In de vragenrubriek stuitte ik op deze vraag, eigenlijk is het een artikel:
http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/236 ... htsgronden
Nu ben ik zo benieuwd of jullie bekend zijn met deze uitdrukking?
Bij de vraag staat: Is dit stuk voor u/jou te hoog gegrepen, laat het dan liggen. De belangrijkste vraag is of je mag weten dat je uit genade zalig bent en dat door het allesreinigend bloed van Christus. Leg die vraag niet naast je neer.
Het is inderdaad geen gemakkelijk artikel en ook vrij lang. Het is echter wel leerzaam.
Ik wil er een zin uitlichten:
Ook christenen met een heel nauw leven met God kunnen dwalen. Zo liet Augustinus ruimte voor het gebed voor overledenen en had Bernardus van Clairveaux geen moeite met de Maria-devotie.
En deze viel mij op: Met Owen zeg ik heel graag dat ik niet graag iemands genadestaat wil afmeten aan de helderheid van zijn dogmatische inzichten. Daar kan veel aan ontbreken terwijl iemand toch wedergeboren is tot een levende hoop. Het omgekeerde is ook het geval. Een ware christen zal zich altijd kenmerken door smart over de zonde, liefde tot Christus, de drang om anderen voor Christus te winnen en de begeerte om heilig voor God te leven. Een ware christen kan het ook gemakkelijker voor een medechristen bekijken dan voor zichzelf. Het is altijd heel kwalijk als men bij de waarschuwing voor zelfbedrog wel aan anderen maar niet aan zichzelf denkt.
Aanvullingen, vragen of opmerkingen van iemand hierover?