Dat is inderdaad jouw uitleg. Want je vooronderstelling is "zuurdeeg is in de Bijbel altijd een type van de zonde" en op basis van die vooronderstelling ga je teksten uitleggen.etc..
Het is idd. waar dat de twee broden in Lev.23 gedesemd gebakken moesten worden. Maar dat komt omdat de twee broden de Gemeente voorstellen waarin ondanks de inwoning van de H.Geest de zonde nog aanwezig is Ook hier is het dus het zuurdeeg een type van de zonde. Maar dat werd gecompenseerd door het zondoffer dat er mee gepaard ging. Want deze Gemeente van de eerstelingen is slechts door een tijd van 50 dagen gescheiden van de eerstelingen die op de 16e Nisan geofferd moesten worden en een type was van de opstanding van Christus zie 1 Kor 15:20 en vormt er dus een geheel mee. Daarom wordt voor het Pinksterfeest geen nieuwe datum genoemd maar slecht 50 dagen geteld. En omdat in deze Eersteling zonder zonde was lezen wij bij het offeren van de eerstelingen niets over een zondoffer. Dus blijft het vast staan dat ook bij die twee broden het zuurdeeg een type van de zonde is. Voor Lev:7:13 geef ik toe nog geen verklaring gevonden te hebben. Maar als in heel de bijbel het zuurdeeg een type van de zonde is mogen wij dan op grond van een tekst het tegendeel aannemen? En wat die koperen slang betreft; het is eigen aan al Gods werk om de vijand op zijn eigen terrein en met zijn eigen wapens te verslaan. Christus heeft juist door te sterven de dood overwonnen. Zo verslaat Hij hier juist door het koperen beeld van de slang het gif van de slang. Het zwaard van Goliath was een werktuig in de hand van de duivel, Maar toen David hem verslagen had kwam het in de dienst des Heeren en had het zijns gelijke niet. Daarom is de getalswaarde van het woord slang ( 358 ) in het Hebreeuws gelijk aan dat van de Messias. Zo is het ook dat niet de aard, maar de bedachtzaamheid van de slang tot voorbeeld gesteld wordt. Op precies dezelfde wijze stelt de Heere niet de kinderen der wereld, maar hun voorzichtigheid tot voorbeeld Luk. 16:8
Je verwijst inderdaad veelvuldig naar de Schrift en dat is prima. Maar ik heb wel moeite met je Schriftgebruik. Want je veronderstelt bij je uitleg van Openbaring heel wat, wat niet rechtstreeks uit Openbaring komt, maar wat je uit andere Schriftgedeelten haalt en vervolgens zonder pardon erin plaatst.etc..
Ja, waarom haal ik er andere bijbelgedeelten bij? Omdat de Openb. over deze bedeling naadloos aansluit bij de profeten van Israël en daar ook zelf voortdurend naar verwijst. Scrol nog maar eens omhoog en lees wat ik eerder schreef over het interval in de profetie bij de 69e en de 70e jaarweek. En sinds wanneer is het verboden om bij de uitleg Schrift met Schrift te vergelijken? En dat Messiaanse rijk is geen veronderstelling van mij maar al de profeten zijn er vol van. En wat die verdeling in 2, eigenlijk 3 stukken betreft, die kun je ook in hst 1:19 vinden. Dat de bijbel dat jou niet vertelt komt omdat je hem door de kerkelijke bril leest en overal waar het duidelijk over Israël gaat de kerk inleest.
Een voorbeeld is je uitleg van Openbaring 12. Je gaat er zondermeer vanuit dat de vrouw in dit gedeelte Israël is en dat bepaalt je uitleg van bijvoorbeeld vers 17. Want daar zeg je dat het om gelovigen uit Israël gaat en dat gelovigen uit de huidige christelijke gemeente daarvan uitgesloten zijn.etc...
Ik heb niet gezegd dat ze ervan uitgesloten zijn, integendeel dat dit er ongetwijfeld in meekomt omdat de profetie gelaagd is en een dubbele en soms een driedubbele bodem heeft maar dat het in deze context over Israël gaat, gezien Jeruzalem, Sion en Armageddon en ook die 1600 stadiën. En de overigen van haar zaad die tot bekering gekomen zijn door de prediking van de 144000 hebben ook het getuigenis van Jezus Christus en bewaren de geboden Gods. Dat is dus gen bewijs dat het hier om christenen gaat
Nou nee, dat is het gemakkelijk wegzetten van iemand met een afwijkende mening. Voor hetzelfde geld kan ik zeggen dat je vastzit in de bedelingenleer die is uitgevonden in de 19e eeuw en die zijn duizenden verslaat. Maar wat schieten we daarmee op?
Ik zie ook bedelingen en dus gestalten waarin het heil van God tot de wereld komt, maar ik ga niet tot in de eeuwigheid onderscheid blijven maken tussen jood en heiden, tussen kerk en Israël en tussen hemel en aarde, zoals de bedelingenleer tot in het absurde doet. Dat komt ooit samen. Want Israël is geen doel in zichzelf en ook de christelijke gemeente is dat niet. Het einddoel van God: de verheerlijking van Zijn Naam door gelovigen uit alle landen, volken en talen, is dat wel.etc..
De bedelingen leer is net zo min in de 19e eeuw uitgevonden als de rechtvaardigingsleer in de 16e door Luther. Zij is net als de rechtvaardigingsleer op de Schrift gegrond en opnieuw onder de as vandaan gehaald. Maar de Roomse leer van de alleenzaligmakende kerk was inmiddels door de Reformatie overgenomen en vastgelegd in art.27 N.G.B.
Wat Rome ook van de Reformatie scheidt, hierin zijn Pilatus en Herodes altijd vrienden gebleven! Ik weet net zo goed als jij dat de verzoening door het bloed van het Lam als een rode draad door heel de Schrift heenloopt en dat de eerste openbaring van het eeuwige verbond der genade en der verzoening in Chr.in de moederbelofte ligt. Maar dat neemt niet weg dat ook die verzoening geen doel op zichzelf is maar in dienst staat van het Koninkrijk en dat dit Koninkrijk in haar ontwikkeling van de zondeval tot de voleinding verschillende fasen en gestalten kent. Kort samengevat…
1.Voor de zondeval regeerde God de mens door het proefgebod:
2.Na de zondeval regeerde God de mensen door hun geweten:
3.Na de zondvloed door menselijke overheden aan te stellen om het kwaad te beteugelen:
4 Na de torenbouw maakte God een nieuw begin met Abraham waarin het Abrahams verantwoordelijkheid was alles te verlaten en alleen uit Gods beloften te leven
5. Israël onder de wet.
6. De Gemeente onder de genade.
7. Het messiaanse vrederijk.
Maar ik geef toe dat sommigen dit veel te ver doordrijven een de eenheid der Schrift uit het oog verliezen door haar in 7 stukken te scheuren.
Maar dit behoort tot de bredere relaties van de Schrift waar in de Roomse leer van een kerk en een verbond van Adam tot de jongste dag geen ruimte voor is. En dat geldt natuurlijk ook voor de eigen identiteit en positie van Israël in het eschaton van het Koninrijk. ereunao