Gameverslaafd?!

[Timovdh]

Beste broers en zussen!

zelf ben ik een tijdje verslaafd geweest aan gamen en ben nog steeds niet immuun voor de aantrekkingskracht ervan. Ik ben benieuwd hoe anderen erover denken en ermee omgaan dus hier een aantal vragen voor iedereen die met mij mee wil denken:

(1) Wanneer is gamen volgens jou een verslaving?
(2) Wat helpt jou om niet ‘teveel’ te gamen?
(3) Welke relatie heeft je geloof t.o.v. gamen? Heeft het invloed op de manier waarop je speelt, de tijd die je erin steekt of welke games je speelt?

Ben erg benieuwd naar jullie reacties!

groeten,

Timo

[Mortlach]

Beste broers en zussen!

zelf ben ik een tijdje verslaafd geweest aan gamen en ben nog steeds niet immuun voor de aantrekkingskracht ervan. Ik ben benieuwd hoe anderen erover denken en ermee omgaan dus hier een aantal vragen voor iedereen die met mij mee wil denken:

(1) Wanneer is gamen volgens jou een verslaving?

Wanneer het je sociale leven, werk of persoonlijke leven op een manier beïnvloedt die jij zelf niet wilt. Je bent dus verslaafd als je dat zelf VINDT. Voor de een is 10 uur per week een probleem, voor de ander is 40 uur per week geen probleem. Ik game veel, heel veel, maar mijn werk en persoonlijke leven lijden er niet (meer) onder en qua sociaal leven wil ik helemaal niet zoveel.

(2) Wat helpt jou om niet ‘teveel’ te gamen?

Uitzoeken welke genre's de grootste boosdoeners zijn en daarmee kappen en installatie-cd's weggooien; met je router eventuele verbindingen met servers blokkeren als dat nodig is (een vriend je wachtwoord laten instellen )

(3) Welke relatie heeft je geloof t.o.v. gamen? Heeft het invloed op de manier waarop je speelt, de tijd die je erin steekt of welke games je speelt?

Ben erg benieuwd naar jullie reacties!

groeten,

Timo

Voor de achtergrond, ik ben atheïst/Boeddhist en gamen heeft weinig relatie met mijn geloof. De momenten dat ik meer met Boeddhisme bezig ben, game ik wel minder, maar op dit moment even niet.

Ik ben door een dal gegaan waarin in 40 uur per week werkte en daarbovenop 80 uur per week World of Warcraft speelde. Je kunt uitrekenen dat er dan weinig tijd overblijft voor andere zaken, inclusief slaap.

Die periode ligt gelukkig alweer een aantal jaren achter me, en ik weet nu dat ik geen MMO(RPG)s meer moet oppakken. Of andere spellen zonder duidelijke einde waarbij speeltijd duidelijk verschil maakt in je voortgang. Met dingen als online shooters heb ik dan weer minder problemen.

Ik speel nu dus alleen nog maar spellen die je gewoon kunt afsluiten 's avonds en dan zelfs een paar dagen kunt laten liggen. Dat is mijn manier om ermee om te gaan en gewoon een leuke hobby te hebben (waar ik dan wel weer veel tijd in steek).

[Marnix]

Ik denk dat dat belangrijk is, of andere relaties er niet onder lijden... nu ik getrouwd ben game ik een stuk minder dan daarvoor bijvoorbeeld... om nou de hele tijd boven te zitten terwijl Joanne op de bank zit, das niet gezellig. Momenteel speel ik niets, alleen na werktijd soms even een shooter.... eerder af en toe een avondje, met vrienden, dat was ook gewoon sociaal en gezellig. Voordeel is ook wel dat de drempel veel hoger is om er heel veel tijd in de stoppen dan wanneer je single bent.

[meribel]

wat is een shooter?


en ik vraag me af, is gamen een mannending?

die van mij vind het ook fijn op vakantie of een vrije avond als ik niet thuis ben te spelen, wel enkel bouwspellen als simcity of in dat genre. Andere dingen niet.

