Pleitgrond

[Chaya]

Dalethvav schreef in het andere (doop)topic:
- Ondanks dat je er troost uit put, wil ik je toch oprecht één ding vragen. Niet om je aan te vallen maar om over na te denken: Er is toch maar één ding om op te pleiten, het verlossingswerk van de Christus, toch niet de doop? -

Misschien is het goed om hier wat dieper op in te gaan.

„Het geloof is een vaste en zekere kennis van Gods welwillendheid jegens óns, gegrond op de waarheid van Zijn genadige beloften in Christus, door den Heiligen Geest aan ons verstand geopenbaard en in ons hart verzegeld". Calvijn.

Prediking en geloof staan niet los naast elkander. Immers het geloof is uit het gehoor en het gehoor door het Woord Gods. De vraag is daarom gewettigd of wij, na de ontelbare malen die wij onder de prediking des Woords vertoefd hebben, een geloof bezitten dat aan bovenstaande bepaling van Calvijn, welke gegrond is op de Heilige Schrift, voldoet.

Gods welwillendheid jegens ons kwam dus reeds in onze prilste jeugd door .het heilig Sacrament des Doops te verzegelen. Vervolgens zegt Calvijn, moet het geloof gegrond zijn op de waarheid van Zijn genadige beloften in Christus.

Welnu : „als wij in den Naam des Zoons gedoopt worden, zoo verzegelt ons de Zoon dat Hij ons wascht in Zijn bloed van al onze zonden, ons in de gemeenschap Zijns doods en Zijner wederopstanding inlijvende, alzoo dat wij van onze zonden bevrijd en rechtvaardig voor God gerekend worden".

Getuigen onze gedoopte voorhoofden dan niet van de genadige beloften in Christus, waarmede God ons tegenkwam ?

Tenslotte luidt de bepaling van Calvijn, dat de vaste en zekere kennis van Gods welwillendheid jegens ons door den Heiligen Geest aan ons verstand geopenbaard en in ons hart verzegeld moet worden.

De Doop als pleitgrond ! Men heeft vele pleitgronden, doch niet allen zullen even betrouwbaar zijn als het pleiten op het zegel des Verbonds. Zouden zij beschaamd worden, die den altijd bereidwilligen Geest smeeken, juist op grond van den Heiligen Doop, het geloof in hen te werken of te versterken en het den psalmdichter nabidden :

Gedenk aan ''t Woord gesproken tot Uw knecht Waarop Gij mij verwachting hebt gegeven. Dit is mijn troost, in druk mij toegelegd, Dit leert mijn ziel U achteraan te kleven. Al ''t geen Uw mond aan mij had toegezegd Gaf aan mijn hart vertroosting, geest en leven.

Daarom kan er ook door het bijwonen eener Doopsbediening een opwekking tot en een versterking van het geloof uitgaan. En het is een slecht teeken, wanneer men thuis blijft, omdat er Doopsbediening is. Dat wijst op onderschatting van een Sacrament dat voor het welwezen des geloofs onder Gods zegen van groote beteekenis kan zijn.
Het gehele artikel op Digibron:
http://www.digibron.nl/search/detail/36 ... pleitgrond

Het gaat hier dus niet over de kinderdoop, maar over de doop als pleitgrond!

[naamloos]

Het gaat hier dus niet over de kinderdoop, maar over de doop als pleitgrond!

Ik ga op iemands woorden af. Bovendien snap ik dat pleiten sowieso al niet.
Pleiten: argumenten aandragen in de hoop een bepaalde beslissing te bewerkstelligen.
Wij hoeven God niet over te halen om ons te redden, Hij biedt redding door Jezus aan.
Eerder wil Hij ons overhalen: Wij zijn dan gezanten namens Christus, alsof God Zelf door ons smeekt. Namens Christus smeken wij: laat u met God verzoenen.

Verder impliceert voor mij de doop de redding, voor mij geen enkele reden om daarop zelfs maar te kunnen pleiten.

