor windekind » 17 dec 2003 16:37

God heeft u van mij afgeeist,
En nu de tedere avond grijst,
Buig ik, niet meer vermetel,
Bij uw lege zetel.

Hoe zal ik zeggen, ziek van leed:
"Hij doe, al schijnt het nog zo wreed,
Wat goed is in Zijn ogen,
Zijn recht is vol meedogen.

O Dit, dat Hij zijn kind'ren slaat,
En plots'ling in hun midden staat
Om 't liefste weg te rukken!

En duidelijk hoor 'k mij gezegd:
"Kind! Ik heb veilig weggelegd,
Wat anders viel in stukken."

Willem de Merode

Gebruikersavatar
windekind
Sergeant
Sergeant
Berichten: 492
Lid geworden op: 21 nov 2003 14:27
Locatie: Utrecht

Berichtdoor windekind » 10 jan 2004 20:25

de aanzegging

Wees niet bevreesd wanneer de knokkel op
de deur, de kort herhaalde klop
van wie tot wachten nimmer was gezind,
er is. Schuif weg de grendelbout
en zorg dat gij uw gast rechtop begroet
en, als hij zegt wat hij u zeggen moet,
dat gij hem niet één woord ten kwade houdt.
Hij kwam dat gij u voorbereiden zoudt.

Ida Gerhardt
aan stuurboord liggen kapers
en aan bakboord zwemmen haaien
maar ik houd vannacht het roer wel recht

Gebruikersavatar
Elsa
Mineur
Mineur
Berichten: 237
Lid geworden op: 11 sep 2002 23:23

Berichtdoor Elsa » 19 mar 2004 23:43

Het volgende gedicht is geschreven in het Zuid-Afrikaans.
Ik vind het buitengewoon indrukwekkend.
De opbouw is ook schitterend:
Het eerste vers gaat over Maria, terwijl zij de boodschap ontvangt. Het laatste over Maria en het verstaan van de boodschap. En alle tussenliggende verzen hebben telkens een tegenstelling tussen de twee eerste en de twee laatste regels.

Maria

’n Engel het dit self gebring,
die vreugde-boodskap – en jy het
’n lofsang tot Gods eer gesing,
Maria, nooi uit Nasaret!

Maar toe Josef van jou wou skei
en bure-agterdog jou pla,
het jy kon dink, eenmaal sou hij
die hele wêreldskande dra?

Toe jy soms met ’n glimlach langs
jou liggaam stryk... die stilte instaar...
wis jy met hoeveel liefde en angs
sou hy sy hellevaart aanvaard?

Die nag daar in die stal – geen een
om in jou nood by jou te staan-
het jy geweet dat hy alléén
Getsemane sou binnegaan?

Toe vorste uit die Ooste kom
om nederig hulde te betoon,
wis jy hoe die soldate hom
as koning van die volk sou kroon?

En toe hy in jou arms lê,
sy mondjie teen jou volle bors,
het jy geweet dat hy sou sê,
toe dit te laat was: Ek het dors!

Toe dit verby was, en jy met
sy vriend Johannes huis toe gaan –
Maria, vrou van smarte, het
jy toé die boodskap goed verstaan?

Elisabeth Eybers (geb. 1915)
Woorden zijn de struikelstenen voor iedere toenadering.
- Louis Paul Boon

Gebruikersavatar
Elsa
Mineur
Mineur
Berichten: 237
Lid geworden op: 11 sep 2002 23:23

Berichtdoor Elsa » 19 mar 2004 23:48

Klim-op

Uw Woord is
als een sterke muur
en ik een
klim-op-plant
die steun zoekt
en zich stevig hecht,
de muur houdt
hem in stand...
Zo zoek ik
strengelend mijn weg
en tast
naar zekerheid
Uw Woord is
’t vaste fundament
dat veilig mij geleidt.

Joke van Sliedrecht
Woorden zijn de struikelstenen voor iedere toenadering.