Zijn er ook gamende vrouwen? Ik ken ze niet,

[Marnix]

Ze zijn er wel maar je ziet ze niet zoveel (logisch want ze komen nooit buiten.... oh ok, grapje)

Het is wel meer een mannending dan een vrouwending denk ik, hoewel smartphones wel weer een hoop spellen hebben die populair zijn bij de dames.

Een shooter is een schietspel waarbij je (meestal) tegen elkaar speelt, het gaat dan om vaardigheden, sneller reageren dan de ander... het is dan ook competitief (en misschien daardoor ook wel populairder bij mannen)

[Mortlach]

wat is een shooter?

Een schietspel waar je over de loop van je geweer kijkt. Eigenlijk is het een virtueel spelletje tikkertje.

en ik vraag me af, is gamen een mannending?

Nee hoor, genoeg dames gamen ook.

[Mortlach]

Het is wel meer een mannending dan een vrouwending denk ik, hoewel smartphones wel weer een hoop spellen hebben die populair zijn bij de dames.

Een shooter is een schietspel waarbij je (meestal) tegen elkaar speelt, het gaat dan om vaardigheden, sneller reageren dan de ander... het is dan ook competitief (en misschien daardoor ook wel populairder bij mannen)

Ik ken zat dames die gewoon hardcore spellen spelen hoor. (en die de vloer met me aanvegen ) Historisch gezien is gamen wel meer een mannending, maar de vrouwen maken de laatste tijd - gelukkig - een inhaalslag.

[Mortlach]

Ik denk dat dat belangrijk is, of andere relaties er niet onder lijden... nu ik getrouwd ben game ik een stuk minder dan daarvoor bijvoorbeeld... om nou de hele tijd boven te zitten terwijl Joanne op de bank zit, das niet gezellig. Momenteel speel ik niets, alleen na werktijd soms even een shooter.... eerder af en toe een avondje, met vrienden, dat was ook gewoon sociaal en gezellig. Voordeel is ook wel dat de drempel veel hoger is om er heel veel tijd in de stoppen dan wanneer je single bent.

Inderdaad, zolang andere zaken er niet onder lijden, is het geen probleem. Ik heb dan weer het geluk dat zowel mijn vriendin als haar dochter gamers zijn, dus gamen is hier een groepsactiviteit. Ik heb zojuist een moeilijk stukje voor haar - de dochter - gedaan in Skyrim terwijl de vriendin op de laptop zit.

Anderen kunnen zich het misschien lastig voorstellen, maar voor ons alledrie is dat heel erg gezellig en prettig.

[Marnix]

Ik kan me dat wel voorstellen.

Ik heb met bepaalde vrienden af en toe nog een gameweekend en dat is gewoon een sociale aangelegenheid.

Vrouwen maken met gamen wel een inhaalslag, maar lopen nog wel ver achter. Als ik kijk hoeveel mannen en vrouwen spellen als World of Warcraft spelen of andere MMORPG's, shooters en zo is dat maar een kleine groep. Maar dat heeft misschien ook wel te maken met het feit dat de gameindustrie zich ook wel veel op mannen richt, epische verhalen, oorlog, dat soort dingen trekken denk ik toch meer mannen aan dan vrouwen. Ik denk dat bij een console als de Wii er verhoudingsgewijs veel meer vrouwen spelen omdat de spellen daar ook wat meer interessant zijn voor beide geslachten.

[coby]

Inderdaad, zolang andere zaken er niet onder lijden, is het geen probleem. Ik heb dan weer het geluk dat zowel mijn vriendin als haar dochter gamers zijn, dus gamen is hier een groepsactiviteit. Ik heb zojuist een moeilijk stukje voor haar - de dochter - gedaan in Skyrim terwijl de vriendin op de laptop zit.

Anderen kunnen zich het misschien lastig voorstellen, maar voor ons alledrie is dat heel erg gezellig en prettig.

Lachen, dat is wel ideaal. Heb je nooit dat gezeur van hou eens op. Mijn ex zat de hele dag met WOW. Wat een afschuwelijk spel. Maar op een gegeven moment had ie wat geprogrammeerd dat dat poppetje automatisch ging lopen. Ik ben in die tijd maar forumverslaafd geworden, had ik ook wat te doen.