[Marnix]

Het is niet zo lastig. Natuurlijk pleit je niet op een symbool. Je kan doop en het verlossingswerk door Jezus Christus niet loskoppelen. Die twee zijn aan elkaar verbonden. Het gaat om dat verlossingswerk. De doop is daar een teken van. Met "pleiten op de doop" wordt niet bedoeld dat je pleit op een paar druppels of een zwembad met water maar op wat de doop uitwijst. De schoonwassing door Jezus Christus. Sterven en opstaan met Hem en de beloften die God geeft, aan het verbond dat Hij sloot (niet gelijk gaan steigeren bij het woord verbond, lieve volwassendopende medebroers en zussen!)

[benefietdiner]

Het gaat hier dus niet over de kinderdoop, maar over de doop als pleitgrond!

Die ‘pleitgrond’ van de kinderdoop is al net zo verwarrend als de kinderdoop zelf. Als je bijvoorbeeld bij een bepaalde denominatie behoord voornamelijk de gereformeerde gemeente ’s kun je niet pleiten op de doop want volgens dat kerkgenootschap kom je niet in het verbond door de kinderdoop maar dicht bij dat verbond ze noemen dat ‘op het erf van het verbond’. (erf betekend dichtbij). http://dewaarheidsvriend.nl/artikelen/p ... op-je-doop
Als er beloften verbonden zijn aan het pleiten op de doop, dan mag je er op pleiten. Als er geen beloften aan verbonden zijn, dan heeft het pleiten geen nut.
bij de kinderdoop wordt geen belofte gedaan het heeft daarom ook geen nut. Waarom zou de Heere moeten luisteren naar iets waar Hij geen beloften aan verbonden heeft?
Behalve dat het pleiten op je doop geen nut heeft, zit er ook een gevaar aan. Door maar te blijven focusen op de doop, en daar maar naar te blijven kijken, valt de Heere Jezus Christus buiten beeld. Het is net alsof de doop een grond wordt voor God, buiten de enige grond om die er in de Heere Jezus ligt. Deze grond buiten de Heere Jezus werkt verduisterend.
Daarom zult je alleen op Jezus Christus kunnen pleiten Hij heeft alles, ‘om Jezus wil’ daar mag je op pleiten.

[Nina]

Allereerst komt er een vraag bij mij op: waar pleit je voor?

[pindas83]

Dat pleiten op de doop is wel iets wat, althans bij ons in de gemeente, regelmatig gebezigd wordt. Dan wordt gezegd dat je God altijd aan Zijn beloften mag houden / daarop wijzen.

Ik denk dat het niet helemaal bedoelt wordt zoals naamloos het omschrijft (letterlijke definitie van pleiten) maar meer als 'smeekbede in bange dagen', als je bijvoorbeeld weer eens af aan het dwalen bent geweest, misschien met schaamte vervuld, en dan God vraagt of Hij Zijn beloften wil gedenken.

Misschien dat er theologisch wat aan rammelt maar persoonlijk denk ik niet dat God daar een hekel aan heeft, tenslotte beroep je je dan op Zijn werk, niet dat van jezelf.

[Nina]

Dat pleiten op de doop is wel iets wat, althans bij ons in de gemeente, regelmatig gebezigd wordt. Dan wordt gezegd dat je God altijd aan Zijn beloften mag houden / daarop wijzen.

Ik denk dat het niet helemaal bedoelt wordt zoals naamloos het omschrijft (letterlijke definitie van pleiten) maar meer als 'smeekbede in bange dagen', als je bijvoorbeeld weer eens af aan het dwalen bent geweest, misschien met schaamte vervuld, en dan God vraagt of Hij Zijn beloften wil gedenken.

Misschien dat er theologisch wat aan rammelt maar persoonlijk denk ik niet dat God daar een hekel aan heeft, tenslotte beroep je je dan op Zijn werk, niet dat van jezelf.

Oke, ik snap het. Dank je voor je antwoord.

