Erna82 schreef:@ Boekenlezer:
Misschien was ik idd een beetje kort door de bocht, maar hoe kun je ooit geloven dat je zonden vergeven zijn door Jezus' dood en opstanding als je niet beseft dat je zelf een zondig mens bent? Dat is een eerste voorwaarde om het uberhaubt te kunnen geloven, denk ik.
Ik heb nu een paar keer een jeugdkerkviering meegemaakt, en ik had totaal niet het idee dat het alleen maar 'Halleluja-Amen' roepen was. We werden daar wel degelijk aangesproken op onze verantwoordelijkheden (in dit geval naar de rest van de wereld). En als ik dat uit de mond van een jongen van 20 hoor, spreekt me dat ontzettend aan, omdat hij het ook echt zo ervaart. Hij straalde dat uit en dat kan ik van de dominee niet altijd zeggen.
Ik ben zelf nooit bij zo'n jeugdkerk geweest. Vandaar dat ik het heel voorzichtig verwoordde: "Ik vrees dat het bij die jeugdkerken niet veel anders zal zijn." Wat ik zo over het algemeen tegen kom - en dan heb ik het nu niet over jeugdkerken, maar ik spreek heel algemeen - stemt mij wat dat betreft niet zo vrolijk. Wat ik over het algemeen veel tegenkom, is toch dat onze zondige staat een vrij beperkte plaats heeft. En dat het evangelische geloof nogal 'trendy' is: weinig stilstaan bij de zonde omdat de beleving daarvan eigenlijk een gepasseerd station is, aangezien we verlost zijn.
Kom ik bijvoorbeeld in een Gereformeerde Gemeente - je mag ook aan andere bevindelijk-gereformeerde kerken denken - dan merk ik: die zondekennis functionéért ook echt. Dan wordt er ook echt vanuit de diepte van onze ellendestaat gesproken. (En van dááruit wordt dan over de verlossing gesproken.)
Dat is iets wat ik ergens anders vaak mis. Er zijn kerken, kerken die de naam 'gereformeerd' dragen, waarbij ik wel eens het gevoel heb alsof het zo beleefd wordt: 'Tja, wij zijn zondaren. Afgelopen week hebben we ook weer zonden gedaan. Wilt U dat vergeven. Eh, wat moeten we er eigenlijk verder over zeggen? Ik zou het eigenlijk niet weten. Nou ja goed, volgende onderwerp maar...'
Vandaar dus dat ik de neiging heb om in eerste instantie nogal sceptisch te reageren op zoiets als jeugdkerken. Ik heb dan een beetje de neiging te denken aan een soort van evangelische gemeente voor jongeren.
Het probleem dat men bijbelse elementen laat liggen, en er te weinig mee doet, kom je overal wel tegen.
In de 'lichte' kerken zou men meer moeten stilstaan bij het doorleefde zondebesef: psalm 51, psalm 130, om eens enkele voorbeelden te noemen. (Zie ook: H.C. Zondag 44, vr./antw. 115)
En: Gods heiligheid. Zie bijvoorbeeld Jesaja 6, of Openbaring 1!
De 'zware' kerken lopen juist weer het gevaar dat de diepe geloofsvreugde, zoals die in de Bijbel beschreven wordt, uit het zicht blijft. Voorbeelden:
Psalm 32:11: "Verblijdt u in den HEERE, en verheugt u, gij rechtvaardigen! en zingt vrolijk, alle gij oprechten van harte!"
Fillipenzen 4:4: "Verblijdt u in den Heere te allen tijd; wederom zeg ik: Verblijdt u."
I Petrus 1:8: "Denwelken gij niet gezien hebt, en nochtans liefhebt, in Denwelken gij nu, hoewel Hem niet ziende, maar gelovende, u verheugt met een onuitsprekelijke en heerlijke vreugde"
Zelf noem je het element van onze verantwoordelijkheid naar de wereld toe. Inderdaad ook een element wat nogal eens uit het zicht raakt. De neiging tot introversie is nogal aanwezig in de kerken.
In ieder geval: laten we ons toch zo zorgvuldig mogelijk en diepgaand oriënteren op wat de Bijbel zegt. Hoe ze dat doen bij die jeugdkerken, dat weet ik niet - ik heb me daar niet in verdiept - dus daar spreek ik dan ook maar geen verder oordeel over uit.
En dan zullen bij zo'n bijbelse oriëntatie desondanks verschillen in ligging er wel blijven. Iedereen heeft ook zijn karakter. Zelf neig ik bepaald meer naar de 'zware' dan naar de 'lichte' kant. Maar ik geloof wel in een ruime nodiging tot de zaligheid, en niet in een deur die op een kier staat, Openbaring 22:17b: "En die dorst heeft, kome; en die wil, neme het water des levens om niet." Jesaja 55:1: "O alle gij dorstigen! komt tot de wateren, en gij, die geen geld hebt, komt, koopt en eet, ja komt, koopt zonder geld, en zonder prijs, wijn en melk!" Als we dat stuk van onze ellende en de beleving daarvan maar niet laten liggen. Heb ik het gevoel dat dat te weinig serieus genomen wordt, dan komt de boodschap bij mij niet meer over, en wordt het luisteren voor mij wel een erg moeizame bezigheid.
) Dat staat volstrekt haaks op hoe God zich in de Bijbel openbaart.
, wat ik bedoel is niet zozeer dat je al het zondige maar moet negeren, maar dat je je geschiedenis mag laten rusten. We moeten blijven bezeffen dat we zondaar zijn om geen farizeeer te worden, maar tegelijk beseffen dat we voor God heilig zijn omdat we met Zijn Zoon gestorven en opgestaan.