[Mortlach]

Lachen, dat is wel ideaal. Heb je nooit dat gezeur van hou eens op. Mijn ex zat de hele dag met WOW. Wat een afschuwelijk spel. Maar op een gegeven moment had ie wat geprogrammeerd dat dat poppetje automatisch ging lopen. Ik ben in die tijd maar forumverslaafd geworden, had ik ook wat te doen.

World of Warcraft is als je ook maar enigsinds verslavingsgevoelig bent iets om koste wat kost te vermijden, idd.

[Mortlach]

Vrouwen maken met gamen wel een inhaalslag, maar lopen nog wel ver achter. Als ik kijk hoeveel mannen en vrouwen spellen als World of Warcraft spelen of andere MMORPG's, shooters en zo is dat maar een kleine groep. Maar dat heeft misschien ook wel te maken met het feit dat de gameindustrie zich ook wel veel op mannen richt, epische verhalen, oorlog, dat soort dingen trekken denk ik toch meer mannen aan dan vrouwen. Ik denk dat bij een console als de Wii er verhoudingsgewijs veel meer vrouwen spelen omdat de spellen daar ook wat meer interessant zijn voor beide geslachten.

Niet voor het een of ander, maar hiermee ga je wel uit van een behoorlijk gender-stereotype. Het zal eerder liggen aan het feit dat vrouwen van jong af aan wordt AANGELEERD dat ze dat soort zaken niet leuk zouden moeten vinden dan dat er een inherent verschil is.

Nu is het ongetwijfeld wel zo dat de marketing voor spellen op mannen is gericht, maar daar komt steeds meer een kentering in. Nu alleen nog de spelers zelf opvoeden, want je wilt niet weten wat voor bagger je over je heenkrijgt van willekeurige vreemde mannen als je kenbaar maakt dat je een vrouw bent in een shooter - en al helemaal als je die shooter dan ook WINT.

[Timovdh]

Bedankt voor jullie reacties!

(1) Wanneer is gamen volgens jou een verslaving?
Wanneer het je sociale leven, werk of persoonlijke leven op een manier beïnvloedt die jij zelf niet wilt. Je bent dus verslaafd als je dat zelf VINDT. Voor de een is 10 uur per week een probleem, voor de ander is 40 uur per week geen probleem. Ik game veel, heel veel, maar mijn werk en persoonlijke leven lijden er niet (meer) onder en qua sociaal leven wil ik helemaal niet zoveel.

Zoals jij het woord verslaving beschrijft, hangt het dus af van hoe iemand zichzelf ziet of iemand wel of niet 'verslaafd' is.

Even tussendoor, definitie verslaafd van Wiki: 'Verslaving is een toestand waarin een persoon fysiek en/of mentaal van een gewoonte of stof afhankelijk is, zodanig dat hij/zij deze gewoonte of stof niet, of heel moeilijk los kan laten. Het gedrag van de persoon is voornamelijk gericht op het verkrijgen en innemen van het middel, of het handelen naar de gewoonte, ten koste van de meeste andere activiteiten. Als het lichaam deze stof of gewoonte dan moet loslaten kunnen er ernstige ontwenningsverschijnselen optreden bij deze persoon.'


Dan kan het inderdaad dat wat voor één al een probleem is, voor de ander nog niet eens de helft is van dat wat hij/zij speelt aan uren per week. Maar is niet juist één van de kenmerken van iemand die verslaafd is, dat hij/zij het gamen zelf niet teveel, te vaak en te tijdrovend vindt? Pas als het gamen voor hem of haar zelf hinderlijk wordt, erkent iemand zelf verslaafd te zijn, maar was die persoon al die tijd niet verslaafd? Kan onze omgeving niet veel beter aangeven of we wel of niet 'verslaafd' zijn?

[Mortlach]

Zoals jij het woord verslaving beschrijft, hangt het dus af van hoe iemand zichzelf ziet of iemand wel of niet 'verslaafd' is.