[rotterdam]

http://dewaarheidsvriend.nl/artikelen/p ... op-je-doop
Als er beloften verbonden zijn aan het pleiten op de doop, dan mag je er op pleiten. Als er geen beloften aan verbonden zijn, dan heeft het pleiten geen nut.
bij de kinderdoop wordt geen belofte gedaan het heeft daarom ook geen nut. Waarom zou de Heere moeten luisteren naar iets waar Hij geen beloften aan verbonden heeft?

Ik vraag me af of deze dominee na het bedienen van de doop het dankgebed nog wel uitspreekt ?

Almachtige, barmhartige God en Vader, wij danken en loven U, dat Gij ons en onze kinderen, door het bloed van uw lieven Zoon Jezus Christus, al onze zonden vergeven, en ons door uw Heiligen Geest tot lidmaten van uw eniggeboren Zoon, en alzo tot uw kinderen aangenomen hebt, en ons dit met den Heiligen Doop bezegelt en bekrachtigt.

[Nina]

Rotterdam schreef:

Ik vraag me af of deze dominee na het bedienen van de doop het dankgebed nog wel uitspreekt ?

Almachtige, barmhartige God en Vader, wij danken en loven U, dat Gij ons en onze kinderen, door het bloed van uw lieven Zoon Jezus Christus, al onze zonden vergeven, en ons door uw Heiligen Geest tot lidmaten van uw eniggeboren Zoon, en alzo tot uw kinderen aangenomen hebt, en ons dit met den Heiligen Doop bezegelt en bekrachtigt.

Maar, als je gelooft dat God je zonden vergeven heeft, en dat God je als Zijn kind heeft aangenomen, hoef je toch niet meer te pleiten? Je hebt het dan al.

[benefietdiner]

Ik vraag me af of deze dominee na het bedienen van de doop het dankgebed nog wel uitspreekt ?

Almachtige, barmhartige God en Vader, wij danken en loven U, dat Gij ons en onze kinderen, door het bloed van uw lieven Zoon Jezus Christus, al onze zonden vergeven, en ons door uw Heiligen Geest tot lidmaten van uw eniggeboren Zoon, en alzo tot uw kinderen aangenomen hebt, en ons dit met den Heiligen Doop bezegelt en bekrachtigt.

Ja zeker, dat bid hij alleen met de bril op ‘naast het verbond’.

Geloven is als een bril met een bepaalde sterkte en kleur.

Het beste is om ons af te vragen welke bril heb ik op.

Dat doet dominee De Heer niet.(kan hij ook niet want hij zit in die kerk met de Ger.Gem. bril op en daar krijg je alleen maar sterkere glazen van).

En met mijn bril op kom je dan in deze onzin terecht.

[Marnix]

Die ‘pleitgrond’ van de kinderdoop is al net zo verwarrend als de kinderdoop zelf. Als je bijvoorbeeld bij een bepaalde denominatie behoord voornamelijk de gereformeerde gemeente ’s kun je niet pleiten op de doop want volgens dat kerkgenootschap kom je niet in het verbond door de kinderdoop maar dicht bij dat verbond ze noemen dat ‘op het erf van het verbond’. (erf betekend dichtbij). http://dewaarheidsvriend.nl/artikelen/p ... op-je-doop
Als er beloften verbonden zijn aan het pleiten op de doop, dan mag je er op pleiten. Als er geen beloften aan verbonden zijn, dan heeft het pleiten geen nut.
bij de kinderdoop wordt geen belofte gedaan het heeft daarom ook geen nut. Waarom zou de Heere moeten luisteren naar iets waar Hij geen beloften aan verbonden heeft?
Behalve dat het pleiten op je doop geen nut heeft, zit er ook een gevaar aan. Door maar te blijven focusen op de doop, en daar maar naar te blijven kijken, valt de Heere Jezus Christus buiten beeld. Het is net alsof de doop een grond wordt voor God, buiten de enige grond om die er in de Heere Jezus ligt. Deze grond buiten de Heere Jezus werkt verduisterend.
Daarom zult je alleen op Jezus Christus kunnen pleiten Hij heeft alles, ‘om Jezus wil’ daar mag je op pleiten.