- Louis Paul Boon

Gebruikersavatar
zussie
Mineur
Mineur
Berichten: 119
Lid geworden op: 16 mar 2004 09:41

Berichtdoor zussie » 20 mar 2004 15:47

marle schreef:Niet echt een gedicht uit de Bijbel, wel van toepassing op de eenheid die er in het christelijk geloof moet zijn, maar er helaas niet is.

Van welke kerk ben je?

(n.a.v. 1 Kor 3:4 en 21-23)
b]


Deze is erg mooi...geen hokjes denken..precies
Ieder heeft recht op zijn mening. Respect is belangrijk

Gebruikersavatar
Elsa
Mineur
Mineur
Berichten: 237
Lid geworden op: 11 sep 2002 23:23

Berichtdoor Elsa » 20 mar 2004 23:31

Oud, heel bekend, maar 't blijft prachtig.
Je moet dit gedicht hardop lezen, dan is het nóg mooier!

Hij droeg onze smerten.
Jacobus Revius.

‘t En zijn de Joden niet, Heer Jesu, die U kruisten,
Noch die verraderlijk U togen voor ‘t gericht,
Noch die versmadelijk U spogen in ‘t gezicht,
Noch die U knevelden en stieten U vol puisten,

‘t En zijn de krijgslui niet die met haar felle vuisten
Den rietstok hebben of den hamer opgelicht,
Of het vervloekte hout op Golgotha gesticht,
Of over Uwen rok t’ zaam dobbelden en tuisten:

Ik ben ‘t, o Heer, ik ben ‘t die U dit heb gedaan,
Ik ben de zware boom die U had overlaan,
Ik ben de taaie streng daarmee Gij gingt gebonden,

De nagel en de speer, de gesel die U sloeg,
De bloedbedropen kroon, die Uwen schedel droeg:
Want dit is al geschied, eilaas! Om mijne zonden.
Woorden zijn de struikelstenen voor iedere toenadering.

- Louis Paul Boon

Gebruikersavatar
Elsa
Mineur
Mineur
Berichten: 237
Lid geworden op: 11 sep 2002 23:23

Berichtdoor Elsa » 24 mar 2004 21:15

God weegt niemands last te zwaar.

Tollens

Achter Jezus ‘t kruis te dragen,
Weet gij wat dat zeggen wil?
Heel uw leven , zonder klagen
Willen, wat uw Heiland wil.
Ied’ren dag en elken morgen
Leven uit Zijn hand alleen;
En te weten: “God zal zorgen
In de bangste tegenheen.”
Morren maakt de last niet minder,
Moed alleen vermindert haar;
Neem uw kruis op, wat het zijn moog’:
God weegt niemands last te zwaar.
Woorden zijn de struikelstenen voor iedere toenadering.

- Louis Paul Boon

Gebruikersavatar
Elsa
Mineur
Mineur
Berichten: 237
Lid geworden op: 11 sep 2002 23:23

Berichtdoor Elsa » 27 mar 2004 00:31

PETRUS

Hij naderde schoorvoetend aan het vuur,
Waar de soldaten met een schor misbaar
Zijn Heer beschimpten en vernam 't onguur
Geding en wankelde en voorzag gevaar.

"De Heiland had ook dezen knecht in huur"
Krijschte een vrouw doch hij bedreigde haar
En vloekte doodsbleek en verkocht zich duur:
"Als ik Hem zag, zeg dan wanneer en waar!"

Maar aan zijn slapen duizelde het bloed
Want bij het roode schijnsel van het vuur
Zag hij den Meester en Zijn stommen groet

En zijn gebukte schaduw aan den muur,
En toen hij vluchtte het duister tegemoet
Kraaide de haan reeds in het bleeke uur.


Anthonie Donker (1902-1965)
uit: Grenzen (1928)

Let vooral op het laatste deel: indrukwekkend! In het op één na laatste vers ziet Petrus zijn Meester 'en Zijn stomme' (zonder geluid) 'groet'. En dan gaat hij 'gebukt' 'de duisternis tegemoet'.
Woorden zijn de struikelstenen voor iedere toenadering.