Even tussendoor, definitie verslaafd van Wiki: 'Verslaving is een toestand waarin een persoon fysiek en/of mentaal van een gewoonte of stof afhankelijk is, zodanig dat hij/zij deze gewoonte of stof niet, of heel moeilijk los kan laten. Het gedrag van de persoon is voornamelijk gericht op het verkrijgen en innemen van het middel, of het handelen naar de gewoonte, ten koste van de meeste andere activiteiten. Als het lichaam deze stof of gewoonte dan moet loslaten kunnen er ernstige ontwenningsverschijnselen optreden bij deze persoon.'


Dan kan het inderdaad dat wat voor één al een probleem is, voor de ander nog niet eens de helft is van dat wat hij/zij speelt aan uren per week. Maar is niet juist één van de kenmerken van iemand die verslaafd is, dat hij/zij het gamen zelf niet teveel, te vaak en te tijdrovend vindt? Pas als het gamen voor hem of haar zelf hinderlijk wordt, erkent iemand zelf verslaafd te zijn, maar was die persoon al die tijd niet verslaafd? Kan onze omgeving niet veel beter aangeven of we wel of niet 'verslaafd' zijn?

Dat lijkt me niet heel erg zinvol. Trouwens, als je de definitie van wiki neemt, is iedereen verslaafd aan zuurstof . Een belangrijk deel van de definitie is "ten koste van de meeste andere activiteiten."

Als je het de omgeving laat bepalen, krijg je direct het probleem dat gamen nog niet volledig maatschappelijk is geaccepteerd; dat er mensen zijn (vooral ouderen) die vinden dat je je tijd beter kunt besteden dan met een spelletje. Die vinden 2 uurtjes in het weekend misschien al te veel, omdat ze zich niet in de gamer kunnen verplaatsen.

Natuurlijk ben je al een tijdje verslaafd voordat je dat zelf doorkrijgt; maar verslaving is an sich niet erg; pas als je het als een probleem ervaart, is het ook een probleem. De omgeving kan natuurlijk wel aangeven wat ze zien en welke gevolgen ZIJ ondervinden, maar uiteindelijk gaat het om de persoon zelf. Voordat de persoon zelf erkent een probleem te hebben, kun je er sowieso niets aan doen.

[Byte]

Hi

Zelf behoorlijk verslaafd geweest.
En ja dat had ik zelf niet in de gaten, ik kon dit makkelijk de baas dacht ik.

Ik speelde COD,BF series maar ook spellen zoals Total War series, Command & Conquer, Mass Effect, Final Fantasy etc.

Mijn omgeving had er onder te lijden, dat is een ding dat zeker is.
De vraag is wil je dit horen als iemand anders dit tegen je zegt?

Ik niet in ieder geval, was allemaal lariekoek.
Maar nu achteraf kan ik zeggen dat dit niet het geval is. Te weinig aandacht voor mijn vrouw en kinderen.
En alleen maar bezig met de PC, uiteraard een zelfbouwkloon, met led verlichting, extra coolers er in etc.
Ik had het nodig om even mijn frustratie kwijt te raken , even stoom afblazen, etc. etc. etc.

Zat in een clan, ook prachtig allemaal....

Tot dat je terugkijkt en dan ziet wat je aan het doen was.

Zitten uiteraard 2 kanten aan het verhaal.

Enerzijds moet je jezelf afvragen of je als christen spellen zoals BF, COD e.d. kan doen?
Zo realistisch wat het tegenwoordig is, ik vind het niet meer passen binnen de christelijke levenswijze.
Maar dat is een persoonlijke kwestie.

Anderzijds is het voor niet christenen anders omdat ze die levenswijze niet uitdragen, daardoor ook een andere kijk op de materie hebben. Daar moet mijn inziens ook iedereen vrij in zijn trouwens dus.... no worries Mortlach dat deze christen met een wetsvoorstel komt dat dit niet meer mag

Echter 1 ding is zeker ik was praktisch niet bezig met mijn kinderen en mijn vrouw, vrouwtje mocht alles doen thuis en ik hield vol dat het niet aan mij lag

Gelukkig ben ik er nu een tijdje van bevrijd en door dat ik andere bezigheden heb mis ik het totaal niet

Groet en wijsheid.

Byte