Ik ben het niet met je eens dat er bij de doop geen beloften worden gedaan. Dat gebeurt wel, door Jezus Christus. Daar mag je op pleiten en je aan vastklampen. Als je geloof flinke dalen kent (en wie heeft die niet) of bijvoorbeeld als je kind niks meer met God te maken lijkt te willen hebben enzovoorts. Het verbond zoals ik het maar even blijf noemen heeft alleen grond in Christus dus dat is geen tegenstelling. Wel maak je terecht de opmerking dat het ook kan leiden tot passiviteit. Wachten op je bekering en God wijzen op je doop is zinloos als je weigert om in beweging te komen, als je niet naar Jezus Christus gaat.

[rotterdam]

Ik ben het niet met je eens dat er bij de doop geen beloften worden gedaan. Dat gebeurt wel, door Jezus Christus. Daar mag je op pleiten en je aan vastklampen. Als je geloof flinke dalen kent (en wie heeft die niet) of bijvoorbeeld als je kind niks meer met God te maken lijkt te willen hebben enzovoorts. Het verbond zoals ik het maar even blijf noemen heeft alleen grond in Christus dus dat is geen tegenstelling. Wel maak je terecht de opmerking dat het ook kan leiden tot passiviteit. Wachten op je bekering en God wijzen op je doop is zinloos als je weigert om in beweging te komen, als je niet naar Jezus Christus gaat.

Klopt Marnix, de doop is een sacrament, God komt naar de mens.
En, geen beloften ?

Het oude doopformulier zegt ;

Ten tweede, betuigt en verzegelt ons de Heilige Doop de afwassing der zonden door Jezus Christus. Daarom worden wij gedoopt in den naam des Vaders, en des Zoons, en des Heiligen Geestes. Want als wij gedoopt worden in den naam des Vaders, zo betuigt en verzegelt ons God de Vader, dat Hij met ons een eeuwig verbond der genade opricht, ons tot zijn kinderen en erfgenamen aanneemt, en daarom van alle goed ons verzorgen, en alle kwaad van ons weren, of ten onzen beste keren wil. En als wij in den naam des Zoons gedoopt worden, zo verzegelt ons de Zoon, dat Hij ons wast in zijn bloed van al onze zonden, ons in de gemeenschap zijns doods en zijner wederopstanding inlijvende, alzo dat wij van al onze zonden bevrijd, en rechtvaardig voor God gerekend worden. Desgelijks als wij gedoopt worden in den naam des Heiligen Geestes, zo verzekert ons de Heilige Geest door dit heilig Sacrament, dat Hij in ons wonen, en ons tot lidmaten van Christus heiligen wil, ons toeeigenende hetgeen wij in Christus hebben, namelijk, de afwassing onzer zonden, en de dagelijkse vernieuwing onzes levens, totdat wij eindelijk onder de gemeente der uitverkorenen in het eeuwige leven onbevlekt zullen gesteld worden.

Betuigd, verzegeld en verzekerd.

[Nina]

Rotterdam schreef:

Het oude doopformulier zegt ;

Ten tweede, betuigt en verzegelt ons de Heilige Doop de afwassing der zonden door Jezus Christus. Daarom worden wij gedoopt in den naam des Vaders, en des Zoons, en des Heiligen Geestes. Want als wij gedoopt worden in den naam des Vaders, zo betuigt en verzegelt ons God de Vader, dat Hij met ons een eeuwig verbond der genade opricht, ons tot zijn kinderen en erfgenamen aanneemt, en daarom van alle goed ons verzorgen, en alle kwaad van ons weren, of ten onzen beste keren wil. En als wij in den naam des Zoons gedoopt worden, zo verzegelt ons de Zoon, dat Hij ons wast in zijn bloed van al onze zonden, ons in de gemeenschap zijns doods en zijner wederopstanding inlijvende, alzo dat wij van al onze zonden bevrijd, en rechtvaardig voor God gerekend worden. Desgelijks als wij gedoopt worden in den naam des Heiligen Geestes, zo verzekert ons de Heilige Geest door dit heilig Sacrament, dat Hij in ons wonen, en ons tot lidmaten van Christus heiligen wil, ons toeeigenende hetgeen wij in Christus hebben, namelijk, de afwassing onzer zonden, en de dagelijkse vernieuwing onzes levens, totdat wij eindelijk onder de gemeente der uitverkorenen in het eeuwige leven onbevlekt zullen gesteld worden.