- Louis Paul Boon

Christa
Sergeant
Sergeant
Berichten: 490
Lid geworden op: 23 dec 2003 11:30

Berichtdoor Christa » 27 mar 2004 09:57

EEN DING HEB IK BEGEERD...

Eén ding heb ik begeerd; één ding heb ik ontfangen:
Dat, zoo de dood mijn leden zou omvaên,
Ik voor Uw aangezicht, o Bron van mijn Verlangen,
Niet ledig zoude staan!

Want, als op 't strand geslagen door de drift der branding
Een kinkhoorn, draagt mijn ziel uit dit mijn leven mee
De ééne onzegbre vreigd, die Gij mij hebt gegeven:
Het Ruischen van den Wind: het Rhythme van de Zee!

Eén ding heb ik begeerd; één ding heb ik ontfangen:
Dat, zoo de dood mijn leden zou omvaên,
Ik voor Uw aangezicht, o Bron van mijn Verlangen,
Niet ledig zoude staan!

Auteur: Geerten Gossaert
Laatst gewijzigd door Christa op 30 mar 2004 17:26, 1 keer totaal gewijzigd.

Christa
Sergeant
Sergeant
Berichten: 490
Lid geworden op: 23 dec 2003 11:30

Berichtdoor Christa » 27 mar 2004 10:01

HET BRANDENDE WRAK

In de schaduw der zwellende zeilen verborgen
Voor de maan, die de mast op de wateren mat,
In den slaap van het licht, tusschen avond en morgen,
Stond ik, slaaploos, ter reling van 't reilend fregat.

Toen verblindde mijn' blik, naar den einder ontloken,
Tusschen wolken en water een vuren kolon,
Als van magischen morgen, in 't zuiden ontstoken,
De bloedige bloesem midnachtlijker zon:

Een wrak, verlaten, ten halve bedolven
In het maanlicht beglansd emeralden azuur,
Dat in laatste agonie, boven 't graf van de golven,
Naar den hemel vervlucht in een passie van vuur!

Zóo ons hart: Naar den droom van ons leven begeerend,
Boven diepten des doods nog in purperen pracht
Van laayend verlangen zich langsaam verteerend
In de eenzame uren der eindloze nacht.

Auteur: Geerten Gossaert
Laatst gewijzigd door Christa op 30 mar 2004 17:26, 1 keer totaal gewijzigd.

Gebruikersavatar
Elsa
Mineur
Mineur
Berichten: 237
Lid geworden op: 11 sep 2002 23:23

Berichtdoor Elsa » 29 mar 2004 19:18

Christa,
ken de namen van de dichters ook?
Woorden zijn de struikelstenen voor iedere toenadering.

- Louis Paul Boon

Gebruikersavatar
hijwel
Kolonel
Kolonel
Berichten: 3328
Lid geworden op: 17 mar 2003 12:34
Locatie: Wageningen
Contacteer:

Berichtdoor hijwel » 20 apr 2004 07:02

Til me op, til me op.

Lied 581 – Opwekkingsbundel

Ik wil heel dicht bij U zijn,
als een kind bij de vader op schoot.
Ik wil heel dicht bij U zijn
dat is de pelk waar ik hoor.

Til me op, neem mij in uw armen.
Til me op, houdt mij dicht tegen u aan.
Til me op, ik wil U omarmen.
Til me op en laat mij niet meer gaan.

Draag mij door het diepe water,
Waar ik zelf niet meer kan staan
In uw armen ben ik veilig,
Wanneer U mij draagt,
Als ik niet verder kan gaan.

Ik mag heel dicht bij U zijn,
als een kind bij de vader op schoot.
Ik mag heel dicht bij u zijn;
dat is de plek waar ik hoor.

En u tilt mij op, neemt mij in uw armen.
En u tilt mij op,
houdt mij dicht tegen U aan.
En u tilt mij op
en laat mij niet meer gaan.

(hijs zo mooi he!)
ik ben langzamerhand meer vertrouwd geraakt met mysterie dan met zekerheid


Terug naar “Archief”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 56 gasten