Atro schreef: Voor de niet aangenomen studenten denk ik toch anders. Leeftijd zal af en toe zeker meespelen, al vind ik niet dat je daar op kan beoordelen. Als iemand van 20 zich geroepen voelt tot predikant en er niet meer om heen kan moet dat geen belemmering zijn. Ik denk dat zulke mensen juist meer schroom hebben om hun verhaal te doen in een uur. Het is dan meestal gelijk de eerste keer dat je de mannenbroeders ziet en deze mannen zijn meestal mannen van gezag in het kerkverband. Dan moet jij in een uur tijd tegen vreemde mensen je bekering, je roeping en wat er nog meer van je gevraagd wordt vertellen en beantwoorden. Dat lijkt mij best pittig. Sommige praten daar heel makkelijk over, maar er zijn er ook mensen die daar moeite mee hebben.
Je mag er zeker niet op beoordelen inderdaad. Maar de praktijk is anders. Mensen worden tegenwoordig veel ouder dan vroeger. Er zijn vaak maar weinig mensen die zich jong al geroepen voelen.
En mij enigzins inlevend in de visie van de GG: als mensen van 20 zich daadwerkelijke geroepen voelen om predikant te worden, dan zal de schroom geen drempel zijn, want het is God die hen dan roept, en tegen die roeping valt niets te doen. De mannenbroeders zullen dat dus niet als argument zien.
Maar de praktijk laat (in mijn ogen) zien dat mensen rond hun 20e nauwelijks meer geroepen worden tot het ambt. Verbeter me als ik het mis hebt.
"an argument is what convinces reasonable men and a proof is what it takes to convince even an unreasonable man." Alexander Vilenkin