Betuigd, verzegeld en verzekerd.

Nogmaals: er staat dat het kind inmiddels als is aangenomen, de zonden zijn vergeven (zie het dankgebed), het kind is rechtvaardig verklaard enz. Dit zijn geen beloftes meer, dit is dus al realiteit.

Waarvoor pleit men dan nog?

Ik ervaar mijn doop niet als een pleitgrond. Nooit aan gedacht het zo te zien, trouwens. Ik zie er wel met dankbaarheid op terug, dat de Heer een nieuwe start met mij heeft willen maken, en dat elke dag opnieuw! Ik ben dankbaar dat Hij mijn Vader is, dat Hij zoveel geduld met mij heeft, en dat ik elke dag weer vergeving mag ontvangen als ik pleit op het offer van de Here Jezus.

[rotterdam]

Waarvoor pleit men dan nog?

Waarom weer zo moeilijk doen ?

De zegt : "ik pleit erop" de ander zegt "ik vouw mijn handen erboven" en weer een ander "ik omarm de beloften".

Waarom moet iedereen hetzelfde zeggen ? Gelijke woorden gebruiken om het geloof te beschrijven ?
Het is geen wiskunde. We zien in een duistere spiegel en kennen slechts "ten dele".

Verheug je in de veelkleurigheid van de Gemeente Gods.

[Nina]

Nee Rotterdam, dat is niet moeilijk doen.
Het topic is: pleiten op je doop. Dan is het niet vreemd om helder te krijgen wat men daarmee bedoelt.
Als ik dan een antwoord krijg waarin geen beloften staan, maar toezeggingen die men krijgt bij de doop, is het heel logisch dat ik vraag waar men dan nog op pleit.

Hieronder kopieer ik een antwoord uit de vragenrubriek van iemand die met dezelfde vraag als ik: wat moet ik me daarbij voorstellen.

'Pleiten als een rechteloze. De uitdrukking bedoelt te zeggen dat wij mogen pleiten op Gods beloften. De Heere heeft ons Zijn beloften gegeven opdat we ermee tot Hem zullen gaan, tot Hem Die ze ook vervuld. Alle beloften zijn in Jezus Christus ja en amen, d.w.z. dat alle beloften waarop wij pleiten ons zullen brengen in de geloofsgemeenschap met Hem.

Dat pleiten op Gods beloften als rechtelozen wil zeggen dat wij in het gebed tot God naderen in de gestalte van de tollenaar: O God wees mij zondaar genadig. Genade wil toch zeggen wij hebben op datgene wat God belooft geen recht, we hebben het niet verdiend, wij zijn rechteloos en toch bidden en pleiten? Waarom? Omdat Christus alle rechten verdiend heeft waarom Hij ons zou kunnen verhoren. Daarom kunnen we ook zeggen “alleen om Christus wil” heb ik toch recht op datgene wat de Heere ons beloofd heeft.'
Ds. A. J. Schalkoort

Ik zeg: je pleit NIET als een rechteloze, wanneer God je iets toezegt. De Here heeft, als ik het formulier lees, geen beloften gedaan, Hij heeft die al in vervulling laten gaan. Even later zegt de ds. dan ook: 'Daarom kunnen we ook zeggen “alleen om Christus wil” heb ik toch recht op datgene wat de Heere ons beloofd heeft.'

Het valt me op dat men de ene keer schrijft/ spreekt alsof iets nog staat te gebeuren, de andere keer is men/het formulier toch stellig met:' 'je bènt reeds als kind aangenomen', je zonden zìjn vergeven. Dit kan niet anders dan verwarring in de hand werken.